เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #20 : วันพฤหัสบดี ใกล้ถึงแล้ว

            พระอาทิตย์วันใหม่ขึ้นมาทอแสงแจ่มจรัส ชนิษฐา ก็เปลี่ยนเป็น ธีรเทพ ธีรเทพลืมตาขึ้นอยู่บนต้นไม้ก็กระโดดลงมา ตื่นแล้วเหรอพระโอรส นกอินทรีย์พูด ไปต่อเถอะพี่อินทรีย์ ธีรเทพพูด แล้วพระโอรสรู้เหรอว่าไปทางไหน นกอินทรีย์พูด ไม่รู้หรอกแต่ก็ต้องรู้อยู่ดีนั่งแหละ ธีรเทพพูด ตามใจถ้างั้นก็ขึ้นมาเลย นกอินทรีย์พูด ธีรเทพไม่รอช้ารีบขึ้นมาบนหลังนกอินทรีย์ก่อนที่มันจะบินขึ้นไป

            ทางด้านนภเกตส์ สุพรรณนิการ์กระโดดลงมา เจ้าเป็นใคร สุพรรณนิการ์ กับ นภเกตส์พูดพร้อมกัน พี่สุพรรณนิการ์นี่นภเกตส์เพคะ เป็นเพื่อนของน้อง นภเกตส์นี่พี่สุพรรณนิการ์ พี่สาวของเรา ลีลาวดีพูด ลีลาวดีเสด็จแม่แทบใจจะขาดอยู่แล้วออกมาทำไม พี่ชวนทำมาเป็นไม่มา สุพรรณนิการ์พูด เจ้ากลับไปเถอะลีลาวดี นภเกตส์พูด แล้ว...กรวีร์หละ ลีลาวดีพูด ไม่เป็นไรหรอก นภเกตส์พูด แต่... ลีลาวดีพูด ลีลาวดี กลับ สุพรรณนิการ์พูด ก็ได้เพคะ ลีลาวดีพูด นภเกตส์ พวกเจ้าต้องระวังตัวไอชลต้องไม่ปล่อยพวกเจ้าไว้ให้อยู่เป็นสุขหรอก สุพรรณนิการ์พูด เจ้ารู้ได้ยังไง นภเกตส์พูด เอาเป็นว่าเรารู้ก็แล้วกัน สุพรรณนิการ์พูด และเหาะขึ้นไปพร้อมกับลาวดี นภเกตส์ยืนครุ่นคิดเรื่องที่สุพรรณนิการ์พูด จากนนั้นก็มีเหล่าบริวารไอชลปรากฏกายขึ้น และกำลังจะฟันนภเกตส์ นภเกตส์รู้ตัวหลบทัน และสวนลูกไฟกลับไป บริวารเหล่านั้นเข้ามาอีก นภเกตส์ดันมือไว้ไม่ให้คมดาบถึงตัวเตะสวนไป บริวารอีกคนเข้ามาข้างหลังนภเกตส์จึงเตะไปด้านหลังแต่พวกมันมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นภเกตส์ตัดสินใจใช้เกราะแก้ว กรวีร์ก็มาพอดีเห็นเข้าก็ใช้เกราะแก้วช่วยด้วย เมื่อพวกนั้นหายไปกันหมด นภเกตส์เป็นไงบ้าง แล้ว... กรวีร์พูด พี่สาวนางมารับกลับไปแล้วทำไมเจ้าคิดอะไร นภเกตส์พูด จะบ้าเหรอ กรวีร์พูด ก็กันไว้ก่อนพวกเราหนะ ไม่ว่าจะเด็กอยู่หรือว่าโตแล้วยังไงก็ไม่ควรรักใครจำไปทั้งชาติเลยนะ นภเกตส์พูด

       ทางด้านธีรเทพ พี่อินทรีย์เหนื่อยรึปล่าว ธีรเทพพูด ไม่เหนื่อยหรอกพระโอรส นกอินทรีย์พูด พักก่อนก็ได้นะ ธีรเทพพูด ไม่เป็นไรหรอกพระโอรส นกอินทรีย์พูด เพราะเราแท้ๆพี่อินทรีย์ต้องมาพลอยลำบากด้วย ธีรเทพพูด แหมไม่ใช่ซักหน่อย นกอินทรีย์พูด ลงตรงนี้ก่อนเถอะพี่อินทรีย์ ธีรเทพพูด

            กลางป่า ธีรเทพนั่งกินผลไม้อยู่ ผลไม้ไม่อร่อยเหรอพระโอรส นกอินทรีย์พูด ปล่าว แต่เราเป็นห่วงเสด็จพ่อ เสด็จแม่ จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ธีรเทพพูด ทั้ง 2 พระองค์จะต้องยังคงปลอดภัยดีสิพระโอรส พวกนั้นจะต้องเก็บไว้ต่อรองกับพระโอรสอีก นกอินทรีย์พูด ทำไมพวกนั้นถึงต้องชอบหาเรื่องเราด้วยเราก็ไม่ได้ทำอะไรให้พวกเค้า ธีรเทพพูด มันเป็นความแค้นแต่ปางหลังหนะ เป็นเรื่องของพระโอรสวีรวัฒน์ นกอินทรีย์พูด แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราด้วยหละ ธีรเทพพูด ก็มันเป็นเรื่องของดวงแก้วด้วย นกอินทรีย์พูด ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ธีรเทพพูด เอาเถอะอีกหน่อยเพราะโอรสก็ต้องเข้าใจอยู่ดีรอให้มีดอกปาริชาติก่อน นกอินทรีย์พูด

            ที่เรือนของพันธะ แพรวานั่งเล่นอยู่ทีศาลาริมน้ำเหม่อลอยคิดอะไรบางอย่าง ภาไพรเดินเข้ามาหา พี่แพรวา นั่งคิดอะไรอยู่รึปล่าวจ๊ะ ภาไพรพูด ปล่าวพี่ไม่คิดอะไรหรอก ภาไพร ถ้าพี่เป็นลูกปีศาจจริงๆภาไรจะเกลียดจะกลัวพี่ไหม แพรวาพูด ภาไพรทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกจะ พี่แพรวาเป็นพี่ของภาไพรเราเป็นพี่น้องกันเราต้องอยู่ด้วยกันเราต้องรักกันมากๆนะ ภาไพรพูด ถ้างั้นภาไพรหนีไปกับพี่นะพี่ไม่อยากอยู่ที่นี่ น้าวรรณนาคอยหาเรื่องพี่ตลอด น่ารำคาญที่สุด แพรวาพูด วรรณนาเดินเข้ามาและดึงภาไพรมา ภาไพร แม่สอนกี่ครั้งแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับนังปีศาจอย่างมัน วรรณนาพูดและดึงแพรวาลากมาบนเรือนและโยนแพรวาลง แม่ แม่จะทำอะไรพี่แพรวา ภาไพรพูด วรรณนาไปหยิบไม้เรียวมาตีแพรวาไม่ยั้งมือ แม่อย่าตีพี่แพรวา ภาไพรพยายามร้องห้ามแต่พอนึกได้ก็รีบวิ่งลงเรือนไปหาพันธะที่ลานฝึกศัสตราวุธ ส่วนแพรวาถูกวรรณนาตี จนทนไม่ไหว แพรวาโกรธมาก และเอาเรี่ยวแรงจากไหนไม่รู้ยืนขึ้นและผลักวรรณนาล้มลงไป น้าไม่ใช่แม่แพรวาน้าไม่มีสิทธิ์ทำกับแพรวาอย่างนี้ แพรวาพูด ดวงตาใสแวววาวของเด็กหญิงเปลี่ยนเป็นสีเพลิงน่าเกรงขามแพรวาเดินลงเรือนไป ไปตามจับมันมาให้ได้วรรณนาตะโกนบอกคนใช้ทั้งเรือนให้ไปตามจับแพรวา แพรวาถูกต้อนมาจนมุมที่สะพาน กลับเรือนเถอะขอรับคุณหนู คนสวนคนหนึ่งพูด ไม่ ไม่มีทาง แพรวาพูด ถ้าคุณหนูจะย้อนกลับมาพวกเราก็จะจับคุณหนูกลับไป แต่ถ้าคุณหนูข้ามไป พวกที่ยืนอยู่ทางโน้นก็จะจับคุณหนูกลับมา คนสวนคนเดิมพูด ถ้าแพรวาไม่กลับ แล้วก็ไม่ข้ามหละ แพรวาพูด คุณหนูคงไม่กล้าโดดลงไปหรอกนะ คนสวนคนนั้นพูด แพรวาข้ามมาอยู่ด้านนอกสะพาน คุณหนูอย่าขอรับ คนสวนพูด แพรวาหลับตามิด ภาไพรพี่ขอโทษที่หนีไปไม่บอกน้องพี่ทนไม่ได้แล้วจริงๆ แพรวาพูดและกระโดดลงไป

            ที่ลานฝึกศัสตราวุธ ท่านพ่อจ๋าช่วยพี่แพรวาด้วย ภาไพรร้องบอก พันธะรีบกลับเรือนไปกับลูกสาว พอรู้เรื่องทั้งหมดก็โกรธวรรณนามาก วรรณนาข้าบอกเจ้าแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับลูกข้า เจ้ามันเลี้ยงไม่เชื่องออกไป จะไปไหนก็ไป พันธะไล่วรรณนาออกกไป ท่านแม่อย่าไปนะจ๊ะ ภาไพรวิ่งตาม พันธะดึงลูกสาวไว้ ปล่อยแม่ของเจ้าไปเถอะลูก พันธะพูด โถ่พี่แพรวา ท่านแม่ ภาไพรพูด

       คืนนั้นธีรเทพหลับอยู่ ก็มีเถาวัลย์มารัดขาและลากตนเองไป ธีรเทพตกใจตื่น เรียกดาบออกมาฉับพลันและตัดเถาวัลย์นั่นทิ้ง เป็นไงบ้างพระโอรส นกอินทรีย์พูด ไม่เป็นไรแล้วหละพี่อินทรีย์ ธีรเทพพูด สงสัยเราคงต้องเดินทางทางอากาศแล้วหละ นกอินทรีย์พูด