ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คนที่รักนาย(นายไมยไม่รัก)1
คนที่รักนาย (นายไม่รัก) I love you ( you not love ) Hanchul
ตอนที่ : คนที่รักนาย (นายไม่รัก) 1
ความรักไม่ว่าเราจะมองมุมไหนมันก็คือสิ่งที่สวยงาม............
ความรักไม่ว่าเราจะเจ็บแค่ไหนก็ต้องทน..........
แล้วจะผิดไมถ้าผมจะยอมเจ็บเพื่อความรักที่ไม่มีวันที่จะเป็นของผม
“ฮันนี่ เราไปทานข้าวกัน” ร่างบางลุกขึ้นจากโต๊ะเรียนที่ตนนั่งเพื่อตรงไปหาร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างหน้า
“ฉันไม่หิว แล้วใครให้นายเรียกชื่อฉันแบบนั้น” ร่างสูงลุกขึ้นมาจับแขนร่างบางไว้แน่น
“ฮันฉันเจ็บนะ ปล่อยซิ” ร่างบางจับมือฮันเกิงให้ปล่อยออก
“ใครเขาอยากแตะต้องตัวนายกัน” ฮันเกิงสะบัดร่างของฮีชอลอย่างแรง ทำให้ร่างบางล้มไปชนกับโต๊ะด้านหลังอย่างแรง
“อะ โอ็ย ”
“ฮีชอล เจ็บตรงไหนไหม” อีทึกรีบเข้าไปพยุงเพื่อนให้ลุกขึ้น
“ไม่เป็นไรทึกกี่ ฉันไม่เป็นไร”
“ฮัน นายขอโทษฮีชอลเดียวนี้นะ นายทำกันฮีชอลมากเกินไปแล้ว นายไม่พอใจอะไรทำไหมต้องมาลงที่เพื่อนฉัน”
“ทึกกี่ พอเถอะ เดียวฮันก็เจ็บหลอก ”ฮีชอลใช้มือทั้งสองข้างช้ายดึงอีทึกออก
“เพื่อนนายมันน่ารำคาญ”ร่างสูงพูดจอก็เดินออกไป
“ฮีชอล นายไม่เป็นไรนะ”
“อืม ฉันผิดเองที่ไปกวนใจฮันเขา แต่ฉันรักเขานะแต่ทำไมความรักของฉันถึงไปไม่ถึงเขาบาง แค่นิดเดียวก็ยังดี” ฮีชอลกอดอีทึกแน่น
ฮันร่างกายนี้จะไม่ไหวอยู่แล้วนะทำไหมนายไม่รักฉันบาง ให้ฉันได้อยู่เคียงข้างนาย ให้ฉันได้ดูนายก็ได้
......................................................................................30 %..................................................................................................................
“ใจเย็นๆๆๆนะฮินิม......สักวันหนึ่งเดวมันก็มาถึง”อีทึกกอดเพื่อนรักพร้อมกับพูดปลอมใจทั้งที่ในใจก็รู้ว่าที่ตนพูดมันเป็นเพียงแค่ฝันลมๆแล้งๆ
“สักวันแล้วเมื่อไรหรือต้องให้ฉันตายไปก่อยเค้าถึงรักฉัน”
“ไม่หรอกฮีนิมอย่าคิดมากสิ”
“อืมมมม....ทึกกี่เราไม่กินข้าวกันนะฉันหิวแล้ว” แล้วสองเพื่อนรักก็จูงมือกันไปโรงอาหาร
ณ โรงอาหาร
“ฮันค่า ทิฟว่าเราไปทานที่อื่นกันดีไหมค่ะ”ดาวของมหาลัยพูดขึน
“ทานที่นี่แหระทิฟ.......ผมไม่อยากไปไกล”ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับเดินเลือกที่นั่ง พอเลือกได้แล้วทั้งสองก็เดินไปซื้อข้าวแล้วมานั่งที่โต๊ะที่ได้เลือกไว้ก่อนจะไปซื้อข้าวพร้องนั่งได้ไม่นานเสียงหนึ่งก็ดังขึ้ง มันเป็นเสียงจองคนที่ร่างสูงเกลียดมากที่สุด
“ที่นายไม่ไปทานกับฉันเพราะนายจะมาทานกันผู้หญิงคนนี้หรอ”ร่างบางมายืนอยู่ด้านหน้าของร่งสูงซึ่งก็อยู่ทางด้านที่ทิฟฟานี่นั่งพร้องดี
“มันไม่เกี่ยวกับนาย คิม ฮีชอล”
“แต่ฉันเป็นคนชวนนายก่อนนะฮัน”
“มันไม่เกี่ยวกันว่าใครชวนก่อนแต่มันเกี่ยวกับว่าฉัน.....เติม....ใจ.......ไป.......กับ.......ใคร”ร่างสูงพูดเน้นคำหลังให้ฟังพูดเสียงดังและหนักแนน
“นายมันหน้าด้านนะฮีชอล...เค้าไม่เล่นด้วยแต่ก็ยังจะด้านอยู่ได้”
“มันไม่ใช้เรื่องของเธอ”ฮีชอลตะโกนใส่ทิฟอย่างดังทำให้คนทั้งโรงอาหารหันมามองกับเป็นตาเดียว
“ใช้มันไม่เกี่ยวกับฉัน......แต่ฉันเติมใจที่อยากจะเกี่ยวด้สย”ไม่ว่าเปล่าทิฟฟานี่กับถือต้มจืดที่ตนซื้อมา มันยังร้อนอยู่เลย เอามาราดใส่หัวของร่างบางจนหมด
“ฮีนิม”อีทึกตกใจที่ร่างบางล้มลงไปนั่งกับพื้นคนทั้งโรงอาหารต่างตกใจกันหมดไม่แม้แต่ฮันคยองเองก็ตกใจ ตอนนี้ตัวของร่างบางเริ่มจะเป็นผื่นแดงจากการโดยของร้อน
“ฮีนิมเป็นอะไรมากไหม.....ไปห้องพยาบาลกันนะ”อีทึกค่อยๆประคองร่างบางของฮีชอลขึ้น
“ทึกกี่.....ฮีนิมเจ็บจัง...อือออออออออออ”
.....................................................................................50%....................................................................................................
ร่างาบางทั้งสองคนมานั่งอยู่ที่ห้องพยาบาลเพื่อรอทำแผลให้ฮีชอล
“ทึกกี่”
“ว่าไงฮีนิม”
“ระหว่างแก้วน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำเปล่ากับแก้วน้ำที่ว่างเปล่าไม่มีน้ำนายจะเลือกเติมน้ำลงไปในแก้วไหน”ฮีชอลพูดพร้อมกับน้ำแก้วพาสติกสองใบในห้องพยาบาลมาเติมน้ำแก้วหนึ่งส่วนอีกแก้วปล่อยไว้ให้มันวางไว้
“มันก็ต้องเป็นแก้วที่ว่างอยู่สิ ถ้าฉันเติมแก้วที่มีน้ำอยู่มันก็ต้องล้นออกมาสิฮีชอล..........นายถามทำไมหรอ”อีทึกนั้งลงข้างๆเพื่อนรักบนเตียงพร้องกับฟังในสิ่งที่เพื่อนของตนจะพูด
“ฉันก็อยากจะเติมในแก้วที่กำลังวางอยู่เหมือนกันนะ.......ต้องถ้าตอนนี้แก้วที่ฉันต้องการเติมมันไม่ว่างหระฉันก็เมใจที่จะเติมนะ”
“แต่มันจะล้นนะฮีนิม”
“เรื่องนั้นฉันรู้......แต่ถ้าเปรียบแก้วที่มีน้ำเหมื่อนกับใจของฮันส่วนน้ำนี้เมื่อความรักของฉัน........ที่ยิ่งเติมยิ่งทุ้มเท่เท่าไรมันก็มีแต่ล้นออกฉันก็อยากเติม”ร่างบางพูดไปพร้อมกับเทน้ำลงไปในแก้วที่มีอยู่ไปเลื่อยๆๆจนมันล้นออกมา
“แต่บางที่น้ำใหม่มันไม่ได้ล้นออกมานะมันอาจจะมีน้ำเก่าที่อยู่ก่อนแล้วไหลออกมาแทนก็ได้........เมื่อน้ำไหม่เข้าไปไล่น้ำเก่าออกจนหมดจนมีแต่น้ำไหม่เมื่อนั้นฮันก็จะเห็นนายนะฮีนิม”
“อืม..................แล้วนายว่าแก้วพาสติกนี้ถ้าโดนบีบอย่างแรงมันจะเป็นไง”อีทึกรับแก้วมาจากฮีชอลแล้วออกแรกบีบตามที่ฮีชอลบอก
“มันก็เป็นรอยร้าว...บางส่วนก็แตกเป็นเส้นยาว”อีทึกอธิบายตามที่ตนเห็น
“ใช่............แล้วนายคิดว่าน้ำมันจะอยู่ในแก้วนี้ได้นานกี่แค่ไหนกัน.....แปปเดวมันก็ไหลออกหมด........เหมือนวันที่ฮันไม่มีวันรักฉันไง”พูดจนฮีชอลก็ปล่อยโฮออกมาอย่างหนักจนอีทึกรู้สึกใจเสียที่ไม่สามารถช่วยอะไรฮีชอลได้เลย
..................................................................................60%..................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น