ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 18 ทางด้านของน้องสาวที่โลกเดิม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 9.05K
      449
      24 ม.ค. 61

    (ตอนนี้จะเกี่ยวกับน้องสาวของเมฆที่โลกเดิมของเค้านะครับ:ไรท์)

         ณ บ้านหลังหนึ่งบ้านนี้เป็นบ้าน2ชั้นที่เหมาะสำหรับหนึ่งครอบครัว ที่บ้านนี้มีสมาชิกครอบครัวอาศัยอยู่แค่4คน แต่มีสมาชิกหนึ่งคนได้ตายจากไปแล้วเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เค้าคนนั่นคือเมฆนั่นเอง

         ที่นี่เป็นบ้านที่เมฆอยู่อาศัยตอนที่เค้ายังมีชีวิตอยู่(ในโลกทางฝั่งนี้:ไรท์) เค้าอยู่อาศัยกับพ่อแม่และน้องสาวของเค้านานะ

         ชั้น2ของบ้านหลังนี้มีห้องอยู่2ห้องอยู่ติดกัน นั่นก็คืออดีตห้องของเมฆและห้องนอนน้องสาวเค้านานะ

         ติ่งงงงงงงงง ติ้ง(เสียงนาฬิกาปลุก)

         ในห้องนอนของน้องสาวของเมฆมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งตื่นขึ้นมาหลังจากที่ได้ยินเสียงของนาฬิกาปลุกในเวลา6โมงเช้า เธอคนนี้คือนานะน้องสาวของเมฆนั่นเอง หรือชื่อจริง นส. แสงจันทร์ จิตพิทักษ์ เธอมีอายุ17ปี เรียนอยู่ชั้นม.5 เธอมีหน้าตาน่ารักมาก ผมสีน้ำตาลยาว ตาสีเขียวอ่อน สูง160ซม. หน้าอกคัพA เธอเป็นเด็กที่เก่งในเรื่องการเรียน กีฬา การทำอาหาร งานบ้าน แถมยังมีศิลปะป้องกันตัวอย่างยูโดอีกด้วย จึงทำให้เมื่อมีผู้ชายที่คิดจะทำมิดีมิร้ายกับเธอละก็พวกมันได้เข้าไปนอนโรงบาลแน่ๆ100%

         และที่โรงเรียนเธอเป็นที่ชื้นชอบมากของใครหลายๆคนทั้งชายและหญิง จนทำให้เธอได้กลายเป็นว่าที่ประธานนักเรียน และก็ยังมีคนมาสารภาพรักกับเธอไม่เว้นวัน แต่เธอก็ปฏิเสธไปหมดทุกราย นั่นก็เพราะว่าคนที่เธอรัก(ในแบบที่อยากแต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกันตลอดไป)นั่นมีเพียงคนเดียวนั่นก็คือเมฆ 

         ถึงเมฆจะเป็นพี่ชายแท้ๆของเธอก็ตาม แต่เธอก็รักเมฆเกินไปกว่าคำว่าพี่ชายไปเสียนานแล้ว และเธอยังเกลียดพวกผู้หญิงที่คิดจะมาเกาะแกะเมฆจนอยากจะฆ่าให้ตายอีกต่างหาก (เป็นยันเดเระหรือเปล่าครับคุณน้องสาว:ไรท์)

         แต่ในตอนที่เธอนั่นรู้ว่าเมฆนั่นตายไปแล้วมันทำให้เธอร้องไห้เกือบทั้งคืน และเธอก็ไม่ยอมรับความจริงว่าเมฆนั่นตายไปแล้ว
        
         แต่เธอก็ไม่ได้คิดสั้นที่จะฆ่าตัวตายเลยแม้แต่น้อยนั่นก็เพราะว่าถ้าหากเธอฆ่าตัวตายละก็พ่อแม่ของเธอคงได้เศร้าเสียใจเหมือนกับตอนที่เมฆตายเป็นแน่

         กลับมาสู่ปัจจุบันเมื่อนานะตื่นขึ้นมาเธอก็ได้ทำการเตรียมตัวไปโรงเรียนทันที (ไรท์จะไม่ขอบรรยายเพิ่มในส่วนนี้นะ)

         เมื่อเธอเตรียมตัวไปโรงเรียนเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็ออกมาจากห้องของตัวเองทันที แต่ก่อนที่เธอจะลงไปชั้นล่าง เธอได้เดินไปที่ห้องข้างๆของเธอก่อนนั่นก็คือห้องของเมฆ เธอเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้อง

         เธอเดินไปที่เตียงของเมฆและเอามือของเธอไปสัมผัสที่เตียงของเมฆสักพักและเธอก็หลับตาลง เธอนึกถึงเรื่องของเมฆตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่และอยู่ด้วยกันกับเธอที่บ้านหลังนี้และเธอก็พูดขึ้นว่า

         "พี่ค่ะ หนูคิดถึงพี่นะคะ" เมื่อพูดจบเธอก็ลืมตาขึ้นและเดินไปที่ประตูเมื่อลงไปชั้นล่าง

         ก่อนที่เธอจะปิดประตูห้องเธอก็ได้ขึ้นว่า

         "หนูไปโรงเรียนก่อนนะคะพี่เมฆ" เมื่อพูดจบเธอก็ปิดประตูห้องของเมฆและเดินลงไปชั้นล่าง

         เมื่อเธอเดินลงมาที่ชั้นล่างเธอก็เข้าไปในห้องครัวเพื่อกินอาหารเช้า ในห้องครัวแม่ของเธอกำลังทำอาหารอยู่และพ่อของเธอกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะ เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะ เมื่อเธอนั่นพ่อของเธอที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ก็ถามเธอขึ้นมาว่า

         "นานะลูกทำใจเรื่องพี่เค้าได้รึยัง" พ่อของนานะถามนานะ

         "ค่ะคุณพ่อ หนูทำใจเรื่องพี่เค้าได้แล้วละค่ะ" นานะบอกพร้อมกับยิ้มให้กับพ่อของเธอ แต่ในรอยยิ้มนั้นกลับเต็มไปด้วยความเศร้าใจ

         "งั้นเหรอ" เมื่อพูดจบพ่อของเธอก็กลับไปอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ

         สักพักเมื่อแม่ของเธอทำอาหารเสร็จนานะก็ไปช่วยเอากับข้าวมาวางที่โต๊ะและทั้ง3คนก็เริ่มทานอาหารกัน

         เมื่อนานะทานอาหารเสร็จแล้วเธอก็เอาจานไปเก็บตรงที่ล้างจานและไปหยิบกระเป๋าและพูดกับพ่อแม่ของเธอว่า

         "หนูไปโรงเรียนแล้วนะคะ" 

         "จ๊ะไปดีมาดี แล้วก็ระวังตัวด้วยนะ" แม่ของนานะบอกนานะให้ระวังตัวไว้เพื่อไม่ให้เธอไปเจออุบัติเหตุเหมือนกับเมฆ 

         "ค่ะ" นานะตอบกลับแม่ของไป

         และแล้วเธอก็เดินออกจากบ้านและมุ่งหน้าไปโรงเรียนทันที เธอใช้เวลาเดินไปโรงเรียนเพียงแค่30นาทีเพราะว่าโรงเรียนที่เธอเรียนอยู่นั่นมันอยู่ใกล้บ้านของเธอ

         เมื่อถึงโรงเรียนเธอก็เดินถึงตึกเรียนเพื่อเอากระเป๋าของเธอไปเก็บที่ห้องเรียนของเธอและทำเวรห้อง เมื่อถึงห้องเรียนเธอก็เอากระเป๋าของเธอไปตั้งที่โต๊ะของเธอก่อนและในตอนนั่นเองเพื่อนของเธอก็ส่งเสียงเรียกเธอ

         "นานะ สวัสดีตอนเช้า" 

         "ไงตาลสวัสดีตอนเช้าเหมือนกันนะ" นานะได้ตอบกลับเพื่อนของเธอ

         เธอคนนี้มีชื่อว่าตาล หรือ นส. อดิศัย แสงเขียว อายุ 17 ปี หน้าตาน่ารัก ผิวขาว ผมออกสีเทา ตาสีส้มออกแดง สูงเพียง150ซม. กับหน้าอกใข่ดาว เธอเป็นคนที่เรียนเก่ง แต่แรงน้อยจึงไม่เก่งกีฬาเหมือนกับนานะ เธอเองก็ป๊อบในหมู่ผู้ชายและผู้หญิง เนื่องจากเธอตัวเล็กและก็น่ารัก

         เธอเองก็เหมือนกับนานะเธอเองก็ชอบเมฆเหมือนกัน เนื่องจากนานะและตาลเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เธอจึงมักจะไปเล่นที่บ้านของนานะเป็นประจำและเธอก็ได้พบกับเมฆ เมฆนั่นเป็นรักแรกพบของตาล เธอเองก็ไม่สนใจชายอื่นเลยนอกจากเมฆ แต่ที่เธอไม่สารภาพรักกับเมฆนั่นเป็นเพราะว่านานะ เธอรู้ดีว่าถ้าเธอคบกับเมฆละก็นานะได้เกลียดเธอแน่ เพราะเธอรู้ว่านานะคิดกับเมฆเกินว่าพี่ชาย

         ในตอนที่เธอนั่นรู้ว่าเมฆตายแล้วเธอก็ร้องไห้ทั้งคืน

         กลับมาที่ปัจจุบันตอนนี้นานะกับตาลอยู่ในห้องเรียนและกำลังพูดคุยกัน

         "นี่นานะเธอทำใจเรื่องพี่เมฆได้รึยัง" ตาลถามกับนานะ

         "ยังเลยจ๊ะ" นานะตอบไป

         "เหรอ" 

         ที่นานะตอบไปแบบนั้นก็เพราะว่าถึงจะโกหกตาลไปตาลก็รู้อยู่ดีว่านานะนั่นพูดโกหก เพราะทั้ง2คนอยู่ด้วยกันมานาน

         ทั้ง2คนพูดคุยกันอยู่สักพักก็ได้ทำความสะอาดห้องเรียนเพราะตาลก็เป็นเวรประจำห้องเรียนเหมือนกับนานะ และสักพักเวรทำความสะอาดที่เหลือก็มา

         เมื่อทำความสะอาดเสร็จทั้ง2คนก็ลงไปเข้าแถวตอนเช้าและเมื่อเข้าแถวเสร็จก็ขึ้นไปเรียนที่ห้อง ในระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นานะก็คิดขึ้นมาว่า

         'พี่ค่ะ หนูอยากจะเจอพี่อีกสักครั้งจังเลยและถ้าหากได้เจอกันจริงๆละก็ พี่จะต้องเป็นของหนูแต่เพียงผู้เดี่ยวเท่านั้นหนูจะไม่ให้ใครมาแย่งพี่ไปจากหนูเด็ดขาด" เธอคิดแบบนี้อยู่ในใจ

         และเธอก็ไม่ได้คิดเลยว่าในอีกไม่นานเธอก็จะไปพบกับเมฆอีกครั้ง


    แถมทางด้านของเมฆในตอนนี้

         "ฮัดชิ้ว~~" เมฆจาม

         [เป็นหวัดเหรอ ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า] เด็ธถามเมฆ

         "ไม่เป็นไรแค่มันรู้สึกหนาวๆ" 


    ____________________________________________

    จบตอนครับ

    ถ้าตอนนี้มันไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะครับ

    ขอครับช่วยเกลือจากผู้อ่านครับ
    พอดีเรื่องค่าสเตตัสของนานะผมกำลังคิดว่าจะสักเท่าไรและก็สกิลด้วยผมคิดไม่ค่อยออกถ้ามีความคิดดีช่วยเม้นด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
         

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×