ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 13 ทำสัญญากับดาบ

     'ในที่สุดก็เจอสักที' เมฆคิดพร้อมกับมองไปยังดาบสีดำขาวตรงหน้า(หรือดาบของคิริโตะ:ไรท์)

     "เมฆเจ้านี่คือดาบมารเหรอ" เมโกะพูดขึ้น

     "ใช่ เจ้านี่หละดาบมาร" 

     จากนั้นเมฆ เมโกะและมิสก็เดินเข้าไปข้างในห้องลับ

     "แต่ก็ไม่น่าเชื่ออยู่ดีนะคะว่าจะมีดาบมารอยู่ใต้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจริงๆ" มิสพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ดาบ

     "ฉันก็คิดเหมือนกันค่ะคุณมิส" เมโกะเองก็เช่นกัน

     หลังจากนั้นทั้งสามคนก็เดินเข้าไปใกล้ๆกับดาบมารสีดำขาวที่ปักอยู่กลางห้อง ในตอนนั้นเองเมฆก็คิดขึ้นมาว่า

     'พอมามองดูใกล้ๆแล้วก็ยิ่งเหมือนกับดาบของคิริโตะเข้าไปใหญ่ ไอ้คนที่สร้างดาบมันเป็นใครกันอยากรู้จริง แถมไอ้ความสามารถอันแรกของมันนี่สินะที่ทำให้พวกเด็กติดคำสาป' เมฆคิดแบบนี้ในใจพร้อมเดินไปใกล้ดาบเรื่อยๆ

     "แต่ก็น่าแปลกนะคะ" มิสพูดขึ้น

     "แปลกอย่างไงเหรอครับ" เมฆถาม

     "จากที่ดูแล้ว ที่พื้นตรงที่ดาบเล่มนี้ปักอยู่มีเวทมนต์ผนึกอยู่ด้วย มันน่าจะถูกผนึกอยู่แท้ๆ แต่ทำไมออร่าของดาบถึงถูกปล่อยออกมาได้กันนะ" มิสพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังวงแหวงเวทที่ถูกเขียนบนพื้น

     "คงจะเป็นเพราะเวทผนึกมันเสื่อมสภาพก็ได้นะค่ะคุณมิส จากที่ฉันดูในห้องนี้แล้วดูเหมือนว่ามันน่าจะมีอยู่มาไม่ต่ำกว่า100ได้แล้วมั่งค่ะ" เมโกะพูดขึ้น

     "ไม่ต่ำกว่า100ปีเหรอ คุณมิสครับผู้ดูแลคนก่อนเคยบอกไหมครับว่าที่นี่คือเป็นอะไรมาก่อน" เมฆถามออกไป

     หลังจากที่เมฆถามออกไปมิสก็ได้ใช้เวลาคิดเล็กน้อยและตอบกลับมาว่า

     "เท่าที่ฉันพอจะรู้ก็แค่เรื่องที่ว่าที่นี่เคยเป็นบ้านของนักผจญภัยคนหนึ่งมาก่อนก็เท่านั้นเอง น่าจะสักประมาณ200ปีได้แล้วมั่งแต่ก่อนที่เค้าจะตายเค้าได้บริการบ้านหลังนี้กับที่ดินนี้ให้กับโบสถ์และโบสถ์ก็ทำให้ที่นี่เป็นสถานเลี้ยนเด็กกำพร้า ก็แค่หละ" 

     "งั้นก็แปลว่าดาบมารเล่มนี้เคยเป็นของนักผจญภัยคนนั้นสินะ" เมฆพูด

     ในระหว่างที่ทั้งสามคนกำลังพูดคุยกันอยู่ก็ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

     [หนวกหูโว้ยยยยยยย! คนจะหลับจะนอน] เสียงของใครสักคนตะโกนขึ้นมาในห้องที่ทั้งสามคนอยู่

     ทั้งสามคนตกใจเป็นอย่างมากกับเสียงที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนขึ้นมา พวกเมฆได้มองหารอบห้องแต่ก็ไม่พบใครเลยนอกจากผู้เค้า

     [ข้าอยู่ตรงนี้โว้ย มองไปทางอื่นอยู่ได้] เสียงที่ไม่รู้ว่าเป็นของใครดังขึ้นอีกครั้ง

     หลังจากนั้นทั้งสามคนก็หันไปยังที่มาของเสียง พวกเค้าทั้งสามคนหันไปหยุดอยู่ที่ดาบมารที่ปักอยู่กลางห้อง

     [อะไร ไม่เคยเห็นดาบพูดได้รึไง] ดาบพูดขึ้นพร้อมกับอัญมณีที่ตัวเองก็มีแสงสว่างขึ้นมา

     ทั้งสามคนสตันไป10วินาทีและเมื่อเมฆได้สติเมฆก็พูดขึ้นมา

     "ดาบมันพูดได้ด้วย" เมฆพูดอย่างตกตะลึก

     [ก็ใช่นะสิ ว่าแต่พวกนายเป็นใคร ข้าหลับมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย] ดาบมารได้ถามกับทั้งสามคน

     เมฆเงียบไปสักพักและตอบขึ้นมาว่า

     "เรื่องที่ว่านายหลับมานานแค่ไหนนั้นพวกเราไม่รู้หรอกนะ ว่าแต่ขอถามหน่อยได้ไหมทำไมนายถึงถูกผนึกอยู่ที่นี่ละ" เมฆถามออกไป

     [ก็นะเจ้าคนก่อนของข้านำข้ามาผนึกไว้ที่นี่ก่อนที่จะตายนะสิ]

     "ทำไมละ"

 

     [ดาบมารอย่างข้าถ้าไม่มีเจ้าของที่ทำสัญญาด้วยหรือไม่ถูกผนึกไว้ มันจะทำให้ออร่าของข้าถูกปล่อยออกมานะสิ แถมผลของมันยังทำให้ผู้คนติดคำสาปอีก เจ้านายของข้าเลยต้องผนึกข้าไว้ที่นี่จนว่าจะมีผู้ที่เหมาะสมจะมาเป็นเจ้านายของข้า แต่ดูเหมือนว่าข้าจะเจอผู้ที่เหมาะสมแล้วนะ]

     เมโกะที่ยืนฟังมาสักพักเมื่อได้ยินว่ามีผู้เหมาะสมเธอก็ได้พูดขึ้นว่า

     "หมายความว่าอย่างไงที่ว่าเจอผู้ที่เหมาะสมแล้วนะ" เมโกะได้ถามขึ้น

     [ที่เจ้านายคนก่อนของข้าผนึกข้าไว้ที่นี่นั่นเป็นเพราะเค้ามีความสามารถในการทำนายอนาคตได้นะ และอนาคตที่เค้าทำนายออกมาก็คือจะมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมและเนตรตาสีดำมาพบข้าที่นี่และมาเป็นเจ้านายคนต่อไปของข้านะสิ]

     "เอ่! ฉันเหรอ" เมฆได้ทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก

     [ใช่แล้วเจ้านั้นหละ]

     หลังจากนั้นเมฆก็ได้คิดว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าที่คำนายนั่นคือเค้าหรือบุคคลอื่นที่มีผมสีดำเหมือนกับเค้า

     [เจ้ากำลังคิดว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญอยู่สินะ แต่ข้าคิดว่าไม่เพราะข้ารับรู้ได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งในตัวเจ้า]

     "เหรอ"

     [ใช่ เอาละข้าขอถามเจ้าก่อนเจ้าอยากจะเป็นเจ้านายของข้าไหมละ]

     เมื่อเมฆได้ยินอย่างนั้นเมฆก็ใช้เวลาคิดอยู่สักพักและตอบกลับไปว่า

     "ได้สิ ฉันจะเป็นเจ้านายของนาย แล้วต้องทำอย่างไรบ้างละ"

     [เรื่องง่ายๆ แค่เจ้าเอาเลือดของเจ้ามาหยดลงที่อัญมณีบนตัวข้า แค่นี้ก็เรียบร้อย]

     เมื่อเมฆได้ยินอย่างนั้นเค้าจึงเดินไปหาเมโกะและขอมีดของเธอมีจิบที่นิ้วของเค้าและเมโกะก็ได้ถามขึ้นมาว่า

     "นายคิดดีแล้วเหรอ" เมโกะถาม

     "ใช่" เมฆตอบ

     และเมโกะก็ยื่นมีดของเธอให้กับเมฆ เมื่อเมฆได้รับมาจากเมโกะแล้วเค้าได้นำมันมาจิบที่นิ้วของเค้าและมีเลือดไหลออกมา 

     เมฆเดินไปหยดเลือดของเค้าลงบนอัญมณีของดาบ เมื่อเลือดของเค้าหยดลงบนอัญมณีก็เกิดแสงสีม่วงขึ้นและค่อยๆดับลง เมื่อเมฆเห็นอย่างนั้นเค้าก็ใช้สกิล<ตรวจสอบ> ตรวจสอบดาบดูและพบว่า

     ดาบมารแห่งความมืดเด็ธ (ผู้ใช้:เมฆ)

     ระดับ ตำนาน

     ความสามารถ : ผู้ใช้ต้องมีระดับของเวทมนต์ชั้นสูงขึ้นไปเท่านั้นถึงจะสามารถใช้ได้

     –7 นิทาแห่งความตาย : สามารถใช้งานความสามารถนี้ได้แค่1ชั่วโมง เมื่อผู้ใช้สั่งใช้งานความสามารถนี้ เมื่อฟันหรือปล่อยออร่าจากตัวดาบใส่ศัตรูจะทำให้ศัตรูติดสถานะคำสาป คำสาปจะทำงานเมื่อเวลาผ่านไปแล้ว1ชั่วโมง เมื่อคำสาปทำงานมีผลทำให้เกิดรอยสักขึ้นทั่วร่างกายและสร้างความเจ็บปวดให้กับร่างกายและทำให้นอนหลับไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้7วัน เมื่อครบ7วันจะทำให้ผู้ที่ติดสถานะคำสาปนี้ตายในทันที เมื่อผู้ใช้สั่งยกเลิกความสามารถนี้จะทำการคูนดาวน์เป็นเวลา3วันทันที*คำสาปนี่ไม่มีผลกับผู้ที่มีเวทธาตุแสงและความมืด

     –เคาเตอร์การโจมตีด้านเวทมนต์ : ดูดเวทมนต์โจมตีของศัตรูเข้ามาในอัญมณีของดาบและปล่อยเวทที่ดูดออกมาจากอัญมณีโจมตีกลับไปยังศัตรูเป็น2เท่า

     –ภาพมายา : สามารถสร้างภาพมายาใช้ปันป่วนศัตรูหรือสร้างภาพหลอนเพื่อปันป่วนจิตใจของศัตรูได้ ผู้ใช้สามารถกำหนดขอบเขตการใช้งานได้

     <เสริม>

     –การฟาดฟันแห่งมังกร : เมื่อใช้ดาบนี้ในการโจมตีจะนำพลังโจมตีทั้งหมดในร่างมังกรเป็นพลังโจมตีเพิ่มให้ดาบเล่มนี้ได้ *ใช้ความสามารถนี้ได้เมื่ออยู่ในร่างมนุษย์เท่านั้น

     –ประสานเวทมังกร : สามารถใช้พลังเวทของมังกรประสานเข้ากับดาบได้

     "เหมือนกับว่าความสามารถของแกจะเพิ่มขึ้นนะ"

     [ข้าลืมบอกไปนะ เมื่อข้ามีเจ้านายใหม่ข้าสามารถเพิ่มความสามารถ<เสริม>ให้เข้ากับเจ้านายใหม่ของข้าได้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเจ้านายใหม่ของข้าจะมีพลังแบบไหนละนะ ไม่คิดเลยนะว่าเจ้านายใหม่ของข้าจะเป็นมังกร ฮ่า ฮ่า ฮ่า] ดาบมารพูดเสร็จก็หัวเราะขึ้นมา

     เมฆได้ดึงดาบมารขึ้นจากตรงพื้นที่มันปักอยู่และดาบมารก็พูดขึ้นว่า

     [ข้ามีนามว่า เด็ธ นะเจ้านายจากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วย]

     "ฉันมีชื่อว่าเมฆจากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วยละ"

_____________________________________________

จบแล้วครับ

ตอนหน้าผมว่าจะเขียนให้มันสั้นลงหน่อยนะครับเพราะตอนนี้ผมคิดเนื้อเรื่องยาวๆไม่ค่อยออก