Games of Dead

ลำดับตอนที่ #2 : Games of Dead

อาหารของซากุระอร่อยมากซึ่งทำให้ผมรอดตายจากอาการหิวได้มากผมคิดว่าท่าไม่ได้เจอซากุระผมคงต้องตายไปแล้วแน่ๆเพราะคงไม่มีใครอยากจะช่วยผมหรอก

เพราะเกมส์นี้ต้องมีผู้รอดคนเดียวหรือ หนึ่งทีมหรือจะต้องหาทางออกเอาเอง ซึ่งทางออกนั้นยังไม่มีใครหาเจอได้เลยแม้แต่นิดเดียว ซึ่งทางที่ผมจะรอดอออกไปพร้องกับ

ซากุระนั้นก็คือจ้องต้องตั้งทีมหรือต้องหาทางออกนั้นเอง ผมคิดว่าผมคงจะต้องตั้งทีมกับซากุระเพื่อที่เราจะได้ออกจากที่นี้ด้วยกันได้ 

 

''นี้ซากุระ เรามาตั้งทีมกันไหม?'' 

 

''ทำไมหรอ....''

 

''ก็ทำไมนะหรอก็พวกเรา จะได้รอดออกไปด้วยกันไง หรือแบบว่าท่า หาทาง ออกไม่ได้ก็ สุ้จนเหลือเรา 2คนไง ก้รอดไปด้วยกันได้ละ'' ผมตอบและบอกสาเหตุไปด้วยกัน 

 

''งันหรอ...เอางั้นก็ได้แต่นายต้องสัญญาก่อนว่า....จะไม่ทิ้งกัน'' 

 

''เอางันก็ได้'' 

 

พวกเราทำใบสร้างทีกันเสร็จแล้ว มีพวกเรา 2คนในทีม และมีซากุระเป็นหัวหน้าทีมซึ่งหัวหน้าทีมก็จะต้องนำทีมเป็นเรื่องธรรมดาอยุแล้ว ซึ่งผมก็มีแค่ดาบอยุ หนึ่งเล่ม

ซึ่งไม่รุ้ว่าจะรอดไหม ผมเดินตรงไปกับซากุระ ซึ่งข้างหน้ามีแสงอะไรบ้างอย่างอยุนั้นเอง ซึ่งซากุระมีไฟฉายอยุแล้วแต่ไม่ใช้เพราะกลัวเปงปัญหา เพราะมีแสง

ซึ่งจะมีความเสียงสูงที่พวกเราจะตายซึ่งแสงไฟใกล้จะถึงเราแล้ว ซากุระดึงผมเข้าไปแอบในที่แคบ ละบอกผมบอก ''เงียบๆไว เราจะซุ่มโจมตี รอฉันให้สัญญานนะ''

ทันทีที่กลุ่มหนึ่งเดินมาซากุระก็ให้จังหวะผมเข้าโจมตีได้เลย ผมก็โจมตีพร้อมกับซากุระ ทั้งๆที ที่พวกนั้น มีคนมากกว่า 5 คน ซุ่ง ทีมผมมีแค่ 2 คน

ซึ่งในพริบตาเดียวซากุระก็จัดการได้หมดแล้ว ซึ่งผมจัดการได้แค่คนเดียวเอง 

 

''เก่งจังซากุระ จัดการทีเดียว 6 คนเลย '' 

 

''งันหรอขอบใจนะ '' 

 

ซึ่งพวกเราก็ค้นของ ของพวกที่เราฆ่าตายไปเพราะ อาจจะมีของดีๆอยุก็ได้ และผมก็เอาของมาหลายอย่างแต่สิ้งสำคัญ คือไฟฉาย เพราะมันสามารถขายได้นั้นเอง

ซึ่งราคาที่ขายนั้นมันดีมากส่วนใหญ่มักจะเอามาขายกันซึ่งอาจช่วยให้เราอยุกันได้

 

''เจอไรบ้างไหม...?'' 

 

''เออ...ก็มี ไฟฉาย ดาบ ปืนกับที่เก็บเสียงปืนกับเสื้อเกาะ'' 

 

''เห้...งันหรองันเอา ไฟฉายกับปืนไปขายกันแหะ เพราะปืนกับไฟฉาย ปัญหามันเยาะขายไวก่อนเพราะใช้ดาบก็ฆ่าคนได้แล้ว'' ซากุระตอบผม 

 

ซึ่งเรื่องที่จะเอาของพวกนี้ไปขายผมก็ต้องOKอยุแล้วเพราะเงินของพวกเรา 2คนยังไงก็ต้องใช้ด้วยกันอยุดี ซึ่งตอนนี้พวกเรามีเงินกันอยุมากพอแล้ว 

 

''นี้ ฮายาตะ เดียวเรื่องอาหารเดียวฉันจัดการเองนะ ไม่ต้องเปงห่วง '' 

 

''อืม แล้วแต่เลย '' 

 

ผมรุ้สึกว่าตั้งแต่เจอกับซากุระมานี้ผมแทบไม่ได้ทำอะไรเลยเหมื่อนใช้แต่เธอ...ผมคิดว่าไม่ช้าก็เร็วนี้เราคงได้ออกจากที่นี้กัน ผมเลยเดินไปกับซากุระสักพันใหญ่ๆ

วึ่งในเกมนี้จะมีที่พันสำหรับคนที่ไม่มีที่นอนจะเปงจุด ''เซฟ'' ซึ่งที่นั้นจะเป็นแสงสว่างเหมื่อนเปงบ้านใหญ่ๆซึ่งมีความอบอุ่นมาก ผมจึงเข้าไปดูข้อมูลข้างในก่อน

ซึ่งในSpawnนี้ถึงจะฆ่ากันก็ตามจะไม่ตายจะได้รับแค่ความเจ็บปวดเท่านั้นและบาดแผลจะหายไป ซึ่งหน้าSpawnนี้จะมีบอดบอกอยุ่ว่ามีคนเหลื่อรอดกี่คน..

ซึ่งจำนวนในตอนนี้ช่างน่าตกใจเสียจริงจำนวนคนที่เหลื่อรอดมีแค่ 2578 คนเท่านั้น จาก 10000กว่าคนที่ได้เข้ามา ซึ่งเวลาภายใน 3-4วันนี้ช่างน้อยนิด

แต่ว่าท่าจำนวนคนน้อยก็ยิ่งจบเกมได้เร็วขึ้นซึ่งกลุ่มในเกมนี้มีแค่ 29 กลุ่มเท่านั้นซึ่งเป็นจำนวนที่เยาะอยู่พอสำควร ซึ่งอาจจะยากมากขึ้นที่จะออกจากเกมนี้...

'' ห๊า ''สายตาผมเหลือบไปมองเห็นประกาศแผ่นใหม่ที่มาลง ซึ่งในนั้นเขียนว่า ให้กลุ่มทั้ง 29 กลุ่มมา PVP กันซึ่งท่ากลุ่มไหนรอดเป็นกลุ่มสุดท้ายจะ...

ออกจากเกมส์นี้ไปก่อนซึ่งผมก็อยุใน 29 กลุ่มนั้นด้วย....