คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1: First meet
'หล่อั'..
...
..
.
นั่นือำพูแรอนผมไ้เห็นหน้าานยอลรั้แรรับ เเละรั้นั้นเเหละที่ทำให้ผมลั่ไล้เานานี้ผมเป็นแฟนลับัวยอเาเลย
รับพูเเล้ว็หันไปมออลเลั่นานยอลที่อนนี้ยึพื้นที่ห้อผมไปมาว่ารึ่นอะไรวะทำิ้วมวเเล้วหล่อิบหายใ่ละรับานยอลเาเป็น
หนึ่ในสมาิวskyที่อนนี้ัมาเาเป็นไ้ทั้เเรปเปอร์เเล้ว็ร้อนำเสียอเามันเท่ห์มารับอนผมเห็นเารั้เเรในทีวีผมรู้สึหลุมรัเา
เลยทั้ๆที่ผมไม่เยิะอบผู้ายมา่อนถึผมะยัไม่เยมีเเฟนสัน็เถอะ เเ่วามริเเล้วานยอลเา็อยู่สูไปสำหรับผมอีอย่าเา็
ไม่อบผู้ายอย่าผม้วยใ่ไหมล่ะรับเพราะอาีพอเา็เอับนมาหน้าหลายาผู้หิีๆันที่เหมาะับานยอลริๆเา็หาไม่
ยา
อนนี้ผม็เลยนั่เป็นหมาหอยอยู่ในห้อมาัพัแล้วรับเป็นแบบนี้ทุวันนบาทีผม็รำาับวามฟุ้่านอัวเอเหมือนัน...
"็อ ็อ
็อ"เสียเาะประูัึ้นผมสะุ้เบาๆ
"แบฮยอนทำอะไรอยู่ไม่ไป้อมสเ็บอร์รึไ ใล้เเ่เเล้วนะ" เสียลู่หานนั่นเอลู่หานือเพื่อนผมเอรับเราเป็นเพื่อนันมาั้เเ่มัธยมเเล้วรับ
เพราะั้นไม่ว่าะทำอะไรเรา็ะทำ้วยันลอรวมถึที่เล่นสเ็บอร์นี่้วย
"ำลัไปแล้วลู่หานรอเี๋ยวนะ"ผมอบไปแบบนั้น..
"มัวนั่เพ้อถึานยอลอมึอยู่รึไ
เพ้อไป็ไม่ไ้อยู่ี"มันพูเสร็แล้ว็หัวเราะแบบสะใสุๆไอ้เวรรรรรเี๋ยวเเม่ไ้ยินโว้ยยย!!!
"พ่อมึสิ"ผมพูพร้อมเปิประูออไปเอไอ้เพื่อนรัำลัยิ้มแป้นลู่หานมันัวเท่าๆผมนี่เเหละเเ่หน้าาะิไปทาสวยผมอิาะมั
"ไปันเหอะ สายเเล้วเี๋ยวรูมินฮยอนว่าเอา"ลู่หานพูพร้อมโอบอผมเราสอนเินันไปลานสเ็น้ำเเ็ที่อยู่ห่าาบ้านผมไปไม่ี่ิโลไม่ถึ
ยี่สิบนาทีเรา็เินมาถึสนามเเล้ว..บ้านอยู่ในเมืออะไรมัน็สะวไปหมเเหละรับ
ผมับลู่หานมอไปในสนามรู้สึว่านเยอะเเปลๆปิอนนี้ะไม่่อยมีนเท่าไหร่ผมถึเลือใ้เป็นเวลา้อมผมเินมาถึอบสนามเห็น
รูมินฮยอนำลัสอนใร็ไม่รู้ลุ่มนึมีประมา4-5นผมไม่เห็นหรอว่าใรเพราะเาหันหลัให้ผมันหมั้ใฟัรูมินฮยอนอธิบายวิธีาร
เล่นันอยู่ผม็เลยเินเ้าไปใล้ๆเพื่อะทัทายรูมินฮยอน...รู้สึเหมือนเยเห็นหลันั่นที่ไหนแฮะ พอเินไปถึรูมินฮยอน็หันมาทัทายผม
พร้อมๆับที่นลุ่มนั้นหันมา
"อ้าว
แบฮยอนับลู่หานมาพอีรูำลัอยาไ้นสาธิวิธีารเล่นอยู่พอี"
ไอ้เหี้ยยยย!!!0_0ผมใแบบา้าไปแล้วรับ
ผมไม่ไ้ใเพราะ้อ่วยรูมินฮยอนสอนเเ่ผมในที่ผม้อสอน
"มึนั่นใ่านยอลป่ะ"เสียลู่หานระิบผมเบาๆอนนั้นทั้ลุ่มยิ้มให้พวผมรั้นึพร้อมพยัหน้าเบาๆรวมถึานยอล้วย..เเู่่ๆเา็ทำหน้า
ใพอๆับผมเลยอะเเถม้อมาที่ผมเเบบสสัย
ผมทำอะไรไม่ถูเลยรับนั่นือานยอล านยอลนที่ผมมอหน้าเาผ่านอโทรศัพท์ทุวันลอหเือนานยอลนที่ผมไปเอเาไ้าม
อนเสิร์อนนี้เาำลัยืน้อหน้าผมอยู่อะ ทำไี ทำไี โอ้ยยยยผมสิเเเเบบสุๆรู้สึเหมือนทั้โลไม่มีเสียอะไรเลยทุอย่ามันอื้อไปหม
นลู่หาน้อสะิผมเบาๆ
"แบฮยอนเป็นอะไรรึเปล่ารูเรียไม่ไ้ยินมัวเเ่ยืน้มหน้า?"รูมินฮยอนถามผมั้น
"มะ
ไม่ไ้เป็นอะไรรับ"ผมอบเบาๆหันไปหาลู่หานเห็นมันำลัลั้นยิ้มนน่าเลียผมเลย่อยเเม่ไปที..เเ้เิน
"ยิ้มทำห่าไร"ผมถามเสียเบา
"โอ้ยย!!เ็บนะสัส ็มึลเินไม่เนียน"
"ูไม่ไ้เิน ู
ูเเ่ใ"ใริๆนี่รับ
"หรารับเพื่อนน"มันพูแบบวนๆอนนั้นรูมินฮยอนำลัเินมาหาพวผมพอี
"รูะให้เธอสอนเป็นผู้่วยรูหน่อยุสอนนี้รูให้พวเธอุมส่วนรูะไปฝึอีสามนนั้น รูมั่นใในฝีมือเธอทัู้่"
รูมินฮยอนี้ไปที่านยอลับเพื่อนเาผมำไ้ว่าื่อเฮุนเป็นสมาิวskyเหมือนัน ใผมหล่นวูบ..
"ไ้รับผมะั้ใสอนันเ็มที่
ใ่มะเเบฮยอน"ลู่หานพูิเล่นพร้อมเอาศอระทุ้เอวผมหนึ่ที
"ใ่รับ"ผมอบรูไปแบบนั้นเเ่ในใผม่าไอ้ลู่ไปพันรั้เเล้ว
ไอ้นี่วนีน
"มึไปสอนุานยอลอมึนู่นส่วนไอ้นนั้นูัารเอ"มันยัิ้วให้ผมสอึพร้อมยิ้มวนประสาท
"เห้ยอะไร ไม่เอา
ูอสอนอีน"ผมสิเเแน่ถ้าไ้สอนานยอลละ็
ผมอเลี่ยีว่าถึะอยาอยู่ใล้็เหอะเเ่เเบบนี้ผม้อใ้ถัออิเนร้อยถัเเน่ๆ
"ไปเหอะน่า"ลู่หานพูมันผลัผมเ็มเเรนเือบถึานยอล
ไม่มีทาเลือ เาเินมาทาผมละส่วนไอ้ลู่็เินไปสอนเฮุนเรียบร้อย..เอาวะ
ผมำลัอ้าปาทั
ความคิดเห็น