ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกเป็นมังกรสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 10 การต่อสู้ระหว่างเมฆกับเมโกะ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 11.05K
      585
      30 ธ.ค. 60

         "เมโกะนี่เธอทำอะไรนะ" เมฆได้ถามเมโกะเพราะเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเมโกะถึงโจมตีเค้า

         "นายจะต้องโดนฉันฆ่าตายที่นี่ต้องนี้หละคุณมังกรดำ

         ตอนนี้เมฆได้ทำหน้าที่ตกใจเป็นอย่างมากกับสิ่งที่เมโกะพูดออกมา ส่วนเมโกะได้นำมีดคู่ของเธอออกมาและพร้อมตั้งท่าพร้อมโจมตี

         'เมโกะรู้ได้อย่างไรกันนะว่าเราเป็นมังกร มันไม่น่าจะเป็นไปได้นี่น่า ก็เมโกะนะไม่มีสกิล<ตรวจสอบ> แต่ต่อให้เธอมีเราก็มีสกิล<พลางตา> ที่ทำให้เธอไม่สามารถตรวจสอบเราได้ และเราก็ยังไม่ได้ใช้พลังมังกรให้เธอเห็นเลยนี เธอรู้ได้อย่างไงกัน' เมฆได้คิดหาเหตุผลว่าทำไมเมโกะถึงได้รู้ตัวตนของเมฆได้

         "ทำหน้าแบบนั้นคงจะคิดว่าฉันรู้ได้อย่างไงสินะที่รู้ว่านายเป็นมังกร"

         "ก็ใช่นะสิ"

         "ก็ได้ฉันจะบอกให้เอาบุญก่อนที่นายจะโดนฉันฆ่า นั้นก็เพราะว่าฉันเห็นนายตอนที่นายกำลังต่อสู้อยู่กับพวกก็อบลินนะสิเมื่อ2วันก่อนและก็เห็นตอนที่นายเปลี่ยนร่างเป็นมังกรนะสิ" เมโกะพูดขึ้นพร้อมกับพุ่งเข้าโจมตีเมฆอย่างรวดเร็ว

          "ตอนนั้นเองเหรอ" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับเห็นเมโกะพุ่งเข้ามาทางเค้าอย่างรวดเร็ว

         เมฆที่เห็นอย่างนั้นจึงรีบหลบการโจมตีของเมโกะไปทางด้านซ้ายและรักษาระยะห่างเอาไว้ ถึงค่าสเตตัสความเร็วของเมฆจะมากกว่า แต่ทักษะการใช้มีดสั้นของเธอมันรวดเร็วเป็นอย่างมาก

         "โห สุดยอดเลยนี่ ถึงเรื่องเล่าที่ว่าถ้ามังกรแปลงร่างเป็นมนุษย์แล้วพลังจะลดลงก็เถอะ แต่ก็ยังแข็งแกร่งอยู่ดีสินะ" เมโกะพูดขึ้นพร้อมกับเข้าโจมตีเมฆต่อทันที

         เมฆที่เห็นดังนั้นก็ได้นำดาบคาตานะขึ้นมาเพื่อนำการโจมตี ถึงแม้ค่าสเตตัสทุกอย่างของเมฆจะมากความก็ตาม แต่ด้วยทักษะในการใช้มีดสั้นของเมโกะที่อยู่ในLV 5 แต่การฟันดาบของเมฆอยู่ที่LV 2 เมโกะได้เปรียบในเรื่องการใช้อาวุธ จึงสามารถลบความต่างชั้นเรื่องค่าสเตตัสได้

         "ไม่เบานี่"

         "เธอก็เหมือนกัน"

         "ไม่ว่าจะเป็นอย่างไงก็ตามแต่ฉันจะต้องฆ่านายให้ได้เพื่อเด็กพวกนั่น" เมโกะขึ้นขึ้นพร้อมกับกระน่ำโจมตีเมฆต่อไปเรื่อยๆ

         'เพื่อเด็กพวกนั่น ที่เธอพูดหมายความว่าอย่างไงกัน' เมฆได้คิดขึ้นมาในใจพร้อมกับรับการโจมตีของเมโกะทั้งหมด

         "Spear of Darkness (หอกความมืด)" เมโกะร่ายเวทโจมตีใส่เมฆ

         และเมื่อเมโกะเห็นว่าเมฆสามารถรับการโจมตีของเธอได้ทั้งหมด เธอจึงได้ใช้เวท Spear of Darkness (หอกความมืด) ซึ่งเป็นเวทโจมตีชั้นต้นโจมตีใส่เมฆ 

         "อึ่ก--" 

         เมฆได้ถอยออกไปประมาณ2เมตรหลังจากที่รับการโจมตีและมีบาดแผลเล็กน้อย แต่ด้วยสกิล<ฟื้นฟูอัตโนมัติ> ทำให้บาดแผลของเขาหายไปในทันที

         "เจ็บนะเนี่ย"

         "ก็ต้องเจ็บอยู่นะสิ" เมโกะพูดขึ้นพร้อมกับเข้าโจมตีเมฆอีกครั้ง

         เมื่อเมฆเห็นอย่างนั้นเค้าจึงได้พุ่งเข้าไปหาเมโกะเช่นเดี่ยวกันพร้อมกับเปลี่ยนขาเค้าให้เป็นมังกรเพื่อเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ให้กับตน เมื่อพวกเค้าทั้งสองคนเข้าปะทะกันเมฆก็ถามเมโกะขึ้นว่า

         "เมโกะที่เธอพูดว่า เพื่อเด็กพวกนั่น มันหมายความว่าอย่างไรกัน"

         "มันไม่เกี่ยวกับนาย" เมโกะพูดขึ้นพร้อมกับโจมตีเมฆก็ต่อไป

         เมฆและเมโกะกำลังปะทะแบบพลันกันรุกพลันกันรับ ต่อไปเรื่อยๆ และเมโกะก็ได้ถอยห่างจากเมฆและร่ายเวทโจมตีเมฆ

         "เอานี่ไป Spear of Darkness (หอกความมืด)" เมโกะยิงเวทโจมตีธาตุความมืดใส่เมฆ

         "คิดว่าจะโดนเหรอ Golden wall (กำแพงทองคำ)" เมฆใช้เวทธาตุทองGolden wall (กำแพงทองคำ) ป้องกันการโจมตีของเมโกะ

         ตูมม

         กำแพงทองคำได้ป้องกันการโจมตีของเมฆไว้ได้ เมฆอาศัยจังหวะนั่นพุ่งเข้าหาตัวเมโกะอย่างรวดเร็ว เมโกะเห็นเมฆพุ่งเข้ามาโจมตี เธอได้ตั้งท่าที่จะเตรียมป้องกันการโจมตีของเมฆ แต่ด้วยการที่เมฆได้พุ่งเข้ามาเร็วมาก จึงทำให้เธอป้องกันการโจมตีของเมฆไม่ทัน 

         เมื่อเมฆโจมตีเข้าไปมันทำให้มีดสั้นของเมโกะหลุดออกจากมือ เมื่อเมฆเห็นอย่างนั้นเค้าจึงได้พูดออกไปว่า

         "เธอแพ้แล้วละเมโกะ" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับเข้าดาบไปจ่อที่หน้าของเมโกะ

         "คิดว่างั้นเหรอ" เมโกะพูดขึ้นพร้อมกับปาเข็มพิษใส่เมฆ

         ถ้าเมฆก็สามารถหลบได้ พร้อมกับจับตัวเมโกะกดลงไปกับพื้น 

         "ฆ่าฉันเลยสิ" เมโกะได้พูดขึ้นมา

         "ไม่จนว่าฉันจะได้คำตอบที่ฉันกำลังสงสัยอยู่กับเธอก่อน"

         "อะไรละ"

         "ถ้าเธอคิดที่จะฆ่าฉัน เธอก็น่าจะฆ่าฉันตั้งแต่เมื่อวานแล้วหรือบอกให้คนในกิลด์ทุกคนรู้และรุมกันฆ่าฉัน แต่เธอกับคิดที่จะฆ่าฉันด้วยตัวเธอเพียงคนเดียว นี่คือสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ" เมฆได้ถามเมโกะออกไปถึงสิ่งที่เค้ากำลังคิด

         เมื่อเมฆถามเมโกะออกไปเมโกะจึงได้ตอบกลับมาว่า

         "ที่ฉันไม่ฆ่านายเมื่อวานก็เพื่อจะทำให้แน่ซะก่อนว่านายเป็นมังกรจริงรึเปล่า และทุกไม่บอกคนในกิลด์ก็เพราะว่าเงินรางวัลในการฆ่ามังกรนั่นฉันจะเอามันมาเพียงผู้เดี่ยวเท่านั้น"

         "แล้วเด็กพวกนั้นที่เธอพูดขึ้นละ"

         "พวกเด็กที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไงละ"

         "แล้วเด็กพวกนั้นมันเกี่ยวอะไรกัน"

         "ฉันเองก็เป็นเด็กที่โตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ฉันต้องช่วยพวกเค้าจึงต้องตายนายให้ได้ไรละ"

         "แล้วเด็กพวกนั้นเป็นอะไรกัน"

         "ก็โดนคำสาปไง ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเด็กพวกนั่นถึงโดนคำสาป เมื่อฉันรู้เรื่องนั้นฉันก็ได้ขอให้ทางโบสถ์มาช่วย แต่ต่อให้คนที่โบสถ์รักษาก็ยังรักษาไม่ได้ แต่ถ้าเป็นนักบวชที่เมืองหลวงก็สามารถช่วยได้ แต่มันจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาหาศาลในการให้พวกนักบวชที่เมืองหลวงมารักษาคำสาป สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั้นไม่มีมากมายเงินขนาดนั้นหรอก ในตอนนั้นเองฉันก็ได้เจอนายเข้าในตอนที่ฉันออกไปทำภารกิจล่าก็อบลิน ฉันจึงคิดขึ้นมาได้ว่าถ้าฉันสามารถฆ่านายได้ฉันก็จะมีเงินไปช่วยรักษาเด็กพวกนั้นได้ แต่ฉันต่อไม่สามารถฆ่านายได้" เมโกะพูดขึ้นพร้อมเริ่มมีสีหน้าที่เคร้า

         เมฆจึงคิดขึ้นมาได้ว่า 'เป็นอย่างนี้เองสินะ' เมฆคิดขึ้นมาหลังจากที่เค้าได้ฟังเมโกะเล่าและเมฆก็คิดขึ้นมาได้ว่า 'คำสาปเหรอเรามีสลายคำสาปอยู่นี่นา' เมื่อคิดได้อย่างนั้นเค้าจึงพูดกับเมโกะว่า

         "เมโกะฉันมีความสามารถในการทำลายคำสาปได้ฉันจะช่วยเธอเอง"

         "จริงเหรอ นายสามารถทำได้เหรอ"

         "ใช่ ฉันทำได้แต่มีข้อแม้"

         "ข้อแม้อะไรละ"

         "ห้ามบอกใครเด็ดขาดว่าฉันเป็นมังกรและช่วยเลิกคิดที่จะฆ่าฉันที"

         "ได้สิถ้านายสามารถทำลายคำสาปได้ ฉันจะไม่บอกใครทั้งนั้นและเลิกคิดที่จะฆ่านายด้วย"

         "ถือว่าตกลงแล้วนะ" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับปล่อยเมโกะ

         และหลังจากนั้นพวกนั้นก็กลับไปที่เมืองและตรงไปยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทันที

    ________________________________________________________


    สนุกไหมครับ ถ้าไม่สนุกผมก็ขอโทษด้วยนะครับ
         
         
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×