เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #15 : วันเสาร์ ธิดาราชกินรี

อยู่กลางท้องนภาได้ไม่นานพระอาทิตย์วันใหม่ก็ขึ้นมาพอดี ปรียารัตน์ ก็เปลี่ยนเป็น ศักรภพ เห็นไหมมาทางขวาแต่แรกก็จบแล้ว ศักรภพพูด ก็ใครจะไปรู้รู้หละก็คิดว่าแบบต้นร้ายปลายดีนี่นา นกอินทรีย์พูด เอาเถอะรีบเดินทางต่อกันเถอะ ศักรภพพูด

ที่อาศรมท่านฤๅษี ศักรภพก้มลงกราบกรานท่านฤๅษี คือหลาน ศักรภพพูด ไม่ต้องบอกหรอกตารู้ว่าพระโอรสต้องการอะไร อะนี่ยารักษาคนตายให้ฟื้นใช้ได้เพียงครั้งเดียวกับองค์ทัศน์พงศ์นะ พระบิดาของพระโอรสยังไม่ถึงคราวสิ้นยังไงก็ต้องทรงฟื้นขึ้นมา ท่านฤๅษีพูด ขอบใจท่านตามากนะขอรับ ศักรภพรับยามาและก้มลงกราบอีกทีด้วยความดีใจ รีบเดินทางกลับไปช่วยพระบิดาเถอะ ท่านฤๅษีพูด ขอรับท่านตา ไปกันเถอะพี่อินทรีย์ ศักรภพพูด

ที่ภัทรนคร องค์ทัศน์พงศ์ค่อยๆลืมตาขึ้น พบเห็น 2 แม่ลูกยิ้มอย่างดีใจ เจ้าพี่ไม่เป็นอะไรแล้วนะเพคะ ทิวาลักษณ์พูด เด็กคนนี้ใครกัน องค์ทัศน์พงศ์พูด ลูกชื่อ ศักรภพ พระเจ้าค่ะ ศักรภพพูด ถอดเกราะสิลูก ทิวาลักษณ์พูด พระเจ้าค่ะ ศักรภพพูดและถอดเกราะแก้วออก เปลี่ยนมาเป็น วีรวัฒน์ และเมื่อสวมเกราะแก้วก็กลายเป็นศักรภพดังเดิม  มหัศจรรย์จริง มาหาพ่อซิลูก องค์ทัศน์พงศ์พูด ศักรภพเดินเข้ามา กราบพระบาทเสด็จพ่อสิลูก ทิวาลักษณ์พูด ศักรภพก้มลงกราบ องค์ทัศน์พงศ์ลูบศีรษะราชโอรสอย่างเอ็นดู

ในวันนั้น อะไรกันศักรภพ พึ่งจะกลับมาก็จะไปเที่ยวป่าอีกแล้วเหรอลูก ทิวาลักษณ์พูด โถ่ลูกดูแลตัวเองได้นะพระเจ้าค่ะให้ลูกไปเถอะ ศักรภพพูด ทิวาลักษณ์ปล่อยลูกไปเถอะอย่าขัดใจเลย องค์ทัศน์พงศ์พูด พี่อินทรีย์จะขอตามเสด็จไปด้วยนะพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด ระวังตัวด้วยนะศักรภพ ทิวาลักษณ์พูด

กลางป่า ขณะที่ศักรภพเดินเที่ยวป่าอยู่นั้น ขณะเดียวกันที่วิมานน้ำแข็งของ ไอชล ปล่อยเรานะจับเรามาที่นี่ทำไม วิชญาดากินรีน้อยคนหนึ่งที่ถูกไอชลจับตัวมาพูด อย่าพึ่งตกใจสิกินรีน้อย เราเพียงต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า ไอชลพูด อะไร แล้วทำไมเราจะต้องช่วยท่านด้วยไอชล วิชญาดาพูด เพราะท้าวกินนร กับมเหสีกินเรศ พ่อแม่ของเจ้าถูกเราจองจำไว้นาสิ ไอชลพูด เสด็จพ่อ เสด็จแม่ ท่านมันเลวเลวที่สุด วิชญาดาพูด พูดต่อสิถ้าอยากให้พ่อแม่ของเจ้าตายเร็วขึ้นก็เอาเลย ไอชลพูด วิชญาดาจึงได้แต่นิ่งรอฟังคำสั่ง เอาหละกินรีน้อยเราจะให้เจ้าไปชิงเกราะแก้วมาให้เรา เจ้าต้องหาให้เจอแล้วนำเกราะแก้วมาแลกกับพ่อ แม่ของเจ้า ไอชลพูด

วิชญาดา ธิดาราชแห่งนครกินรีซึ่งก็ถูกไอชลทำลายและรวมเป็นหนึ่งเดียวกับวิมานน้ำแข็ง ของไอชล ได้แต่นั่งเศร้า วิชญาดานั่งอยู่ที่ชิงช้าเถาวัลย์ ไกลไปเบาๆ เสด็จพ่อ เสด็จแม่ลูกจะทำอย่างไร จะกอบกู้นครกินรี ลูกรึจะทำได้ ครั้นจะหาทางช่วยเสด็จพ่อเสด็จแม่ลูกยังทำไม่ได้เลย วิชญาดานั่งพูดคนเดียวน้ำตาคลอ ศักรภพแอบดูอยู่ห่างเด็กผู้หญิงคนนั้นท่าทางแปลกๆ ศักรภพพูดและเดินเข้าไป นกอินทรีย์ก็บินตามมา เจ้าเป็นอะไรรึปล่าว ศักรภพพูด เจ้าเป็นใคร วิชญาดาพูด เราก็แค่มาเที่ยวป่าเฉยๆ ศักรภพพูด เกราะของเจ้า วิชญาดาพูด เกราะแก้ว ทำไมเหรอหรือว่าเจ้าก็เป็นอีกคนที่คิดจะแย่งชิงเกราะแก้วไป ศักรภพพูด เกราะแก้วอย่างนั้นเหรอ วิชญาดาพูดและนึกถึงคำสั่งของไอชล เสด็จพ่อ เสด็จแม่ลูกมีทางช่วยเสด็จพ่อเสด็จแม่แล้วเพคะ วิชญาดาคิดในใจ คิดอะไรอยู่หนะหรือว่าคิดจะแย่งชิงเกราะแก้วของเรา ศักรภพพูด พระโอรสพี่อินทรีย์ว่าหนูคนนี้เค้าแปลกๆเราไปเที่ยวทางอื่นกันเถอะ นกอินทรีย์พูด ไปด้วยได้ไหม วิชญาดาพูด ทำไมถึงอยากไปด้วยหละกลับบ้านไปเถอะเดี๋ยวพ่อแม่ก็เป็นห่วงหรอก นกอินทรีย์พูด ให้เราไปด้วยเถอะเราไม่รู้จะไปไหนทำไม หรือว่าระแวง เราไม่คิดจะแย่งเกราะของเจ้าไปหรอกทำอะไรก็ไม่ได้ กินก็ไม่ได้ วิชญาดาพูด เราว่าตามใจเถอะอยากตามมาก็ตามมา ศักรภพพูด

กลางป่า ศักรภพนั่งกินผลไม้อยู่ อะ หิวก็กินซะ ศักรภพพูด เราไม่หิวหรอก วิชญาดาพูด อ๋อเราลืมไปว่าเจ้าหนะอิ่มทิพย์ ให้พี่อินทรีย์ดีกว่า ศักรภพพูด เดี๋ยวสิศักรภพ ไม่หิวก็ไม่ได้แปลว่าไม่อยากกินนี่นา วิชญาดาพูด ถ้างั้นก็กินซะ ศักรภพพูด ขณะที่ทั้ง 2 นั่งกินผลไม้อยู่วิชญาดาก็เหลือบไปเห็นแสงวูบวาบมาจากทางหนึ่ง วิชญาดาลุกขึ้นและวิ่งไปดู เดี๋ยวอย่าไปวิชญาดา ศักรภพพยายามร้องห้ามแต่ก็ไม่ทัน วิชญาดาวิ่งเข้าไปที่แสงนั่นแต่ก็ต้องล้มกลับมา เห็นรึยังบอกแล้วว่าอย่าไป มาเราช่วย ศักรภพพูดพร้อมยื่นมือให้ วิชญาดาไม่รับความช่วยเหลือและทรงตัวยืนขึ้นเองและเดินกลับไป ทำเป็นหยิ่ง ศักรภพนินทาลับหลัง วิชญาดาหันมาค้อนและเดินกลับไป

คืนนั้น นกอินทรีย์อยู่ยามในขณะที่ ศักรภพหลับอยู่ วิชญาดาแอบตื่นขึ้นมา อ่าวตื่นขึ้นมาทำไมหละพระธิดากินรีน้อย นกอินทรีย์พูด เรายังไม่อยากหลับหนะ ว่าจะไปเดินดูแถวนี้ วิชญาดาพูด และเดินออกไป นี่กินรีน้อยเมื่อไหร่เจ้าจะแย่งเกราะแก้วมาซักทีหละ สินธุคาตพูด เรากำลังพยายามอยู่ บอกไอชลเจ้านายของเจ้าด้วยว่าห้ามลืมสัญญาต้องคืนนครกินรีให้เราด้วย วิชญาดาพูด เอาเถอะหนะทำให้ได้แล้วกัน สินธุคาตพูดและหายตัวไป

บริเวณที่พัก นกอินทรีย์ได้ยินเสียงหนึ่งแว่วมา พี่อินทรีย์ พี่อินทรีย์ช่วยด้วยจะพี่อินทรีย์ เสียงนั่นเป็นเสียงของวิชญาดา ศักรภพก็ตกใจตื่นขึ้นมาเช่นกัน เสียงพระธิดาวิชญาดานี่นา นกอินทรีย์พูด อยู่นิ่งๆไม่ได้เลยรึไงนะ ศักรภพพูด แยกกันหาเถอะพระโอรส นกอินทรีย์พูด

วิชญาดาแอบตามศักรภพไปเพื่อหาโอกาสชิงเกราะแก้ว แต่วิชญาดาก็พลาด วิชญาดากะจะเข้ามาแย่งชิงเกราะแก้วแต่ศักรภพไหวตัวทันซัดลูกไฟใส่ วิชญาดาล้มลง เจ้าเองก็คิดจะแย่งเกราะแก้วเหมือนกัน ศักรภพพูด ศักรภพเราขอโทษ เรามีความจำเป็น วิชญาดาพูด นกอินทรีย์บินมาพอดี อ่าวเจอกันแล้วเหรอ นกอินทรีย์พูด ไปกันเถอะพี่อินทรีย์วิชญาดาไม่ซื่อกับพวกเรา ศักรภพพูด