คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 : เลิกรา
"แบฮยอนนน!!!"
เสียุ้นหูะโนเรียผมัมาาอีฟาอถนน ยอูนั่นเอที่ำลัเิน้ามถนนมาพร้อมับอินแฟนอมันยอูือเพื่อนอผมั้เเ่มัธยม้น นมอ.ปลายเรา็มาอยู่ห้อเียวันอีทำให้ยอูเป็นเพื่อนรันเียวอเาอนนี้
"แล้วานยอลล่ะ?" ยอูถามึ้นอีรั้หลัาเินเ้ามาหาเา
"ำลัมาน่ะ พอีานยอลมีธุระนิหน่อย" ผมอบยอูไป านยอลือแฟนอผมเอเราเป็นแฟนันมาไ้3เือนเเล้วริๆผมอบานยอลมาั้เเ่มอ.้นเเ่ผม็พึ่มาสารภาพับานยอลแบบริัว่าแอบอบานยอลมาั้นานเเล้วึ่านยอล็ไม่แปลใผมว่าเารู้นานเเล้วแหละานั้นผม็อานยอลเป็นแฟน...ใ่ผมเอ ็อบนี่นาเเ่านยอล็ลนะเเล้วเรา็บันมานถึอนนี้
"อ่อ ั้นเราเ้าหอประุมันเหอะานใล้เริ่มแล้ว"
"ยอับอินไป่อนเลยเราอรอานยอลอีแปปนึ" ผมบอยอูับอินให้ึ้นไป่อน ยอูับอิน็ยัหน้าเป็นอันเ้าใ
"ั้นเี๋ยวามมานะแบฮยอน" ยอูพู่อนที่ะหันหลัเินไปพร้อมับอิน เาึพยัหน้าเบาๆเป็นอันว่าเ้าใัน
วันนี้ือวันปัิมนิเทศอนัเรียนั้นม.6ึ่็ือเาเอน้่นเเหละอนเ้าเป็นพิธีรับประาศนียบัรบารศึษาส่วนอนเย็น็ะมีานเลี้ยอำลาหรือเรียว่าานพรอมนั่นเอเเ่ละห้อ็ะมีีมเป็นอนเอห้อผมส่วนให่็เ็เรียนทั้นั้นเลยลันว่าะใส่ันเเุ่ไพรเวทธรรมาใรอยาใส่อะไร็ใส่ึ่นั่น็ีเเล้วเพราะผมไม่อยาหาเสื้อผ้าให้ลำบา วันนี้ผมเเ่ัวธรรมาใส่เสื้อยืสีาวัวให่เรียบๆับาเยีนสีเ้มแถมยัใส่แว่นาหนาเอะเพราะสายาสั้นถึ600 นั่นทำให้เเบฮยอนรู้สึไม่มั่นใมาๆ็นอื่นูัเ็มันนานั้นเเู่เาสิ..
ไม่นานานยอล็มาถึเายิ้มให้เเบฮยอนเล็ๆ
"เ้าานันเหอะ"านยอลพู่อนะเินนำเาไปหอประุม เินเร็วทุทีไม่รอันบ้า!
พอมาถึยอู็โบมือเรียเาับานยอลเพื่อให้ไปนั่ที่โ๊ะที่เว้นที่ไว้ให้
"านำลัเริ่มพอี" ยอูพูพร้อมับเสียนรีที่ัึ้นเป็วนรีอโรเรียนที่ถูเิมาเล่นอำลาพี่ๆม.6พวเราุยันไปเรื่อยถามสารทุสุิบเพื่อนๆามประสาหลัาปิเทอมไปประมา1เือนอนนี้ทุนส่วนให่มีมหาลัยันแล้วรวมถึแบฮยอนและานยอล้วยเราสอนินละมหาลัยันเเ่็ไม่ไ้ไลันมาึ่นั่นทำให้เเบฮยอนัวลอยู่นิหน่อยเเบฮยอนิะวิทยาศาร์ส่วนานยอลิวิศวะนั่นยิ่ทำให้เเบฮยอนัวลเ้าไปอีเพราะว่าะอทัู้่้อเรียนหนัเาลัว ลัวว่าเาะไม่ไ้เอับายยอล..
"ันไปเ้าห้อน้ำ่อนนะ"านยอลหันมาบอเาหลัา้มหน้าเล่นมือถืออยู่นาน
"เ้าหอน้ำหรอให้เราไปเป็นเพื่อนเปล่า?"
"ไม่เป็นไรๆไปแป๊บเียวเี๋ยวมาๆ"แบฮยอนพยัหน้าให้านยอลหนึ่ทีเป็นเิเ้าใ
เวลาผ่านไปเือบรึ่ั่วโมเเ่านยอล็ยัไม่ลับมาอี
"านยอลไปไหนอะไอ้แบ"ยอูหันมาถามหลัาเห็นเพื่อนรัอเาะเ้ออยือยาวอยู่นั่น
"เ้าห้อน้ำ เเ่ไปนานแล้วไม่มาสัที" แบฮยอนพู้วยท่าทีิัวล
Baekhyun.C : านยอลอยู่ไหนอะ?
Baekhyun.C : เป็นอะไรรึเปล่าไปนานเเล้วนะ
Baekhyun.C : ....
Baekhyun.C : *ส่สิเ้อหนาสสัย*
านยอลไม่อบเลยแถมไม่อ่าน้วยเานึเป็นห่วึ้นมาอีลัวว่าะเิอะไรึ้นับานยอลรึเปล่า
"ยอูเี๋ยวเราไปูานยอล่อนนะหายไปนานเเล้วเราเป็นห่ว" แบฮยอนหันไปบอเพื่อนัวเล็
"ให้ไปเป็นเพื่อนเปล่า?"ยอูถาม
"ไม่เป็นไรยอูอยู่ับอินเหอะ" แบฮยอนพูพร้อมส่ายหน้าเบาๆแล้วเินออาหอประุมโรเรียนเพื่อไปหาานยอลที่ห้อน้ำาย ่อนที่ะเ้าห้อน้ำาอเเบฮยอน็เหลือบไปเห็นนสอนำลัุยัน
"นายเลิับมันไม่ไ้หรอ" ถ้าำไม่ผิเาืออยแฟนเ่าอานยอลนี่
"ันเลิับเเบฮยอนไม่ไ้หรอ" นั่นมันเสียานยอล แบฮยอนมวิ้วับบทสนทนารหน้า
"ทำไม? รัมันหรอ"
"..."
"ันรู้ว่าที่นายทนเพราะสสารมัน!!"
"ใ่ันสสารเาเเ่.." านยอลยัพูไม่ทันบอย็พูเเทรึ้นมา
"นายไม่อายนอื่นหรอเาพูันทั้นั้นว่านายไม่เหมาะสมับมันันินายนั่นหน้าาี้เหร่สิวเ็มหน้านานั้นนายล้าเิน้วยไ้ไ ถ้าทนอยู่เพราะสสาร็พอเถอะนะ ันพร้อมลับไปนะานยอลอ่า"
"..." านยอลไม่อบอะไรแบฮยอนำายเสื้อัวเอเเน่นร่าายเาสั่นไปหมับำพูที่ไ้ยิน เเ่สสารหรอ..อายใ่ไหมที่บับเเบฮยอนนนี้ เารู้ว่าเาน่าาไม่ีไม่เหมาะสมับานยอลเลยันิทำไมเาะไม่รู้ว่ามีนพูเเบบนี้ันแทบทั้โรเรียนเเ่เาเลือที่ะไม่เ็บมันเอามาใส่ใเพราะิว่าเเ่เามีานยอลเเละานยอลไม่ไ้ิเเบบนพวนั้น็พอแล้ว เเ่เาิผิเาเ้าใเเล้วับำถามที่าอยู่ในใเามาลอว่าทำไมานยอลถึไม่เยบอรัเาสัรั้ เพราะว่าานยอลไม่เยรัเาเลยไล่ะ น้ำาอเเบฮยอนไหลออมาพร้อมับาที่เินไปหานสอน
"าน..ฮึ..ยอล.." เเบฮยอนพยามยามะห้ามเสียสะอื้นเเ่ห้ามไม่ไ้านยอลหันหน้ามาหาเา้วยสีหน้าใสุี
"บะ เเบฮยอน!!"
"..."
"..."
"ถ้าสสารเรามานั.."
"่วยอย่ามาให้เราเห็นหน้าอีเลยนะ"
"เราะอบุมา.."เมื่อเเบฮยอนพูบเายมือึ้นปาน้ำา่อนะหันหลัให้ับนทั้สอ่อนะรีบวิ่ออไปให้เร็วที่สุ
"แบฮยอนฟั่อน ไม่ใ่แบบนั้น..นี่อยปล่อยเราัทีไ้ไหม" ไม่แบฮยอนไม่อยาฟัอะไรแล้วเาอยาออไปาที่นี่ให้เร็วที่สุอยาออไปาเรื่อบ้าๆนี่ไม่อยาฟัอะไรอีแล้ว
"ฮึ ฮืออออ"เสียร้อไห้ที่ัมาหลายั่วโมอแบฮยอนที่อนนี้ำลัร้อไห้อย่าไม่หยุหย่อนนัวเล็าบวมหน้าบวมไปหมาารร้อไห้อย่าหนัยิ่เห็นสายเรียเ้าเเล้ว้อวามที่ส่มาอนนนั้นมันยิ่ทำให้เาร้อไห้หนัยิ่ว่าเิมถ้าะโทรมาเพราะรู้สึผิเพราะสสารันเา็ไม่อยารับให้มันเ็บไปมาว่านี้
'Rrrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrrrrr..'
ยอู
"ยอู อึ มี ฮึ อะไรรึเปล่า"
"แบ!เป็นยัไบ้าเปิประูให้เราหน่อยเราอยู่หน้าห้อ" เมื่อไ้ยินเเบบนั้นแบฮยอนึลุาที่นอนแล้วไปเปิประูเมื่อเห็นเพื่อนรัอเายืนอยู่็พุ่เ้าไปอพร้อมปล่อยโฮออมาอีรอบ
"ไม่เป็นไรนะแบฮยอน แบยัมีเราไยอูอแบฮยอน"เพื่อนัวเล็พูพร้อมับยิ้มปลอบอย่าใี
"ยอู ฮึ เราเ็บัเลย ฮืออออ"
"ถ้าเา ฮือออ แ่สสาร ฮึ บอเรา็ไ้ ฮือ เราไม่บัับเาหรอ อึ" แบฮยอนพรั่พรูวามรู้สึออมาให้นรหน้าเป็นารระบาย พอไ้ระบายให้เพื่อนรัอเาฟัเเละไ้รับารปลอบาเพื่อนรัแบฮยอน็ีึ้นนิหน่อย
"อบในะยอูเรารู้สึีึ้นเยอะเลย"
"ไม่เป็นไรเราไม่อยาให้เเบร้อไห้แบยัมีเราที่รัแบรู้ใ่ไหม" ยอูพูับเาอย่าใีเหมือนเยยอูือเพื่อนที่ีที่สุอเาเสมอมาเวลาที่เามีเรื่อที่ไม่สบายใ็มียอูนี่แหละที่อยู่้าๆเาเสมอ
Rrrrrrrrrr Rrrrrrrr Rrrrrrrrrrrr
'านยอลลี่'
เเบฮยอนมอสายเรียเ้าที่ัึ้นพร้อมับรายื่อที่เาุ้นเยนัวเล็็เบะปาเรียมร้อไห้อีรั้
"ไม่รับหน่อยหรอ"
"ไม่รับหรอ!"แบฮยอนส่ายหน้าแรๆนูล
Parkchanyeol.B : แบฮยอน
Parkchanyeol.B : ุยัน่อนสิ มันไม่ใ่เเบบนั้น
Parkchanyeol.B : ะไม่ฟัันอธิบายหน่อยหรอ?
Parkchanyeol.B : อโทษ..
้อวามไลน์ที่ส่มารัวทำให้นัวเล็รู้สึอยาะบ้าเาไม่อยาเห็นอะไรเี่ยวับผู้ายนนั้นอีเเล้วให้ายเหอะ
"ยอู.."
"่วยบล็อานยอลให้เราหน่อยไ้ไหม"
"ันอร้อนะ" ยอูไม่อยาะทำามที่เเบฮยอนสั่สัเท่าไหร่เเ่ในเมื่อเพื่อนเาอร้อนานี้ะให้เาปิเสธยัไ..
*ุไ้บล็อParkchanyeol.B*
Parkchanyeol.B : อย่าน้อย็่วยฟั
Parkchanyeol.B : ว่าันรันาย็ยัี
Parkchanyeol.B : แบฮยอน..
*******แฮ่ๆเปิเรื่อใหม่มาแบบๆ55555ฟิเรื่อ่อน้าเอื่อยๆเลยเเ่ึ้นมาเเบบไม่มีพล็อเเ่เพราะสนอวามฟินัวเอล้วนๆเริ่มเรื่อมา็ราม่าเลยยเเ่ฟิเราไม่ราม่าหรอุยันไ้นะะเพิ่หัแ่เลยไม่มีประสบาร์ใๆิมันไ้เ้ออภาษาอาะไม่ลื่นเเ่เราะพยายามเเ่ให้ีึ้นนะะฟิเน่อแรเอ็นูน้อ้วย twitter: fourdyy944 ไปุยันไ้น้าอิอิ อบุที่เ้ามาอ่าน้า
ความคิดเห็น