เกราะแก้ว

ลำดับตอนที่ #14 : วันศุกร์ หนทางช่วยชีวิต

รุ่งขึ้นทันทีที่พระอาทิตย์ขึ้น ธีรเทพ ก็เปลี่ยนเป็น ปรียารัตน์ ทิวาลักษณ์ตื่นขึ้นเห็นปรียารัตน์หลับอยู่ ลูกแม่ ทิวาลักษณ์พูด ปรียารัตน์ตื่นขึ้น เสด็จแม่ ปรียารัตน์พูด ทิวาลักษณ์กอดปรียารัตน์ไว้แน่น ด้วยรอยยิ้มความสุขของทั้ง 2 พชรวิ่งเข้ามา พระมเหสีพระเจ้าค่ะ ท่านลุงเกรียงไกรพบร่างองค์เหนือหัวแล้วพระเจ้าค่ะ พชรพูด จริงเหรอ ทิวาลักษณ์พูด พระเจ้าค่ะ พชรพูด ไปดูกันเถอะลูก ทิวาลักษณ์พูด

ทิวาลักษณ์ร่ำไห้อยู่กับร่างไร้วิญญาณขององค์ทัศน์พงศ์ เสด็จแม่อย่าทรงกันแสงเลยเพคะ ปรียารัตน์พูด ปรียารัตน์ ร่างของเสด็จพ่อยังอยู่แม้สิ้นไปหลายเพลาแล้ว บางทีเสด็จพ่ออาจมีทางฟื้นได้นะลูก ปรียารัตน์ต้องช่วยแม่นะลูก ทิวาลักษณ์พูด ลูกทำให้คนตายแล้วฟื้นคืนชีพไม่ได้หรอกเพคะ ปรียารัตน์พูด ไม่สิต้องมีวิธี ทิวาลักษณ์ร่ำรันพัน ลูกคิดออกแล้วเพคะ ท่านตาฤๅษีอาจจะช่วยได้ ปรียารัตน์พูด ดีเลยลูกช่วยเสด็จพ่อด้วยนะลูก ทิวาลักษณ์พูด ลกจะเดินทางไปหาท่านตาเองเพคะ ลูกจะรีบกลับมา ปรียารัตน์พูด นกอินทรีย์ดูแลลูกเราด้วย ทิวาลักษณ์พูด รับด้วยเกล้าพระเจ้าค่ะ นกอินทรีย์พูด

กลางอากาศ หมอกหนาจังเราว่าลงเดินดีกว่านะพี่อินทรีย์ ปรียารัตน์พูด ได้เลยพระธิดา นกอินทรีย์พูดและเมื่อลงสู่พื้น ปรียารัตน์มุ่งหน้าเดินไปตามทาง แล้วก็มาถึงทางแยก ไปทางไหนต่อดีหละพี่อินทรีย์ ซ้าย หรือ ขวา ปรียารัตน์พูด ก็แล้วแต่พระธิดาสิ นกอินทรีย์พูด อยู่ก็มีเสียงแว่วมาจากทางหนึ่งว่า ถึงทางแยกแล้ว แล้วแต่เจ้าจะเลือกไป ทางขวาสมใจปอง จักพบคนที่ตามหา ส่วนทางซ้าย จักพบอุปสรรค์ขวางกั้น สิ้นเสียงนั้นปรียารัตน์นิ่งคิด เสียงอะไรหนะพี่อินทรีย์ ปรียารัตน์พูด พี่อินทรีย์ก็ไม่รู้เหมือนกัน นกอินทรีย์พูด เราจะไปทางขวาจะได้ไม่เสียเวลา ปรียารัตน์พูด แต่พี่อินทรีย์ว่าน่าจะลองไปทางซ้ายนะ นกอินทรีย์พูด ไม่ก็เราอยากไปทางขวามากกว่านี่ ปรียารัตน์พูด และกำลังจะก้าวไปทางขวาก็ไปยินเสียงต่อสู้จากทางซ้าย เสียงอะไรกัน ปรียารัตน์พูดและวิ่งไปดู

ในป่า ตรีศูลกำลังต่อสู้กับใครคนหนึ่ง และกำลังเสียทีอยู่พอดี หยุดนะผู้ใหญ่ทำไมรังแกเด็กหละ ปรียารัตน์เดินมาขวาง เกราะแก้ว สินธุคาตพูด ทำไมอิจฉารึว่ายังไง ปรียารัตน์พูด หุบปากของเจ้าซะถ้าไม่อยากหนาวตายด้วยพลังของข้าสินธุคาตพูด นึกว่าเรากลัวเจ้าหละสิ ปรียารัตน์พูด สินธุคาตโกรธจัดเรียกดาบน้ำแข็งออกมาหมายมุ่งจะมาทำร้าย ปรียารัตน์ ปรียารัตน์ก้มหลบและเตะสวนไป นังเด็กอวดเก่งสินธุคาตพูดและจะฟันปรียารัตน์แต่ก็โดนเกราะแก้ว สินธุคาตเซไถลไป ปรียารัตน์กำลังจะใช้พลังของเกราะแก้ว สินธุคาตก็หายตัวไป ปรียารัตน์เดินมาหาตรีศูล เป็นไงบ้างหละ ปรียารัตน์พูด เป็นอะไรรึปล่าวพระธิดา นกอินทรีย์พูด ไม่เป็นไรหรอกจะ ปรียารัตน์พูด ขอบใจมากที่มาช่วยข้าไว้ ตรีศูลพูด ไม่เป็นไรบ้านอยู่ไหนหละจะไปส่ง ปรียารัตน์พูด

ที่สำนักอาจารย์พงศา ปรียารัตน์กำลังดื่มน้ำที่อาจารย์พงศานำมาให้อยู่ พักนี่สักคืนก็ได้นี่พระเจ้าค่ะพระธิดา พงศาพูด เรารีบแล้วพี่อินทรีย์หละ ปรียารัตน์พูด คงไปบินเล่นแถวนี้แหละ ตรีศูลพูด เราจะเดินทางต่อแล้ว ปรียารัตน์พูด และกำลังจะลุกขึ้นแต่ก็ล้มลงไปอีกที พวกเจ้าวางยาเรา ปรียารัตน์พูดก่อนที่จะหลับไป

       ที่วังน้ำแข็งอันหนาวเหน็บและเยียบเย็น เจ้าไปพบอะไรมานะ สินธุคาต ไอชลเจ้าของดินแดนอันหนาวเหน็บนั้นพูด ข้าพระองค์ไปพบเด็กที่สวมเกราะแก้วพระเจ้าค่ะ สินธุคาตพูด หมายความว่าเกราะแก้วถูกสร้างขึ้นแล้ว ไอชลพูด พระเจ้าค่ะ สินธุคาตพูด พวกมันคือแล้ว ไอ้ 9 เทพนั่นใช่ไหม มันมาเกิดแล้ว ดีเราจะได้ทรมานพวกมันไม่ให้พวกมันมีความสุขเหมือนอย่างที่พวกมันเคยทำกับเรา ไอชลพูดและหัวเราะลั่น

นกอินทรีย์ถูกจับขังไว้ในกรง ปรียารัตน์หลับไปจนถึงตอนกลางคืน ตรีศูลเข้ามาหาอาจารย์พงศา ท่านอาจารย์ขอรับ เราถอดเกราะของพระธิดาออกมาเลยดีไหมขอรับ ตรีศูลพูด อย่ารีบร้อน หากถอดเกราะแก้วพระธิดาจะกลายเป็นใคร หรืออะไรก็ไม่รู้ แล้วจะอันตรายแค่ไหนเราก็ยังไม่รู้ ตอนนี้อาจารย์ร่ายมนต์ตรึงตัวพระธิดาไว้แล้วรีบไปถอดเกราะซะก่อนที่พระธิดาจะรู้สึกตัว เพราะถ้าพระธิดารู้สึกตัวแล้วก็จะทรงทำลายเวทมนต์แล้วเจ้าก็สู้พระธิดาไม่ได้หรอก พงศาพูด ขอรับ ตรีศูลพูด

ปรียารัตน์หมดสติอยู่ในห้องแห่งหนึ่ง ตรีศูลเข้ามากำลังจะถอดเกราะแก้วออกไป ปรียารัตน์รู้สึกตัวก็ใช้ฤทธิ์ของเกราะแก้วคลายมนต์ตรึงตัวและตรีศูลก็ได้รับบาดเจ็บจากเกราะแก้วเซไถลกระอักเลือดแทบวายชีวิต เจ้าคิดจะขโมยเกราะแก้วของเราใช่ไหม ปรียารัตน์พูด ใช่ข้าพระองค์จะขโมยเกราะของพระธิดา ตรีศูลพูด ก็ยังกล้าหาญดีที่ยอมรับเอาหละเราไม่อยากฆ่าใครเจ้าโดนไปไม่มากไอ้อาจารย์ของเจ้าน่าจะรักษาได้ ปรียารัตน์พูดและกระโดดขึ้นไปทางหน้าต่าง

ที่ริมระเบียง นกอินทรีย์ถูกขังอยู่ในกรง ปรียารัตน์กระโดดลงมา กำหมัดแน่นพร้อมต่อสู้ มีคนเข้ามาทำร้ายปรียารัตน์ด้วยดาบ ปรียารัตน์หลบไปหลีกมาและปล่อยลูกไปสวนไป ปรียารัตน์เรียกดาบออกมา ปรียารัตน์ต่อสู้ด้วยดาบและสุดท้าย เมื่อเห็นว่ามีคนเข้ามาเรื่อยลำพังคนคนเดียวคงยากที่จะต้านไว้จึงปักดาบลงบนพื้นพิภพเกิดแผ่นดินไหว ทุกคนจึงวิ่งหนีกันไปหมด เมื่อปรียารัตน์ดึงดาบขึ้นแผ่นดินไหวก็สงบลง ปรียารัตน์เดินไปเปิดกรง ทำไมมันเปิดไม่ได้นะ ปรียารัตน์พูด ลองใช้เกราะแก้วสิพระธิดา นกอินทรีย์พูด ปรียารัตน์ทำตามคำแนะนำแล้วก็ได้ผล รีบไปกันเถอะพี่อินทรีย์ ปรียารัตน์พูด