หนุ่มซ่าหน้าใสกับหวานใจตัวแสบ

1

สวัสดีค่ะเพื่อนๆฉันได้มาเรียนที่ประเทศไทยเพราะฉันได้ย้ายมาอยู่กับหม่อมแม่555+ฉันชอบประเทศไทยนะ ฉันเป็นลูกครึ่งไท-ญี่ปุ่น เป็นสาวน้อยผู้แสนน่ารักที่สุดฮ่าๆๆๆๆ (เผยตัวตนที่แท้จิงออกมาแว้ว- -*) หุ่นสวยเพียว สูงตั้ง158แหน่ะส่วนน้ำหนักน่ะหรอไม่ต้องไปพูดถึงเลยหุ่นออกจะสวยขนาดนี้  แพนเค้กยังอายค่ะเพื่อนๆ(ยัยนี่ไม่ดูสารรูปตัวเองซะบ้างเลย ) อ้อลืมไปฉันชื่อ อากินะค่ะ  อายุ 17ปี กำลังน่ารักค่ะ ฮุฮุ-.-  
     ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้า ร.ร.ใหม่ของฉันดีใจจังเลยจะได้เจอเพื่อนใหม่แล้ว  แต่เดี๋ยวก่อนถ้าเพื่อนใหม่ไม่มีล่ะฉันต้องอยู่คนเดียวหรอ โอ้พระเจ้าอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย เกิดอาการเอ๋อรับประทานค่ะ ห้องเรียนฉันอยู่ไหนเนี่ย แม่จ๋าหนูอยากเรียนๆT-T 
"นี่เทอเด็กใหม่หรอ"
เสียงคัยหว่า ?
"อ่ะ ค่ะๆ"
ฉันทำอ่ะไรไม่ถูกเลยอ่ะโอ๊ยไม่น่าเลยT-T
"ตามครูมานี่เดียวจะพาไปที่ห้องจำไว้นะเทออยู่ห้อง/8"
"ค่ะ"
"ว่าแต่เทอชื่อ อากินะ หรอชื่อน่ารักดีนะ^^"
"ค่ะ  ขอบคุณค่ะ^^"
"ห้องประจำของเทออยู่ที่ อาคาร6ชั้น5ห้องที่8"
"658หรอคะ"
"ใช่จ๊ะ"
ถึงซะทีห้องฉันทำไมต้องอยู่ชั้น5เนี่ยเหนื่อยนะคะคุณครู
"โต๊ะนั้นไปริมหน้าต่างแถวสุดท้ายน่ะ"
"ค่ะ"
ห้องนี้จัดโต๊ะนั่งกันแบบเป็นคู่แต่เด๋วก่อนนะฉันได้นั่งคู้กับผู้ชายหรอเนี่ยรับม่ายได้เลย แต่ว่าหล่อค่ะไม่ว่า ฮุฮุ(อาการบ้าคนหล่อจึงเกิดขึ้นกับยัยคนนี้)
ฉันเดินเข้าไปนั่งแล้วเขาก็มองหน้าฉันใฟญ่เลยล่ะสงสัยฉันน่ารัก555
"หวัดดีเทอชื่ออะไรหรอฉันชื่อ อากินะ ค่ะ"
"ท๊อป ชื่อเทอหรอเด็กไปป่ะเนี่ย"
"อากิ เป็นลูกครึ่งค่ะ"
"ครึ่งไรอ่ะ  ครึงผีครึ่งคนหรอ"
- -*หมอนี่ชักจะกวนบาทาซะแล้ว ฉันก็เลยฝืนยิ้มแล้วตอบนายนั่น
"ป่าวค่ะ- -* ไท-ญี่ปุ่นค่ะ"
"หรอฉันว่าไม่เหมือนเลยอ่ะ ฉัวคิดว่าเหมือน พม่า-เขมรมากกว่า5555+"
วอนซะแล้วบังอาจว่าฉัน ฉันออกจะนน่ารักแบบญี่ปุ่น ฉันเริ่มจะไม่ชอบหน้านายคนนี้แล้วสิเนี้ย เชอะ ถึงหล่อฉันก็ไม่ให้อภังหรอก ย่ะ 
หมดเวลาชั่วโมงที่4แล้วพักกลางวันแล้วสินะ แล้วฉันจะทานข้าวกับใครเนี่ย
"อากินะ ไปทานข้าวกับฉันมั้ย''
"ดีเลยฉันยังไม่มีเพื่อนเลย"
ดีจังเลยฉันจะมีเพื่อนแล้ว
"หวัดดีจ๊ะ อากินะ ฉัน ชื่อ แพรไหม นะ"
คนที่ชวนฉันทานข้าวด้วยนั่นอง ตัวเล็กๆ ผิวขาว ตาโต น่ารักดีนะแต่ไม่น่าใส่แว่วเลย
"ฉัน แคทตี๊ จ้า"
สูง ไว้ผม สั้น ไม่เหมือนใคร
"ฉัน ปอ-ป่านค่ะ"
คนนี้น่ารักสุดเลยล่ะตัวเล็ก พอๆกับแพรไหมเลย หน้าก็คล้ายๆกันแต่ ปอไม่ใส่แว่นตาคมหว่าแพรไหม
แนะนำตัวเสร็จก็ไปสั่งข้าว อิ่มจังเลย เข้าเรียนภาคบ่ายแล้ว อ่ะนายจอมกวนบาทาไปไหนอ่ะ ช่างเถอะไม่สนๆ ออดหมดเวลาคาบสุดท้าย ว้าวได้กลับบ้านแล้ว 
~รับโทรสับทีคะ  มีคนโทรมานะ~
"หวัดดีค่ะ มีอะไรหรอคะแม่"
"วันนี้แม่ติกงานกลับบ้านเองนะลูก"
"อ่าวแม่คะนู๋กลับเองไม่เป็นหรอกค่ะ"
"ก็เรียกแท๊กซี่ ซิจ๊ะท่านลูน"
เอาล่ะๆวันนี้ฉันได้กลับเองซะงั้น
"จอดตรงนี้แหละค่ะ"
"อ้าวยัย เขมร บ้านเทออยู่แถวนี้หรอ"
เรียกฉันแบบนี้จะมีใครซะอีก ถ้าไม่ใช่ นายท๊อป บ้าอ่ะ
"อากินะค่ะ ไม่ใช่เขมร"
"ฉันจะเรียกเขมร อ่ะมีไรป่ะ"
นายบ้านี่ชักจะวอนโดนพระบาทนุ่นๆ ขยุ่มหนังหน้าซะแล้ว
"ไปล่ะฉันจะกลับบ้านแล้ว เจอกันพรุ่งนี้ที่ โรงเรียน บายค่ะ"
"ไปๆ จะไปไหนก็ไป"
ฉันอยากจะกระโดดกัดขอหมอนี่ซะจิง  พอถึงบ้านฉันก็รีบจรรีเข้าห้องไปอาบน้ำโดยทันใด แล้วก็ทำการบ้าน โห เที่ยงคืนอล้ว  นอนดีกว่า

รออ่านต่อนะคะ  เพื่อนๆ