คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 re
"พี่คะ..รอหนูด้วยสิ"ซากุระได้กล่าวพร้อมวิ่งตามพี่ของเธอ มิโดริยะอิซึคุ
"เร็วหน่อยนะ ซากุระจัง..เดียวไปดูไม่ทัน"อิสึคุหันกลับไปบอกซากุระที่วิ่งตามหลังอยู่
"พี่นี้ชอบฮีโร่จริงๆเลยนะคะ"ซากุระพูดพร้อมหันไปมองที่พี่ของเธอ
"นั้นคามุยนิน่า..ดูสิซากุระจัง"พี่ชายของซากุระหันมาบอกเธอพร้อมพึมพัมละจดอะไรบ้างอย่างแต่ขณะที่คามุยกำลังจะให้ท่าไม้ตาย เมาท์เลดี้ได้ใช้ท่าไม้ตายของเธอตัดหน้าคามุยสะก่อน เมื่อการก่อเหตุจบลง มิโดริยะ อิซึคุ ได้พึมพัมๆและจดใส่สมุดอีกรอบจนซากุระต้องเตือนสติ
"พี่ค่ะ..ไปรร.กันเถอะจะสายเอานะ"เมื่อซากุระพูดจบอิสึคุก็ได้พยักหน้าพร้อมเดินไปโรงเรียน
"ดูสิคู่ พี่น้องเดกุ"เมื่อคนในห้องพูดจบก็หัวเราะกันใหญ่ ทำไมเขาถึงคิดว่าซากุระไร้อัตลักษณ์น่ะหรอก็เพราะตอนที่เข้าม.1ใหม่ๆเพื่อนร่วมชั้นของเธอต่างก็ถามว่าอัตลักษณ์อะไร เธอจังตอบว่า'สำคัญด้วยหรอ?'นั้นแหละคือสาเหตุ ใช่ว่าเธอไม่มีสะหน่อยนิ
"ต่อไปครูะแจกแบบสอบถามอนาคตนะ...แต่ทุกคนก็ต้องไปที่สาขาฮีโร่อยู่แล้วนิ!!"เมื่อพูดจบ อาจารย์ก็โยนกระดาษขึ้นฟ้า
"อาจารย์ อย่าเหมาร่วมทุกคนสิครับ ผมไม่อยากร่วมกับพวกอัตลักษณ์เห่ยๆหรอกนะ" บาคุโก คัตสึกิ ได้พูดขึ้นทำให้คนทั้งห้องมองเขาเป็นตาเดียว และโว้ยวายกันใหญ่
"จะว่าไป..บาคุโกจะเข้ายูเอสินะ"อาจารย์พูดจบทุกคนก็ฮือฮ่าบอกว่าเข้ายากบ้างละ การสอบต้อง72%ขึ้นไปบ้างละ
"อืมม..มิโดริยะคนพี่และคนน้องก็จะเข้ายูเอสินะ"เมื่อทุกคนได้ยินที่อาจาร์พูดดังนั้นจึงหัวเราะออกมากันใหญ่พร้อมดูถูกพวกเราต่างๆนาๆ
"เห้ย!!เดกุแกคิดจะเทียบกับฉันรึไงว่ะ!!!"เมื่อบาคุโกพูดจบกำลังเดินเข้ามาหาอิซึคุ แต่โดนซากุระดักหน้าไว้ก่อน
"อย่ารังแกพี่นะ!คัตสึกิ"เมื่อซากุระพูดจบเธอได้กำมือพองแก้ม
(ขออนุญาตเจ้าของภาพคะ)
เมื่อคนในห้องที่เห็นดังนั้นก็อดเอ็นดูซากุระไม่ได้จึงเผลอหน้าแดงออกมาบางๆแต่คัตสึกิที่เห็นซากุระก็ถามกับอิซึคุ
"แกจะให้ยัยเตี้ยเนี้ย ปกป้องไปถึงเมื่อไร เดกุ"เมื่ออิซึคุได้ยินบาคุโกพูดก็ก้มหน้า ซากุระจึงหันกลับไปมองพี่ของเธอ แล้วจับมือของอิซึคุ
"พี่ต้องทำได้แน่นอน"ซากุระพูดจบอิซึคุพยักหน้าให้ส่วนบาคุโกนั้นหันกลับไปนั่งที่พร้อมจิปากนิดหน่อย
ตัดมาที่ช่วงเลิกเรียน ซากุระต้องกลับก่อนเพราะว่าแม่ของเธออิงโกะได้วานเธอไปซื้อของใช้มาให้เมื่อเธอซื้อของมาให้แม่ของเธอเสร็จ เธอได้มานั่งดูทีวีไม่นานก็มีข่าว วิลเลินได้จับกุมเด็กชายคนหนึ่งไว้ถ้าเป็นข่าววิลเลินปกติเธอคงปิดทีวีและไปช่วยแม่ของเธอทำอาหารแต่วันนี้มันไม่ปกติ เพราะว่า พี่ของเธอเข้าไปช่ายเด็กชายที่ถูกจับอยู่นั้นคือบาคุโก เมื่อเธอเห็นดังนั้นจึงขออนุญาตคุณแม่ของเธอออกไปข้างนอก ถ้าไปปกติคงไม่ทันแน่เธอจึงเอาสร้อยคอของเธอออกมา
"กุจแจผู้กำพลังแห่งดวงดาวจงแสดงร่างของเจ้าออกมาต่อหน้าข้า ซากุระผู้เป็นนายของเจ้าขอบัญชา รีรีช"เมื่อซากุระพูดจบมีวงแหวนเวทย์ที่ใต้เท้าของเธอ
(ขออนุญาตเจ้าของภาพนะคะ)
เธอหยิบไพ่สีชมพูหน้าไพ่เหมือนมีรูปหงส์
"เอาละนะ...Fly"เมื่อเธอพูดจบมีปีกสีขาวสว่างออกมาจากด้านหลังของซากุระเธอไปบินไปที่จุดเกิดเหตุด้วยความเร็วจนผ่านหน้าของชายผู้มีปีกสีแดง
"ระวังหน่อยสิ!เขาไม่ให้บินนะ"ชายหนุ่มคนนั้นได้บอกกับซากุระแต่เห็นซาระบินผ่านไปไกลแล้ว
"น่าสนใจดี"ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มและบินไปต่อ ตัดมาที่ซากุระที่เห็นพี่ของเธอนั่งโดนฮีโร่เทศนาอยู่เธอจึงบินลงพื้นและวิ่งเข้าไปกอดอิซึคุทำให้ฮีโร่งงกันเป็นแทบ
"พี่..เป็นไงบ้างบาดเจ็บรึป่าว"ซากุระถามสาทุกข์สุกดิบกับพี่ชายอิซึคุส่ายหน้าซากุระยิ้มนิดๆ
"ดีจังเลย"ซากุระพูดจบก็จับมือพี่ชายของเธอเดินกับบ้านระหว่างทางกลับ บาคุโกได้เดินเข้ามาหาพี่เธอเห็นดังนั้นเลยอาสาไปซื้อน้ำมาให้อิซึคุแต่เมื่อกลับมาก็ได้เห็นบางอย่างที่ตัวเองคาดไม่ถึง
"ออลไมท์..ซัง?..สืบทอด? เอ๋!!"ซากุระพูดออกมาอย่างงงวยละมองไปที่ออลไมท์ตอนนี้'ผอมจังเลย'นี้คือสิ่งที่ซากุระคิด เมื่อได้ยินเสียงจากด้านหลังทั้ง2คนเลิกลักและทั้ง2คนเลยอธิบายให้กับซากุระฟัง ซากุระยิ้มและเข้ากอดอิซึคุแน่น
"ทำได้แล้วนะคะพี่หนูจะช่วยฝึกอีกแรง"เธอยิ้มเมื่อคุยกันจบพวกเขาก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
และเมื่อตอนตี4ของอีกวัน อิซึคุได้ไปฝึกกับออลไมท์โดยมีซากุระไปด้วย
"ไง..สาวน้อยซากุระ หนุ่มน้อยมิโดริยะ"ออลไมท์ทักทายพวกเธอซากุระยิ้มและบอกทักทายกลับ
"อรุณสวัสดิ์คะ"ซากุระ
"แล้วสาวน้อยอัตลักษณ์ของเธอมีรึป่าวเพื่อฉันจะช่วยแนะนำได้"ออลไมท์กล่าวถาม
"เอ่อ..ค่ะ..ไม่เชิงว่าเป็นอัตลักษณ์ เพราะหนูไปตรวจดูหมอบอกไร้อัตลักษณ์แต่ว่าหนูใช่กุจแจกับการ์ดได้น่ะคะแบบนี้..กุจแจผู้กำพลังแห่งดวงดาวจงแสดงร่างขอเจ้าออกมาต่อหน้าข้า..ซากุระผู้เป็นนายของเจ้าขอบัญชา รีรีช...Fly"ซากุระหยิบกุจแจที่เป็นสร้อยคอเธอออกมาพร้อมถ่องคาถาและหยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าเริ่มใช่ พอเธอพูดจบ มีปีกสีขาวสว่างออกมาจากด้านหลังเธอยิ้มเล็กน้อย
"อืม..เหมือนสาวน้อยเวทย์มนต์เลยนะสาวน้อยซากุระ"เมื่อออลไมท์พูดจบซากุระเขินพร้อมคลายพลังของเธอ
"สาวน้อยแล้ว..ทำได้แค่บินหรอ"เมื่อซากุระได้ยินออลไมท์ถามดังนั้นก็ส่ายหน้าเล็กน้อย แต่ซากุระกำลังจะตอบก็มีเสียงขัดขึ้น
"ซากุระจังมีอัตลักษณ์แล้วทำไมไม่บอกผมละครับ"อิซึคุวิ่งมาจับไหล่ของซากุระเขย่าเบาๆ
"ขอโทษนะคะพี่..หนูแค่ไม่อยากให้พี่คิดว่าโดดเดียว ขอโทษคะ"ซากุระมองอิซึคุน้ำตาเธอไหลออกมานิดหน่อย
"คราวหลังอย่ามีความลับนะครับ..สัญญาสิครับ"อิซึคุมองซากุระจัง ที่อิซึคุพูดแบบนี้เพราะรู้ว่าซากุระไม่มีทางผิดสัญญา
"ค่ะ..สัญญา"ซากุระได้เกี่ยวก้อยกับอิซึคุยิ้มกว้าง และพวกเขาก็ได้เริ่มฝึกทันที เวลาล่วงเลยผ่านมา10เดือนและวันที่สอบเข้าตัวซากุระนั้นไม่ได้ไปฝึกด้วยเพราะว่าต้องทำอาหารให้กับคุณแม่และอิซึคุตอนกลับมาอาบน้ำเธอจึงตั้งใจว่าจะรอที่หน้าโรงเรียนยูเอ เมื่อถึงหน้าโรงเรียน คนก็มาทักเธอต่างๆนาๆไม่ใช่เพราะเธอน่ารักที่น่ารักก็มีบ้างแต่คำถามเดิมๆทุกครั้ง
"หนูหลงทางหรอจ้ะหรือว่ามาตามหาใครที่นี้"ซากุระหันมองยิ้มและพูดว่า
"ฉันมารอพี่ชายน่ะคะแต่ว่าฉันไม่ใช่เด็กประถมนะคะ"เมื่อเธอพูดจบคนที่ถามก็ขอโทษเธอกันใหญ่ ไม่นานอิซึคุก็มาถึง พวกเขาทั้ง2คนจึงเดินเข้าไปสอบ
ออลไมท์
มิโดริยะ อิซึคุ
บาคุโก คัตสึกิ(ไม่ได้แกงจริงๆนะค่าา)
พลังของน้องซากุระอาจจะไม่ตรงบ้างอาจจะเปลี่ยนนิ๊ดดดดหน่อยนะคะ
#Sea Sweet
ความคิดเห็น