ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #31 : ตอนที่ 29 เตรียมตัว Re

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.28K
      521
      25 ส.ค. 61

         "กลับมาที่เดิมแล้วสินะ" เมฆพูดขึ้นหลังจากเค้ากลับมายังป่า

         เมฆลองสำรวจร่างของตัวตนปรากฏว่าเค้ายังอยู่ในร่างของมังกร จากนั้นเค้าก็กลับไปเป็นร่างมนุษย์และไปจัดการกับศพของพวกนักฆ่าต่อทันที

         อย่างแรกที่เมฆทำคือสำรวจศพว่ามีของมีค่าบ้างหรือเปล่า 

         สิ่งที่เมฆได้จากศพทั้งหมดคือ เหรียญทาง 56 เหรียญ เหรียญเงิน 112 เหรียญ เหรียญทองแดง 225 เหรียญ มีดสั้น 31 เล่ม ดาบ 4 เล่ม โซ่ 4 เส้น ดาวกระจาย 22 อัน ยาพิษ 38 เม็ด(นักฆ่ามีคนละเม็ด) โพชั่นรักษาระดับกลาง 3 ขวด ชุดของนักฆ่าที่สามารถใส่ได้อีก 3 ชุด และกระเป๋ามิติอีก 10 ใบ โดยส่วนมากเงินที่ได้มาเป็นของเดม่อนเกือบทั้งหมด และพวกอาวุธทั้งหมดเป็นของพวกนักฆ่า

         "ได้เงินกับของมาเยอะเลยแหะ รวยเละเลยงานนี้” จากนั้นเมฆก็เอาของทั้งหมดเก็บไว้ในมิติเก็บของแล้วกลับมาจัดการกับศพของพวกนักฆ่าต่อ

         "black hole(หลุมดำ)" เมฆร่ายเวทย์ออกมา

         จากนั้นก็ปรากฏหลุมดำขนาดไม่ใหญ่มากออกมา

         "ต่อไปก็" เมฆนำศพของนักฆ่าทั้งหมดโยนเข้าไปในหลุมดำตรงหน้าและศพทั้งก็ถูกดูดหายไปในหลุมดำ และเหลือศพของเดม่อนเป็นศพสุดท้าย

         "ลาก่อนก็แล้วกันฉันคงจะไม่ต้องมาเห็นหน้าเน่าๆของแกอีกแล้วละ ไอ้โง่" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับโยนศพของเดม่อนเข้าไปในหลุมดำและก็หายไป

         จากนั้นเมฆก็ทำงานปลดเวทย์ทั้งหมดที่เค้าร่ายออกมาทำให้หลุมดำและบาเรียเวทย์ที่เค้าร่ายในตอนก่อนที่จะสู้กับพวกนักฆ่าหายไป

         "ที่นี่ก็ตรวจสอบสเตตัสสินะ" เมฆพูดพร้อมกับดูค่าสเตตัสของตนเอง

    ชื่อ เมฆ
    เผ่าพันธุ์ เทพมังกร (มนุษย์)
    เพศ ชาย  อายุ 18
    อาชีพ นักดาบเวท
    เลเวล 61
    พลังเวท 4250 (2125)
    พลังโจมตี 4170 (2085)
    พลังป้องกัน 4120 (2060)
    ความเร็ว 4220 (2110)

    สกิล
    -มังกรคำราม LV.3
    -กรงเล็บทมิฬ LV.5
    -เกราะเหล็กไหล LV.4
    -ข่มขู่ LV.5
    -สลายเวท LV.3
    -ตรวจสอบ LV.Max
    -จดจำสมบูรณ์ LV.2
    -พรางตา LV.3
    -ฟันดาบ LV.5
    -ฟื้นฟูอัตโนมัติ LV.4
    -ตรวจจับศัตรู LV.2
    -กระหายเลือด LV.2
    -ต้านทานสัญชาตญาณดิบ LV.Max
    เวทที่ใช้ได้
    -เวทธาตุความมืดที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    -เวทธาตุเหล็กที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    -เวทธาตุทองที่แท้จริงชั้นสูงสุด
    คุณสมบัติพิเศษ
    -น้ำตาแห่งการรักษา
    -เปลี่ยนจากมังกรเป็นมนุษย์และเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นมังกร
    -คลั่งความรู้เทพมังกร
    -สลายคำสาป
    -มิติเก็บของ

         "เพิ่มขึ้นมาเยอะเลยแหะ แต่ก็ถือว่าน้อยอยู่ดีล่ะนะถ้าจะไปสู้กับพวกเทพมาร ถึงจะไม่ได้รับปากพระเจ้าว่าจะทำก็เถอะ ต่อไปก็ดูความสามารถของสกิลใหม่สินะ"

         <กระหายเลือด: เมื่อใช้งานจะเพิ่มพลังโจมตี50%->52%(เพราะเลเวลอัพ%ของสกิลจึงเพิ่มขึ้นมา2%)เป็นเวลา5นาที เมื่อปลดสกิลผู้ใช้จะติดสถานะอ่อนล้าเล็กน้อย>
         <ต้านทานสัญชาตญาณดิบ: ทำให้สัญชาตญาณดิบภายในร่างกายไม่แสดงผล100%>

         "ถึงว่าทำไมตอนที่ใช้สกิล<กระหายเลือด>พลังมันถึงได้เพิ่มขึ้น" 

         เมื่อเมฆดูค่าสเตตัสเสร็จแล้วก็มุ่งหน้ากลับเข้าเมืองทันที แต่ในระหว่างทางเมฆก็คิดขึ้นมาได้ว่า

         "ชิบหายล่ะ! เราลืมถามไปว่าพวกเทพมารมันจะปรากฏตอนไหนซะสนิทเลย" เมฆพึ่งจะคิดขึ้นมาได้ว่าตัวเค้านั้นลืมถามเรื่องพวกเทพมารจะปรากฏตอนไหนจากพระเจ้าไปซะสนิท

         เพราะในตอนนั้นในหัวของเค้ากำลังคิดถึงเรื่องของผู้กล้าอยู่ จึงลืมถามไปซะสนิท

         "เอาเถอะถ้าเจอกันอีกคราวหน้าไว้ค่อยถามก็แล้วกัน ตอนนี้คิดถึงเรื่องการเพิ่มพลังของเราก่อนดีกว่า ทางเดี่ยวที่จะเพิ่มพลังได้อย่างรวดเร็วก็มีแต่ต้องวิวัฒนาการเพียงอย่างเดี่ยวสินะ ถ้าอยากวิวัฒนาการละก็ต้องอัพเลเวลให้ถึงที่กำหนดไว้สินะ และที่ที่สามารถเพิ่มเลเวลได้เร็วก็..." จากนั้นเมฆก็ใช้เวลาคิดถึงสถานที่ที่เค้าจะสามารถเก็บเลเวลได้เร็วที่สุด

         ไม่นานเค้าก็คิดออก

         "จริงสิไปถล่มดันเจี้ยนแม่งดีกว่า แต่ก่อนอื่นเราต้องไปบอกเมโกะกับเชียน่าเรื่องที่เราจะออกเดินทางก่อนดีกว่า"

         จากนั้นเมฆก็เดินกลับไปที่เมืองต่อพร้อมกับไม่ลืมที่จะเอาเดธออกมาจาก<มิติเก็บของ>ด้วย

         เมฆใช้เวลาเดินไม่นานก็มาถึงเมืองและมุ่งตรงไปยังกิลด์ และเมฆก็เห็นเมโกะและเชียน่ายืนอยู่ที่หน้ากิลด์ 

         เมื่อเมโกะเห็นเมฆที่เดินมาจึงพูดขึ้นมาว่า

         "เมฆจัดการพวกนั้นเสร็จแล้วหรอ" เมโกะถาม

         "อืม เสร็จแล้วล่ะ"

         "งั้นเราไปทำภารกิจกันเลยดีกว่า" เชียน่าพูดขึ้น

         "อืม" เมฆตอบกลับไป

         และทั้ง3คนก็เดินไปยังป่าทางเหนือซึ่งเป็นป่าตรงกันข้ามกับป่าทางใต้ที่เมฆฆ่านักฆ่าไปในวันนี้

         'เดี่ยวค่อยบอกตอนทำภารกิจเสร็จก็แล้วกัน'

         ภารกิจที่พวกเมฆไปทำกันคือภารกิจกำจัดหมาป่าทมิฬ มอนสเตอร์ระดับ D 3 ตัว ตัวละ 2 เหรียญทอง รามทั้งหมด 6 เหรียญทอง 

         ทั้ง3คนใช้เวลาเพียงไม่นานก็เจอกับหมาป่าที่มีขนสีดำขนาดใหญ่จำนวน 6 ตัว เลเวล 30 ทั้งหมด

         พวกเค้าทั้ง3คนเริ่มเปิดฉากโจมตี โดยมีเมฆและเมโกะเป็นแนวหน้า และเชียน่าค่อยสนับสนุนจากแนวหลัง เมฆได้พุ่งไปจัดการหมาป่าทมิฬอย่างรวดเร็วเพราะพลังที่มากขึ้นทำให้ความเร็วของเมฆมากขึ้นจนพวกหมาป่าทมิฬไม่สามารถหลบการโจมตีได้ทัน เมโกะได้ใช้สกิล<ลบตัวตน> เข้าโจมตีจากด้านหลังในตอนที่หมาป่าทมิฬมุ่งความสนใจไปที่เมฆ ส่วนเชียน่าได้ยิงเวทย์ใส่หมาป่าทมิฬช่วยสนับสนุนเมฆกับเมโกะ

         ไม่นานพวกพวกเค้าก็กำลังหมาป่าทมิฬได้ทั้งหมด

         "เสร็จสักที วันนี้เหนื่อยจังเลยนะเนี่ย" เมฆพูดหลังจากจัดการกับพวกหมาป่าทมิฬเสร็จ 

         ที่เมฆพูดว่าเหนื่อยก็เพราะวันนี้เค้าประลองกับเดม่อนในตอนเช้า และจัดการฆ่าพวกนักฆ่าในตอนเที่ยว จากนั้นที่ไปนั่งคุยกับพระเจ้าอีก สุดท้ายก็มาทำภารกิจกำจัดหมาป่าทมิฬมันทำให้เค้ารู้สึกเหนื่อยมากในวันนี้

         "นายนี่พูดเหมือนกับพวกคุณลุงเลยนะ" เชียน่าพูด (ไรทฺไม่รู้ว่าจะเหมือนรึเปล่านะ)

         "ช่างฉันเถอะน่า" เมฆพูด

         "ฉันว่าพวกเราไปส่งภารกิจกันเถอะ" เมโกะพูดกับเมฆและเชียน่า

         ""อืม"" เมฆและเชียน่าพูดพร้อมกัน จากนั้นทั้ง2ก็มองหน้ากันและเชียน่าก็หันหน้าไปทางอื่น

         'อะไรวะ?' เมฆคิดในใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเชียน่า

         จากนั้นเมโกะก็เก็บศพของหมาป่าทมิฬทั้งหมดเข้า<มิติเก็บของ> และทั้ง3คนก็มุ่งหน้ากลับไปที่กิลด์ เมื่อมากิลด์ทั้ง3คนก็ตรงไปที่เคาเตอร์เพื่อส่งภารกิจและวัตถุดิบ จากนั้นก็รับเงินจากภารกิจและแบ่งเงินกันคนละ 4 เหรียญทอง

         "นี่ก็เย็นแล้วด้วย ฉันว่าพวกเราไปหาอะไรกินกันไหนทั้ง2คน" เมโกะพูดชวนเมฆและเชียน่า 

         "อืมไปสิแล้ว นะ..นายล่ะ" เชียน่าตอบตกลงและหันไปถามเมฆ

         "ไปสิ แต่ก่อนจะไปกันฉันมีอะไรจะบอกพวกเธอก่อน"

         ""อะไรเหรอ"" เมโกะและเชียน่าพูดพร้อมกัน

         "ฉันว่าฉันจะเดินทางไปที่เมืองหลวงนะ"

         หลังจากที่เมฆพูดออกไปก็ทำให้เมโกะสตั้นไป5วิก่อนจะได้สติและเกิดความรู้สึกไม่อยากให้เมฆไปขึ้นมา ส่วนเชียน่ารู้สึกใจสั่นนิดน้อย

         "ทำไมนายถึงไปที่เมืองหลวงละ" เมโกะถามขึ้นมา

         "พอดีว่าฉันมีธุระที่ต้องไปทำที่นั่นนะ" เมฆตอบเมโกะ

         "เหรอ"

         จากนั้นทั้ง3คนก็ไปนั่งทานข้าวกันที่ร้านอาหารร้านเดิมและไม่มีใครพูดอะไรกันเลยในระหว่างทานอาหาร เมื่อทานกันเสร็จเมฆก็เดินไปส่งเมโกะและเชียน่าที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และเดินกลับโรงแรมที่พักอยู่ และเดินเข้าไปยังห้องนอนของตัวเอง (ตอนนี้เมฆมาพักโรงแรมนี้ได้เกือบ2อาทิตย์แล้ว แล้วเค้าก็ไม่ลืมที่จะจ่ายเงินเพิ่มเพื่อพักที่โรงแรมนี้ต่อ)

         จากนั้นเมฆก็อาบน้ำล้างเหงื่อและขึ้นไปนอนบนเตียง

         "พรุ่งนี้ต้องไปที่ดันเจี้ยนเพื่อเพิ่มเลเวลและวิวัฒนาการ จากนั้นก็เตรียมตัวเดินทางออกไปเมืองสินะ ส่วนเรื่องพวกผู้กล้านี่ขออย่าให้เป็นไอ้พวกโอตาคุที่มหาลัยก็แล้วกัน" เมื่อพูดจบเมฆพูดเข้าสู่การนอนหลับ

    ____________________________________

    ขอโทษที่อัพช้าครับ ช่วงนี้ไรท์ไม่ค่อยว่างสักเท่าไรเพราะอยู่ม.6แล้วเลยมีงานให้ทำเยอะไปซะหมด แต่ไรท์จะแต่งเรื่องนี้ให้เร็วนะครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×