ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่9 การสอบเข้ามหาวิทยาลัยเริ่มต้นขึ้นขึ้นแล้ว
เวลาผ่านไปเร็วมาก วันที่ 7 มิถุนายนก็มาถึงในชั่วพริบตา ซึ่งเป็นวันสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งชาติ
ในช่วงนี้ กู่ ฟาน พักผ่อนอยู่ที่บ้านหรือไม่ก็ไปฝึกซ้อมที่ยิมฝึกศิลปะป้องกันตัวระดับสูงเขาไม่ได้ไปโรงเรียนเลยเป็นเวลาหนึ่งวัน
“เวลาประชุมคือ 7.30 น. ใช่ไหม?”
กู่ ฟาน ที่เพิ่งลุกขึ้นมาจากที่เตียงได้เหลือบดูข่าวที่โพสต์ไว้ในกลุ่มของชั้นเรียนและลุกออกจากเตียงไปเจ้าห้องน้ำ
หลังจากล้างทำความสะอาดแล้ว กู่ ฟาน ก็สวมชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับการสอบ
เพื่อปกป้องความปลอดภัยในชีวิตของผู้สมัคร การสอบเข้าทางวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้จะแจกชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ให้กับผู้สมัครโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย
ชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ต่างก็เป็นเกราะวิญญาณระดับ 1 ที่สามารถทนต่อความเสียหายจากสัตว์ร้ายระดับ 1 ได้ ทำให้อัตราการรอดชีวิตของผู้สมัครสอบเพิ่มขึ้นอย่างมาก
“พร้อมแล้ว ไปกันเลย!”
กู่ ฟาน ที่มีรูปลักษณ์ใหม่ หยิบตั๋วเข้าสอบบนโต๊ะและเดินออกจากประตูไปอย่างไม่เร่งรีบ
...............
การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของเมืองหลิวหยุนจัดขึ้นในเมืองร้างแห่งหนึ่งนอกเขตชานเมือง
ผู้เข้าสอบจะต้องรวมตัวกันที่โรงเรียนของตนก่อน จากนั้นทางโรงเรียนจะจัดเตรียมรถบัสพิเศษเพื่อรับ-ส่งไปยังห้องสอบ
ทันทีที่ก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัย ฉันก็เห็นผู้สมัครทุกคนและผู้ปกครองกำลังส่งพวกเขาออกไป
หลังจากที่ กู่ ฟาน ตรวจสอบเป็นเวลา 1 สัปดาห์ เขาก็พบรถบัสโดยสารคันหนึ่งที่มีเครื่องหมายว่าวิ่งทุก 3 ปี
“กู่ฟาน ทางนี้!”
ทันทีที่ กู่ ฟาน ขึ้นรถบัส เขาก็เห็นจาง หยวนห่าว โบกมือให้เขา ดังนั้นเขาจึงเดินตรงไป นั่งลงข้างๆ จาง หยวนห่าว แล้วพูดว่า "หยวนห่าว นายมาเร็วมากเลย!"
"มันช่วยไม่ได้นี่นา ฉันตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับทั้งคืนเลย!"
จางหยวนห่าวกล่าว
กู่ ฟาน มองไปรอบๆ วงกลม มีนักเรียนเพียงไม่กี่คนที่อยู่ในสภาวะเดียวกับ จาง หยวนห่าว และนักเรียนส่วนใหญ่ต่างก็มีใบหน้าเศร้าหมอง
“โลกมันแตกต่างกันแบบนี้เหรอ?”
กู่ ฟาน ถอนหายใจ
"นายพูดว่าอะไรนะ?"
จาง หยวนห่าวถาม
"ไม่มีอะไร."
กู่ ฟานส่ายหัว
เมื่อเวลาผ่านไป รถบัสก็ค่อยๆ เต็มไปด้วยนักเรียน
ขณะนั้น ครูประจำชั้น หลิว เฟิงเหวิน ซึ่งนั่งอยู่ก็ ลุกขึ้นมาและตรวจสอบรายชื่อนักเรียนทีละคน หลังจากตรวจสอบว่าถูกต้องแล้ว เขาประกาศว่า
“ทุกคนอยู่ที่นี่ครบแล้ว ไปกันเถอะ!”
เนื่องจากมีการควบคุมจราจรบนท้องถนน รถบัสจึงสามารถเดินทางได้อย่างราบรื่นและถึงที่หมายในเวลาไม่นานนัก
หลังจากที่รถบัสหยุดลง นักเรียนต่างก็ก้าวลงจากรถบัสทีละคน และทุกคนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
มันคือจัตุรัสที่ว่างเปล่ามาก จัตุรัสมรกำแพงสูงด้านหน้า และประตูของกำแพงสูงนั้นอยู่ตรงกับจุดกึ่งกลางของจัตุรัสพอดี
“บ้าเอ๊ย เสียงคำรามของสัตว์ร้ายเหล่านี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว จะยอมแพ้การสอบตอนนี้ได้มั้ยเนี่ย”
“นับฉันด้วย แค่ได้ยินเสียงก็สั่นกลัวแล้ว ถ้าเจอตัวจริง ฉันต้องกลัวจนฉี่ราดแน่!”
................
ภายในกำแพงสูงมีเสียงคำรามน่าขนลุกเป็นระยะๆ จนทำให้บรรดานักเรียนหลายคนต้องล่าถอย
ภายในกำแพงสูงมีเมืองร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งถูกสัตว์ร้ายครอบครองมานานกว่า 20 ปีแล้ว
แม้ว่าการสนับสนุนทางทหารจะมาถึงบริเวณนี้ในภายหลัง แต่สถานที่ดังกล่าวก็ถูกทำลายโดยสัตว์ร้ายจนหมดสิ้นแล้ว และไม่มีค่าที่จะฟื้นฟูหรือสร้างขึ้นใหม่อีก
กองทัพจึงได้กวาดล้างสัตว์ร้ายทั้งหมด และเก็บสัตว์ร้ายระดับหนึ่งและสัตว์ร้ายระดับสองจำนวนหนึ่งไว้ พร้อมทั้งเปลี่ยนสถานที่ดังกล่าวให้เป็นสนามฝึกซ้อมของทหาร
ต่อมาในวันที่ 7 มิถุนายนของทุกปี สถานที่แห่งนี้ก็ยังถูกใช้เป็นศูนย์ทดสอบการเข้าศึกษาในวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ด้วย
“ฮ่าๆ น่ากลัวอะไรกัน นายคงเป็นเด็กบ้านนอกซินะ จินตนาการของนายก็เข้าท่าดีนี่!”
เสียงแห่งความเย่อหยิ่งดังขึ้นจากฝูงชน และเจ้าของเสียงนั้นเป็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา
เมื่อได้ยินเช่นนี้ นักเรียนหลายคนก็หันหน้าไปด้วยความโมโหและต้องการโต้เถียงกับเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่าเป็นเหอเหว่ยเจี๋ย พวกเขาไม่กล้าพูดออกมาทันทีและทำได้เพียงกำมือแน่นเท่านั้น
“ฮ่าๆ อย่าพูดอะไรอีกเลย? คนบ้านนอกก็สมควรทำตัวใก้เหมือนคนบ้านนอกไปสิ!”
"เนื่องจากพวกคุณไร้ประโยชน์กันมากขนาดนี้ ฉันก็เลยจะขอรับตำแหน่งที่หนึ่งในเมืองหลิวหยุนอย่างไม่เต็มใจนี้ไว้เอง!"
เหอ เหวยเจี๋ยหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง
“ไอ้นี่มันเป็นใครวะ หยิ่งชะมัด”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและถาม จาง หยวนห่าว
“เหอ เหว่ยเจี๋ย นักเรียนทุนที่เพิ่งมาถึงเมื่อไม่กี่วันก่อน มีคนเล่ากันว่ามาจากเกียวโต”
จาง หยวนห่าวตอบกลับ
กู่ ฟาน เข้าใจทันทีว่าเหอ เหว่นเจี๋ย คือใคร "เป็นนักรียนแลกเปลี่ยน" และพูดออกมาอย่างพูดไม่ออกว่า "เขาเป็นคนเกียวโต ทำไมเขาถึงอยู่ในเมือง หลิวหยุน ของเรา?"
“ทุกคนรู้กันดีว่าเขาคงไม่สามารถอยู่รอดในเกียวโตได้ ดังนั้นเขาจึงมาหาเราเพื่อสร้างฉากขึ้นมาโดยเฉพาะ!”
“นายไม่ได้มาโรงเรียน นายคงไม่รู้หรอกว่าเหอเหว่ยเจี๋ยน่ารำคาญขนาดไหน เขายึดครองสนามศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดด้วยตัวเขาเองเพราะความแข็งแกร่งของเขา!”
ดวงตาของจางหยวนห่าวเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“ไอ้บ้านี่มันมีความแข็งแกร่งขนาดไหนกันเนี่ย?”
กู่ ฟานถาม
“เหอ เหว่ยเจี๋ยเป็นผู้ใช้พลังพิเศษระดับที่1ขั้นกลาง เขามีพลังพิเศษระดับ A คือสายฟ้าวิญญาณสีม่วง ทักษะการโจมตีของเขาไปถึงระดับสูงแล้ว แม้แต่มู่เฟยเสวียยังพ่ายแพ้ต่อเขา!”
จางหยวนห่าวกล่าว
“มู่เฟยเสวียก็เอาชนะเขาไม่ได้เหมือนกันเหรอ?”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับเรื่องนี้
ดูเหมือนว่าการฝึกฝนพลังพิเศษจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แม้แต่พลังพิเศษระดับ S ก็ไม่สามารถเอาชนะพลังพิเศษระดับ A ได้
แน่นอนว่าทักษะดาบก็เป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลเช่นกัน ทักษะดาบของมู่ เฟยเสวีย อยู่ในระดับกลาง ในขณะที่ทักษะการโจมตีของ เหอ เหว่ยเจี๋ยอยู่ในระดับสูง
“เหอ เหวยเจี๋ยคนนี้กำลังรังแกพวกเราในเมืองหลิวหยุนอยู่ซัดๆ!”
จางหยวนห่าวกล่าวอย่างขมขื่น
“อย่ากังวลไปเลย เหอ เหว่ยเจี๋ยคนนี้คงดีใจได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวจะมีคนมาจัดการกับเขาเอง”
กู่ ฟาน กล่าว
“ใคร” จางหยวนห่าวถามด้วยความประหลาดใจ
“ฉันเอง!” กู่ ฟานชี้ที่ตัวเอง
"ฮ่าๆ นายล้อเล่นอีกแล้วนะ!"
จางหยวนห่าวหัวเราะ และหลังจากฟังคำพูดของ กู่ ฟาน อารมณ์ของเขาดีขึ้นมาก
“สวัสดีตอนเช้า ผู้เข้าสอบที่น่ารักทุกคนฉันชื่อเฉิง โชวจื้อ หัวหน้าผู้คุมสอบการคัดเลือกเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ในเมืองหลิวหยุน”
ทันทีที่คำเหล่านี้หลุดออกมา จัตุรัสก็เงียบสงบลงทันที และนักเรียนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่แท่นกลางจัตุรัส
บนแท่นกลางจัตุรัส มีเจ้าหน้าที่ในชุดทหารผู้สง่างามยืนอยู่ เขาคือเฉิงโชวจื้อ หัวหน้าผู้คุมสอบการสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของเมืองหลิวหยุน
“ความรู้สึกกดดันช่างรุนแรงจริงๆ นี่ไม่ใช่ผู้ใช้พลังพิเศษระดับสองอย่างแน่นอน! เขาเป็นผ฿้ใช้พลังพิเศษระดับสามหรือเปล่า? หรือแม้กระทั่งระดับสี่?”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจในใจลึกๆ ด้วยการรับรู้ที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งของดวงตาริคุกัน เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของผู้คุมสอบคนนี้!
“การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ก่อนหน้านั้น ฉันจะบอกข้อควรระวังบางประการแก่ผู้เข้าสอบ โปรดฟังอย่างตั้งใจ!”
“การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้นี้เริ่มตรงเวลา 9.00 น. และสิ้นสุดในเวลา 17.00 น. รวมทั้งสิ้น 8 ชั่วโมง”
“สถานที่สอบคือเมืองร้างที่อยู่ด้านหลังจัตุรัส เช่นเดียวกับปีก่อนๆ เมืองร้างแห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็น 4 โซน ได้แก่ A, B, C และ D”
“พื้นที่ D อยู่บริเวณชานเมืองที่ถูกทิ้งร้าง มีเพียงสัตว์ร้ายระดับ 1 เท่านั้นที่จะปรากฏขึ้น”
“พื้นที่ C ตั้งอยู่ใจกลางเมืองร้าง สัตว์ร้ายที่อาศัยอยู่ที่นั้นส่วนใหญ่อยู่ในระดับ 1 ขั้นกลาง”
“พื้นที่ B ตั้งอยู่ในลึกเข้าไปในเมืองร้างแห่งหนึ่ง สัตว์ร้ายร้ายครึ่งหนึ่งที่นั้นเป็นสัตว์ร้ายระดับ1ขั้นสูงสุด”
“พื้นที่ A ตั้งอยู่ในใจกลางของเมืองร้าง สัตว์ร้ายระดับต่ำสุดที่นั้นคือระดับ1 นอกจากนี้ยังมีสัตว์ร้ายระดับที่2แอบซ่อนอยู่ที่นั้นน้อยมาก”
“พื้นที่แต่ละแห่งมีความยากง่ายไม่เหมือนกัน ผู้สมัครต้องเลือกพื้นที่ตามความถนัดของตนเอง!”
หัวหน้าผู้คุมสอบเฉิง โชวจื้อกล่าวอย่างจริงจัง
*โปรดติดตามตอนต่อไป*
ในช่วงนี้ กู่ ฟาน พักผ่อนอยู่ที่บ้านหรือไม่ก็ไปฝึกซ้อมที่ยิมฝึกศิลปะป้องกันตัวระดับสูงเขาไม่ได้ไปโรงเรียนเลยเป็นเวลาหนึ่งวัน
“เวลาประชุมคือ 7.30 น. ใช่ไหม?”
กู่ ฟาน ที่เพิ่งลุกขึ้นมาจากที่เตียงได้เหลือบดูข่าวที่โพสต์ไว้ในกลุ่มของชั้นเรียนและลุกออกจากเตียงไปเจ้าห้องน้ำ
หลังจากล้างทำความสะอาดแล้ว กู่ ฟาน ก็สวมชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ที่ออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับการสอบ
เพื่อปกป้องความปลอดภัยในชีวิตของผู้สมัคร การสอบเข้าทางวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้จะแจกชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ให้กับผู้สมัครโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย
ชุดต่อสู้และรองเท้าต่อสู้ต่างก็เป็นเกราะวิญญาณระดับ 1 ที่สามารถทนต่อความเสียหายจากสัตว์ร้ายระดับ 1 ได้ ทำให้อัตราการรอดชีวิตของผู้สมัครสอบเพิ่มขึ้นอย่างมาก
“พร้อมแล้ว ไปกันเลย!”
กู่ ฟาน ที่มีรูปลักษณ์ใหม่ หยิบตั๋วเข้าสอบบนโต๊ะและเดินออกจากประตูไปอย่างไม่เร่งรีบ
...............
การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของเมืองหลิวหยุนจัดขึ้นในเมืองร้างแห่งหนึ่งนอกเขตชานเมือง
ผู้เข้าสอบจะต้องรวมตัวกันที่โรงเรียนของตนก่อน จากนั้นทางโรงเรียนจะจัดเตรียมรถบัสพิเศษเพื่อรับ-ส่งไปยังห้องสอบ
ทันทีที่ก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัย ฉันก็เห็นผู้สมัครทุกคนและผู้ปกครองกำลังส่งพวกเขาออกไป
หลังจากที่ กู่ ฟาน ตรวจสอบเป็นเวลา 1 สัปดาห์ เขาก็พบรถบัสโดยสารคันหนึ่งที่มีเครื่องหมายว่าวิ่งทุก 3 ปี
“กู่ฟาน ทางนี้!”
ทันทีที่ กู่ ฟาน ขึ้นรถบัส เขาก็เห็นจาง หยวนห่าว โบกมือให้เขา ดังนั้นเขาจึงเดินตรงไป นั่งลงข้างๆ จาง หยวนห่าว แล้วพูดว่า "หยวนห่าว นายมาเร็วมากเลย!"
"มันช่วยไม่ได้นี่นา ฉันตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับทั้งคืนเลย!"
จางหยวนห่าวกล่าว
กู่ ฟาน มองไปรอบๆ วงกลม มีนักเรียนเพียงไม่กี่คนที่อยู่ในสภาวะเดียวกับ จาง หยวนห่าว และนักเรียนส่วนใหญ่ต่างก็มีใบหน้าเศร้าหมอง
“โลกมันแตกต่างกันแบบนี้เหรอ?”
กู่ ฟาน ถอนหายใจ
"นายพูดว่าอะไรนะ?"
จาง หยวนห่าวถาม
"ไม่มีอะไร."
กู่ ฟานส่ายหัว
เมื่อเวลาผ่านไป รถบัสก็ค่อยๆ เต็มไปด้วยนักเรียน
ขณะนั้น ครูประจำชั้น หลิว เฟิงเหวิน ซึ่งนั่งอยู่ก็ ลุกขึ้นมาและตรวจสอบรายชื่อนักเรียนทีละคน หลังจากตรวจสอบว่าถูกต้องแล้ว เขาประกาศว่า
“ทุกคนอยู่ที่นี่ครบแล้ว ไปกันเถอะ!”
เนื่องจากมีการควบคุมจราจรบนท้องถนน รถบัสจึงสามารถเดินทางได้อย่างราบรื่นและถึงที่หมายในเวลาไม่นานนัก
หลังจากที่รถบัสหยุดลง นักเรียนต่างก็ก้าวลงจากรถบัสทีละคน และทุกคนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
มันคือจัตุรัสที่ว่างเปล่ามาก จัตุรัสมรกำแพงสูงด้านหน้า และประตูของกำแพงสูงนั้นอยู่ตรงกับจุดกึ่งกลางของจัตุรัสพอดี
“บ้าเอ๊ย เสียงคำรามของสัตว์ร้ายเหล่านี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว จะยอมแพ้การสอบตอนนี้ได้มั้ยเนี่ย”
“นับฉันด้วย แค่ได้ยินเสียงก็สั่นกลัวแล้ว ถ้าเจอตัวจริง ฉันต้องกลัวจนฉี่ราดแน่!”
................
ภายในกำแพงสูงมีเสียงคำรามน่าขนลุกเป็นระยะๆ จนทำให้บรรดานักเรียนหลายคนต้องล่าถอย
ภายในกำแพงสูงมีเมืองร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งถูกสัตว์ร้ายครอบครองมานานกว่า 20 ปีแล้ว
แม้ว่าการสนับสนุนทางทหารจะมาถึงบริเวณนี้ในภายหลัง แต่สถานที่ดังกล่าวก็ถูกทำลายโดยสัตว์ร้ายจนหมดสิ้นแล้ว และไม่มีค่าที่จะฟื้นฟูหรือสร้างขึ้นใหม่อีก
กองทัพจึงได้กวาดล้างสัตว์ร้ายทั้งหมด และเก็บสัตว์ร้ายระดับหนึ่งและสัตว์ร้ายระดับสองจำนวนหนึ่งไว้ พร้อมทั้งเปลี่ยนสถานที่ดังกล่าวให้เป็นสนามฝึกซ้อมของทหาร
ต่อมาในวันที่ 7 มิถุนายนของทุกปี สถานที่แห่งนี้ก็ยังถูกใช้เป็นศูนย์ทดสอบการเข้าศึกษาในวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ด้วย
“ฮ่าๆ น่ากลัวอะไรกัน นายคงเป็นเด็กบ้านนอกซินะ จินตนาการของนายก็เข้าท่าดีนี่!”
เสียงแห่งความเย่อหยิ่งดังขึ้นจากฝูงชน และเจ้าของเสียงนั้นเป็นชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา
เมื่อได้ยินเช่นนี้ นักเรียนหลายคนก็หันหน้าไปด้วยความโมโหและต้องการโต้เถียงกับเขา แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่าเป็นเหอเหว่ยเจี๋ย พวกเขาไม่กล้าพูดออกมาทันทีและทำได้เพียงกำมือแน่นเท่านั้น
“ฮ่าๆ อย่าพูดอะไรอีกเลย? คนบ้านนอกก็สมควรทำตัวใก้เหมือนคนบ้านนอกไปสิ!”
"เนื่องจากพวกคุณไร้ประโยชน์กันมากขนาดนี้ ฉันก็เลยจะขอรับตำแหน่งที่หนึ่งในเมืองหลิวหยุนอย่างไม่เต็มใจนี้ไว้เอง!"
เหอ เหวยเจี๋ยหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง
“ไอ้นี่มันเป็นใครวะ หยิ่งชะมัด”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและถาม จาง หยวนห่าว
“เหอ เหว่ยเจี๋ย นักเรียนทุนที่เพิ่งมาถึงเมื่อไม่กี่วันก่อน มีคนเล่ากันว่ามาจากเกียวโต”
จาง หยวนห่าวตอบกลับ
กู่ ฟาน เข้าใจทันทีว่าเหอ เหว่นเจี๋ย คือใคร "เป็นนักรียนแลกเปลี่ยน" และพูดออกมาอย่างพูดไม่ออกว่า "เขาเป็นคนเกียวโต ทำไมเขาถึงอยู่ในเมือง หลิวหยุน ของเรา?"
“ทุกคนรู้กันดีว่าเขาคงไม่สามารถอยู่รอดในเกียวโตได้ ดังนั้นเขาจึงมาหาเราเพื่อสร้างฉากขึ้นมาโดยเฉพาะ!”
“นายไม่ได้มาโรงเรียน นายคงไม่รู้หรอกว่าเหอเหว่ยเจี๋ยน่ารำคาญขนาดไหน เขายึดครองสนามศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดด้วยตัวเขาเองเพราะความแข็งแกร่งของเขา!”
ดวงตาของจางหยวนห่าวเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“ไอ้บ้านี่มันมีความแข็งแกร่งขนาดไหนกันเนี่ย?”
กู่ ฟานถาม
“เหอ เหว่ยเจี๋ยเป็นผู้ใช้พลังพิเศษระดับที่1ขั้นกลาง เขามีพลังพิเศษระดับ A คือสายฟ้าวิญญาณสีม่วง ทักษะการโจมตีของเขาไปถึงระดับสูงแล้ว แม้แต่มู่เฟยเสวียยังพ่ายแพ้ต่อเขา!”
จางหยวนห่าวกล่าว
“มู่เฟยเสวียก็เอาชนะเขาไม่ได้เหมือนกันเหรอ?”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับเรื่องนี้
ดูเหมือนว่าการฝึกฝนพลังพิเศษจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แม้แต่พลังพิเศษระดับ S ก็ไม่สามารถเอาชนะพลังพิเศษระดับ A ได้
แน่นอนว่าทักษะดาบก็เป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลเช่นกัน ทักษะดาบของมู่ เฟยเสวีย อยู่ในระดับกลาง ในขณะที่ทักษะการโจมตีของ เหอ เหว่ยเจี๋ยอยู่ในระดับสูง
“เหอ เหวยเจี๋ยคนนี้กำลังรังแกพวกเราในเมืองหลิวหยุนอยู่ซัดๆ!”
จางหยวนห่าวกล่าวอย่างขมขื่น
“อย่ากังวลไปเลย เหอ เหว่ยเจี๋ยคนนี้คงดีใจได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวจะมีคนมาจัดการกับเขาเอง”
กู่ ฟาน กล่าว
“ใคร” จางหยวนห่าวถามด้วยความประหลาดใจ
“ฉันเอง!” กู่ ฟานชี้ที่ตัวเอง
"ฮ่าๆ นายล้อเล่นอีกแล้วนะ!"
จางหยวนห่าวหัวเราะ และหลังจากฟังคำพูดของ กู่ ฟาน อารมณ์ของเขาดีขึ้นมาก
“สวัสดีตอนเช้า ผู้เข้าสอบที่น่ารักทุกคนฉันชื่อเฉิง โชวจื้อ หัวหน้าผู้คุมสอบการคัดเลือกเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ในเมืองหลิวหยุน”
ทันทีที่คำเหล่านี้หลุดออกมา จัตุรัสก็เงียบสงบลงทันที และนักเรียนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่แท่นกลางจัตุรัส
บนแท่นกลางจัตุรัส มีเจ้าหน้าที่ในชุดทหารผู้สง่างามยืนอยู่ เขาคือเฉิงโชวจื้อ หัวหน้าผู้คุมสอบการสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ของเมืองหลิวหยุน
“ความรู้สึกกดดันช่างรุนแรงจริงๆ นี่ไม่ใช่ผู้ใช้พลังพิเศษระดับสองอย่างแน่นอน! เขาเป็นผ฿้ใช้พลังพิเศษระดับสามหรือเปล่า? หรือแม้กระทั่งระดับสี่?”
กู่ ฟาน รู้สึกประหลาดใจในใจลึกๆ ด้วยการรับรู้ที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งของดวงตาริคุกัน เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของผู้คุมสอบคนนี้!
“การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ก่อนหน้านั้น ฉันจะบอกข้อควรระวังบางประการแก่ผู้เข้าสอบ โปรดฟังอย่างตั้งใจ!”
“การสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้นี้เริ่มตรงเวลา 9.00 น. และสิ้นสุดในเวลา 17.00 น. รวมทั้งสิ้น 8 ชั่วโมง”
“สถานที่สอบคือเมืองร้างที่อยู่ด้านหลังจัตุรัส เช่นเดียวกับปีก่อนๆ เมืองร้างแห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็น 4 โซน ได้แก่ A, B, C และ D”
“พื้นที่ D อยู่บริเวณชานเมืองที่ถูกทิ้งร้าง มีเพียงสัตว์ร้ายระดับ 1 เท่านั้นที่จะปรากฏขึ้น”
“พื้นที่ C ตั้งอยู่ใจกลางเมืองร้าง สัตว์ร้ายที่อาศัยอยู่ที่นั้นส่วนใหญ่อยู่ในระดับ 1 ขั้นกลาง”
“พื้นที่ B ตั้งอยู่ในลึกเข้าไปในเมืองร้างแห่งหนึ่ง สัตว์ร้ายร้ายครึ่งหนึ่งที่นั้นเป็นสัตว์ร้ายระดับ1ขั้นสูงสุด”
“พื้นที่ A ตั้งอยู่ในใจกลางของเมืองร้าง สัตว์ร้ายระดับต่ำสุดที่นั้นคือระดับ1 นอกจากนี้ยังมีสัตว์ร้ายระดับที่2แอบซ่อนอยู่ที่นั้นน้อยมาก”
“พื้นที่แต่ละแห่งมีความยากง่ายไม่เหมือนกัน ผู้สมัครต้องเลือกพื้นที่ตามความถนัดของตนเอง!”
หัวหน้าผู้คุมสอบเฉิง โชวจื้อกล่าวอย่างจริงจัง
*โปรดติดตามตอนต่อไป*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น