ตอน ยูนิคอน

เนื้อเรื่อง

Unicorn

ยูนิคอร์นเป็นสัตว์วิเศษที่มีถิ่งกำเนิดในยุโรป มีลักษณะคล้ายกับม้าที่มีเขา (Horn) อยู่บนหน้าผาก อาจจะมีขนาดใหญ่เท่ากับม้า หรือใหญ่กว่า ยูนิคอร์นส่วนใหญ่จะมีลำตัวสีขาว แผงคอสีแดงเข้ม หรือขาวปลอดตลอดตัว สีสรรของสัตว์ชนิดนี้นั้น มีไปตั้งแต่ สีขาว น้ำตาลแดง ไปจนถึงสีเงิน ขึ้นอยู่กับเผ่าพันธุ์และถิ่นที่อยู่ โดยมากจะมีดวงตาสีน้ำเงินเข้มจนเกือบดำ บ้างอาจมีสีฟ้าคราม หรืออาจเป็นสี ม่วงเข้มได้ทั้งสิ้น เขาของยูนิคอร์นนั้นมีความยาวประมาณครึ่ง ถึง 1 ฟุต และมีหางเหมือนกับหางของสิงโต

พลินี่ได้กล่าวเอาไว้ในรายงานของเขาเกี่ยวกับยูนิคอร์นสายพันธุ์หนึ่งเอาไว้ว่า "ยูนิคอร์นเป็นหนึ่งในบรรดาสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายน่ากลัว โดยทั่วไปแล้วจะคงอยู่ในร่างของม้า หรือกวาง มีเท้าเหมือนกับช้าง มีหางเหมือนหมูป่าหรือกวางชอบกู่เสียงร้อง และมีเขาเดี่ยวสีดำที่มีความยาวถึง 2 ศอกบนหน้าผาก" ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วมีความเป็นไปได้ที่ทำให้ยูนิคอร์นถูกล่า ด้วยวัตถุประสงค์เดียวเพื่อผลกำไรขากเขาของมัน ด้วยความเป็นสัตว์ที่รักความบริสุทธิ์ผ่องใส ทำให้ลักล่ามักใช้หญิงสาวบริสุทธิ์เป็นเหยื่อเพื่อล่อพวกมันออกมา ซึ่งหากมีสาวพรหมจรรย์อยู่ในอาณาบริเวณนั้นจะสามารถดึงดูให้สัตว์ที่สวยงามตนนี้ออกมาได้ สิ่งที่พวกมันชอบทำคือการล้มตัวลงนอนข้างๆ โดยวางศีรษะที่มีเขาของมันนั้นบนตักของหญิงสาวและหลับไป ในช่วงเวลานี้นี่เองที่นักล่าและเหล่านายพรานจะฉวยโอกาศจับตัวยูนิคอร์นเอาไว้ได้

อายุไขของยูนิคอร์นนั้นสามารถอยู่ได้เป็นหลายร้อย หรือบางทีก็หลายพันปี หายยูนิคอร์นตัวนั้นไม่ได้ถูกรบกวนจากอำนาจมืดและสิ่งชั่วร้าย

นักสัตววิทยาที่ศึกษาเกี่ยวกับเทวะตำนานที่เกี่ยวข้องกับยูนิคอร์นนี้เชื่อว่า ยูนิคอร์นนั้นเป็นสัตว์สัญลักษณ์ของเทพ Foiros เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ อันแสดงถึงความน่าพิศวงอันไม่เหมือนใครของยูนิคอร์นและความบริสุทธิ์ของสัตว์ชนิดนี้
ด้วยความบริสุทธิ์อันเป็นธรรมชาติของสัตว์ชนิดนี้ ทำให้ยูนิคอร์นนั้นมีอำนาจทางด้านเวทย์มนต์สูงเผ่าพันธุ์หนึ่งเลยก็ว่าได้ อำนาจของยูนิคอร์นนั้นอยู่ในธาตุแสง ซึ่งอำนาจเวทย์มนต์ทั้งหมดของมันจะถูกเก็บเอาไว้ในเขาอันแสนสำคัญของมัน มีอำนาจในการขับไล่อำนาจมืดและสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงให้ออกไปได้เมื่อมันรู้ตัว เพื่อป้องกันตัวเอง ดังนั้นเขาของยูนิคอร์นที่เปรี่ยมด้วยอำนาจเวทย์มนต์นั้นจึงเป็นที่ต้องการมาก
ธรรมชาติของยูนิคอร์นค่อนข้างเป็นสัตว์ที่มีความอ่อนไหวต่อบรรยากาศรอบตัว ขี้ตื่นตกใจ และมักหวาดระแวง ทำให้ยากที่จะพบเห็นสัตว์ชนิดนี้ตามป่าเขาที่มีคนสัญจรผ่าน และเพราะเป็นสัตว์ที่มีอำนาจเวทย์มนต์ ยูนิคอร์นจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนแปลก ทำให้ยูนิคอร์นถูกมองว่าเป็นสัตว์ที่เย่อหยิ่ง

ด้วยสรรพคุณที่ใกล้เคียงกันเป็นอันมาก เขาของปลาวาฬนาร์ หรือ นาร์เวลล์นั้นก็ถูกจัดกลุ่มอยู่ในตัวยากลุ่มเดียวกันกับอาลิคอร์น (จะกล่าวถึงปลาวาฬนาร์ในโอกาศต่อๆไป) มีคนบางคนได้บอกเล่าอย่างเกินจริง (รึเปล่า) เอาไว้ว่าได้ติดตาม ปลาวาฬนาร์พันธุ์เขาเดียว (the Indian Rhinoceros) ในแถบมหาสมุทธอินเดียขณะท่องเที่ยวนี่เองอาจเป็นอีกหนึ่งที่มาของตำนานยูนิคอร์น
ลักษณะบางอย่างของยูนิคอร์นเช่น เขาเดี่ยวบนกลางหน้าผากนั้น กลายมามีความหมายมากมายในช่วงยุคกลางเมื่อประกอบกันเข้ากับสัญลักษ์ต่างๆ ยกตัวอย่างง่ายๆเช่น จิตวิญญาณของธนู รังสีของดวงอาทิตย์ ดาบแห่งเพทเจ้า และศาสน์จากพระเจ้าเป็นต้น ในระหว่างยุคกลางนี้ ยูนิคอร์นถูกนำมาใช้เป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจ ความสง่างาม และความบริสุทธิ์ ยูนิคอร์นมักจะถูกเข้าใจผิดกับสัวต์วิเศษในอีกเผ่าพันธุ์หนึ่งของทางเอเซียที่มีชื่อว่า กิเลน ซึ่งมีเขาหนึ่งเขาบนกลางหน้าผากเช่นเดียวกัน

ในเทวะตำนานมากมายได้กล่าวเอาไว้ถึงยูนิคอร์นว่าได้สูญพันธุ์ลงไปในยุคสมัยของโนอาร์