ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกราะแก้ว

    ลำดับตอนที่ #9 : จันทรุปราคา

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 49


                คืนนั้น วีรวัฒน์เกิดควบคุมตัวเองไม่ได้อีกครั้ง วีรวัฒน์ เป็นอะไรอีกแล้วหละลูก ทิวาลักษณ์ตกใจกลัวสุดขีด ฉัตรา มินตรา ภัคพงศ์ เดินมา และหัวเราะอย่างสะใจ วันนี้หละพวกเจ้าจะได้ตายซะที ภัคพงศ์พูด และแล้วปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นภายนอกห้องนั้น จันทรุปราคา หรือ จันทรคราส จันทรุปราคา มินตราพูด เกราะแก้ว วันนี้หละเกราะแก้วจะต้องเป็นของภัคพงศ์หลานน้า ฉัตราพูด

                เมื่อปรากฏการณ์ จันทรุปราคาชัดเจนขึ้น เด็กทั้ง 9 คนที่อยู่ไกลแสนไกล กลับหายวับมาอยู่รวมกันที่ นครกัญญารัตซึ่งเป็นที่ที่มีคู่บุญอยู่ที่นั่น พวกเจ้าทุกคนมาที่นี่ได้ยังไง พงศ์เพทายพูด ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ๆร่างก็หายมาปรากฏที่นี่ กรวีร์พูด จากนั้นก็ได้ยินเสียงของทิวาลักษณ์แว่วมา ดูเหมือนว่าจะมีคนอยากให้เราช่วย ชนิษฐาพูด เด็กทั้ง 8 คนวิ่งตามเสียงไป

                ที่คุกนครกัญญารัต เด็กที่สวมเกราะแก้วทั้ง 8 คนวิ่งเข้าไป ภัคพงศ์ถึงกับตาลุกวาว นั่นนาเหรอท่านน้าฉัตราเกราะแก้วหนะ ภัคพงศ์พูด ใช่ถ้าเด็กทั้ง 8 คนนี้มาเจอกันในวันที่ สุริยะคราส หรือ จันทรคราส ก็จะมีเกราะแก้วถือกำเนิดขึ้นอีกชิ้น เป็น 9 ชิ้น ซึ่งมันก็จะต้องเป็นของเจ้า หลานรักของน้า ฉัตราพูด วีรวัฒน์ไม่สนใจใครจะฆ่าทิวาลักษณ์เสียให้ได้ ปรียารัตน์ใช้ลูกไฟพังประตูเข้าไปในคุก และดึงทิวาลักษณ์ออกมา ปรียารัตน์พาทิวาลักษณ์หนี แล้วศักรภพก็มาขวางไม่ให้วีรวัฒน์ตามไป จึงเกิดการต่อสู้ ส่วนคนอื่นๆก็ต่อสู้กับฉัตรา มินตราเจ้าพาภัคพงศ์กลับตำหนักไปก่อน ฉัตราพูด ไปกันเถอะลูกแม่ มินตราพูด แล้วเกราะของลูกหละ ภัคพงศ์พูด ไปก่อนเถอะลูก มินตราพูด 2 แม่ลูกกลับตำหนักไป

                ศักรภพหลบกงเล็บของวีรวัฒน์อยู่เรื่อย คนอื่นๆก็เรียกดาบมาต่อสู้กับฉัตรา ผลัดกันไปผลัดกันมา ฉัตราก็หลบได้อยู่ ฉัตรา ขว้างลูกไฟสวนมาใส่ทุกคน ทุกคนใช้เกราะแก้วรับไว้และสะท้อนกลับไป ฉัตรารีบหนีไปก่อน ทุกคนรีบวิ่งตามไปดูปรียารัตน์ ศักรภพก็วิ่งมาด้วยแต่วีรวัฒน์ก็ยังควบคุมตัวเองไม่ได้วิ่งตามมาหมายจะเอาชีวิตทุกคน

                ทางด้านปรียารัตน์ ทิวาลักษณ์ล้มลง เราไม่ไหวแล้ว เจ้าเป็นใคร มาช่วยเราไว้ทำไม ทิวาลักษณ์พูด ไม่มีคำตอบใดๆจากปรียารัตน์ เมื่อทุกคนมาถึง ทางโน้นหละ ปรียารัตน์พูด ไม่เป็นไรแล้ว ภัทราภาพูด เด็กทั้ง 8 คนนั่งลงล้อม ทิวาลักษณ์ วีรวัฒน์ ตามมาถึง เด็กทั้ง 8 รีบยืนขึ้นขวางไว้ วีรวัฒน์ วีรวัฒน์ฟังแม่นะลูกเอาชนะมันให้ได้ เอาชนะพยัคฆ์กล้าในตัวเจ้าให้ได้อย่าทำร้ายใครอีกเลยนะลูก ทิวาลักษณ์พูด วีรวัฒน์ล้มลงกุมขมับ ก่อนที่จะกลับมาเป็นคนเดิม เสด็จแม่ วีรวัฒน์พูด ทิวาลักษณ์กอดวีรวัฒน์แน่น ไม่นานอยู่ๆ เกราะแก้วของเด็กทั้ง 8 ก็เปล่งแสงเป็นแต่ละสีของแต่ละวัน จันทร์ถึงเสาร์ และสีขาว กับ สีดำ แสงแต่ละสีลอยขึ้นไปกลางอากาศ และกลายเป็นเกราะแก้วอีกชิ้นหนึ่ง เกราะนั้นค่อยๆลอยลงมาหาวีรวัฒน์ วีรวัฒน์เอื้อมมือไขว่คว้า ลองสวมดูสิลูก ทิวาลักษณ์พูด วีรวัฒน์ลองสวมเกราะแก้วดู จากเด็กชายที่มีผิงหนังเป็นลายเสือดุร้ายควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่บ่อยครั้ง กลายเป็นเด็กชายที่มีลักษณะเหมือนกับคนทั่วไป ไม่มีลายเสืออีกต่อไป วีรวัฒน์นั่นลูกจริงๆเหรอลูกแม่ ลูกรักของแม่ ทิวาลักษณ์พูดและกอดวีรวัฒน์แน่น

    สิ้นสุดจันทรุปราคาพอดี ร่างของ ภัทราภา พงศ์เพทาย ชนิษฐา ธีรเทพ ปรียารัตน์ ศักรภพ จางหายไปเป็นสีๆตามวัน และเข้าไปในเกราะของวีรวัฒน์ ส่วน กรวีร์ กับ นภเกตส์ร่างก็หายวับกลับไปอยู่บนทรวงสวรรค์ดังเดิม นี่มันอะไร วีรวัฒน์ลูกรักของ ทิวาลักษณ์พูดและกอดวีรวัฒน์แน่น ทันใดนั้น ก็มีนกอินทรีย์ตัวหนึ่งมันตัวใหญ่มากบินมาหา วีรวัฒน์และพระมารดา เกราะแก้วถือกำเนิดขึ้นอีชิ้นแล้ว ในที่สุดก็ครบ 9 ชิ้นซักที พี่อินทรีย์มาดีพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด จะเชื่อได้ยังไงว่ามาดี วีรวัฒน์พูด โถ่ถึงมาร้ายพี่อินทรีย์ก็คงสู้พระโอรสไม่ได้อยู่ดี นกอินทรีย์พูด ลองเชื่อเค้าดูซักครั้งเถอะนะลูก ทิวาลักษณ์พูด ก็ได้พระเจ้าค่ะ วีรวัฒน์พูด ถ้างั้นเชิญเสด็จขึ้นมาบนหลังพี่อินทรีย์ได้เลย นกอินทรีย์พูด วีรวัฒน์เดินไปนั่งบนหลังนกอินทรีย์ เชิญเสด็จพระเจ้าค่ะเสด็จแม่ วีรวัฒน์พูด ทิวาลักษณ์เดินมานั่งบนหลังนกอินทรีย์ก่อนที่มันจะบินออกไป

    ที่ทรวงสวรรค์ กรวีร์เมื่อกี้ นภเกตส์พูด เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น หรือว่า กรวีร์พูด ผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นแม่ของเรา นภเกตส์พูด อาจจะใช่ กรวีร์พูด เราจะไปหาผู้หญิงคนนั้น นภเกตส์เริ่มร้องไห้และจะวิ่งออกไปจากทรวงสวรรค์ แต่กรวีร์ก็วิ่งมาขวาง เราไม่มีทางหาพวกเค้าเจอทำใจซะเถอะนภเกตส์ กรวีร์พูด แต่เราเป็นเด็ก เด็กก็ต้องการพ่อแม่ นภเกตส์พูด ก็เสด็จแม่มณีเทพไง กรวีร์พูด นภเกตส์ทรุดนั่งลง เราคงไม่มีทางได้อยู่กับแม่ที่แท้จริงใช่ไหม นภเกตส์พูด

    ที่นคร กัญญารัต น้าพลาดไปภัคพงศ์ แต่น้าจะชิงเกราะแก้วมาให้หลานรักของน้าให้ได้ ฉัตราพูด แล้วเมื่อไหร่หละท่านน้า ภัคพงศ์พูด น้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วนี่นังพิมพ์พาหายไปไหน ฉัตราพูด เห็นว่าไปเยี่ยมลูกสาวหนะเพคะ นางกำนันคนหนึ่งตอบ

    กลางเวหา เจ้านกอินทรีย์เจ้าคงรู้ดีสิว่าเกราะนี่มาจากไหนและเด็ก 8 คนนั่นเป็นใคร ช่วยบอกเราทีซิเรางงไปหมดแล้ว ทิวาลักษณ์พูด อ๋อ พระมเหสีคงจำดวงแก้วที่ล่องลอยมาในตำหนักเมื่อ 9 ปีที่แล้วได้ใช่ไหมพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด จำได้ หรือว่าเกราะนี่คือดวงแก้วนั่น ทิวาลักษณ์พูด ใช่แล้วพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด แล้ว 8 คนนั่นหละ วีรวัฒน์พูด พวกเค้าก็เป็นพี่น้องของพระโอรสไง เกราะแก้วกำเนิดขึ้นได้เพราะสายโลหิตของ องค์เหนือหัวทัศน์พงศ์ และ พระมเหสีทิวาลักษณ์ พระโอรสพระธิดาอีก 8 พระองค์ก็เป็นพี่น้องกับพระโอรสยังไงหละ แล้วตอนนี้เกราะแก้ว 7 ชิ้นก็รวมเข้าด้วยกันแล้วด้วย นกอินทรีย์พูด แล้วอีก 2 หละพี่อินทรีย์ วีรวัฒน์พูด ก็ถูกพรากไปไกลแสนไกลนาสิ นกอินทรีย์พูด ทำไมรู้มากจัง วีรวัฒน์พูด จะไม่ให้รู้มากได้ยังไงหละ ก็พี่อินทรีย์ได้รับคำสั่งให้ตามเทพทั้ง 9 ลงมาจุติพร้อมกับดวงแก้วนาสิ นกอินทรีย์พูด พอเถอะเจ้านกอินทรีย์เจ้ายิ่งพูดเรากับลูกก็ยิ่งงง ทิวาลักษณ์พูด

    ในถ้ำแห่งหนึ่ง วีรวัฒน์เดินนำเข้ามาในถ้ำ ทิวาลักษณ์ก็เดินตามมา นกอินทรีย์ก็ทำตัวให้เล็กลงบินเข้ามาด้วย ลูกว่าคืนนี้เรากันที่นี่เถอะพระเจ้าค่ะ วีรวัฒน์พูด แม่ก็ว่าดีเหมือนกันนะลูกแล้วอีกอย่างแม่ก็ง่วงแล้วด้วย ทิวาลักษณ์พูด ถ้างั้น พระโอรสกับเสด็จแม่บรรทมหลับให้สบายแล้วพี่อินทรีย์จะเฝ้ายามให้เอง นกอินทรีย์อาสา ขอบใจพี่อินทรีย์มากนะ วีรวัฒน์พูด

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×