คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : part 6
Part 6
“ฮันตื่นแล้วหรอ” ร่างบางที่ลุกขึ้นมาทำอาหารแต่เช้าเพื่อให้ร่างสูงตื่นขึ้นมาจะได้มีอาหารทานไม่ต้องรอจนหิว
“แล้วเห็นว่าไงหระ” ร่างบางไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วจึงตักข้าวให้ร่างสูง เมื่อรับอาหารมาแล้วร่างสูงก็ทานอาหารต่อไปโดยไม่สนใจร่างบางเลยแม้แต่น้อย ในห้องอาหารที่ปกคลุมด้วยความเงียบไม่มีใครปริปากพูดเลยสักคนจนร่างบางทนไม่ไว้จึงพูดขึ้นทำลายความเงียบลง
“ฮันวันนี้ไปเที่ยวกัน”
“ไม่ไป” ร่างสูงตอบกับมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ร่างบางจึงไม่กล้าที่จะสบตากันร่างสูง
“ทำไมไม่ไปหรอ หรือว่าไม่วาง”
“เพราะไม่อยากไปกับนายไง”
“ครั้งนี้ครั้งเดียวก็ได้ไปนะ” ร่างบางยังคงขอให้ร่างสูงพาไปไม่หยุด
“อยากไปนะใช้ไหมได้ไปสิ” ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อคิดแผนการในครั้งนี้ได้ ร่างสูงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดโทรหาเพื่อนของตน
“ฮัลโห ไอ้วอนหรอ”
[อืม มีไรหรอ]
“วันนี้ไปสวนสนุกกัน”
[อืมได้เดียวเจอกัน]
“นายเจอดีแน่ฮีชอล”
“ฮันไปกันยัง”
“ไปรอที่รถแล้วกัน” เมื่อรถเคลื่อนที่ได้ไม่นานร่างบางจึงพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“ฮันเราจะไปไหนกันดีอะ”
“เดียวไปถึงนายก็รู้เอง”
~ Sorry, Sorry, Sorry, Sorry เน กา เน กา เน กา มอน จอ เน เก เน เก เน เก ปา จยอ ปา จยอ ปา จยอ บอ รยอ baby~
“ฮัลโห ว่าไงครับฮยอก” ร่างบางที่นั่งอยู่ถึงกับสะดุ่งเมื่อได้ยินว่าร่างสูงพูดกับใคร
“ฮัลโห ฮันฉันอยู่สวนสนุกแล้วนะ”
“ถึงแล้วหรอ ฮันกำลังจะไปเลยรอเดียวนะ”
‘นายจะไปกับฮยอกแล้วจะพาฉันมาด้วยทำไม’ ร่างบางไม่กล้าที่จะพูดคำนั้นออกมาเพราะรู้ว่าพูดออกไปก็มีแต่เจ็บตัวเปล่า
ไม่นานนักทั้งสองร่างก็มาถึงที่หมาย
“ฮยอกฮันมาถึงแล้วคับ”
“อะฮีชอลนายมาด้วยหรอ”
“อืม หวัดดี”
“เราไปเล่นของเล่นกันไหม” ฮยอกแจถามขึ้นเพราะกลัวร่างบางจะคิดมาก
“ฮยอกไปเถอะ ฉันรอต่อนี้ได้”
“ฮยอกอยากล่นอะไรหรอ เดียวฮันพาไป”
“ไม่ดีกว่าฮยอกขออยู่กับฮีชอล”
“ไอ้ฮัน อ่าวฮีชอลมาด้วยหรอ” ซีวอนพูดขึ้นเมื่อเห็นฮีชอลมากับเพื่อนของตนด้วย
“หวัดดีซีวอน คิบอม ”
“ฮีชอลนายจทานอะไรเมื่อเดียวฉันไปเป็นเพื่อน” คิบอมพูดขึ้น
“อืม” เมื่อพูดจบคิบอมก็พาร่างบางเดินออกไปเพราะตนนั้นรู้ว่าร่างบางคงไม่อยากอยู่ตรงนี้นั้นหรอ
“ฮันฮยอกว่าเตามคิบอมไปดีกว่า ฮยอกก็หิวแล้ว ” ทั้งห้าคนมถึงทีร้านอาหรแห่งหนึ่ง เมื่อได้ที่นั่งเสร็จแล้วจึงสั่งอาหารกัน
“ไอ้วอนตามมาไหมหวะ แล้วเอาไอ้ฮันกับฮยอกมาด้วยแกก็รู้ว่าฮีชอลรักไอ้ฮันยังจะพามาอีก”
“แล้วจะให้ห้ามยังไงอะ”สักพักอาหารที่สั่งก็มาถึง
“ฮีชอลนายจะกินอะไรบอกฉันนะ แล้วถ้ากินเสร็จจะไปไหนก็บอก” คิบอมยังคงพูดเป็นหวงร่างบางเหมือนเดิม
“ขอบใจนะคิบอม แล้วฉันจะบอกแล้วกัน” ล้วทั้งห้าคนก็ทานอาหารที่วางอยู่ตรงหน้าจนหมด
“เราไปหาอะไรเล่นกันนะฮีชอล” เมื่อทานเสร็จคิบอมก็กล่าวชวนร่างบางแล้วจึงจับมือร่างบางเดินออกไป
พอตกเย็นทั้งห้าคนก็เตรียมตัวกลับบ้านดดยคิบอม ฮยอก ชีวอนกลับด้วยกัน ส่วนฮันคยองก็กลับกับฮีชอล
“บ้านดีๆนะบาย” คิบอมพูดกับร่างบางแล้วเดินจากไป
“เป็นห่วงกันจังนะกลับเกองแล้วกัน” พูดจบร่างสูงก็ทิ้งร่างบางแล้วที่สวนสนุกแล้วขบรถออกไป โยไม่ฟังเสียงขอร้องของร่างบาง
“ฮัน....ฮันอย่าทิ้งฉันนะ...อืออออออออออ............ฮัน” ร่างบางเดินมาหยุดอยู่ตรงม้านั่งอย่างอ่อนร้า
“ฮัน....อือออออออออ..นะ..นายมันใจร้ายมากๆเลย ทำไมฉันต้องมารักนายด้วย....อืออออออออ” เหมือนฟ้าจะเป็นใจกับร่างสูงมากเพราะตอนนี้ฝนได้ตกลงมากอย่างมาก ร่างทั้งร่างเปืยกไปด้วยน้ำฝนที่สาดลงมาไม่มีที่ท่าว่าจะหยุด
“เมื่อไรจะจบเรื่องแบบนี้สักที่นะฮีชอล นายเจ็บยังไม่พอใช่ไหมถึงมายื่นข้อเสนอให้เขาทำลายนายแบบนี้ นายต้องเจ็บอีกสักเท่าไรจึงจะพอใจฮีชอล” ร่างบางพูดขึ้นกับตวเองพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดละลายไปกับสายน้ำที่ตกลงมา
.............................................................................................TBC.......................................................................................................................................
ความคิดเห็น