ตัวสำรองก็มีหัวใจ (hanchul)

ลำดับตอนที่ #4 : Part 3 ก็แค่คนรู้จัก

Part 3 ก็แค่คนรู้จัก

หลังจากเลิกเรียนร่างบางได้กลับพร้อมกับร่างสูงเพื่อไปหาซื้อของตามที่ร่างบางบอก
          "นายเเน่ใจนะว่าอะไรก็ได้ฮยอกชอบหมด ถ้าเป็นของที่ฉันเลือก" ร่างสูงถามร่างบางเพื่อความมั่นใจ
          "อืม" 'ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงเป็นแบบนั้น' คําหลังร่างบางไม่กล้าที่จะพูดออกไปเพราะกลัวร่างสูงจะว่าพอใจตนอีกคำที่มีแต่ตนเท่านั้นที่รู้ 
          "นี้นายว่าสร้อยเส"นไหนสวย" ร่างสูงชูสร้อยที่เป็นรูปมังกรคาบลูกแก้วสีขาวใสกับชมพูให้กับร่างบางดู
          "ฉันว่าสีชมพูก็สวยดีนะ" เมื่อได้คำตอบร่างสูงก็นำสร้อยส่งให้กับพนักงาน หลังจากที่รอสร้อยอยู่ร่างบางก็เดินไปดูสร้อยเส้นอื่นรอร่างสูง จนไปสะดุดกับสร้อยเส้นหนึ่งที่เป็นรูปหัวใจอยู่ด้านในและมีแหวนล้อมรอบหัวใจดวงนั้นไว้ ที่ตัวหัวใจสามารถสักชื่อคนรักได้
          "ชอบหรอไง" หลังจากที่ยื่นดูอยู่นาน ก็มีเสียงของร่างสูงพูดขึ้นมา
          "เปล่าหรอก เพราะมันไม่เหมาะกับฉันเท่าไร"
          "มันก็ใช่อยู่แล้ว ถ้าเป็นฮยอกก็ว่าไปอย่าง"
          "อืม งั้นฉันไปรอข้างนอกนะ" เม่อพูดจบร่างบางก็เดินออกไปนั่งรอข้างหน้าร้าน
          "ผมนั่งด้วยได้ไหมคับ" 
          "คับ.....คยู " ร่างบางพูดขึ้น
          "พี่จำผมได้ด้วยหรอ  ผมคิดว่าพี่จะลืมผมไปแล้วซะอีก"
          "ใครจะไม่ลืมได้หระ  มีน้องชายหล่อๆกับเขาทั้งที่" ทั้งสองคนนั่งพูดกับอย่างสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะบางเป็นบางครั้ง และมีอาการที่ร่างบางงอนร่างสูงทั้งให้ร่างสูงต้องง้อ แต่ในทุกการกระทำนั้นกับอยู่นสายตาของอีกคนทั้งหมด
          "มีความสุขจังนะ  ที่กับฉันกับไม่เห็นมีอาการใดๆ มีแต่ทำหน้าเศร้าใส่" เมื่อร่างสูงได้ของตามที่ต้องการจึงเดินออกไปหาร่างบางที่นั่งคุยกับอีกคนอยู่
          "จะกลับไหมบ้าน" ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน
          "อืม...พี่กลับก่อนนะแล้ววันหนังพี่จะโทรไปหา" แล้วร่างบางก็เดินตามร่างสูงไป
          "อยากนักหรอผู้ชายหนะ"
          "แล้วแต่นายจะคิด"
          "ทำไหมมีฉันคนเดียวมันไม่พอหรอ"
          "พอเถอะ ฉันไม่อยากจะทะเลาะกับนาย" 
          "อะ เอาไป" ร่างสูงส่งถุงให้กับร่างบาง
          "อะไร"
          "เปิดดูสิ แล้วบอกด้วยว่าชอบไหม" ร่างบางเปิด ดูของที่อยู่งขึ้นมาดู
          "นี่มัน"
          "ตอบด้วย" คำคำนี้กลับทำให้ร่างบางยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
          "อืมชอบมากเลย ขอบคุณนะ" เมื่อร่างบางพูดจบร่างสูงก็จดรถ
          "จดรถทำไมหรอ" พูดด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัวเพราะคิดว่าร่างสูงนั้นโกรธ
          "หันหลังมา  ฉันจะใส่ให้" ไม่นานนักร่างบางก็ทำตามคำสั่งของร่างสูง หลัใส่งจากที่ร่างบางทำตามแล้วร่างสูงก็ใส่สร้อยให้ร่างบางอย่างบรรจง
          "อะเสร็จแล้ว"
          "อะ นี้มันชื่อนายหนิ"
          "แล้วทำไม  ไม่ชอบก็บอก"
          "เปล่า ฉันชอบมากเลย" เมื่อทั้ง 2 คนกลับมาถึบ้านร่างบางก็เดินเข้าไปในบ้านเพื่อเตรียมตัวทำอาหารเย็น ส่วนร่างสูงเมื่อนำรถไปเก็บก็เดินตามเข้าไป
          "นี่ เอาของไปให้ฮยอกด้วย"
          "อืม"
          
          "ซินทำไมวันนี้มาช้าจัง" ดงแฮกับซองมินที่ยืนรออยู่พูดขึ้น
          "โทดทีตื่นสายหนะ"
          "ไม่เป็นไร  เข้าห้องกันดีกว่า" ซองมินพูดขึ้น
          "เดียวพวกนายเข้าไปก่อนนะเดียวฉันไปทำธุรก่อน
          "อืมแล้วตามมานะ" แล้วร่างบางก็เดินออกไป
          "ฮยอก"
          "มีอะไรหรอ" ฮยอกหยุดเดินแล้วหันหน้ามาถาม
          "ฮันให้เอาขอเป็นมาให้" เมื่อฮยอกรับมาแล้วจึงเปิดดู ของในนั้นกับทำให้ร่างบางแทบจะร้องไห้ออกมาตรงนี้ เพราะมันเป็นสร้อยเส้ยเดียวกับที่ร่างบางใส่อยู่
          "บอกฮันว่าขอบใจนะ" เมื่อฮยอกพูดจบร่างบางก็วิ่งออกมาจากตรงนั้นเพื่อไม่ให้ฮยอกเห็นน้ำตา ร่างบางร้องไห้อยู่นานจนดงแฮกับซองมินห่วงจึงเดินออกมาหา
          "ฮีชอลนายเป็นอะไรไป" ดงแฮถามขึ้น
          "เปล่าไม่ได้เป็นอะไร"
          "เราเป็นเพื่อนกันนะซิน"
          "ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆนะซองมิน" เมื่อพูดจบร่างบางจะลุกขึ้นเพื่อไปล้างหน้าแต่อยู่ดีๆร่างบางก็หมดสติไป
          "ซิน...วินนายเป็นอะไร..ซิน..ซิน" ดงแฮกับซองมินเรียกร่างบางเสีบงดังทำให้ฮยอกที่อยู่ไม่ไกลเดินเข้ามาดู
          "ฮีชอลเป็นอะไรไป" ฮยอกถามขึ้นด้วยความตกใจ
          "ฮีชอลเป็นลม ฮยอกช่วยออกรถหน่วยได้ไหม" ดงแฮถามฮยอก
          "อืทได้ตามมา" แล้วทั้ง 3 คนก็เดินไปที่รถของฮยอกเพื่อหาร่างบางไปโรงพยาบาล


............................................TBC...........................................