คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทที่สิบแปด
เธอเ้ามาในีวิัน
และเธอยัโมยูบแรอันไป
ันไม่ยอมให้เธอหายไปาหัวใอัน่าย ๆ หรอ
แพรววา
ทุนในโรอาหาร่าพร้อมันเียบริบันหมหลัาที่แพรววาพูออมา แ่นทีู่ะใมาว่านอื่นไม่พ้นเบลล่าึ่ไม่ไ้าิว่า แพรววาะล้ายอมรับออมาร ๆ ว่าเ็หนุ่มที่อยู่ับเธอือโลเมท "พอใเธอแล้วใ่ไหม เบลล่า" เสียอแพรววาึสิเบลล่าลับมาอีรั้และเธอยัทำใีสู้เสือ "ในเมื่อเป็นเรื่อริแล้วเธอะัวลอะไร ลัวใรเารู้เรื่อนี้นัหรือไ" พิมพ์พรรเริ่มหมวามอทนึรุเินรไปหาเบลล่าอย่ารวเร็ว นแพรววาใไม่น้อยที่พบว่าพี่สาวยืนอยู่้าเธอั้แ่เมื่อไหร่ แถมสายาที่มอเบลล่าน่าลัวว่าแพรววาเสียอี "ไม่ใ่ทุนะมีนิสัยเหมือนเธอ เบลล่า ! ารที่น้อสาวอันเลือที่ะไม่บอใรมัน็เป็นสิทธิอเา แล้วเธอเป็นใรันถึมีสิทธิมายุ่เรื่ออนอื่น !" พิมพ์พรรในอนนี้เรียไ้ว่าน่าลัวมา แพรววายอมรับว่าไม่เยเห็นอีฝ่ายโรธนานี้มา่อน แ่แพรววา็หันมาเสริมับเบลล่า่ออี "ันไม่รู้หรอว่าเธอแ้นอะไรันหนัหนา แ่อร้อล่ะอย่าเอาเานนั่นมาเี่ยว้อ้วย เพราะเาไม่รู้เรื่อ" รู่่อมาไม่นานเอมอรับสารวัรนัเรียนสอถึสามน็เินเ้ามาลาวทันที
"มีเรื่ออะไรัน !" เอมอรถามเสียัเมื่อเินมาถึโ๊ะอเบลล่า ่อนที่สอนาที่อมาสายาอเธอะสัเเห็นใบปลิวในมืออแพรววา เอมอรึอูภาพในใบปลิวแล้วหันมาถาม่อว่า "นี้เป็น้นเรื่ออวามวุ่นวายั้นเหรอ ฝีมือใร"
แน่นอนว่าลุ่มเบลล่าเียบไม่ปริปาพูอะไรนสารวัรนัเรียนอีน เินมาพูว่า "ถ้าไม่มีใรยอมรับ้อส่ให้อาารย์ห้อปรอสอบสวนแล้วล่ะ" โอี้ที่ไ้ยิน็เยหน้ามอสารวัรนัเรียน "ไม่นะ ันไม่อยาเ้าห้อปรอ พ่อเอาันายแน่ !" เบลล่าหันวับมามอ้วยสายาุใส่ทำให้เ็สาวผมยาวประบ่าสีน้ำาลแนั่เียบ ทว่าสายาอสารวัรนัเรียน้อมอมาที่เบลล่า
"อยาที่บอไปถ้าไม่มีใรยอมรับ ็้อไปห้อฝ่ายปรอเท่านั้น" สารวัรนัเรียนพูเสียเียบา
เอมอรสั่นศีรษะเล็น้อยและหันมาพูับเพื่อนสารวัร้วยัน "อย่าพึ่ส่เรื่อให้ห้อปรอเลย โทมัสเอาแ่ัารพวใบปลิวนี้ีว่า ถ้าพวอาารย์เห็นเ้าละ็ยุ่แน่ ๆ" ึเป็นเหุให้สารวัรนอื่น ๆ ่วยันัารใบปลิวัล่าว เบลล่าที่ลอยัวไ้็รีบออาโรอาหารเพื่อไปล้าหัวาารโนน้ำส้มราหัว พิมพ์พรรับแพรววาเินมาสมทบลุ่มอนัลัษ์และสัเเห็นเสมอแมนพอี แพรววาิไว้แล้วว่าเสมอแมนมาที่โรอาหารและไ้ยินาปาอเธอแล้ว ทว่าลึ ๆ แพรววา็รู้สึเห็นใเสมอแมนเหมือนัน แ่ะให้เธอทำอย่าไรไ้ในเมื่อวามรู้สึอเธอที่มี่ออีฝ่ายมันไม่อาให้ไ้มาว่ารุ่นพี่รุ่นน้อในมรม ฝั่เสมอแมนเลือที่ะเินออาโรอาหารไปแบบเียบ ๆ โยไม่หันมามอแพรววาอีเลย หยารุ้ที่หันมาเห็นพอีึพูว่า "น่าสสารพี่เสมอแมนเหมือนันนะ อหััเป๊าะเลย"
ิยาหันมามะเหหัวหยารุ้เบา ๆ "เนี่ย ่อนะสสารพี่เสมอแมนน่ะ สสารยัยแพรว่อนไหมยัยรุ้" ทั้หมัสินใพาันมาหลบอยู่ในมุมสวนนั่เล่นอโรเรียน รที่นั่ประำอลุ่มและเป็นุที่ไม่่อยมีนสนใมานั ส่ผลให้แพรววาไม่เป็นเป้าสายามาว่านี้ประอบับพื้นที่รนี้ไม่มีใบปลิวภาพอเธอับิิพัน์ ทำให้มีอรเื่อว่าลุ่มเบลล่าเลือปล่อยใบปลิวในบริเวที่มีนเยอะมาว่า ลลิาอสสัยไม่ไ้ทำไมเบลล่า้อลทุนนานี้้วย มันแทบไม่ให้ผลีับใรเลยโยเพาะับัวอเบลล่าเอ้วย ึ่ยุวีให้ำอบไปว่าเพราะสมอและวามมีเหุผลถูเ็บไว้ในลิ้นัแล้ว ทำให้เธอล้าทำอะไรแบบนี้เพื่อนที่ไม่เยสนใเธอแม้แ่น้อย อย่าไร็ามแพรววามีวามัวลอีอย่าืออนนี้นทั้โรเรียนรับรู้ันแล้ว ะมีแ่อาารย์ในโรเรียนเท่านั้นที่ยัไม่รู้เรื่อนี้เ็สาวไ้แ่ภาวนาในใว่า ออย่าให้ใบปลิวไปอยู่ในมือออาารย์เลยไม่อย่านั้น พศพัร์ที่ทำานอยู่่าประเทศ้อหาทาบินลับมาบ้าน และวามวุ่นวาย็ไม่บล่ายแน่นอน
"อย่าิมาเลยนะยัยแพรว" อนัลัษ์ปลอบวัเพื่อน "มันอาไม่ไ้เลวร้ายอย่าที่เธอิไว้็ไ้"
แพรววาถอนหายใเล็น้อย
"หวัอย่านั้นเหมือนัน"
++++++++++++++++++++
่าวลือเรื่อแพรววาับโลเมทแพร่ระายอย่ารวเร็วยิ่ว่าโรระบา ทำให้ลายเป็นหัว้อสนทนาอนัเรียนหิที่เพ้อฝันอยามีโลเมทเป็นอัวเอบ้า ลับัน้านเบลล่า็เหมือนะโนนินทาว่าสิ่ที่เธอทำมันเินว่าเหุที่วร อย่าไร็ามภายหลัมาโอี้ที่ลัว่อารเ้าห้อปรอมา็เิสิแ ยอมสารภาพวามผิทั้หมับ อาารย์อาาสะ ึ่เป็นอาารย์ฝ่ายปรอ ส่ผลให้ทั้อนอูินและเบลล่าโนเรียมาสอบปาำ แน่นอนว่าทั้สามนถูลโทษ้วยารทำวามสะอาห้อน้ำ เป็นเวลาอย่าน้อยเ็วันพร้อมทั้ะมีารส่หนัสือรายานวามประพฤิไปยัผู้ปรอ (ยเว้นโอี้ที่ยอมรับผินแร) เสมอแมนที่ไ้ยิน่าวาเพื่อนมา็ไ้แ่หวัว่ารอบนี้เบลล่าะสำนึและยอมเลิราับแพรววาไป ส่วนัวเา็้อใ้ีวิที่เหลือในรั้วโรเรียนนี้่อนะเรียนบ แม้เาะอยาเ้า้าัวเออยู่เหมือนันทว่าเสมอแมน็ไม่ใ่นโ่ เมื่อฟัน้ำเสียที่หนัแน่นอแพรววาเา็รับรู้ไ้ทันทีว่า บันี้เธอมีเ้าอที่ไม่ว่าอย่าไรเสมอแมน็ไม่อาเ้าไปแทนที่ไ้
หรือมันถึเวลาแล้วที่เาะ้อัใาแพรววาแล้วเินหน้า่อไป ระหว่าที่เสมอแมนำลัเินึ้นบันไเพื่อรไปยัห้อเรียน เสียทัาบันไเหนือศีรษะ "นายะหลบหน้าันไปถึไหนเหรอ เปรม" เ็หนุ่มะัและเยหน้าึ้นมอ เ้าอเสียเป็นเ็หนุ่มผมสีทอบลอน์ผิวาวและมีส่วนสูมาว่าเสมอแมน แถมยัส่ยิ้มอันเ้าเล่ห์ที่ไม่ว่าะเมื่อไหร่เสมอแมน็ยัเลียมันอยู่เสมอ โยเพาะับ อาลแบร์ ที่เาะไม่ยอมเสียเวลาสนทนา้วย เมื่อิแบบนั้นเสมอแมนึ้าวเท้าเินาไปแู่ฝ่ายอาลแบร์ะไม่ยอมเลิรา่าย ๆ
"สุท้ายนาย็ไม่สามารถนะใเธอไ้" อาลแบร์พูายั่วยวนวนประสาทเสมอแมนที่ไ้ยิน็ถึับะั มันทำให้เ็หนุ่มผมทอยิ้มอย่ามีัย "่วยไม่ไ้ล่ะนะ็ในเมื่อเธอมีโลเมทแล้ว แถมันไ้ยินมาว่าเป็นาวฟรอนเทียร์้วย..."
เสมอแมนหันหน้ามา้อมออีฝ่าย้วยสายาินเลือินเนื้อ และเ็มไป้วยวามเลียันแม้แ่นี้เล่นอย่าอาลแบร์ ็เริ่มมีท่าทีหวั่นเรไม่น้อย "บอมาีว่าอาลแบร์ นาย้อารอะไร.... ำเือนาแม่ันยัไม่หนำในายอีหรือไ"
"ันถามนายริ ๆ เลยนะ เปรม" อาลแบร์พูน้ำเสียริั "เมื่อไหร่นายะเลิฟัำสั่แม่นาย แล้วฟัเสียหัวใอัวเอสัที"
"ันฟัแล้วและมัน็พัไม่เป็นท่า เพราะันไปหลรันมีเ้าอ" เสมอแมนอบทันวัน
"เปรม... นาย็รู้ว่าันไม่ไ้หมายถึเธอนนั่น และนายน่าะรู้ีว่าใร" อาลแบร์พูและ่อย ๆ เินมาหา แ่เสมอแมนลับเินถอยออห่าเ่นัน แววาออาลแบร์ายแวววามเ็บปวอย่าัเน "อร้อล่ะเปรม นายวรัสินใเรื่ออนายเอสิทำไม้อฟัแม่ทุเรื่อ้วยล่ะ" เาพู้วยเสียแผ่วเบา
เสมอแมนส่สายาเิูถูใส่อาลแบร์ "นี้นายิริ ๆ เหรอว่าที่ันีัวออห่าานาย เพราะเป็นำสั่อแม่เพียอย่าเียว" เ็หนุ่มมอหน้าู่สนทนาโยไม่สนใแววาที่แสวามเ็บปวัเน "ไม่เลยอาลแบร์ ันัสินใเอว่าที่ะันายออาีวิอัน และบาทีแม่ันอาพูถูเรื่อนาย ถึฟ้าะส่นายับันให้มาเป็นโลเมทันแ่ในวามเป็นริแล้ว มัน็ไม่ไ้หมายวามว่าัน้ออบสนอ่อสิ่นั้น็ไ้นี่ริไหม"
อาลแบร์ยัไม่ยอมเลิรา่าย ๆ "นายะบอว่าทุอย่าที่ันับนายมีให้ันเป็นอปลอมเหรอ" เสมอแมนยัไม่ทันะเอ่ยปาอบไม่นานลุ่มเพื่อนอเสมอแมนนำโย อิายามะ ็พาันออมาามเสมอแมนให้ไปเ้าห้อเรียน อาลแบร์รู้ีว่าพวอิายามะไม่อบหน้าเาทำให้เ็หนุ่มัสินใรีบหลีัวออมา ทันทีที่เห็นเสมอแมนพวอิายามะ่า็วนให้ไปเ้าห้อเรียนไ้แล้ว เพราะ้อทำรายานลุ่มส่อาารย์และในอนที่พวเาะเินรไปยัห้อเรียน โ่ หนึ่ในลุ่มแหล่เห็นอาลแบร์แอบมออยู่ที่บันไ ึแอบถามเสมอแมนเมื่อเ้ามาในห้อเรียนแล้วว่า "อาลแบร์ยัามมายุ่ับนายอีเหรอ เพื่อน" เสมอแมนะัเพราะไม่ิว่าเพื่อนะมอเห็นอีฝ่าย อิายามะที่ไ้ยิน็ถึับรู้สึันไม้ันมือึ้นมาทันที "มันหลบอยู่ไหนว่ะ สสัย้อัหนัมันหน่อยแล้ว"
เสมอแมนรีบห้ามปรามในทันที "พอไ้แล้วน่าอิายามะ ะเปลือแรับนอย่าอาลแบร์ทำไม เสียเวลาเปล่า ๆ รีบทำรายาน่อีว่า" ทุน่าพยัหน้าเห็น้วยเพราะอีไม่ี่อึใพวเา้อรายานลุ่มหน้าห้อแล้ว ทำให้อิายามะเลิสนใที่ะไปสั่สอนอาลแบร์้วยำปั้น ทว่าถึระนั้นโ่ที่นั่้าเสมอแมน็แอบระิบ้าหูอีฝ่ายว่า "ทำไมนายไม่ลอเปิใบับเบลล่าูล่ะ เธอนนั่นอาสลัอาลแบร์ออาีวินาย็ไ้นะ" แม้เาไม่ไ้อบโ้อะไรอีฝ่ายทว่าวามริแล้ว เสมอแมน็ิอยู่ว่าถ้าเบลล่าอบเามานัละ็ บาทีเาอาใ้เธอให้เป็นประโยน์ู็ไม่เลวเหมือนัน
++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น