ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #25 : ตอนที่ 23 พูดคุยนิดหน่อยก่อนประลอง

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 7.3K
      432
      25 ก.พ. 61

         "แล้วผมจะรอนะ เชียน่าไว้เจอกันนะ สาวน้อยอีกคนด้วย" เมื่อเดม่อนพูดจบก็ได้เดินออกไปจากกิลด์พร้อมกับอีก2คนทันที

         แต่ก่อนที่เดม่อนจะออกไปเมฆก็ได้ตรวจสอบเขาเรียบร้อยแล้ว

    ชื่อ เดม่อน ซาเซอร์
    เผ่าพันธุ์ มนุษย์
    เพศ ชาย  อายุ 16
    อาชีพ นักดาบ     
    เลเวล 60
    พลังเวท 400
    พลังโจมตี 740
    พลังป้องกัน 690
    ความเร็ว 650

    สกิล
    -ฟันดาบ LV.4
    -หลบหลีก LV.3
    -สั่งการลูกน้อง LV.7
    -ขู่ LV.5
    -หลอกลวง LV.6
    -ปลอมแปลงเอกสาร LV.3
    เวทที่ใช้ได้
    -เวทธาตุน้ำชั้นกลาง
    -เวทธาตุไฟชั้นกลาง
    คุณสมบัติพิเศษ
    -ไม่มี

         เมื่อเมฆเห็นสเตตัสของเดม่อนก็ยิ้มออกมาทันทีเพราะสเตตัสของเดม่อนน้อยกว่าเมฆมาก แถมสกิล<ฟันดาบ>ของเดม่อนยังอยู่แค่LV.4 ของเมฆอยู่ที่LV.5 รึก็คือเมฆมีทักษะดาบที่เก่งกว่าเดม่อน

         แต่มี2สิ่งที่ทำให้เมฆคาใจเล็กน้อย

         '<สั่งการลูกน้อง>เหรอหมอนั้นคงจะมีลูกน้องเยอะพอสมควรสินะ อีกอย่าง<ปลอมแปลงเอกสาร> หรือว่าหมอนั้นทำการคอรัปชั่นอยู่ ไม่สิคงจะใช้มันเพื่อสร้างเอกสารปลอมเพื่อเอาไปขู่คนอื่นสินะ แต่ชั่งเถอะ ตอนนี้นะ' เมื่อเมฆคิดก็หันหลังไปทางเมโกะและเชียน่าทันที

         เมื่อเค้าหันไปทางพวกเธอแล้วก็พูดขึ้นมาว่า

         "ฉันว่าพวกเรารีบไปทานข้าวที่ร้านอาหารกันเถอะ แล้วก็ไปพูดคุยเรื่องการประลองในวันพรุ่งนี้ด้วย"

         "อืม" เมโกะขานรับส่วนเชียน่าไม่พูดอะไร

         ที่เมฆบอกว่าให้รีบไปที่ร้านอาหารนั้นก็เพราะว่าตอนนี้ภายในกิลด์มีนักผจญภัยชายหลายคนมีท่าทางที่จะชักอาวุธออกมาได้ทุกเมื่อ เนื่องพวกเค้าเองก็ได้ยินที่เดม่อนพูดว่าจะเอาเมโกะไปเป็นสัตว์เลี้ยงกับเรื่องที่เมฆพูดว่าเดม่อนข่มขู่เชียน่า ทำให้นักผจญภัยชายหลายคนแสดงอาการอารมณ์เสียออกมานิดๆ

         แต่พอได้ยินว่าเมฆจะประลองกับเดม่อนโดยมีเชียน่าและเมโกะเป็นเดิมพัน ก็มีนักผจญภัยจำนวนไม่น้อยที่อยากตะโกนออกมาว่า"มึงจะเอาเมโกะจังกับเชียน่าจังไปเดิมพันทำไมวะ ไอ้เด็กบ้า!!!"แต่ก็ไม่ตะโกนออกมา และอีกส่วนหนึ่งคือพวกคนที่อยู่ว่าเมฆชนะเดม่อนได้สบายๆอยู่แล้ว เพราะพวกเขานั้นอยู่ว่าเมฆแข็งแกร่ง เมฆสามารถเป็นนักผจญภัย Rank C ได้ในเวลาแค่2วันหลังจากสมัครเป็นนักผจญภัย แถมภารกิจที่เค้าทำตอนเมโกะไม่อยู่ ก็ทำแต่ภารกิจจัดการมอนสเตอร์อันตรายๆทั้งนั้น พวกเค้าจึงอยู่ดีว่าเมฆไม่มีทางแพ้ง่ายๆแน่นอน

         หลังจากที่พวกเมฆออกมาจากกิลด์กันแล้วก็ได้มุ่งหน้าไปร้านอาหารทันที พวกเค้าใช้เวลาไม่นานในการหาร้านอาหาร 

         เมื่อพวกเค้าถึงร้านอาหารแล้วก็เข้าไปในร้านทันที ในร้านมีจำนวนลูกค้าอยู่ไม่มาก พวกเมฆได้เดินไปนั่งที่โต๊ะที่ยังว่างอยู่ บนโต๊ะมีเมนูอาหารวางไว้อยู่และพวกเค้าก็หยิบมันขึ้นมาดูเมนูอาหาร พวกเค้าใช้เวลาไม่นานในการเลือกเมนู สักพักพนักงานของร้านก็เดินมารับออเดอร์ที่โต๊ะของพวกเค้า

         "คุณลูกค้ามิว่าจะรับอะไรดีค่ะ" พนักงานถาม

         "ผมเอาข้าวพัดรวมกับน้ำเปล่า" เมฆ

         "ฉันเอาซุปข้าวโพดกับแซนวิสปลาและน้ำส้ม" เมโกะ

         "ฉันเอาพายแอปเปิ้ลกับน้ำองุ่น" เชียน่า

         เมื่อพนักงานรับออเดอร์เรียบร้อยแล้วก็รับออเดอร์ไปให้พ่อครัวทันที

         เมื่อได้เวลาเหมาะแล้วเมฆจึงถามกับเชียน่าไปว่า

         "นี่เชียน่า ฉันขอถามเธอหน่อยได้ไหมเกี่ยวกับเรื่องของเจ้าเดม่อนนั้นหน่อยได้ไหม"

         "ทำไมนายต้องถามฉันด้วยล่ะ มีเหตุผลอะไรหรือไง"

         "ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากรู้นะว่าทำไมเจ้าเดม่อนนั้นถึงได้อยากเอาเธอไปเป็นเจ้าสาวนัก แถมยังใช้วิธีขู่กันอีกด้วยนะ" 

         "เหอะ คิดว่าฉันจะบอกนายรึไง" เมื่อเชียน่าพูดจบเธอก็หันหน้าไปทางอื่นทันที

         เมื่อเห็นแบบนั้นเมโกะก็ได้ขอร้องให้เชียน่าช่วยบอกด้วยอีกคน ไม่นานเชียน่าก็ยอมบอก

         "เจ้าเดม่อนนั่นนะเป็นเป็นลูกเพียงคนเดี่ยวของบารอนคนที่เป็นเจ้าเมืองของเมืองที่ครอบครัวของฉันอาศัยอยู่นะ"

         "งั้นเหรอ" เมโกะถามด้วยสีหน้าที่ดูเข้าใจ

         "เจ้าเดม่อนนะเพราะมันเป็นลูกเพียงคนเดี่ยวของบารอน มันจึงถูกเลี้ยงดูแบบตามใจมาตลอด แถมมันยังเป็นพวกว่าอยากได้อะไรก็ต้องได้ มันมักจะใช้อำนาจของมันข่มขู่คนในเมืองไปทั่ว ไม่ใช่แค่นั้นนะเจ้านั้นนะมักจะเพิ่มการเก็บเงินภาษีมากขึ้นตามใจชอบ และยังมีข่าวลือที่ไม่ดีอีกว่าถ้าใครทำให้มันไม่พอใจ มันจะสั่งให้ลูกน้องไปลอบทำร้ายไม่ก็ฆ่าทิ้งนะ" เชียน่าพูดด้วยสีหน้าที่ดูโกรธนิดๆ

         พอเมฆได้ยินอย่างนั้นคนก็คิดขึ้นมาว่า

         'งี้นี่เอง หมอนั่นคงใช้อำนาจของพ่อตัวเองบังคับให้เชียน่าไปแต่งงานกับมันสินะ แถมถ้าครอบครัวของเชียน่าไม่ทำตามละก็คงโดนลอบทำร้าย ไม่ก็โดนฆ่าสินะ พอเข้าใจล่ะ แต่ที่เราไม่เข้าใจนั่นก็คือทำไมเธอถึงได้เกลียดผู้ชายต่างหาก ถ้าจะเกลียดละก็น่าจะเป็นเจ้าเดม่อนนั่นคนเดี่ยวมากกว่า ทำไมถึงได้เกลียดผู้ชายกันนะ' เมฆคิดพร้อมกับทำสีหน้าไม่ค่อยเข้าใจ

         และจากนั้นเมโกะก็ได้ถามขึ้นมาอีกว่า

         "งั้นครอบครัวของเชียน่าก็โดนเจ้านั่นขู่เอาสินะ ถึงต้องไปเป็นคู่หมั่นกับเจ้านั่นสินะ" เมโกะพูดออกมาพร้อมกับแสดงสีหน้าที่ดูโกรธออกมาเล็กน้อย

         "ก็นะ แต่มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก เมโกะ" เชียน่าพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางเมโกะ

         "หมายความว่าอย่างไงเหรอเชียน่า" เมโกะถามออกไป

         และเชียน่าก็ตอบกลับมาว่า

         "เจ้านั่นนะไม่มีทางมาสนใจสามัญชนอย่างพวกเราหรอกน่ะ เจ้านั่นนะมักจะมองพวกเราสามัญชนด้วยสายตาที่ดูรังเกียจและมองเห็นพวกเราเป็นแค่มดปลวกก็เเค่นั้นเอง" 

         "แล้วทำไมเธอถึงไปเป็นคู่หมั่นกับเจ้านั่นได้ละ" เมื่อเมฆได้ยินอย่างนั้นเมฆได้ถามเธอออกไป

         "ถ้าจะเล่าละก็ คงเป็นตอนที่สมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนเวทมนต์เมื่อประมาณ3ปีก่อนละมั้ง" 

         เมื่อเมฆได้ยินว่า'โรงเรียนเวทมนต์'เขาก็คิดขึ้นมาว่า

         'โรงเรียนเวทมนต์เหรอน่าสนใจแหะ'

         และหลังจากนั้นเชียน่าก็เล่าต่อมาว่า

         "ในวันที่สมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนเวทมนต์นะจะมีการตรวจสอบค่าพรสวรรค์ของแต่ละคนนะ"

         "ค่าพรสวรรค์เหรอ?" เมฆถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจ

         "ค่าพรสวรรค์นะคือความเข้ากันของธาตุเวทมนต์และคุณสมบัติพิเศษของคนๆนั้นนะ" เชียน่าอธิบายให้

         "งี้นี่เอง" เมฆได้ทำหน้าเข้าใจ

         "แล้วมันเป็นอย่างไงต่อละ" เมโกะถามออกไป

         และเชียน่าก็เล่าต่อออกมาว่า

         "ในตอนสอบเข้านะเค้าจะมีระบบแบบกลุ่มสอบเข้า แล้วฉันก็บัญเอิญอยู่กลุ่มสอบเข้ากลุ่มเดี่ยวกับเจ้าเดม่อนนะ หมอนั่นเลยได้เห็นค่าพรสวรรค์ของฉันนะ"


         "แล้วเค้าใช้อะไรในการตรวจสอบค่าพรสวรรค์ล่ะ หมอนั่นถึงได้เห็นค่าพรสวรรค์ของเธอ"

         "เพราะลูกแก้วตรวจสอบนะ เมื่อเอามือสัมผัสมันมันจะแสดงความเข้ากันได้ของเวทและคุณสมบัติพิเศษออกมาให้เห็นนะ พร้อมกับค่าสเตตัสด้วย แถมเมื่อมันสามารถค่าออกมาจะทำให้คนอื่นเห็นค่านั้นด้วยนะสิ"

         "แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับการที่เธอต้องไปเป็นคู่หมั้นของเจ้าเดม่อนนั่นละ ก็เธอบอกเองนี่ว่ามันไม่สนสามัญชกอย่างพวกเรานะ"

         "ที่มันเจ้าสนใจนะก็แค่พลังเวทกับคุณสมบัติพิเศษของฉันต่างหากล่ะ เพราะฉันมีความเข้าอันกับเวทมนต์ถึง4ธาตุ ซึ่งหายากมากๆสำหรับสามัญชนที่จะมีความเข้ากันได้ถึง4ธาตุ แถมฉันยังมีคุณสมบัติพิเศษที่สามารถเพิ่มขีดจำกัดของเวทมนต์ได้อีก เพราะแบบนี้หมอนั่นถึงอยากได้ฉันไปไงเล่า มันจึงไปข่มขู่ครอบครัวของฉันต่างๆนาๆ ฉันจึงต้องไปเป็นคู่หมั่นของเจ้านั่นไงล่ะ"

         หลังจากที่เมฆได้ยินอย่างนั้นแล้วเค้าจึงได้คิดขึ้นมาว่า

         'จริงอย่างที่เธอพูด ตอนที่เจอเธอครั้งแรกเมื่อเช้าเราก็ได้ตรวจสอบเธอแล้ว เธอสามารถใช้เวทมนต์ได้ถึง4ธาตุ แถมยังเป็นคุณสมบัติอย่าง<เพิ่มขีดจำกัดเวท>อีกคงไม่แปลกหรอกที่เจ้านั่นจะอยากได้'

         หลังจากนั้นไม่นานเมโกะก็ได้ถามเชียน่าขึ้นมาว่า

         "นี่เชียน่าฉันขอถามอะไรถามหน่อยนะ"

         "อะไรเหรอ" 

         "เพราะเจ้าเดม่อนนั่นหรือเปล่าที่ทำให้เธอเกลียดผู้ชายนะ" เมโกะได้ถามเชียน่าออกไป

         เมื่อเชียน่าได้ยินอย่างนั้นเธอจึงได้ตอบเมโกะกลับไปว่า

         "นั่นก็ส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันเกลียดผู้ชาย แต่ที่ฉันเกลียดผู้ชายนั่นก็เพราะเวลาที่ฉันไปไหนมาไหนก็ตามพวกผู้ชายมักจะมองฉันด้วยสายตาแปลกๆเสมอนะและเหมือนจะมีบ้างครั้งที่พวกผู้ชายพูดนินทาอะไรสักอย่างกับฉัน แถมในตอนที่ฉันอยู่คนเดี่ยวฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีใครสักคนเดินตามฉันอยู่เลย พอฉันใช้เวทมนต์ตรวจสอบดูก็พอว่าเป็นผู้ชายเดินตามฉันมาแถมยังถือเชือกเอาไว้ในมือด้วย หลังจากนั้นมาฉันก็เริ่มรู้สึกว่าผู้ชายนะน่ากลัวมากๆ เลยกลายเป็นว่าฉันเริ่มเกลียดและกลัวมาตลอดนะ" เชียน่าพูดพร้อมกับเอามือทั้ง2ข้างของเธอไปจับที่ไหลของเธอพร้อมตัวเธอสั่นเล็กน้อย

         "ไม่เป็นไรนะเชียน่า ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกลัว" เมโกะที่เห็นตัวของเชียน่าสั่นเล็กน้อยก็เข้าไปปลอบเธอทันที

         หลังจากที่เมฆได้ฟังเรื่องนี้แล้วคิ้วของเค้าก็กระตุกเล็กน้อยพร้อมกับคิดขึ้นมาว่า

         'คุณเชียน่าครับ!!!! ที่พวกผู้ชายมองคุณเธอด้วยสายตาแปลกๆนะก็เพราะว่าเธอสวยต่างหากล่ะเจ้าพวกนั้นถึงได้มองด้วยสายตาแปลกๆ!! แล้วก็ที่ว่านินทานะมันไม่ใช่แล้วครับ!! ไอ้นั่นนะน่าจะเป็นพูดปรึกษาว่าจะชวนเธอคุยอย่างไงดีหรือคิดจะชวนเธอเข้าปาร์ตี้หรือชวนเดทมากกว่า!! แต่ไอ้สุดท้ายนี่สมควรกลัวนะเพราะนั่นมันสโตกเกอร์โรคจิตชัดๆ!! คุณเธอเกลียดผู้ชายเพราะเรื่องพวกนี้สินะ' 

         หลังจากนั้นพวกเค้าก็คุยกันเรื่องต่างๆไปสักพัก

         ไม่นานอาหารที่พวกเค้าสั่งไว้ก็มาเสริฟที่โต๊ะ เมื่ออาหารมาเสริฟแล้วพวกเค้าก็เริ่มลงมือทานกันในทันที เมื่อพวกเค้าทานอาหารกันเสร็จแล้วก็ไปจ่ายเงินกันในทันที(เมฆเลี้ยง) และเมื่อพวกเค้าออกมาจากร้านท้องฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว และเมฆก็อาสาจะเดินไปส่งเมโกะและเชียน่าที่บ้านของเมโกะ

         เนื่องจากเมโกะกลัวว่าเดม่อนจะเล่นสกปรกในการประลองวันพรุ่งนี้ จึงได้บอกให้เชียน่าไปนอนค้างบ้านของเธอเพื่อความปลอดภัย

         เมฆได้เดินไปส่งพวกเธอถึงที่บ้านของเมโกะ ในระหว่างทางเมฆก็รู้สึกได้ว่ามีใครกำลังแอบตามมาอยู่เช่นกัน

         เมื่อมาส่งถึงที่บ้านของเมโกะแล้วเมฆก็บอกให้เชียน่ากางบาเรียเข้าไว้เพื่อความปลอดภัยเช่นกัน

         และก่อนที่เมฆเดินกลับไปที่โรงแรมเชียน่าก็พูดขึ้นมาว่า

         "นี่นายนะ.." เชียน่าพูดขึ้น

         "อะไรเหรอ" เมฆถามออกไป

         "ในตอนที่เดินกลับนะระวังตัวด้วยนะ เพราะฉันได้ยินข่าวลือมาว่าใครก็ตามที่จะประลองกับเจ้าเดม่อน ในวันก่อนการประลองคนๆนั้นมักจะถูกลอบทำร้ายจนไปต่อสู้ไม่ได้นะ ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ"

         เมื่อเมฆได้ยินอย่างนั้นเค้าก็ยิ้มออกมานิดๆและได้พูดออกมาว่า

         "ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ" 

         "อย่าเข้าใจผิด ที่ฉันบอกนายก็เพราะถ้าเกิดนายแพ้ขึ้นมาทั้งฉันและเมโกะต้องไปเป็นของเจ้านั่นเรื่องนั้นฉันไม่เอาเด็ดขาด ถ้าเกิดว่านายแพ้ขึ้นมาละก็ฉันฆ่านายแน่"

         "ครับๆ ผมจะไม่แพ้แน่นอน เพราะว่า..." เมฆพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมาและหันไปมองหน้าของเชียน่า

         เมื่อเชียน่าได้ยินได้อย่างนั้นก็ทำหน้าสงสัยว่าเมฆกำลังจะพูดอะไร และเมฆก็ได้พูดออกมาว่า

         "..ทั้งเมโกะ ทั้งเธอ..เชียน่า ฉันจะไม่มีวันให้เจ้าเดม่อนได้ตัวพวกเธอทั้ง2คนไปหรอก เพราะงั้นฉันจะปกป้องพวกเธอเอง" เมฆได้พูดด้วยคำพูดปักธงโดยที่เค้าไม่รู้ตัว พร้อมกับยิ้มอย่างจริงใจให้เชียน่า

         หลังจากที่เชียน่าได้ยินที่เมฆพูดหัวใจของเธอก็เกิดเต้นไม่เป็นจังหวะเล็กน้อยพร้อมกับหน้าที่แดงออกมานิดๆ

         เมโกะเองก็เช่นกัน เพราะเมโกะยืนอยู่ที่ประตูและเมื่อเธอได้ยินที่เมฆพูด จึงทำให้เธอหน้าแดงออกมา

         หลังจากนั้นเมฆก็บอกลาพวกเธอและมุ่งหน้ากลับไปที่โรงแรม แต่ก่อนที่เขาจะกลับไป เค้าต้องทำอะไรสักอย่างกับคนที่กำลังตามเขามาอยู่ก่อน เมฆได้เดินเข้าไปที่ช่องแคบระหว่างบ้านเรือนพร้อมกับใช้<ภาพมายา>ของเดธ ทำให้ตัวเขากลมกลืนไปกับความมืด

         จากนั้นก็มีชายสวมผ้าคุมสีดำ2คนเดินเข้ามาในช่องแคบพร้อมกับถืออาวุธครบมือ และเมื่อพวกเค้าเข้ามาก็พูดขึ้นมาว่า

         "นี่มันทางตันนี่วา!!" ชายสวมผ้าคุมA พูดเมื่อเห็นว่าทางที่เข้ามามันเป็นทางตัน

         "มันหายไปอยู่ไหนวะ!!" ชายสวมผ้าคุมB พูดเมื่อเค้าหาเมฆไม่เจอ

         หลังจากนั้นเมฆก็คลาย<ภาพมายา>และไปปรากฏตัวที่ด้านหลังของชายสวมผ้าคุมทั้ง2

         "ฉันอยู่นี่" เมฆพูดขึ้นหลังจากที่คลาย<ภาพมายา>พร้อมกับปรากฏตัวที่ด้านหลังของชายสวมผ้าคุม


          เมื่อชายสวมผ้าคุมทั้ง2เห็นว่าเมฆไปยืนอยู่ที่ด้านหลังของตนก็ได้รีบหันไปทางเมฆและตั้งท่าจะโจมตี แต่มันไม่ทันเสียแล้วเพราะในตอนที่พวกเค้ากำลังจะหันมาก็โดนเมฆฟันขาด2ท่อนไปเสียก่อนแล้ว

         "วันพรุ่งนี้ท่าทางจะน่าสนุกนะ" เมฆพูดขึ้นมาพร้อมกับเซ็ดคาบเลือดที่ติดตัวและเดธออก

    ________________________________________

    คือเข้าเป็นว่าแค่นี้ก่อนนะครับ

    ไรท์อาจจะอัพช้าไปบางเพราะไม่ค่อยมีเวลา

    ตอนหน้า เมฆ VS เดม่อน ครับ

         
         
         
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×