คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Part 10
Part 10
“เจย์เรากลับกันเถอะนะ”
“ไม่...นายต้องคุยกับฮันมันให้รู้เรื่อง”
“แต่ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับฮัน” ร่างบางยังยืนยันคำเดิมที่ว่าไม่เข้าไปในบ้านหลังนั้น
“ถ้าไม่คุยแล้วจะรู้หรอว่ามันต้องการนายหรือเปล่า.....ถ้ามันไม่ต้องการนายฉันจะเป็นคนพานายกลับเอง”
“เดียวจะ....” ร่างบางยังพูดห้ามไม่ทันจบร่างสูงก็ร่างบางเข้าบ้านไปทันที่
“ฮันปล่อยนะ”
“ทำไมฮยอก....ฮีชอลเขาไม่อยู่แล้วนายไม่เห็นตองไปใส่ใจความรู้สึกของคนไร้ค่าแบบนั้นเลย”ร่างสูงดึงร่างของฮยอกแจเข้ามากอดไว้แนบอก
“ฮันทำไมนายพูดแบบนี้.......ฮีชอลเขามีค่ามากว่าที่นายจะเอามาพูดแบบนี้” ร่างบางผลักร่างสูงออก
“คนที่วันๆเอาแต่วิ่งเข้าหาผู้ชายแบบนั้นนายคิดว่ามันมีค่ามากนั้นหรอ”
เพี้ยะ!
“นายอย่าเอาฮีชอลไปเปรียบเทียบของคนแบบนั้นนะฮัน”ร่างบางเตรียมที่จะวิ่งออกไปแต่ร่างสุงนั้นไว้กว่าจึงดึงฮยอกแจเข้ามาจูบ
โครม!!
“อืมม....ฮีชอล” ร่างบางผลักร่างสูงอย่างแรงจึงทำให้ร่างสูงล้มลงไปนอนกับพื้น
“ฮีชอลนายเป็นอะไรบอฉันสิ” เจย์ที่เห็นเพื่อนนิ่งไปนานจึงจับร่างบางเข้ามากอดไว้ เผื่อมันจะแบ่งเบาเอาความเจ็บปวดออกจากร่างบางได้บาง
“ฮีชอลนายฟังฉันก่อนนะ” ฮยอกจับมือร่างบางไว้แน่น
“ฮยอก....เห็นยังคนที่นายบอกว่ามีค่า.....หึ..มันก็พาผู้ชายเข้าออกบ้านนี้ไม่ซ้ำหน้าไม่เว้นแต่ละวัน”
เพี้ยะ!!
“ไม่รักกันฉันก็ไม่ว่า...อืออ...แต่นายไม่มีสิทธ์มาดูถูกฉัน” ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนเจย์ต้องเข้าไปดู
“ฮีชอลไม่เป็อะไรนะ....เรากลับบ้านกันเถอะ”เจย์ก้มลงพยุงร่างบางขึ้นแต่ร่างบางที่ร่างบางอ่อนแอมากในเวลานี้จึงตั้งท่าจะล้มลงไปกับพื้น แต่ดีที่เจย์จับเอวร่างบางไว้ได้ทันร่างบางจึงไม่เป็นอะไร
“ฮีชอลไหวไหม”
“เจย์”
“ฮีชอล!.....เจย์ตกใจมากที่ในมือของฮีชอลนั้นเต็มไปด้วยเลือด”
“ฮีชอลนายเป็นอะไร....”ฮยอกพูดขึ้นเมื่อเห็นอาการของฮึชอลไม่ดีขึ้น
“แค่กๆๆ”
“ ฮึก..ชะ..ชั้นไม่..ได้..ปะ..เป็นอะไร” น้ำสีใสไหลออกมาจากดวงตาคู่กลมอย่างห้ามไม่อยู่ มือเรียวยกขึ้นปาดน้ำตาตัวเองออกแต่กลับกลายเป็นว่ามันยิ่งทำให้ไหลขึ้นมาอีกจนตอนนี้น้ำตามันเต็มหน้าไปหมด
“นายร้องไห้พอแล้วนะฮีชอล.....เดียวฉันจะพานายไปโรงพยบาล”
“แค่กๆ.....อืม”ฮีชอลเอาแต่ไอไม่หยุดจนใบหน้าสวยนั้นแดงก่ำ แถมยังมีเลือดออกมาเต็มหน้าอกของเจย์
“นายพาฮีชอลไปหาหมอก่อนนะเดียวฉันตามไป” ฮยอกสั่งเจย์เสร็จ ไม่นานเจย์ก็อุ้มร่างบางเดินออกไป
“สมใจนายแล้วหรือยังฮันคยอง......นายมันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า......นายได้ฆ่าคนที่เขารักนายคนที่มอบหัวใจให้นายคนที่พยายามมีชีวิตอยู่เพื่อนาย.....นายตอบแทนเขาแบบนี้หรอ”
“...........”
“พอกับที่เราอย่ามารู้จากกันอีกต่อไปเลย”
“.................”
“แต่ก่อนไปฉันของพูดให้นายตาสว่างก่อนนะฮัน” ฮยอกจับร่างสูงให้หันหน้าเข้ามาพูดกับตน
“............”
“ฮีชอลคงอยู่กับนายได้นานหรือไม่นานมันขึ้นอยู่กับนายเพราะฮีชอลเป็นลูคิเมีย....แต่ในเมื่อถ้าฮีชอลอยู่กับนายแล้วยิ่งทำให้เขาไปตายเร็วหระก็.......นายก็ไม่จากชีวิตฮีชอลซะแล้วเข้าหัวใจของเขาคือมาด้วย” ฮยอกแจนำมือไปจับที่หัวใจของฮันคยองอยู่แล้วจึงกำมือเหมือนหยิบหัวใจดวงนั้นออกมา
“เอามันไปดูซะ” แล้วร่างบางก็จับมือของร่างสูงให้แบออกแล้วจึงนำหัวใจที่หยิบออกมานำมาวางไว้ที่มือนั้น
“ความรักของฮีชอลที่มีให้นายมันก็เหมือนกับอากาศที่จะอยู่รอบๆตัวนายไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหนเขาก็จะอยู่ข้างๆนายเวลาที่นายมีความสุขหรือทุกข์เขาก็อยู่มีความสุขและทุกข์ไปกับนายด้วย....นายหายใจอยู่ได้ก็เพราะอากาศก็อาจจะเหมือนที่นายหายใจอยู่ได้ก็อาจจะเป็นเพราะฮีชอลเหมือนกัน.....แต่นายอาจยังไม่รู้ใจตัวเองก็ได้เฉพาะนั้นนายก็กลับไปคิดดูเอาแล้วกัน”
“.....................”
“รีบไปใช้หัวใจนายดูเร็วนะฮันก่อนที่มันจะสายเกินแก้” พูดจบร่างบางก็เดินออกไปเพื่อให้ร่างสูงได้ใช้เวลาในการคิดทบทวนเรื่องต่างๆให้มากขึ้น
“ทำไมนายไม่เคยบอกฉันฮีชอลว่านายเป็นโรคอะไร”
“แต่ถึงนายบอกฉันตอนนั้นฉันก็คงไม่เชื่อ.....ฉันคงคิดว่านายต้องการให้ฉันเห็นใจ”
“ขอโทษนะฮีชอล....ขอเวลาให้ฉันแก้ตัวได้ไหม้......ที่รัก”
“รู้ใจตัวเองเสียที่นะฮัน” ฮยอกที่แอบฟังอยู่ข้างนอกถึงกับยิ้มออกมา
“ขอให้มีความสุขต่อจากนี้นะฮีชอลฮันคยอง”
..........................................................................TBC....................................................................................
ความคิดเห็น