เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #6 : การนิทราหลับไหลอย่างยาวนาน

            ที่เรือนคุณท้าวแก้วตา เราคงจะต้องไปตามทางของเรากับลูกคุณท้าวแล้วก็คนอื่นๆอย่าเป็นห่วงเลยเรากับลูกจะต้องไปเพราะถ้าอยู่วันหนึ่งลูกของเราอาจจะฆ่าพวกเจ้า ทิวาลักษณ์พูด แต่พระมเหสีหละเพคะ คุณท้าวแก้วตาพูด ไม่เป็นไรหรอกคุณท้าว ให้เราตายไปคนเดียวจะดีกว่า เราไม่อยากให้วีรวัฒน์ทำร้ายใคร ทิวาลักษณ์พูด แต่ลูกก็ไม่อยากทำร้ายเสด็จแม่นี่พระเจ้าค่ะ วีรวัฒน์พูด ทิวาลักษณ์กอดลูกชายไว้ในอก ลูกแม่ แม่รักลูกมากนะวีรวัฒน์แม่ยอมตายได้แต่เราต้องไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นนะลูก เรากบลูกคงต้องไปแล้วนะคุณท้าวเราขอขอบใจในสิ่งทุกอย่างที่คุณท้าวเคยช่วยเรากับลูกไว้ เราขอบใจมาก ทิวาลักษณ์พูด และจูงมือลูกชายหายเข้าป่าไป

            คืนนั้น ค่ำแล้วแล้วนะลูกแม่ว่าเราพักกันที่นี่เถอะนะ ทิวาลักษณ์พูด เราต้องเดินทางไปเรื่อยๆอย่างนี้ค่ำไหนนอนนั่นอีกนานแค่ไหนพระเจ้าค่ะ เสด็จแม่ วีรวัฒน์ แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันลูกรัก คงจะต้องจนกว่าเราจะตายหละมั้งลูก ทิวาลักษณ์พูด ทำไมเสด็จแม่รับสั่งอย่างนั้น วีรวัฒน์พูด แม่พูดตามความเป็นจริง แล้วอีกอย่างชีวิตแม่จะรอดไปถึงพรุ่งนี้รึปล่าวก็ไม่รู้ ทิวาลักษณ์พูด ยังไงลูกก็ไม่ทำอะไรเสด็จแม่ วีรวัฒน์พูด ใครจะไปรู้เจ้าอาจคุมตัวเองไม่ได้ จำแม่ไม่ได้ ทิวาลักษณ์พูด ถึงลูกจะเหมือนครึ่งคนครึ่งเสือยังไง ลูกก็ไม่ใช่ลูกเสือนะพระเจ้าค่ะ ลูกเป็นลูกเสด็จแม่ ลูกจะไม่ทำร้ายเสด็จแม่ วีรวัฒน์พูด หวังว่าเจ้าจะเป็นแบบนี้ไปจนโตนะลูก ทิวาลักษณ์พูด

            คืนนั้นเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ วีรวัฒน์ตื่นขึ้นมากลางดึก และควบคุมตัวเองไม่ได้ วีรวัฒน์เข้าไปจะทำร้ายทิวาลักษณ์ ทิวาลักษณ์ตกใจตื่นขึ้นมาก็รีถอยหลังไปชนต้นไม้ วีรวัฒน์ นี่แม่ไงลูก จำแม่ไม่ได้เหรอ แม่ของลูกไง ทิวาลักษณ์พูด โอรสวีรวัฒน์ไม่ฟังและตรงเข้ามาทำร้ายพระมารดา ทิวาลักษณ์ วิ่งหนีลูกตัว จนในที่สุด แม่มดฉัตราก็ปรากฏร่างขึ้นพร้อมกับตาข่ายที่ตกลงมาใส่วีรวัฒน์ ทิวาลักษณ์หยุดวิ่ง วีรวัฒน์ลูกแม่ ทิวาลักษณ์ตะโกนสุดเสียง ฉัตราจับตัววีรวัฒน์ไปที่นครกัญญารัต ทิวาลักษณ์เป็นลมหมดสติอยู่กลางป่า

            วันต่อมา ที่นครอีกนครหนึ่ง คือนคร พิณทานคร มีกษัตริย์ ปกครองนครนามว่า เหนือหัว ทิศพงศ์ องค์ทิศพงศ์ มีราชธิดาที่เกิดกับพระมเหสี ศศิกาญจน์ 2 พระองค์ องค์แรกเป็นธิดาที่หลบไหลมาตั้งแต่เกิดจนกลายเป็นเด็กวัยน่ารักแล้วยังไม่เคยลืมตาดูโลกแต่ก็ยังมีลมหายใจอยู่ ซึ่งธิดาองค์นี้มีนามว่าพระธิดา สุพรรณนิการ์ ส่วนพระธิดาองค์ที่สองเป็นเด็กน่ารักน่าเอ็นดูซึ่งก็คอยดูแลพระพี่นางเป็นอย่างดี นามว่าพระธิดา ลีลาวดี ในห้องที่สุพรรณนิการ์หลับใหลอยู่นั้น ลีลาวดีกุมมือสุพรรณนิการ์ไว้ พี่สุพรรณนิการ์เพคะ เมื่อไหร่ถึงจะทรงตื่นขึ้นมาเป็นเพื่อนเล่นกับน้อง น้องเหงาเหลือเกินเพคะ ลีลาวดีพูด พระธิดาเพคะ องค์เหนือหัว และ พระมเหสีรับสั่งให้ไปเข้าเฝ้าหนะเพคะ วิลาซึ่งเป็นพระพี่เลี้ยงเอ่ยขึ้น ไปกันเถอะวิลา วารินทร์ ฝากพระพี่นางของเราด้วย ลีลาวดีพูด เพคะ วารินทร์พูด

            ที่ท้องพระโรง ลีลาวดีไหว้พระบิดาและพระมารดา พี่เจ้ายังไม่ฟื้นอีกใช่ไหมลูก แม่อ่อนใจเหลือเกินหลายปีมาแล้ว หากพี่เจ้าสิ้นไปแม่ก็คงพอทำใจได้ แต่นี่พี่เจ้ายังหายใจ จะนิทราหลบไหลอีกนานเพียงได้ไม่มีใครทราบ มเหสีศศิกาญจน์พูด ลีลาวดีเข้าไปกอดพระมารดา พี่สุพรรณนิการ์จะต้องฟื้นเพคะ พระพี่นางจะต้องฟื้น ลีลาวดีพูด เราจะทำพิธีบวงทรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ดลบันดาลให้สุพรรณนิการ์ได้ลืมตาดูโลก องค์ทิศพงศ์พูด พรุ่งนี้เลยนะเพคะเสด็จพ่อ ลีลาวดีพูด