ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : knb fic
Application
“หึ! แค่ฟังและทำตามที่ท่านสึบากิคนนี้ต้องการก็พอ!!”
คู่ // อาคาชิ เซย์จูโร่
ชื่อ // อากาเนะ สึบากิ (Akane Tsubaki)
ชื่อเล่น // อากิ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ท่านสึบากิ
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีชมพูซากุระยาวระสะโพก นัยน์ตาสีเขียวมรกตดูเย่อหยิ่ง ผิวขาวจัด รูปร่างสูงโปร่งราวๆ167 หนัก51 มีเอกลักษณ์เป็นเล็บสีแดงสด
นิสัย // เอาแต่ใจและเผด็จการเป็นที่สุด ทุกๆสิ่งต้องเป็นไปตามที่เธอต้องการเสมอ หากไม่เป็นไปตามที่ต้องการเธอจะเอาความไม่พอใจนั้นไปลงกับใครก็ตามที่ใกล้ตัวที่สุด
สามารถปรี๊ดแตกได้แม้แต่เรื่องเล็กน้อยเช่นว่าสาวใช้เผลอทำชุดของเธอเปื้อนเธอจะสั่งตัดหัว(อารมณ์เหมือนราชินีหัวใจในเรื่องอลิสอ่ะ)
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเธอก็มักจะเก็บซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้ใบหน้าที่นิ่งสงบและเย็นชา แต่ก็ไม่สามารถปกปิดดวงตาที่พราวระยับยามจ้องมองการลงทัณฑ์ผู้ที่ขัดใจเธอ
ปล. นางแอบSนิดๆด้วย
ประวัติ // สาวน้อย(?)ผู้โดดเดี่ยว อาศัยตามลำพังกับข้ารับใช้ในคฤหาสที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ(เขาว่างั้น)
ถูกเลี้ยงโดยแม่นมและคนใช้ เธอเป็นเด็กดีและน่ารักมาก และใสซื่อสุดๆเพราะไม่ค่อยได้ออกจากคฤหาส
อยู่มาวันหนึ่งในตอนที่เธออายุได้15ปี เธอได้เข้าไปในห้องใต้ดินของคฤหาสและพบบันทึกเกี่ยวกับสายเลือดของเธอ
เธอไม่เข้าใจมันนักเลยปล่อยผ่านไปจนกระทั่งได้มีคนบุกเข้ามาและไล่ล่าสังหารเธอ ข้ารับใช้มากมายต่างถูกฆ่าและล้มตายลงต่อหน้าต่อตา
เธอช็อคมากแต่ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดเธอจึงหนีลงไปยังชั้นใต้ดิน และด้วยความบังเอิญหรืออะไรไม่ทราบทำให้เธอรอดจากกับดักโบราณไปจนห้องสุดท้ายของคฤหาสได้ เธอต้องทนฟังเสียงกรีดร้องของผู้ล่าสังหารที่โดนกับดักเข้าทั้งคืนจนเช้าวันต่อมา
เด็กสาววัย15ปีที่เมื่อวานยังหัวเราะอย่างไร้เดียงสาก็กลายเป็นเด็กสาวที่ไร้ชีวิตในดวงตา
เธอจ้องมองศพของข้ารับใช้ที่มีนักฆ่าปนอยู่อย่างเหม่อลอยก่อนจะหัวเราะออกมา
นี่สินะโลกใบนี้! อ่า ช่างโหดร้ายเสียจริง
'ไม่ฆ่าก็จะถูกฆ่า'
คำๆนี้จารึกลงในใจของเธอ และหล่อหลอมให้เธอเติบโตเป็นหญิงที่ร้ายกาจและเห็นแก่ตัวที่สุด
หลังจากนั้นไม่นานคนของราชวังมารับตัวเธอไปเพื่อขึ้นเป็นราชินีและปกครองอย่างเผด็จการเรื่อยมา
ปล. แต่ลึกๆก็ยังเป็นสาวน้อยอยู่นะ(ลึกของโคตรๆลึกอ่ะนะ) และที่ปกครองแบบเผด็จการก็เพื่อตัวประชาชนล้วนๆแต่ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจและแบนเธอทั้งอาณาจักร
ชอบ // ทุกอย่างที่เธออยากจะชอบ
ไม่ชอบ // ทุกอย่างที่เธอไม่อยากจะชอบ
เกลียด// ทุกอย่างที่อยากจะเกลียด
ปล. สรุปคือโคตรเอาแต่ใจ แบบ วันนี้ชอบสีชมพูแต่พรุ่งนี้ชอบสีฟ้าและเกลียดสีชมพูก็ได้ คืออารมณ์ไม่แน่นอนสักวัน
ของที่ติดตัว// สร้อยเงินที่มีจี้อัญมณีสีเขียวเหมือนกับดวงตาของเธอ
ลักษณะการพูด // จะพูดด้วยนํ้าเสียงและท่าทางหยิ่งๆและถือตัว สรรพนามอาจดูสุภาพ(แทนตัวเองว่า'ฉัน' แทนคนอื่นว่า'คุณ') แต่ด้วยนํ้าเสียงเลยทำให้ดูเหมือนการดูถูกคู่สนทนาซะมากกว่า
"ที่ของคุณน่ะ อยู่ข้างล่าง...ใต้เท้าของฉันนี่ เอ้า! ก้มหัวให้ฉันสิ!!"
"เป็นแค่สวะ กล้าดียังไงถึงได้หันอาวุธใส่ฉันห๊ะ!!"
"...ลงนรกไปซะ!!"
เพิ่มเติม // สาวน้อย(?)ยันเดเระ(ซาดิสม์นิดๆ) แอบซึนเล็กน้อยถึงปานกลาง หากเชื่อใจใครแล้วก็จะไม่มีวันหักหลังเด็ดขาด(แต่นางซึนเกินไปเลยกลายเป็นว่านางชอบพูดทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายแทน)
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“อากาเนะ สึบากิ//มองด้วยหางตา”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“หึ! ก็แค่สายเลือด แต่ฉันขัดใจตรงคำว่าชั้นตํ่าเนี่ยแหละ//เบ้หน้าอย่างแรง”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ไม่มีทาง! ต่อให้ส่งนักฆ่าสวะนั่นมาสักกี่คน ฉันจะฆ่าล้างบางมันให้หมดเอง!!//หัวเราะ”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“อ่า”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“หึ! ฉันไม่มีวันตายง่ายๆหรอกน่า...//พูดเสียงเบาในประโยคท้ายๆ”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“ดีจ้า ฮิคาริยูจ้า จะเรียกยูริก็ได้น้า~ อืม ไม่น่าจะเคยนะ 555+”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“ยินดีเช่นกันจ้า~//ยื่นทิชชู่ให้”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ว่างๆน่ะจ้ะ(^0^)//ตอบอย่างลั่นล้า(สรุปคือแค่เบื่อแล้วบังเอิญเห็นฟิดนี้พอดี...)”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรๆ~”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“ไม่ได้คิดเลยจ้า!!//โดนอากิจังตบหน้าทิ่ม”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ตามสบายจ้า~”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“โอเคจ้า~~”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“แล้วเจอกานนน~~”
========================================================
Application
(รูปผู้หญิงน่อ ตัวผู้ข้างๆคือของแถม----//โดนตบ)
“...น่ารำคาญ...”
คู่ // คิเสะ เรียวตะ
ชื่อ // อิจินโจ อิจินาริ (Ijinjou Ijinari)
ชื่อเล่น // ยาจิน
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// อิจิซัง,อิจิจัง
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีดำเหลือบม่วงดูไร้ชีวิต ผิวขาวซีด ชอบทำหน้าเบื่อๆเซ็งๆเหมือนปลาตาย สูงโปร่งหุ่นนางแบบ สูง170 หนัก50
นิสัย // ขี้เบื่อ ขี้รำคาญ ชอบทำหน้าปลาตาย อัธยาศัยค่อนข้างแย่และเจ้าตัวดูจะไม่สนใจในข้อนี้ซะด้วย ไม่แคร์ใคร มักจะทำร้ายความรู้สึกอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัวเสมอ
เกลียดเรื่องยุ่งยากไร้เหตุผลเพราะมันน่ารำคาญ ไม่ชอบเข้าสังคม
แอบซื่อในหลายๆเรื่องแต่ก็หน้าตายกลบเกลื่อนเสมอ(?)
ดูเป็นคนเย็นชาแต่ที่จริงอ่อนโยนยิ่งกว่าใครๆ
ประวัติ // เด็กผู้หญิงที่เกิดในครอบครัวธรรมดาๆ ใช้ชีวิตธรรมดาๆมาตั้งแต่เกิด จนอายุ15ปี เธอเป็นนักเรียนม.ปลาย(เข้าเรียนเร็วกว่าคนทั่วไป เลยมีอายุน้อยที่สุดในชั้น)ที่มีประวัติเรียนดีเข้าขั้นอัจฉริยะ แต่ติดนิสัยขี้เบื่อเลยโดดเรียนเสมอ(แต่ก็สอบได้ที่หนึ่งทุกครั้ง)
เธอทำงานพาร์ทไทม์ที่ยู่ค่อนข้างไกลด้วยเหตุผลว่าจะหาเงินเอง ชีวิตเธอดำเนินไปอย่างเรียบง่ายจนกระทั่งวันหนึ่ง เวลาราวๆ5ทุ่มเกือบเที่ยงคืนซึ่งเธอกำลังทำความสะอาดร้านอาหารที่มาทำงานอยู่เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน
กระสุนปืนปริศนายิงเฉียดหัวเธอไปอย่างหวุดหวิดก่อนจะตามด้วยห่ากระสุนที่สาดมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
เธอพยายามหนีจนกลับถึงบ้านได้สำเร็จและพบว่ามารดาของเธอบาดเจ็บหนักอยู่กลางบ้าน
ขณะที่ใกล้จะสิ้นใจ แม่ของเธอบอกว่าเธอคือ'สายเลือดหลัก'อะไรสักอย่างที่เธอไม่เข้าใจ และความจริงที่ว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ
หลังจากนั้นเธอก็ถูกพาตัวไปเพื่อขึ้นเป็นราชินีปกครองอาณาจักรอย่างงงๆ
เวลาผ่านไปไม่นานเธอเริ่มเข้าใจหลายๆอย่าง(ด้วยสกิลสมองสุดอัจฉริยะ(?))และปกครองอาณาจักรพร้อมๆกับระวังไม่ให้ถูกสังหารไปด้วยจนถึงปัจจุบัน
ชีวิตอันสงบสุขไม่มีอีกแล้ว...
ปล. นางเก่งต่อสู้มือเปล่าและชำนาญมีดสั้นโคตรๆแต่ไม่มีใครรู้เพราะไม่มีใครถามนาง(ประมาณว่า'นายไม่ถามแล้วฉันจะบอกทำไม')
ชอบ // ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
ไม่ชอบ // เรื่องไร้สาระ-ไร้เหตุผล , ความวุ่นวาย-น่ารำคาญ
เกลียด// เยอะแยะ(?)
ของที่ติดตัว// ตุ้มหูอัญมณีสีอะเมทิส(สีม่วง รูปร่างเหมือนไอ้สีเขียวๆบนหัวเดอะซิมป์อ่ะ(?)) ใส่ไว้ที่หูข้างซ้าย
ลักษณะการพูด // จะพูดด้วยนํ้าเสียงนิ่งๆเนื่อยๆติดจะเบื่อหน่ายตลอดเวลา มักจะพูดแบบรวบรัดเกินไปเพื่อตัดบทสนทนา
แทนตัวเองว่า'ฉัน' แทนคนอื่นว่า'แก' หรือสุภาพหน่อยก็'เธอ'(ไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็เรียกว่าเธอค่ะ ยกเว้นอีกฝ่ายจะแก่กว่า)
"..." <<<มองนิ่งๆ
"...น่ารำคาญ ไสหัวไป" <<<พูดด้วยสีหน้าและนํ้าเสียงนิ่งๆ
"อยากตาย?" <<< ทำหน้าว้อนท์ทีน(?)พร้อมยิ้มแสยะ
เพิ่มเติม // ก็แค่สาวน้อย(?)ซึนเดเระหน้าตายล่ะน่า(??)
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“อิจินโจ อิจินาริ...//หน้านิ่ง”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“...น่ารำคาญ//กรอกตา”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ช่างมันสิ...แต่ฉันไม่ยอมหรอกนะ...//หรี่ตาลง”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“อืม...”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“ถ้าพวกมันกล้าทำล่ะก็นะ หึ~//แสยะยิ้มพลางหมุนมีดสั้นในมือ”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“ยูริเองจ้า เราเจอกันเมื่อกี้ไง(ลูกคนแรกอ่ะ)”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“เช่นกันจ้าา//ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ไม่ได้คิดจ้า~”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรจ้า~”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“ก็ หน้ทตานางดูสื่อนิสัยขี้เบื่อขี้รำคาญดีเลยเอามาจ้า”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ตามบายจ้ะ”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อ่าฮะ"
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“จ้า~”
========================================================
Application
(ไม่มีหูนะคะ)
“แค่ลมปากน่ะเชื่อไม่ได้หรอกนะ!~”
คู่ // มิโดริมะ ชินทาโร่
ชื่อ // ฮิเมะโฮโนะ ฮิราริ (Himehono Hirari)
ชื่อเล่น // โฮโนเอะ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ฮิราริจัง , ฮิระ
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีแดงเพลิง(ในรูปมันออกชมพูอ่ะTvT)ยาวถึงเข่า นัยน์ตาสีฟ้านํ้าทะเล ตัวเล็กน่ารัก ผิวขาวอมชมพู สูง162 หนัก47 ยิ้มตลอดเวลา
นิสัย // ฉลาดทันคนจนดูเหมือนแก่แดด อ่านนิสัยคนเก่งมองออกทะลุปรุโปร่งว่าใครดีหรือร้าย แอบเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการณ์นิดๆ ขี้เล่นซุกซนแบบเด็กๆทำให้ดูไม่มีพิษภัยอะไรแต่ที่จริงเธอนี่แหละคือตัวหายนะของแท้ อย่าได้ลองดีกับเธอเด็ดขาด
ไม่ค่อยไว้ใจใครมากนัก มักรักษาระยะห่างเอาไว้แบบเนียนๆ ทำดูเหมือนสนิทแต่ก็ไม่สนิทกัน(?)
ประวัติ // เจ้าหญิงน้อยผู้น่ารัก(?) เติบโตในราชวังท่ามกลางผู้คนที่ใส่หน้ากากเข้าหากันทำให้เธอมองคนออกและรักษาระยะห่างกับทุกคน
จนกระทั่งเธอได้ขึ้นครองราชเป็นราชินี หลายคนรอบตัวเธอก็เริ่มแสดงธาตุแท้ออกมา ทำให้เธอยิ่งไม่เชื่อใจใครมากขึ้นไปอีกจนกระทั่งปิดกั้นใจจากทุกคน แต่เธอก็ยังคงแสดงสีหน้าท่าทางราวกับเด็กเหมือนเดิมไม่แปรเปลี่ยน...
'มันก็แค่ใส่หน้ากากเอาไว้นี่นา~'
ชอบ // ขนมหวาน
ไม่ชอบ // ผัก
เกลียด// คนโกหก
ของที่ติดตัว// ตุ๊กตาข้าวปั้น(ตัวอะไรสักอย่างที่เป็นก้อนกลมๆสีขาวในรูป)
ลักษณะการพูด // จะพูดแบบง้องแง้ง(?)คือเสียงเล็กๆน่ารักดูแบ๊วๆ(??) ในนํ้าเสียงและท่าทางดูเหมือนเด็กใสๆแต่หลายๆครั้งคำพูดและท่าทางกับนํ้าเสียงมักสวนทางกันเสมอ พูดสุภาพกับทุกคน ยกเว้นตอนโกรธมากๆ
แทนตัวเองว่า'ฉัน'หรือ'เค้า'ตามแต่ว่าอยากจะอ้อนหรือพูดปกติ แทนคนอื่นว่า'คุณ' , 'เธอ' , 'นาย' แล้วแต่ว่าคู่สนทนาเป็นใคร
"เอ๋~ คิดจะทรยศฉันงั้นหรอคะ~?"<<<ยิ้มหวานที่ให้ความรู้สึกขนลุกแปลกๆ(?)
"นี่~ เล่นกับฉันหน่อยสิ~ นะค้าา~~" <<<อ้อน
"รู้ไหมว่าฉันเกลียดอะไรที่สุด...คนโกหกไงล่ะคะ..." <<<ผิดหวังกับคนที่เธอเชื่อสุดหัวใจ
เพิ่มเติม // สาวน้อยยันเดเระ(?)ขาดความอบอุ่นค่ะ
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“ฮิเมะโฮโนะ ฮิราริ จ้ะ^^”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“เป็นเรื่องที่รู้ตั้งแต่จำความได้เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่น่ะนะ~”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ไม่หรอก~ ฉันไม่มีวันให้มันกระทบหรอกน้า~”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“จ้าา~”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“คิก~ ลาก่อนจ้ะ~~”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“เราเจอกับสามรอบแล้ววว~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“ยินดีเช่นกันจ้ะ~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“เห็นแวบๆเลายเข้ามาดูจ้ะ~”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางดูใสๆ(?)ดี เลยคิดว่าถ้าทำให้นางดูดาร์กๆคงจะดี(??)”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ไม่เป็นรายยย~”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อ่าฮะ”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“จ้ะ~"
========================================================
Application
(ผู้หญิงผมฟ้านะคะ)
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ^^”
คู่ // มุราซากิบาระ อัตสึชิ
ชื่อ // ฮิโตมิ โซระ (Hitomi Sora)
ชื่อเล่น // โซระ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ฮิโตมิซัง , คุณฮิโตมิ , คุณโซระ
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีฟ้าอ่อนยาว นัยน์ตาสีทองอำพันดูอ่อนโยน ผิวขาว รูปร่างสมส่วนผอมบางน่าทะนุดถนอม สูง165 หนัก48
นิสัย // อ่อนโยนและใจดี ยิ้มให้กับทุกสิ่งเสมอ เหมือนพี่สาวแสนดีที่น่ารัก แต่ในความอ่อนโยนนั้นก็มีความเข้มแข็งและเด็ดขาดแฝงอยู่
ไม่ว่าอะไรหากให้ได้เธอจะให้ แต่ถ้ามันมากเกินไปเธอจะคัดค้านทันที
และเห็นเธอใจดีราวกับพระแม่แบบนี้อย่าได้คิดไปแหย่เธอเชียว หากเธอโกรธขึ้นมา เมื่อนั้นแหละที่หายนะมาเยือน...
ประวัติ // เจ้าหญิงเพียงคนเดียวของอาณาจักรหนึ่ง
เด็กผู้หญิงที่เติบโตมาโดยการถูกพรํ่าสอนว่าต้องเพอร์เฟคทุกด้าน ทั้งความเป็นกุลสตรี การปกครองและการรบ
แม้รอบกายจะมีแต่จิ้งจอกร้ายที่คอยแต่จะหาผลประโยชน์จากเธอ แต่เด็กน้อยนั้นอ่อนโยนและฉลาดกว่าที่ใครๆคิด
เธอจึงเติบโตมาด้วยรอยยิ้มและความอ่อนโยนและถือคติว่า
'อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ เข้มแข็งแต่ไม่แข็งกร้าว เมตตาแต่อย่าปราณีศัตรู'
ชอบ // ความสงบสุข , เย็บปักถักร้อย(งานบ้านงานเรือนที่กุลสตรีพึงกระทำ) , ซ้อมดาบและการต่อสู้(...)
ไม่ชอบ // สงคราม , การหลอกลวง
เกลียด// การลอบกัด
ของที่ติดตัว// ดาบทาจิ((ดาบยาว)แบบในรูปเลยค่ะ)
ลักษณะการพูด // นํ้าเสียงอ่อนโยนค่ะ และสุภาพทุกคำพูด เหมือนคุณแม่ใจดีเลยค่ะ(?)
"ฮะฮะ~ ข้าดูอ่อนแอเกินกว่าที่จะขึ้นเป็นราชินีได้งั้นหรือคะ?" <<<ยิ้มอ่อน(?)
"อืม พวกท่านเนี่ย ตื้อไม่เลยเลยนะคะ^^" <<< ยิ้มหวานพร้อมกับมือที่ค่อยๆชักดาบออกจากฝักช้าๆให้ความรู้สึกน่ากลัวแปลกๆ
"ถ้าต้องการล่ะก็ ฆ่าข้าซะสิคะ! อย่าทำการน่ารังเกียจอย่างการลอบกัดหรือลากคนอื่นที่ไม่เกี่ยวมาร่วมสิคะ!!" <<<ไม่ยิ้ม+ชี้ดาบไปที่ศัตรูพร้อมจะเชือดอีกฝ่ายได้ทุกเมื่อ
เพิ่มเติม // พระแม่ผู้มาพร้อมกับดาบที่จะกระชากทุกวิญญาณที่คิดร้ายต่อพระองค์...
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“ฮิโตมิ โซระ ค่ะ^^”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“ค่ะ ก็ต้องยอมรับชะตากรรมนะคะ^^”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ก็นิดหน่อยค่ะ แต่ข้าจะไม่ให้มันมากขึ้นหรอกนะคะ^^”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“ได้ค่ะ^^”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“ขอบคุณสำหรับคำเตือนนะคะ ลาก่อนค่ะ^^”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“เจอกัน...รอบนี้รอบที่4จ้า~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“อ่าฮะ~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ว่างไงจ๊ะ//โดนไรท์มองแรง”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นรายยย”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางเป็นสาวน้อย(?)อ่อนโยนที่น่ากลัวจ้ะ(?)”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
"ตามบาย”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อาฮะ”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“แน่นอนจ้า~”
========================================================
Application
“...ฆ่าฉันที”
คู่ // ???
ชื่อ // ยูเร (Yurei)
ชื่อเล่น // ยู
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// (แล้วแต่จะเรียก)
อายุ // 15
ลักษณะภายนอก // ผมสีดำไล่ระดับสีนํ้าเงินปลายผมสีฟ้ายาวถึงเข่า นัยน์ตาข้างขวาสีนํ้าเงินครามข้างซ้ายสีแดงสด ผิวขาวซีดไร้สีเลือด ตัวเล็กบอบบาง ท่าทางราวกับตุ๊กตา สูง152 หนัก45
นิสัย // เย็นชา หน้าตาย ไร้อารมณ์ ไร้ความรู้สึก ไม่แคร์โลก ไม่สนใจในอะไรทั้งนั้น เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำตัวราวกับตุ๊กตาจนน่าขนลุก
ไม่ชอบที่จะสื่อสารกับใครด้วยคำพูดมากนัก หากไม่จำเป็นจริงๆเธอจะไม่พูดเลยสักคำ และมักจะสื่อสารด้วยการเขียนใส่กระดาษของสมุดที่เธอพกติดตัวเสมอ
ประวัติ // เด็กสาวปริศนาผู้ปรารถนาความตายที่ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับโลงศพสีดำสนิทบนหลังโดยที่ไม่มีใครรู้ถึงความเป็นมาราวกับว่าอยู่ๆเธอก็ผุดขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น
เจ้าของร้านแปลกๆที่อยู่ลึกเข้าไปในตรอกเล็กๆ ร้านนั้นมีอุปกรณ์มากมายส่วนใหญ่เป็นพวกของเกี่ยวกับพิธีต่างๆที่ไม่เกี่ยวกับทางโลก
เธอสามารถมองเห็นวิญญาณและภูติผีปีศาจได้ตั้งแต่เกิดทำให้เธอไม่อาจมีเพื่อนปกติได้ เธอปิดกั้นใจของตนและความรู้สึกทุกๆอย่างทำให้เธอกลายเป็นตุ๊กตามีชีวิตที่เดินทางไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย
เธอมีความสามารถทั้งการต่อสู้ด้วยอาวุธปกติ(โดยเฉพาะปืน)และใช้เวทย์มนตร์ได้ รวมไปถึงไสยศาสตร์ วิชาแปรธตุอีกด้วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น ตัวตนจริงๆของเธอก็ยังคงเป็นปริศนาอยู่ดี...
ดั่งภูติผีไร้ตัวตน...
ชอบ // ???
ไม่ชอบ // ???
เกลียด// ???
ของที่ติดตัว// ดวงตาสีแดงข้างซ้ายของเธอเอง(เป็นเหมือนที่เก็บพลัง ประมาณนั้น ถ้าควักไปได้ก็จบเห่)
ลักษณะการพูด // ถ้าพูด เสียงของเธอจะเรียบนิ่งเป็นโทนเดียว ไร้เสียงสูงตํ่าเหมือนหุ่นยนต์ จะพูดช้าๆ เป็นคำๆทำให้บางทีก็ฟังไม่รู้เรื่อง เช่น พูดบอกว่าจะกลับบ้านก็จะพูดทำนองว่า "บ้าน.....กลับ" เวลาเห็นบาดแผลเลือดออกก็จะพูดว่า"เลือด...สีแดง...รักษา" เป็นต้น
คือนางเหมือนจะไม่รู้วิธีพูดและไม่ค่อยรู้ภาษาของโลกมากนักเลยพูดได้เป็นคำๆไม่ประติดประต่อแต่พอเข้าใจถ้าตีความดีๆ
นางเหมือนเด็ก+หุ่นยนต์ดีๆเนี่ยแหละค่ะ อาศัยการเรียนรู้และจดจำเหมือนเด็ก ประมาณนั้น
"..." <<<ไม่สนใจ
"..." <<<มองเฉยๆเพราะไม่เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายพูด
"...ฆ่าฉันที" <<<เสียงโมโนโทนน่าขนลุก
เพิ่มเติม // เด็กสาวที่มีแต่ปริศนาค่ะ นางแบกโลงศพไปไหมมาไหนด้วยตลอด ในโลงนั้นก็มีอุปกรณ์เวทย์และไสย์อยู่ แต่นอกจากจะเอาไว้ใส่ของแล้ว อีกนัยคือถ้าเธอตายก็ช่วยเอาใส่โลงนี่ที ประมาณนั้น
และดูเหมือนว่าเธอจะเป็น'อมตะ'และ'ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดทางด้านร่างกาย'เสียด้วย
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“...ยูเร”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“...//กรอกตา”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“...//มองนิ่งๆ+เอียงคอเพราะไม่เข้าใจ"
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“...”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“...”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“อ่ะนะ 555+”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“จ้าาา~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“น่าหนุกดีมั้ง(?)”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรน้าา”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“น่านางรักนิสัยตรงสเปคเราจ้ะ(?)”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ไม่เป็นไรจ้า”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อาฮะ”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“อื้อ!”
========================================================
Application
“ฮะฮ่า! เจ้าชนะข้าไม่ได้หรอกนะ เจ้าสามัญชน!!”
คู่ // อาโอมิเนะ ไดกิ
ชื่อ // อุราชิมะ คานาริ (Urashima Kanari)
ชื่อเล่น // อุริ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ท่านคานะ , คานาริน
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีนํ้าตาลยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีฟ้าใสจนดูเหมือนเรืองแสงได้ ผิวขาวเหลืองฉบับคนเอเชีย สูงโปร่งราวๆ168 หนัก50
นิสัย // จูนิเบี้ยวหลงตัวเอง ชอบวางท่าและถือตนเป็นใหญ่เสมอ ออกจะบ้าๆบอๆไร้สาระไปเรื่อย รักสนุก ชอบการละเล่นทุกชนิด ค่อนข้างเอาแต่ใจและซุกซนราวกับเด็กชอบความท้าทายและบางทีก็ทำใครแทบหัวใจวายเพราะความขี้เล่นและซุกซนของเธอเอง
ประวัติ // ราชินีหลบหนี(?) ตั้งแต่จำความได้ก็รู้ว่าตนเป็นสายเลือดหลักและมีสิทธิ์ครองบัลลังแน่นอน และจะต้องถูกตามล่าด้วย เป็นเหตุให้เด็กผู้หญิงที่ขณะนั้นอายุเพียง7ขวบได้หนีออกจากปราสาท(?)และเดินทางไปเรื่อยและอาศัยกับซิสเตอร์ในโบสถ์แห่งหนึ่งจนอายุได้17ปีก็มีนักฆ่าตามตัวเธอพบ ทำให้โบสถ์ที่เธออาศัยอยู่โดนทำลายลงและซิสเตอร์ผู้ใจดีก็ถูกฆ่าตาย นั่นทำให้เธอตัดสินใจกลับมาครองบัลลังเพื่อกำจัดผู้ที่คิดฆ่าเธอ
แต่ก็ไม่วายที่จะคงนิสัยเก่าไว้คือ ซน แสบ ซ่า ทำให้เหล่าข้ารับใช้ต่างปวดเศียรเวียนเกล้ากันไป
เห็นทีอาณาจักรนี้คงจะกลายเป็นสวนสนุกของราชินีผู้ไม่รู้จักโตไปเสียแล้ว
ชอบ // เรื่องสนุก , การแกล้งคน
ไม่ชอบ // เรื่องน่าเบื่อ
เกลียด// เรียนหนังสือโดยเฉพาะวิชาประวัติศาสตร์
ของที่ติดตัว// มงกุฎจิ๋วสีทองประดับอัญมณีสีอความาลีนใส
ลักษณะการพูด // พูดจาโผงผางแบบคนที่มั่นใจในตัวเองและหลงตัวเองเวอร์ๆ แต่จะติดบ้าๆบอๆ ทำให้หลายๆคนรำคาญและเอือมที่จะฟังการพรรนาความมั่นหน้าของตัวเอง
แทนตัวเองว่า'ข้า' แทนคนอื่นว่า'สามัญชน' บางทีก็เจ้าสามัญชน , นักฆ่าสามัญชน , สหายสามัญชน เป็นต้น แล้วแต่ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ที่เหมือนกันคือจะลงท้ายว่า'สามัญชน'เสมอ
"วะฮะฮ่า! ข้าเนี่ยแหละราชินีผู้ยิ่งใหญ่แห่ง[---]!!!" <<<ประกาศศักดา(?)
"พวกสามัญชนน่ะไม่คู่ควรแม้แต่จะได้ยลรองเท้าของข้าหรอก! ฮะฮะฮ่า!!!"
"อุ๊บส์! ฮะฮะฮะ!!! หน้าของนายตลกชะมัด!!!"
เพิ่มเติม // อืม นางเป็นเด็กซื่อๆใสๆ(?)ค่ะ แค่หลงตัวเองและเพี้ยนเกินไป(ไม่)หน่อยเท่านั้น
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“อุราชิมะ คานาริ เอ้า! รีบๆชาบูข้าซะสิ!!”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“แล้วไงล่ะ สุดท้ายบัลลังนี่ก็เป็นของราชินีแสนสวยสุดเพอร์เฟคอย่างข้านี่นา ฮะฮะฮะ!!”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ไม่มีทาง ข้าเป็นถึงราชินีเลยนะ”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“แค่นี้เองหรอ?”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“โอ้ ขอบใจสำหรับความหวังดีนะยัยสามัญชน ฮะฮะฮ่า!!”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“เจอกันแล้วๆ~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“อ่าฮะ~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ไม่ได้คิดไงจ้ะ(0^0)”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรๆ”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางดูบ้าๆดีจ้า~”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ตามแต่ที่ไรท์เห็นสมควรจ้า"
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อื้อ!”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“จ้าาา~”
========================================================
Application
(คนซ้ายสุดชุดสีม่วง)
“ได้แผลกลับมาอีกแล้วเหรอคะ!? บอกแล้วไงว่าให้ระวังน่ะ!!”
คู่ // ทาคาโอะ คัทสึนาริ
ชื่อ // ฮานะคาเอะ ฮิคาริ (Hanakae Hikari)
ชื่อเล่น // ฮานาริ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ฮานะจัง , คาเอะจัง , ฮิคาริจัง
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีนํ้าตาลอ่อนยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีนํ้าตาลเข้ม ผิวขาวเหลือง ซ่อนรูปหน้าอกคัพC(?) สูง166 หนัก50
นิสัย // แม่บ้านแม่เรือนโคตรกุลสตรีสุดๆ(?) แต่นางขี้บ่นขี้วีนมากไปหน่อยแต่ทั้งหมดก็เพราะความเป็นห่วงล้วนๆ ดูแลเอาใจใส่ทุกคนดีมาก แต่ไม่ค่อยจะสนใจตัวเองเท่าไหร่ อิมเมจคุณแม่ขี้บ่นดีๆนี่เอง
เวลาไม่พอใจหรือใครขัดคำสั่งจะบ่นเป็นชุดชนิดที่ว่าหูดับตับไหม้ไฟแล่บไม่มีโอกาสให้สวนกลับแม้แต่ครึ่งคำเลยทีเดียว
ประวัติ // ลูกสาวของเจ้าหญิงที่ถูกเนรเทศเพราะไปรักกับชายสามัญชน
มีสิทธิ์ครองบัลลังอย่างชอบธรรมด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเป็นเจ้าหญิงองค์สุดท้ายของราชวงศ์
หลังจากแม่ของเธอหรือเจ้าหญิงที่ถูกเนรเทศเสียชีวิตลง เธอก็เดินทางกลับมาที่ราชวังเพื่อขึ้นครองราช แม้จะถูกเขม่นจากขุนนางและประชาชนไม่ยอมรับแต่เธอก็ดูแลทุกอย่างได้ดีจนสามารถซื้อใจคนทั้งอาณาจักรได้
ชอบ // ดูแลคนอื่น
ไม่ชอบ // ใครก็ตามที่บาดเจ็บ(จะปรี่เข้าไปช่วยทันที)
เกลียด// การเห็นผู้คนล้มตายเพราะสงคราม , ความไม่เป็นธรรม
ของที่ติดตัว// แหวนเงินที่มีอัญมณีสีอำพัน(เหลือง) เป็นของตกทอดจากแม่ของเธอ
ลักษณะการพูด // นึกถึงเวลาแม่บ่นค่ะ(?) อารมณ์นั้นเลย แต่ลึกๆแล้วนางเป็นห่วงทุกคนมากๆแต่แสดงออกด้วยการบ่น
แทนตัวเองว่า'ฉัน' แทนคนอื่นว่า'คุณ', ไม่ก็นายกับเธอตามแต่สถานการ
"ฉันจะปกครองอาณาจักรนี้อย่างเป็นธรรม จะไม่ให้ประชาชนของฉันต้องเดือดร้อนแน่นอนค่ะ!"
"อย่าหักโหมสิคะ ถ้าล้มป่วยจะแย่เอานะคะ"
"บอกแล้วไงคะว่าอย่าทำแบบนี้! ถ้าหากบาดเจ็บหรือมีอะไรร้ายแรงกว่านี้ล่ะก็#"*€"^*$&#^/:;)"//เป็นชุดจ้ะ(=_=)
เพิ่มเติม // สาวน้อย(?)เจ้าระเบียบ ภรรยาในฝันที่จะทำให้บ้านเป็นวิมาณของคุณ!!!(?)
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“ฮานะคาเอะ ฮิคาริ ค่ะ”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“ไม่มีความรู้สึกอะไรพิเศษนักหรอกค่ะ”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“อืม ก็มีบ้าง แต่ว่าฉันจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดค่ะ”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“ค่ะ”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“ขอบคุณนะคะ ลาก่อน”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“ไฮ~ เจอกันหลายรอบแล้วล่าา~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“อาฮะ 555+~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ว่างมากเกินไปจ้ะ~”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรน้าาา~”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางมีอิมเมจที่เจ้าระเบียบและดูแลเอาใจใส่ทุกคนดีก็เลยคิดว่าเหมาะดีจ้ะ”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“ตามสบายจ้าา”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อื้อ”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“จ้ะ~”
========================================================
Application
“...ท่านเองก็ ต้องการข้าเพื่อเสริมบารมีใช่ไหมล่ะเจ้าคะ?//ยกยิ้มบางๆแต่ดวงตาไม่ยิ้มตาม”
คู่ // ฮิมุโระ ทัตสึยะ
ชื่อ // คิทสึเนะนากิ คิสึซาริ (Kitsunenaki Kitsusari)
ชื่อเล่น // คิสึริ
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// คิทสึเนะนากิ , คิทสึเนะซัง
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีชมพูอ่อนยาว ปิดใบหน้าซีกซ้าย นัยน์ตาสองสี ข้างซ้ายสีม่วง ข้างขวาสีเขียว ผิวขาวจัด ผอมบางดูอ้อนแอ้นน่ามอง สูง170 หนัก51
นิสัย // เป็นคนที่ดูจริงจังกับทุกอย่าง ละเอียดอ่อนและเข้มงวด เจ้าระเบียบนิดหน่อย
มักจะยิ้มบางๆประดับใบหน้าเสมอ แต่ดวงตากลับดูไร้ชีวิตราวกับคนตาย
ค่อนข้างเฉยชาจนแทบจะเป็นเย็นชา
ค่อนข้างร้ายลึก เก็บสีหน้าอารมณ์ได้ดีเยี่ยม มีความหลังที่ไม่ดีจนทำให้ไม่ค่อยเชื่อใจใครมากนัก
ประวัติ // เจ้าหญิงที่เกิดจากราชาและราชินีคนก่อน เธอเป็นเด็กประหลาดที่มีความงดงามยิ่งกว่าผู้ใหญ่หลายๆคน ทำให้มีหญิงสาวมากมายรวมทั้งพี่น้องเกลียดเธอ แต่กลับกัน ผู้ชายทุกคนนั้นหลงใหลในตัวเธอทั้งสิ้น
เธอเติบโตมาท่ามกลางการกลั่นแกล้งของพี่น้องผู้หญิงและการลวนลามจากพี่น้องผู้ชาย
เธอตัดสินใจปิดกั้นตนจากพี่น้องและทุกคน และตั้งใจเรียนทุกอย่างเท่าที่บนโลกนี้จะมีจนเชี่ยวชาญทุกศาสตร์จนเข้าขั้นอัจฉริยะ
แต่นั่นยิ่งทำให้มีคนหลงใหลและเกลียดชังเธอมากขึ้นไปอีก ความสามารถที่เธอมีดึงดูดผู้คนมากมายจากหลายอาณาจักร ทำให้มีเจ้าชายหลายพระองค์มาสู่ขอเธอไม่ขาดสาย
ในตอนแรกเธอหวาดกลัวและขังตัวเองไว้เพื่อที่จะไม่ได้เจอคนมากมายที่มีแต่ความโลภและกิเลสน่ารังเกียจ
กระทั่งวันหนึ่งก่อนที่เธอจะได้ขึ้นบัลลังเพียง1อาทิตย์ ก็มีเจ้าชายอาณาจักรหนึ่งลักพาตัวเธอได้สำเร็จ และเกือบจะกระทำการยํ่ายีเธอได้แต่คนของราชวังของเธอก็สามารถตามตัวเธอได้ทันก่อนทำให้เธอรอดมาได้
สภาพจิตใจของเธอแหลกเละไม่เป็นชิ้นดี
เธอเกลียดตัวเอง เกลียดใบหน้าที่งดงามนี้ เกลียดที่เธอเก่งกาจเหนือใคร...
แต่เหนือสิ่งอื่นใด...สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือ'มนุษย์ทุกคน'ที่เข้าหาเธอ...
ชอบ // อยู่คนเดียว
ไม่ชอบ // เข้าสังคม
เกลียด// ทุกคน(เพราะเธอถูกหลอกใช้เพื่อผลประโยชน์มาหลายครั้งคราจนเอียน)
ของที่ติดตัว// รอยสักรูปดอกซากุระที่อกซ้าย(เป็นผนึกพลัง เพราะพลังของเธอมีมากเกินไปจนต้องผนึกไว้)
ลักษณะการพูด //
"หึหึ...ต่อให้พูดจารื่นหูอย่างไร สุดท้ายแล้วเจตนาก็ไม่ต่างกันนักหรอกเจ้าค่ะ"
"ตัวข้าน่ะ มีค่าแค่เครื่องประดับเสริมบารมีสินะเจ้าคะ"
"อย่าขยับนะเจ้าคะ..." <<<เอาดาบจ่อคอศัตรูพร้อมแผ่จิตสังหารรุนแรง
เพิ่มเติม // นางจะพูดจาช้าๆเนิบนาบ ดูเผินๆจะฟังดูอ่อนโยนราวกับเทพธิดาแต่มันกลับแฝงความเย็นชาและห่างเหินเอาไว้เสียเกินครึ่ง
ชอบพูดจาเชิงประชดประชันว่าตัวเองมีค่าแค่สวยและเก่งเท่านั้น , เป็นแค่เครื่องชูเกียรติยศของผู้ที่ครอบครองเธอ
นางเก่งการต่อสูงประชิดตัวด้วยของมีคมที่สุด เคยฆ่าคนมาแล้ว(พวกมือสังหาร)และฆ่าอย่างเลือดเย็นโดยที่สีหน้ายังคงนิ่งสนิท
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“คิทสึเนะนากิ คิสึซาริ เจ้าค่ะ...”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“หึหึ...จะให้ข้ารู้สึกเช่นไรล่ะเจ้าคะ?”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“นั่นสินะเจ้าคะ...//ยิ้ม”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“เช่นนั้นก็ได้เจ้าค่ะ//ยิ้มบางแต่ในใจกลับเริ่มเบื่อหน่ายการสนทนานี้ตั้งแต่คำถามที่สองแล้ว”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“ขอบคุณสำหรับความห่วงใยเจ้าค่ะ//ขอบคุณอย่างไม่จริงใจนักแต่ยังคงสีหน้าปกติไว้ได้”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“ก็ หลายอยู่น้าา~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“อื้อ~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ไม่ได้คิดจ้า~”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรน่อ~”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางตรงสเปคเรา(?)”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“แล้วแต่เลยจ้ะ”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อ่า”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“แน่นอนจ้ะ~”
========================================================
Application
“คิคิคิ~ นายมันอ่อนชะมัด~~”
คู่ // คางามิ ไทกะ
ชื่อ // คามิจิ ไมริ (Kamiji Miri)
ชื่อเล่น // มิจจิ , มิจจี้
ชื่อที่ให้คนอื่นใช้เรียก// ไมริ
อายุ // ไม่สามารถระบุได้
ลักษณะภายนอก // ผมสีขาวหิมะยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีชมพูใสอมแดง ผิวขาวจัดราวกับหิมะ ผอมบางร่างเล็ก สูง166 หนัก50
นิสัย // ใจกล้าบ้าบิ่นไม่กลัวอะไรทั้งสิ้นแม้แต่ความตาย ชอบการต่อสู้แบบ1รุม10ที่สุด(คือนางคนเดียวอัดคนเป็นสิบได้อ่ะ) ชอบที่จะทำให้เลือดของศัตรูสาดกระจายด้วยตัวเอง
อยู่นิ่งได้ไม่นานนัก ต้องหาอะไรทำตลอด
เป็นผู้หญิงที่ขี้เกียจคิดอะไรมากและแก้ปัญหาด้วยกำลัง(?)
แต่ก็ยังมีความสาวน้อยอยู่ตรงที่ความไร้เดียงสาต่อความรักแบบชู้สาว
ประวัติ // เด็กสาวที่เติบโตในชนบทห่างไกล แต่ความจริงเธอคือราชินีคนต่อไปที่เป็นสายเลือดหลักที่ถูกส่งตัวออกมาจากวังเพื่อหลบหนีนักล่าตั้งแต่ลืมตาดูโลก
การที่เติบโตในชนบททำให้เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด นั่นทำให้เธอเก่งกาจในการต่อสู้และเป็นพวกบ้าเลือดเสียด้วย
กระทั่งถึงเวลาที่เธอจะต้องทำหน้าที่ของราชินีเธอจึงถูกเรียกตัวกลับ
พอขึ้นเป็นราชินี ชีวิตที่คิดว่าคงน่าเบื่อมันกลับสนุกโคตรๆเพราะมีนักฆ่ามาให้เชือดถึงที่ทุกวันหลังอาหารเช้ากลางวันเย็นและก่อนนอน ทำให้เธอสนุกกับการครองบัลลังมากกว่าที่คิด
ทำให้มือสังหารหลายคนคิดหนักที่จะเข้าไปเป็นเหยื่อให้เธอ
ชอบ // การต่อสู้
ไม่ชอบ // ความสงบสุข(มันน่าเบื่อ)
เกลียด// พวกเสแสร้ง
ของที่ติดตัว// สนับมือ
ลักษณะการพูด // ก็ทำนองสาวห้าวไม่กลัวอะไร ติดอวดดีนิดๆ
แทนตัวเองว่า'ฉัน'แทนคนอื่นว่า'แก'
"แน่จริงก็เข้ามา! เจ้าพวกขยะกิ๊กก๊อก!~"<<< ท้าทายพวกมือสังหาร
"คิก~ ดูสิ! เลือดฉันไหลอย่างกะนํ้าตกแหน่ะ!!!" <<<เริ่มคุมสติไม่อยู่เพราะโดนทำร้ายจนเลือดออก
"ลงนรกไปซะ~"
เพิ่มเติม // นางมี2บุคลิก 1คือแบบปกติ ถึงจะเถื่อนๆ(?)แต่ก็อยู่ในความพอดี และยังคงความเป็นสาวน้อยได้ค่ะ ส่วนบุคลิกที่2คือตอนที่บาดเจ็บหนักหรือเลือดออกหรือเลือยเลือดมากเกินไป เธอจะไม่เป็นตัวของตัวเองและเชือดไม่เลือกหน้าค่ะ
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ ชื่อว่าอะไรคะ?”
“คามิจิ ไมริ จ้าา~~//ยิ้มโชว์ฟันเขี้ยว”
“เหรอค่ะ แล้ว...รู้สึกยังไงค่ะที่รู้ว่าตัวเองเป็นสายเลือดหลัก”
“ตอนแรกก็งงๆน่ะนะ แต่หลังจากนั้นก็โคตรสนุกเลยล่ะ~//คิดถึงตอนที่เชือดเหล่านักฆ่าตายเป็นใบไม้ร่วง”
“แต่ว่าเป็นสายเลือดหลักแล้วคิดว่าจะกระทบต่อการปกครองไหมคะ?”
“ไม่มีทางๆ ก็ฉันเชือดทิ้งหมดแล้วนี่นา~”
“อืม..งั้นก็ขอแค่นี้ก่อนก็ได้ค่ะ”
“อาฮะ~”
“แต่ช่วยระวังตัวไว้ด้วยนะคะเพราะว่าอาจเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า..ลาก่อนนะคะ”
“คิคิคิ~ บายจ้าา~~”
Talk Tell With HIMORI
“สวัสดีค่ะ เราชื่อฮิโมริน้า เราเคยเจอกันรึเปล่าน่ะ555”
“หลายรอบเลยจ้า~”
“เหรอๆยินดีที่ได้เจอในฟิคนี้นะ(ซับน้ำตา) ไม่ว่าจะใหม่หรือเก่า55”
“เช่นกันน้า~~”
“คิดยังไงถึงเข้ามาฟิคนี้ของเราได้ล่ะ”
“ไม่คิดอะไรเลยจ้า~”
“แล้วถ้าไม่ติดว่ายังไงเหรอ(แอบร้องไห้เบาๆ)”
“ไม่เป็นไรนะ~”
“คิดยังไงถึงเลือกลูกสาวให้คู่กับคนๆนี้เหรอคะ”
“นางดูจิตดี น่าจะเหมาะกัน(?)”
“อ่อ..ถ้าเปลี่ยนอะไรไปเป็นอะไรไหมคะ”
“แล้วแต่จ้ะ”
“อา..อันนี้ไม่มีการเปลี่ยนคู่นะคะ แต่อาจจะมีให้เลือกระหว่างยัดกับกลับไปนอนที่บ้าน..”
“อื้อ”
“ค่ะ!!^^ ถ้าติดก็กดFAV ไว้นะคะ!!...แล้วเจอกันนะคะ อย่าลืมมารายงานตัวล่ะ”
“อาฮะ~”
========================================================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น