ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตัวสำรองก็มีหัวใจ (hanchul)

    ลำดับตอนที่ #8 : Part 7

    • อัปเดตล่าสุด 18 ม.ค. 53


    Part 7

    ร่างบางที่นั่งตากฝนอยู่ด้วยความเงียบสงัดเพราะต่างคนก็ต่างกลับบ้านกับไม่มีใครที่จะออกมาตากฝนที่โหมกระหล่ำในตอนนี้หรอก

              “ฮันนายไม่กลับมารับฉันจริงๆหรอ”

              “ฮีชอลนายนี้มันโง่จริงๆนะรู้คำตอบอยู่แล้วยังจะอ้นวอนให้เขากลับมาอยู่ได้” ร่างบางก้มหน้าลงบนเข่าของตนอย่าเหนื่อยร้า

               “อะ   นั้นพี่ซินหนี”

               “พี่คนสวยฮะไม่กลับบ้านหรอ”

              “อะ...คยูกี้เองหรอพี่ก็นึกว่าใคร” ร่างบางพูดอย่างยิ้มๆ

              “ไม่กลับบ้านหรอครับ”

              “อยากกลับบ้านอยู่เหมือนกัน  แต่เจ้าของบ้านไม่ยอมให้กลับ” ร่างบางพูดเหมือนคนที่กำลังจะร้องให้ออกมาได้ทุกเมื่อ

              “เจ้าของบ้านไม่ให้กลับ  จะกลับบ้านผมไหมคับ”

              “กลับได้หรอ”

              “ได้สิคับ  บ้านผมตอนรับพี่เสมอ” พูดจบร่างสูงก็พยุงร่างบางไปขึ้นรถที่ตนขับมาด้วย  ไม่นานนักรถคันหรูก็มาจอดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เมื่อจอดรถเข้าที่แล้ว  ร่างสูงจึงหันมาหาร่างบางที่นั่งข้างๆ

               “พี่ฮะ.......พี่ซินฮะถึงบ้านแล้ว”

              “..........” ไม่มีเสียงได้ๆตอบกลับมาแม้แต่คำเดียว  ร่างสูงจึงตัดสินใจขออนุญาตร่างบางก่อนที่จะอุ้มร่างบางขึ้น

              “ขอโทษนะฮะพี่ซิน”ร่างสูงอุ้มร่างบางมาที่ห้องๆหนึ่งแล้วจึงวางร่างบางลงแล้วจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับร่างบาง  ในขณะที่ร่างสูงจะห่มผ้าให้ร่างบางก็ได้ยินคำที่ร่างบางพูดขึ้นทำให้ร่างสูงโมโหคนๆนั้นมาก

              “ฮัน.........อืออออออ....ทำไมนายไม่รักฉันบ้าง”

              “นะ....นายรู้ไหมท่นายทำแบบนี้ฉันเจ็มากๆเลย”

              “อืออออออออออ.....ฮัน....ฉันรักนายมากๆเลยนะฮัน” ร่างสูงกุมมือร่างบางแน่นเพื่อให้ร่างบางรู้ว่ายังมีเขาอีกคนที่รักและเป็นห่วงพี่ชายคนสวนคนนี้มาก  ไม่นานนักร่างบางก็สงบลง

              “พี่บอกว่าพี่เจ็บแต่พี่รู้ไหมว่าผมเจ็บกว่าพี่อีก”

              “ลืมเขาได้ไหม  เลิกเจ็บสักที่ได้ไหม”

              “น้ำตาและความเจ็บทั้งหมดยกให้ผมเถอะพี่”  พูดจบร่างสูงก็เดินออกไปจากห้องเพื่อให้ร่างบางได้นอนพัก

     

              “ตื่นได้แล้วครับพี่คนสวย”

               “อืมมมมม  อย่ากวนสิคยูพี่จะนอน” ร่างบางพูดพร้อมกับเอาหมอนมาปิดหู

              “แต่มันเช้าแล้วนะคับ”

              “นายเป็น้องฉันะไม่ใช้พ่อฉัน”

              “โถ่พี่คับ  ตื่นเถอะผมมีอะไรจะให้

               “อืมมมม  มีอะไรจะให้หรอ”

              นี่คับ   น่ารักไหม ร่างสูงยื่นแมวน้องน่ารักขนสีเทาปุกปุยให้กับฮีชอล

              อืม  น่ารักมากเลย  ให้พี่หรอ

               พี่อยากได้หรอ

               อยากสิ

              แต่พี่ต้องจ่ายผม

              เท่าไรอะ

              ผมไม่เอาเงินหรอ  แต่ผมขอเป็นน้ำตาและความเจ็บปวดของพี่แทนได้ไหมคับ

              ............ ร่างบางที่เงียบอยู่นานก็ส่งยิ้มหวานให้กับคยู

              ขอบใจนะแต่พี่ขอจ่ายที่หลังได้ไหม

              ได้คับ  อะเอาไปเลย  แล้วร่างสูงก็ยื่นแมวให้กับฮีชอล

              ชื่ออะไรอะ

              พี่ตั้งเลยคับ

              “”อืมมมม  ฮีบอม  แกชื่อฮีบอมนะ

    ........................................................................TBC...................................................................................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×