ตอนที่ 13 : ตอนที่ 11
< ณ ปราสาทจุนซา >
ว่ากันว่าเสือและสิงโตเจอกันเมื่อไรก็วอดวายฉันใด คนบ้ากับคนโรคจิตก็พินาศฉันนั้น...
CHEWON PART
“ อ้ากก ยัยบ้านานะ ยัยโรคจิต เอาออกไปนะเว้ยย ” ฉันที่กินขนมอยู่เหลือบมอง นานะปามีดใส่กวางมินซึ่งกวางมินก็ใช้พลังสะท้อนกลับป้องกันตนเอง เราอยู่ที่นี่ได้สองวันแล้ว แต่ก็ถูกขังอยู่ที่ชั้น 1 ของปราสาท รู้จักหน้าตาแต่มินวูกับกวางมินเท่านั้น คนอื่นไม่เคยเห็นหน้า
“ นายท่านครับ!! ท่านจุนซามีคำสั่งมาครับ! ” จู่ๆทหารคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามา
“ มีอะไร?! ” มินวูถามเสียงเย็น
“ พวกไอ้ซูโฮมาถึงหน้าปราสาทแล้วครับ!! ให้นายท่านทั้งสองพาพวกเธอไปรอที่ลานพิธีสังเวยครับ!! ”
“ ไปได้แหละ เดี๋ยวฉันตามไป!! ” กวางมินพูด
“ มานี่! ” มินวูพูดพร้อมลากแขนฉันออกไป ตามหลังนานะที่ถูกกวางมินลากคอ
“ เชวอน!! / นานะ!! ” ทันทีที่ลงมายังลานประสาทก็พบกับพวกเพื่อนๆทันที และตัวบงการจุนซาและแจฮยอก
“ ถ้าพวกแกก้าวเข้ามานังสองคนนี้ตาย!! ” จุนซาพูดพร้อมกระชากฉันเข้าไปเป็นตัวประกัน ส่วนนานะถูกกวางมินคุมตัวอยู่
“ พวกนาย! ต้องการอะไรกันแน่! ” ชอนอาตะโกนขึ้นมาอย่างโมโห
“ ก็ต้องการเลือดแล้วก็หัวใจของพวกเธอมาสังเวยความอมตะไง ” แจฮยอกพูดเสียงเรียบ
“ ทำไมต้องเป็นพวกเรา? ” หนิงลี่ถามขึ้น
“ เพราะพวกเราคือสายเลือดของเทพธิดาทั้งสี่ไงล่ะ!! ” ฉันพูดขึ้น พวกซูโฮดูช็อกนิดๆ แต่ชอนอา หนิงลี่ นานะดูเหวอไปเลยทีเดียว
“ ตอนที่พวกเรายังอยู่ที่โบสถ์ วันนั้นฉันเผลอไปเห็นรูปของผู้หญิงสี่คนเขียนเอาไว้ว่า ชเว ชอนอา อยู่ในกล่องจี้ของชอนอา เหมยซืออยู่ในกล่องจี้ของหนิงลี่ คิม นาจองในกล่องจี้ของนานะและ ปาร์ค แชวอนในกล่องของฉัน ฉันไปถามคุณพ่อ ท่านบอกว่า ผู้หญิงทั้งสี่คนนี้คือแม่ของพวกเรา ท่านได้ฝากเราเอาไว้ ส่วนที่ฉันรู้ว่าแม่ของพวกเราเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดเพราะฉันไปเจอตำราเล่มหนึ่งในห้องสมุดของจุนซา!! ”
“ หึ! รู้แล้วก็ดี!! ” จุนซาพูดก่อนจะสะบัดมือปล่อยพลังเวทย์ใส่พวกซูโฮแต่ชอนอากางบาเรียสีชมพูใสป้องกันไว้
“ ตอนนี้ล่ะเชวอน! ” นานะส่งกระแสจิตให้ฉัน ฉันจึงใช้โอกาสที่เขาเผลอกระทืบเท้าเขาจนเสียหลัก ก่อนจะมารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ
“ อ๊ากก!! ฆ่ามันให้หมด! ” จุนซาตะโกนอย่างโกรธแค้น แต่พวกทหารกระจอกต่อให้มากเท่าไรแค่ใช้พลังของคริส แบคฮยอน ไค เฉิน จัดการก็พอแล้วไม่นานนักพวกเราก็เข้ามาถึงตัวการใหญ่ทั้งสี่คน
“ ไม่รอดแล้วล่ะ! ” ชอนอาเอ่ยกับมินวูโดยมีซิ่วหหมินช่วย
“ ให้รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร!! ” หนิงลี่ตะโกนใส่แจฮยอกและมีซูโฮอยู่ข้าง
“ กวางมินฉันรู้ว่านายเป็นคนดี มาอยู่ฝั่งเราเถอะนะ^ ^ ” นานะพยายามเกลี้ยกล่อมส่วนแบมแบมยืนหัวเสียอยู่ ซึ่งกวางมินก็มีท่าทางทีอึกอัก
“ มาจบเรื่องนี้กันเถอะ! ” ฉันพูดเสียงนิ่งกับจุนซาที่มีท่าทีแค้นเคืองก่อนพวกเราจะต่อสู้กันอย่างดุเดือด พวกเราต่างสาดเวทย์ของตนกันอย่างไม่มีใครยอมใคร และดูเหมือนพวกเราจะเสียเปรียบนิดหน่อย ทันใดนั้นเอง จู่ๆท้องฟ้าก็สว่างวาบลงมายังพื้น พวกเราทั้งหมดหหันไปมองก่อนจะต้องตะลึงเมื่อคนที่ปรากฏคือเทพธิดาทั้ง 4
“ แม่!! ” ฉัน ชอนอา หหนิงลี่ นานะ ต่างอุทานด้วยความดีใจ
“ หึ! ไม่นึกว่าเป็นห่วงลูกจนต้องออกมาเอง ” แจฮยอกเหยียดยิ้ม สร้อยคอของเราเป็นประกายก่อนภาพเหตุการณ์ก่อนหน้าพวกเราเกิดจะใหลเข้ามาในหัว
“ ในที่สุดก็เจอกันสักทีนะ ” คุณน้าชอนซาพูดพร้อมยิ้มนิดๆ
“ เฮ้ออ มีลูกไม่ได้เรื่องเลยแหะ! ” คุณน้านาจองพูดพร้อมปรายตามองนานะที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“ น่าๆ รุ่นพี่คะ เรามาทำธุระให้เสร็จกันดีกว่า รุ่นพี่เหมยซือจะโมโหเอา ” แม่ของฉันพูดขึ้นและส่งยิ้มอย่างอบอุ่นให้ฉัน
“ ใช่! ฉันต้องรีบไปดูซีรีย์ไปเช็คทวิต! ” คุณน้าเหมยซือพูดขึ้น
“ แม่อ่ะ! ฮึ่ย! ” หนิงลี่
“ เด็กๆเตรียมตัวล่ะพลังที่แท้จริงมันต่อจากนี้ต่างหาก ฮ่าๆๆ ” คุณน้านาจองพูดขึ้น ก่อนแม่ของพวกเราจะสร้างเวทย์ชั้นสูงเพื่อสืบทอดตำแหน่งก่อนที่สร้อยคอของพวกเราแต่ละคนจะดูดเอาพลังนั้นเข้าไป ทันทีที่มอบพลังให้พวกเราเสร็จ พวกท่านก็ลาพวกเราไป
NINGLY PART
ทันทีที่พวกเราได้ปลดผนึกพลัง ฉันก็สามารถรับรู้ได้ถึงพลังเวทย์มหาศาจที่ล้นเอ่อจากร่างกายฉัน ชอนอา นานะ และเชวอน
“ มาจบเรื่องกันสักทีเถอะ ” ชอนอาพูดขึ้นก่อนเสกคาตานะสีขาวสลักลายดอกกล้วยไม้ขึ้น ซึ่งของฉันก็สร้างวงเวทย์สีฟ้าอ่อนสลับสีขาวไข่มุกที่ซับซ้อนและสวยงาม ส่วนนานะก็ยังใช้ดาบลายเถาวัลย์กุหลาบและหิมะสีดำคู่ใจ ส่วนเชวอนเป็นธนูสายเวทย์สีเขียวอมฟ้าฝังมรกตอย่างดี หลังจากนั้นพวกเราก็เริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าเป็นฝ่ายพวกเราที่ได้เปรียบแต่จู่จุนซาที่เราคิดว่าจะแพ้แล้วก็เปลี่ยนร่างและเผยร่างที่แท้จริง และมีแต่ปีศาจเต็มไปหมด ท้องฟ้ามืดครึ้ม ลมกรรโชกแรงจนแทบปลิว
“ เชี่ย! เหนื่อยแล้วนะ! ” นานะมัวแต่บ่นจนไม่รู้ว่าจุนซาปล่อยเวทย์ใส่
“ นานะระวัง!! ” แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นอีก เมื่อกวางมินใช้เวทย์ของตนป้องกันให้นานะส่งผลให้เขาหมดสติเพราะรับแรงของเวทย์ไม่ไหว
“ จะมากไปแล้วนะ!! พวกนายที่จัดการลูกน้องมันเสร็จแล้วส่งพลังมาให้พวกเรา ที่เหลือพวกฉันจัดการเอง นานะจัดการมินวู! เชวอนช่วยนานะ ส่วนฉันกับชอนอาจะจัดการแจฮยอก! ” ฉันตะโกนขึ้น ซึ่งพวกนั้นรับคำก่อนจะทำตาม นานะกับเชวอนใช้การผสมผสานพลังเวทย์อัดใส่มินวูจนร่างแตกสลาย เสร็จแล้วจึงไปช่วยพวกผู้ชายขังจุนซาไว้ในวงเวทย์ที่ฉันสร้าง ซึ่งฉันหวังว่ามันจะช่วยถ่วงเวลาไว้ได้
“ ชอนอา! ” ฉันหันไปส่งซิกกับชอนอา ทันทีที่ใช้สายเวทย์รัดแจฮยอกไว้แน่น ซึ่งชอนอาใช้ดาบแทงที่หัวใจแจฮยอก ก่อนสายเวทย์ของฉันจะรัดแน่นขึ้นจนแจฮยอกแตกสลายไป จึงรีบตามไปช่วยพวกนานะ เป็นเวลาพอดีกับจุนซาที่ทำลายเวทย์ไว้ ก่อนที่เขาจะกลายร่างเป็นอสรพิษสีดำ
“ ทำไงดีล่ะ? ” เชวอนถามอย่างร้อนรน
“ ฉันเอง! ชอนอาป้องกันให้ด้วย! ” ฉันพูดจบก็กลายร่างเป็นนกฟีนิกซ์สีฟ้าอ่อนโดยมีบาเรียคุ้มกันของชอนอาล้อมรอบก่อนจะสู้กับจุนซา
“ ตอนนี้ล่ะ ทุกคนมีพลังอะไรอัดใส่ให้หมด!! ” นานะพูดก่อนจะร่ายเวทย์ซึ่งทำให้ดาบของเธอมีไอพลังสีเทาดำพวยพุ่งออกมาพร้อมเปลวไฟ ซึ่งคนอื่นก็ไม่น้อยหน้าเช่นกัน
“ 1 2 3 ยิง!!! ” ดีโอตะโกนลั่น
เวทย์มนตร์ของทุกคนผสานกันเป็นหนึ่งตรงไปที่หัวใจจุนซาทำให้เขากลายเป็นคนแบบเดิม ฉันจึงสะบัดพลังสีฟ้าขาวใส่ ก่อนจะดีดนิ้วทันใดนั้นร่างของจุนซาก็แตกเป็นเสี่ยงก่อนจะไฟลุกไหม้ เสียงกรัดร้องของเหล่าปีศาจดังไปทั่วก่อนจะสงบไป เมื่อจุนซาสิ้นลมหายใจ ฉันที่กลับมาเป็นคนแบบเดิมแล้วทรุดตัวลงอย่างหมดแรง
“ หนิงลี่เป็นอะไรหรือเปล่า? ” ซูโฮวิ่งเข้ามาประคองฉัน ชิ! ฉันยังงอนเรื่องนานึลอยู่นะ ไม่ตอบเว้ย!
“ ไม่ตอบ..จูบนะ ”
“ อย่านะเว้ย! ฉันไม่เป็นไรย่ะ!! ” ฉันรีบตอบทันทีที่เขาขู่
“ กลับโรงเรียนของเรากันเถอะ ” พวกเราต่างยิ้มให้กับชัยชนะ
หลังจากที่ไปเอา RED DIAMOND กลับมาได้แล้ว พวกเราก็มุ่งหน้ากลับโรงเรียนโดยไม่มีอุปสรรคใดๆอีกแล้ว...
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
