ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {MHA}หนูเกิดใหม่เป็นซากุระจังในโลกฮีโร่ (จบSS1)[ เริ่มSS2]

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 re

    • อัปเดตล่าสุด 3 มิ.ย. 66


    เคร้ง!! เคร้ง!!

     เสียงทำร้ายข้างของในบ้านไม่ว่าจะเป็น หม้อ กะทะอะไรก็ตามแต่แม้แต่ถ้วยจานก็กระจัดกระจายเต็มพื้นห้องครัว หญิงสาวอายุ15ปี ลงมาจากห้องนอนเพื่อมาดูว่าใครเป็นคนทำเสียงดังเมื่อตะกี้ เมื่อถึงห้องครัวหญิงสาวแอบปิดประตูมองดูเล็กน้อยพบว่าแม่ของเธอนั้นเป็นต้นเหตุที่ทำข้าวของทุกอย่างพัง

    "คุณแม่ค่ะ.."เด็กสาวเรียกแม่ของเธอเบาๆ ทำให้แม่ของเธอนั้นรู้ตัวจึงหันมาหาหญิงสาว พร้อมเดินไปจิกลงที่ผมของหญิงสาว

    "อึก..อ๊า!!..คุณแม่ค่ะปล่อยหนูเถอะคะ..หนูขอโทษ!!"หญิงสาวอ้อนว้อนแม่ของเธอที่ใช่มือกำผมของเธอแน่น

    "เพราะแก!!!...เพราะแกเกิดมาเขาถึงทิ้งฉันไปเพราะแก!!" *เพี้ย!! เพี้ย!!*แม่ของหญิงสาวตบตีทำร้ายหญิงสาว นานกว่า2ชม. และเดินออกจากห้องครัวไปที่ห้องของตน หญิงสาวตนนี้ ได้กุมแผลของตนเอาไว้และเดินไปทำแผลที่ห้องของตน เด็กสาวถอดเสื้อของตนออกพบว่ามีแต่รอยแผลและรอยช้ำ ทั้งใหม่และเก่า ใช่ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เด็กสาวโดนแม่ของเธอทำร้ายร้างกายและจิตใจ เหตุผลเดียวที่ตอนนี้หญิงสาวยังไม่บ้า คงเป็นเพราะ อนิเมะ มังงะ ที่ช่วยเยียวยาจิตใจของเธอ เธอไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว เธอนั้นอธิฐานซ้ำไปซ้ำมาต่อพระเจ้าว่า'หนูอยากมีความสุข จะที่แบบไหนก็ได้แค่ให้หนูมีความสุข'เธอไม่เคยได้ความรักจากครอบครัว พ่อของเธอทิ้งไปเมื่อเด็กสาวพึ่งเกิด แม่เธอก็เริ่มทำร้ายเธอ ที่โรงเรียน เธอก็โดนแกล้งสารพัด บังคับเธอกินขยะบ้าง กรีดร้องเท้าเธอบ้าง เอาขยะเน่ามาไว้กระเป๋าเธอบ้าง โดนรุมตบบ้าง และเมื่อกลับถึงบ้าน แม่ของเธอมักอารมณ์ไม่ดีจะตบตีเธอทุกครั้ง เป็นแบบนี้มาจนเธออายุ15 ปี และวันหนึ่งชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป

    เมื่อตอนที่เธอกำลังดู มายฮีโร่ อคาเดเมีย อยู่นั้นจู่ๆแม่เธอที่อารมณ์เสีย พังประตูห้องเข้ามา และทำเชินเดิมตบตีเธอ แต่ครั้งนี้หนักเป็นพิเศษ ทั้งตบทั้งตี ด่าสาปแช่งเธอสารพัด และจบเธอไปขังไว้ห้องใต้หลังคา เธอก็เดินลงห้องใต้หลังคาไป ลงไปได้ไม่นานแม่ของเธอ ก็กลับขึ้นมาพร้อมทุกอย่างที่เยียวยาจิตใจเธอมาตลอด อนิเมะ มังงะ รูป ทุกอย่าง ทำร้ายมันทิ้งต่อหน้าต่อตาเธอ 

    "รู้สึกรึยัง!!!ของที่แกรักหายไป!!แกรู้สึกเหมือนฉันรึยัง!!!"แม่ของหญิงสาวตะโกนออกมาแต่ตอนนี้หญิงสาวไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นสายตาของเธอ มองที่ไปของของเธอที่พังไปแล้วอย่างนิ่ง น้ำตาไหลออกมาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว เธอค่อยๆคล้านเข้าไปหาของของเธอ จับมากอดแน่น และพึมพัมคนเดียว

    'ทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไม' เธอพึมพัมจนแม่ของเธอรู้สึกรำคาญจึงตบตีเธออีกครั้งแต่เธอก้พึมพัมออกมาไม่หยุด แม่ของเธอตีเธอซ้ำไปซ้ำมาแต่จู่ๆเสียงเธอก็เงียบลง แม่ของเธอไม่ได้เอะใจอะไรคิดว่าเธอแค่สลบไปเท่านั้นจึงนำน้ำมาสาดแต่หญิงสาวก็ไม่ตื่นไม่แม่แต่ขยับตัว แม่ของเธอจึงใช้ความรุนแรงตีเธอจนกว่าเธอจะตื่นแต่ก็ไม่มีวี่แววเลย เธอจึงจับชีพจรลูกสาวของเธอพบว่ามันไม่เต้นออกต่อไป แม่ของหญิงสาวตกใจมากจึงสติแตกวิ่งออกจากบ้านไป

    พระเจ้าค่ะ หนูเป็นเด็กไม่ดีงั้นหรอค่ะทำไมถึงไม่มีคนรัก

    พระเจ้าค่ะ หนูอยากมีความสุขมากกว่านี้ ทำไมหนูถึงต้องมาแต่เรื่องแบบนี้

    พระเจ้าค่ะ หนูไปทำอะไรให้ใครหรอค่ะ ทำไมหนูถึงต้องตายแบบนี้

    พระเจ้าค่ะ หนูตายไปแล้วคุณแม่จะดีใจรึป่าวค่ะ

    พระเจ้าคะ หนูหยากมีเพื่อนเพื่อนที่จะมีความสุข ความทุกข์ไปพร้อมกับหนู

    พระเจ้าค่ะ หนูอยากได้ความกล้าที่จะปกป้องสิ่งสำคัญของหนู

    พระเจ้าค่ะ หนูอยากมีครอบครัวที่รักหนูและหนูก็รักพวกเขาจริงๆจากใจ

    พระเจ้า อยากอะไรหนูยอมทุกอย่างได้โปรดมอบความกล้า ความรัก ครอบครัว เพื่อน ให้หนูด้วยเถอะค่ะ

    "คุณคงลำบากมากเลยสินะครับ ต้องขอโทษด้วยผมได้ยินเสียงของคุณมานานแล้ว แต่ว่าไม่อาจมาถึงคุณได้"จู่ๆเสียงชายหนุ่มเสียงชายหนุ่มปริศนาอยู่ตรงหน้าของหญิงสาว

    "คุณคือ..?"หญิงสาวมองชายแปลกหน้าด้วยท่าทีสงสัย

    "ผม โคลว์ รีด ครับ ผมอยากช่วยคุณ ไปที่ที่ทำให้คุณมีความสุขตามที่คุณขอไว้แต่ว่าคุณจะลืมเรื่องของผมและเรื่องก่อนตาย รับได้ใช่ไหมครับ"โคลว์ รีดพูดแบบนั้นหญิงสาวพยักหน้ารับทันที

    "งั้นผมเริ่มแล้วนะครับ....ลาก่อนครับ เบล ไม่สิ คุณซากุระ"เมื่อโคลว์ รีด กล่าวจบเริ่มร่ายเวทย์มนต์ทำให้ตัวของซากุระนั้นกลายเป็นเด็ก และลบความทรงจำของเธอ 

    "พลังที่ผมมอบให้ถือว่าของขวัญอำลานะครับ"เมื่อโคลว์พูดจบเขาก็หายไป

    ทางด้านซากุระ

    "อุแว้! อุแว้!"เสียงเด็กทารกที่อยู่ใต้ต้นซากุระ ได้มีหญิงสาวผมเขียวที่เดินมาพร้อมกับอุ้มทารกชายอยู่ได้เดินเข้ามาหาเธอ

    "ตายแล้วใครเอาเด็กน่ารักมาทิ้งไว้แบบนี้นะ ไม่เป็นไรเดียวแม่จะดูแลหนูเองนะ"หญิงสาวได้อุ้มทารกน้อยของเราไปที่บ้านเลี้ยงดูไม่ต่างจากลูกของตัวเองจริงๆ

     

     

    จอมเวทย์โคลว์ รีด

     

    #Sea Sweet

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×