ปม!!

ลำดับตอนที่ #2 : one...loss

"โถ่เว้ย!!" เสียงร้องดังขึ้นอย่างหอบเหนื่อย..หลังจากที่ตัวเองได้เช้าลู่วิ่งเป็นคนที่2

"ใจเย็นน่า..ไคโตะ...ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนนายก็ไม่ชนะฉันหรอก(^.^)"

"นี่..ฉันจะไม่มีทางชนะเธอเลยหรอไง..ไว้คราวหน้าก่อนเถอะ"

"นี่มันกี่คราวแล้วล่ะ...เอาเถอะๆขี้เกียจที่จะเถียง.."

"นี่ไง!! เรื่องการเถียงเธอไม่มีวันชนะฉันได้เลย...โดโซะ"

"เออ...ยอมๆๆๆ"  โดโซะส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ไคโตะและโดโซะเป้นเพื่อนเล่นด้วยกัน

มาตั้งแต่ยังเด็กอาจเป็นเพราะพ่อแม่ของทั้ง2ต้องร่วมงานด้วยกันบ่อยครั้งจึงทำให้ทั้ง2อยู่

ด้วยกันตามภาษาเด็กและเข้าใจกันมาก..หากจะให้ทั้ง2อยู่ด้วยกันและคิดอะไรเลยเถิด

ก็คงจะเป็นไปได้ยาก(1..ใน..ล้านๆๆๆๆ  เลยแหละ-----)

"~ประกาศ..คุณ อามิกาเนะ  โดโซะ และคุณ ยาโกชิม่า ไคโตะ  เก็บกระเป๋าแล้วลงมาที่ห้องรับรองค่ะ~"

ทั้ง2มองหน้ากันอย่างงง...เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ..แต่ทว่าพวกเขารีบเก็บกระเป๋าทันที

...ไม่ใช่อะไรหรอก...

...เขาไม่อย่างเรียนวิชาคณิตนี่นา....

...ห้องรับรอง.....

"อ้าวเด็กๆ..มากันแล้วหรอ..."

"คุณพ่อ!!" โดโซะวิ่งเข้าไปกอดพ่อก่อนจะเอ่ยปากถาม

"พ่อมาที่นี่ทำไมค่ะ..แล้วแม่ล่ะ"

"แม่เค้าว่าความอยู่น่ะลูก....แต่ว่าลูกกับไคโตะตองไปช่วยพ่อหน่อยนะ"

"ช่วย...อะไรหรอครับ..คุณลุง"

"เหมือนเดิม...แต่คราวนี้เราต้องสืบกันยาวเลยล่ะ

โดโซะและไคโตะมองหน้ากันก่อนจะเดินตามพ่อออกมาแล้วนั้งรถตู้ไปยังที่เกิดเหตุ