เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #17 : วันจันทร์ เกาะแก้วน้ำแข็ง

ทันใดนั้นสุริยะวันใหม่ก็ขึ้นมาทอแสงเจิดจ้าแจ่มจรัสแทนที่ดวงจันทรา วีรวัฒน์สวมเกราะแก้ว วีรวัฒน์ ก็เปลี่ยนเป็น ภัทราภา มหัศจรรย์จริงๆนี่เองที่ว่า เกราะแก้ว เกราะเพชรเจ็ดกายาไม่ใช่สิต้องเก้า สุพรรณนิการ์พูด ท่าทางเจ้ารู้เรื่องนี้ดีจังนะ ภัทราภาพูด ไม่รู้สิเหมือนกับว่าเรารู้เรื่องทุกอย่างดี ดีมากๆ สุพรรณนิการ์พูด ช่างเถอะแล้วพระธิดาจะกลับภัทรนครเลยรึปล่าว นกอินทรีย์พูด อย่าพึ่งรีบเลยภัทราภา สุพรรณนิการ์พูด เจ้ารู้จักชื่อเรา ภัทราภาพูดอย่างแปลกใจ เรารู้จัก เรารู้จักทุกคนที่สวมเกราะแก้ว รวมถึง กรวีร์ กับ นภเกตส์ สุพรรณนิการ์พูด พวกเค้า ใช่พวกเค้าชื่ออะไรนะ ภัทราภาพูด กรวีร์ กับ นภเกตส์ สุพรรณนิการ์พูด กรวีร์ นภเกตส์ ภัทราภาพูดและยิ้มอย่างดีใจ เจ้ารู้รึปล่าวว่าพวกเค้าอยู่ไหน ภัทราภาพูด พวกเค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแต่พวกเค้าจะไม่มีทางที่จะมาอยู่กับพวกเจ้าได้จนกว่าจะถึงเวลา สุพรรณนิการ์พูด ทำไมเจ้ารู้เรื่องทุกอย่างดีจริงๆดีกว่าพวกเราซะอีก ภัทราภาพูด เราก็ไม่รู้ สุพรรณนิการ์พูด

ในวันนั้นที่วิมานน้ำแข็งของไอชล เหมันต์มาขอความช่วยเหลือ พวกมัน พวกมันทำลายที่อยู่ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะมาขอพึ่งพิงท่านไอชลด้วย เหมันต์พูด ได้สิเราก็มีความแค้นกับพวกมันเหมือนกัน ไอชลพูดและนึกถึงเรื่องราวครั้งอดีตเทพธิดาผู้สูงส่งนามหนึ่งว่า บุษบาอัปสร นางนั่งมองดวงแก้วดวงหนึ่งที่พระอินทร์ประทานให้อยู่ บุษบาอัปสร ไอชลพูด นึกว่าเสียงใครที่ไหนที่แท้ก็เทพที่ถูกปลดแล้วอย่างเจ้านี่เอง บุษบาอัปสรพูดอย่างไม่เกรงกลัว หุบปากนะเรามาเอาของดวงแก้ว ไอชลพูด ไปให้พ้นถ้าเจ้าเอาไปโลกนี้ก็จะไม่ปลอดภัย บุษบาอัปสรพูด เราขอเจ้าดีๆแล้วนะ เราไม่อยากทำร้ายเจ้า ไอชลพูด ก็ลองทำร้ายดูสิเราไม่ได้พูดอะไรเล่นๆนะ บุษบาอัปสรพูด ไอชลกำลังจะทำร้าย บุษบาอัปสร แต่ก็ทำไม่ลงในเมื่อบุษบาอัปสรเป็นน้องสาวแท้ๆของไอชล ทำไมไม่ฆ่าเราหละ บุษบาอัปสรพูด เจ้าก็รูว่าเราฆ่าน้องแท้ๆของเราไม่ได้หรอก ไอชลพูด ไอชล ถ้าพี่อยากให้เราให้อภัยก็เลิกทำอะไรชั่วๆซะ บุษบาอัปสรพูด เทพวีระนั่นมีอะไรดีเจ้าถึงเชื่อพวกมัน ไอชลพูด พวกเค้าเป็นเพื่อนของเรา แล้วพวกเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรเลวๆอย่างเจ้าด้วย เจ้าคิดจะครองโลก แต่เค้าคิดจะช่วยโลกเห็นความแตกต่างรึยังหละไอชล เพราะอย่างนี้นาสิเจ้าถึงถูกปลด บุษบาอัปสรพูด บุษบาอัปสร เทพวีระพูด เทพวีระเจ้าเอาชนะเราได้ทุกอย่างจริงๆเจ้าได้ทั้งดวงแก้ว แล้วก็น้องสาวของเรายังจะแอบมีใจให้เจ้าอีกจำไว้ว่าเราจะไม่ยอมแพ้เจ้าเราจะมาแก้แค้นเจ้าทั้งคู่ ไอชลพูดและกระโดดขึ้นไป เทพวีระ ท่านมีอะไรกับเรา บุษบาอัปสรพูด ปล่าวหรอกพระอินทร์ทรงเรียกเจ้ากับเราไปเฝ้า เทพวีระพูด

ที่วิมานองค์อินทร์ เจ้าทั้ง 2 จะต้องลงไปจุติยังโลกมนุษย์พร้อมกับดวงแก้วเพื่อทำความดีขอให้พวกเจ้าจงโชคดี องค์อินทร์พูด และทั้ง 2 ก็ลงไปเกิด ไอชลทราบ ก็สาปส่ง จะไปเกิดอย่างนั้นเหรอ บุษบาอัปสรน้องไม่รักดีขอเจ้าจงไปเกิดเป็นราชธิดาที่หลับใหลอย่างไม่มีวันตื่น ส่วนเจ้าเทพวีระจงไปเกิดเป็นครึ่งเดียรัจฉาน คนกึ่งเสือคอยทำร้ายผู้คนสร้างบาปติดตัวไปเรื่อยๆ ไอชลพูด

ท่านไอชล เหมันต์สะกิด เรานึกถึงแล้วก็ยิ่งแค้นยิ่งเกลียดพวกมันที่พ้นจากคำสาปของเรามาได้ เป็นเพราะดวงแก้วนั่นแท้ๆซึ่งตอนนี้มันก็เปลี่ยนมาเป็นเกราะแก้วแล้วไอ้เทพวีระมันไม่เหมือนเดิม ซ้ำเรายังมีศัตรูเพิ่มขึ้นอีกถึง 8 คน ไอชลพูด ถ้างั้นเราก็ต้องหาทางเอาเกราะของมันมาให้ได้ เหมันต์พูด จริงสิเหมันต์เราคิดออกแล้วหละ ไอชลพูด

ที่พิณทานคร สุพรรณนิการ์ กับ ภัทราภาวิ่งเล่นกันอยู่ส่วน ลีลาวดีก็นั่งดู ลีลาวดีมาเล่นด้วยกันสิ ภัทราภาร้องชวน ไม่ดีกว่าหนะเล่นกันไปเถอะนะ ลีลาวดีพูด ไม่นานทั้ง 2 ก็หมดแรงและมานั่งด้วยกันกับลีลาวดีที่ศาลาริมน้ำ เหนื่อยจัง สุพรรณนิการ์พูด เล่นอะไรกันอีกนะ ภัทราภาพูด ยังจะเล่นอะไรกันอีกเหรอแค่นี้ก็คงเหนื่อยมากแล้วสินะ พี่สุพรรณนิการ์ตื่นบรรทมขึ้นมาทอดพระเนตรเห็นโลกกว้างกซนใหญ่เลยนะเพค่ะ ลีลาวดีพูด ก็พี่ไม่เหมือนเจ้านี่ลีลาวดี สุพรรณนิการ์พูด พระธิดาจะเสด็จกลับรึยังพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด จริงสิมัวแต่เล่นเพลินเราคงต้องกลัยแล้วนะสุพรรณนิการ์ ลีลาวดี ภัทราภาพูด อ่าวเจ้ายังไม่ได้ชิมอาหารฝีมือเราเลย ลีลาวดีพูด เอาไว้วันหลังแล้วกันเราต้องรีบไปเราชักห่วงเสด็จพ่อ เสด็จแม่ขึ้นมาแล้ว  ภัทราภาพูด ไปเถอะสิ่งที่เจ้าต้องทำมีอีกมากมาย สุพรรณนิการ์พูด พูดแปลกช่างเถอะ ฝากลาเสด็จอาทิศพงศ์ กับ เสด็จอาศศิกาญจน์ด้วย ภัทราภาพูดและขึ้นนั่งหลังนกอินทรีย์ก่อนที่มันจะบินขึ้นไป

ที่ภัทรนคร ภัทราภากลับมาและวิ่งเข้ามาในตำหนัก เสด็จพ่อ เสด็จแม่ ภัทราภาส่งเสียงแต่เมื่อเข้าไปเด็กหญิงตกใจมาก คุณท้าวแก้วตา กับนางกำนันอีก 2-3คนสลบอยู่ พวกทหารก็ถูกจับมัดไว้ รวมถึงพชรด้วย เกิดอะไรขึ้นกันหนะพระธิดา นกอินทรีย์พูด ก็มาพร้อมกันถ้าพี่อินทรีย์ไม่รู้แล้วเราจะรู้ได้ยังไงหละจ๊ะ ภัทราภาตอบเสียงใสน่าเอ็นดู ภัทราภาปลุกพวกนางกำนันและคุณท้าวแก้วตาตื่นหมดแล้ว รวมถึงปลดเชือกให้พวกทหารกับพชรด้วย พชร ไหนลองบอกเราหน่อยซิว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเป็นอย่างนี้ ภัทราภาพูด ทันใดนั้น สินธุคาตก็ปรากกฎตัวขึ้น พ่อแม่ของเจ้ายังปลอดภัยดีอยู่ที่เกาะแก้วน้ำแข็งไปให้ได้ก็แล้วกันเอาเกราะแก้วมาแลก สินธุคาตพูดและหายตัวไป แล้วมันอยู่ที่ไหนกันหละ โถ่เสด็จพ่อ เสด็จแม่ของลูก ภัทราภาพูดพร้อมกับลุกขึ้น จะไปไหนหนะพระธิดา นกอินทรีย์พูด เกาะแก้วน้ำแข็งจะพี่อินทรีย์ ภัทราภาพูด พักอยู่ที่นี่ก่อนเถอะพระธิดา นกอินทรีย์พูด ถ้าพี่อินทรีย์ไม่อยากไปเราเหาะไปเองก็ได้ ภัทราภาพูด ข้าพระองค์ไปด้วยนะพระเจ้าค่ะ พชรพูด แล้วจะไปยังไง ภัทราภาพูด ข้าพระองค์พอมีวิชาติดตัวอยู่บ้างตอนที่ไปเรียนที่สำนักอาจารย์พงศา พชรพูด ถ้างั้นก็ตามมา ภัทราภาพูด ดื้อจังพี่อินทรีย์ไปด้วยก็ได้ นกอินทรีย์พูดและบินตามไป

เช้ามืดที่เรือนท่านพันธะ แพรวา ภาไพร ตื่นแต่เช้า ภาไพรกำลังเก็บดอกไม้อยู่ในสวน ตื่นเช้าจังนะภาไพร แพรวาพูด ภาไพรว่าจะเก็บดอกไม้ไปจัดบนเรือนนาจะ ภาไพรพูด พี่มาเดินเล่นยืดเส้นยืดสายหน่อยตอนเช้าๆหนะอากาศดี แพรวาพูด กลางอากาศ เอ๊ะนั่น แพรวา กับ ภาไพรนี่นา ภัทราภาพูดและกระโดดลงไป แพรวา ภาไพร ภัทราภาส่งเสียง ภัทราภา แพรวา และ ภาไพรพูดและวิ่งเข้าไปหา หายไปไหนตั้งนาน แพรวาพูด เรื่องมันยาว คือว่า ภัทราภาพูด