ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พลังหยุดโลก: ได้รับมุเก็น(ไร้ขีดจำกัด) ในการปลุกพลังในตอนเริ่มต้น(นิยายแปล)

    ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่17 เขาต้องโกงแน่ๆ!

    • อัปเดตล่าสุด 10 ส.ค. 67


    "กระบวนท่าที่1ซึคิชิโระ-จันทราสีขาว!"

    ร่างของ มู่ เฟยเสวีย เคลื่อนไหวและ โบกมือไปข้างหน้ามดเพลิงแดงระดับ 1ขั้นกลางก็ถูกแช่แข็งจนกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง จากนั้นก็แตกสลายไป

    แม้ว่าดาบโซเดะโนะชิรายูกิจะมีพลังระดับ S แต่ความสามารถในการโจมตีของมันก็ไม่สูงนัก ไม่ดีเท่ากับสายฟ้าวิญญาณสีม่วงระดับ A อีกด้วย

    โซเดะโนะชิรายูกิเก่งเรื่องการควบคุมมากกว่าการโจมตี การฆ่าสัตว์ร้ายระดับ1ขั้นกลางในทันทีถือว่าเป็นขีดจำกัดแล้ว

    แม้ว่า มู่ เฟยเสวีย จะมีความสามารถในการล่าสัตว์ร้ายระดับสูง แต่พลังของเธอไม่เพียงพอและประสิทธิภาพในการล่าของเธอก็ต่ำเกินไป โดยรวมแล้ว เธอยังคงได้คะแนนมากกว่าในการล่าสัตว์ระดับ 1ขั้นกลางต่อไป

    มู่เฟยเสวียเปิดสร้อยข้อมืออัจฉริยะของเธอและเตรียมที่จะดูอันดับปัจจุบัน เธอเพิ่งฆ่าสัตว์ร้ายไปหลายตัวและอาจจะสามารถย่นระยะห่างกับอันดับหนึ่งได้

    อันดับ 3: มู่ เฟยเสวีย 3952 คะแนน

    “อันดับฉันลดลงได้ยังไง!”

    มู่เฟยเสวียรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย หลังจากปลุกพลังระดับ S สำเร็จในที่สุด เธอก็อยู่ในอันดับที่สองเสมอ ครั้งนี้มันน่าตกใจยิ่งกว่าเดิม เธอไม่สามารถรักษาอันดับที่สองไว้ได้และตกลงมาอยู่อันดับที่สาม

    โดยไม่รู้ตัว เธอมองขึ้นไปเพื่อดูว่าใครเป็นคนทำให้เธอตกอันดับลงมา

    คุณไม่รู้เรื่องนี้ แต่คุณตกใจเมื่อเห็นมัน ไม่เพียงแต่เธอเท่านั้น แต่เหอเหว่ยเจี๋ยที่เคยอยู่ในอันดับหนึ่งมาตลอดก็ตกมาอยู่อันดับสองด้วย!

    “ที่หนึ่ง กู่ฟาน?”

    เมื่อมองดูอันดับหนึ่งในรายการจัดอันดับ มู่เฟยเสวียก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นก็ยิ้มด้วยความโล่งใจ

    ขณะที่ยิ้ม มู่เฟยเสวียก็นึกถึงฉากที่เกิดขึ้นบนท้องถนนเมื่อไม่กี่วันก่อนอีกครั้ง:

    เขาป้องกันการโจมตีเต็มพลังของผู้ใช้พลังพิเศษระดับสองและได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลาย แม้แต่การทำลายตัวเองของผู้ใช้พลังพิเศษระดับสองก็ไม่สามารถทำร้าย กู่ ฟานได้ แม้แต่น้อย

    ไม่ต้องแปลกใจเลยที่ กู่ ฟาน ผู้มีความแข็งแกร่งขนาดนี้จะได้ชนะเลิศในการสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้

    “ฉันต้องฝึกฝนให้มากขึ้น!”

    มู่เฟยเสสียเก็บความคิดของเธอลงไป มือถือดาบโซเดะโนะชิรายูกิ แล้วเดินอย่างสง่างามเข้าไปในส่วนลึกของเมืองร้าง

    ..............

    ในพื้นที่ C ของเมืองร้าง จางหยวนห่าวนอนพิงต้นไม้ใหญ่และเปิดสร้อยข้อมืออัจฉริยะของเขาเพื่อตรวจสอบอันดับ ทันทีที่เขาเปิดมัน ชื่อของ กู่ ฟาน ก็ปรากฏให้เห็นอย่างเด่นชัดในอันดับที่1

    “บ้าเอ๊ย กู่ ฟาน นายมันแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

    “เหอเหวยเจี๋ยคงจะไม่คาดฝันว่าจะมีใครมาเหยียบย่ำเขา ช่องว่างคะแนนมันห่างกันมาก!”

    จางหยวนห่าวตะโกนด้วยความตื่นเต้น

    ..............

    “มันเกิดอะไรขึ้นกัน!”

    เหอ เหว่ยเจี๋ยขมวดคิ้วเมื่อเปิดดูสร้อยข้อมืออัจฉริยะและเห็นว่าอันดับของเขาตกลงมาอยู่อันดับที่2

    เมื่อเห็นชื่อที่ไม่คุ้นเคยในตอนแรก เหอ เหว่ยเจี๋ยก็รู้สึกไม่พอใจมากและพูดว่า "กู่ ฟาน คนนี้คือใครมาจากไหนกัน?"

    หากที่หนึ่งเป็น มู่ เฟยเสวีย เขาคงไม่แสดงปฏิกิริยาเช่นตอนนี้ แต่มีคนที่เขาไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อมาก่อนเข้ามาครองอันดับที่1แทนเขา ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

    “พลังพิเศษของฉันคือสายฟ้าวิญญาณสีม่วง ถ้าพูดถึงพลังทำลายล้างเพียงอย่างเดียว มันจัดอยู่ในอันดับที่ดีที่สุดในบรรดาพลังพิเศษระดับ A ทั้งหมด!”

    “แล้วทำไมกู่ ฟาน คนนี้ ทำไมเขาถึงได้มีอันดับที่สูงกว่าฉัน หรืออาจเป็นเพราะว่าพลังของเขาอยู่ในระดับ S ?”

    “ไม่หรอก ถ้าพลังพิเศษของ กู่ ฟาน อยู่ในระดับ S จริงๆ มันคงกระจายไปทั่วเมืองเล็กๆ แห่งนี้แล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะไม่รู้เรื่องนี้”

    “แม้ว่า กู่ ฟาน จะมีพลังระดับ S เขาก็ไม่สามารถแข็งแกร่งกว่าฉันได้ ฉันเป็นผู้ใช้พลังระดับ 1 ขั้นกลางและฉันยังเชี่ยวชาญทักษะการต่อสู้ขั้นสูงอีกด้วย!”

    ยิ่งเหอ เหวยเจี๋ยคิดเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีบางอย่างผิดปกติมากขึ้นเท่านั้น เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมกู่ฟานถึงได้มีอันดับที่สูงกว่าเขา

    “กู่ ฟาน มี 4396 คะแนน ส่วนฉันมี 4087 คะแนน ความแตกต่างนั้นสามารถแก้ไขได้ เวลาผ่านไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น และฉันก็ยังมีโอกาส!”

    เหอ เว่ยเจี๋ยกัดฟัน ปิดสร้อยข้อมืออัจฉริยะ แล้ววิ่งไปยังบริเวณนั้นไม่ไกลนัก มันเป็นบริเวณที่เขาไม่เคยไปมาก่อน และต้องมีสัตว์ร้ายมากมายอยู่ในบริเวณนั้น

    แต่เมื่อเหอ เว่ยเจี๋ยมาถึงที่กั้น เขาก็รู้สึกถึงบางอย่างแปลก ๆ ทันที สภาพแวดล้อมเงียบสงบเกินไป และไม่มีสัตว์ร้ายตัวใดปรากฏตัวมาเป็นเวลานาน

    ในไม่ช้า เหอ เว่ยเจี๋ยก็พบซากศพของสัตว์ร้ายที่ไร้หัวอยู่บนพื้น มันคือสัตว์ร้ายระดับ 1ขั้นสูง เสือเล็บแดง!

    “มันเป็นไปได้อย่างไร?”

    ดวงตาของเหอ เหว่ยเจี๋ยเบิกกว้าง เขาไม่เคยคิดเลยว่านักเรียนคนไหนจะสามารถฆ่าเสือเล็บแดงได้

    ใครกัน? อาจจะเป็นกู่ฟานก็ได้? ไม่หรอก คุณต้องกำจัดมันอย่างมั่นใจ ไม่มีใครอีกแล้วนอกจากกู่ฟาน!

    เดินต่อไปก็เห็นซากเสือเล็บแดงอยู่บนถนนบ้างเล็กน้อย พวกมันมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือไม่มีหัว

    เหอ เหว่ยเจี๋ยเริ่มรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาเดินไปถึงทางแยก ในที่สุดเขาก็ล้มลงและตะโกนว่า "เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!"

    เพียงเพราะมีหลุมขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 30 เมตรอยู่ตรงหน้าเขา หลุมนั้นเต็มไปด้วยเลือดและเนื้อ จากกรงเล็บสีแดงที่แตกหัก สามารถมองเห็นได้ว่าสิ่งเหล่านี้ประกอบด้วยเสือเล็บแดงตัวแล้วตัวเล่า

    “ฉันเข้าใจแล้ว กู่ ฟาน จะต้องโกงแน่ๆ เขาละเมิดกฎการทดสอบและใช้อาวุธวิญญาณระดับสองหรือสูงกว่าแน่นอน!”

    ทันใดนั้น เหอเหวยเจี๋ยก็เข้าใจและรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

    มันง่ายมาก แม้แต่อัจฉริยะระดับสูงของเกียวโตก็ยังมีทำลายล้างในระดับนี้ไม่ได้ แล้ว กู่ ฟาน ที่เป็นแค่ชาวเมืองหลิวหยุนเล็กแบบนี้ จะทำได้ยังไง

    งั้น กู่ ฟาน ก็จะต้องโกงอยู่แน่!

    “คราบเลือดยังไม่แห้ง แสดงว่า กู่ ฟาน ก็ไม่ได้อยู่ไกลนัก…”

    "กู่ฟาน ฉันจะพบคุณเร็วๆ นี้และเปิดเผยหน้าตาที่แท้จริงของการโกงของคุณ!"

    เหอ เหว่ยมองไปข้างหน้าและยิ้มอย่างชั่วร้าย

    ...............

    กู่ ฟาน เปิดสร้อยข้อมืออัจฉริยะของเขา ดูแผนที่ และมองไปข้างหน้า

    "หลังจากผ่านสะพานที่พังนี้ไปแล้ว ข้างหน้าคือพื้นที่ A ซึ่งเป็นพื้นที่แกนกลางของเมืองร้างแห่งนี้"

    กู่ ฟาน ได้ข้อสรุปแล้ว

    ในการสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ พื้นที่ A เป็นพื้นที่สุดท้าย สัตว์ดุร้ายที่อ่อนแอที่สุดที่นี่ล้วนเป็นสัตว์ร้ายระดับ 1 ขั้นสูงและยังมีสัตว์ร้ายระดับ 2 แฝงตัวอยู่ด้วย ระดับความอันตรายนั้นมากกว่าพื้นที่อื่นมาก

    โดยเฉพาะสัตว์ร้ายระดับที่สอง เรียกได้ว่าเป็นความยากสุดท้ายที่ผู้ตั้งบททดสอบตั้งไว้ แม้ว่าคะแนนจะสูงมาก แต่ก็ยากมากเช่นกัน มีเพียงผู้สมัครที่มีความสามารถพิเศษเท่านั้นที่จะมีโอกาสเอาชนะมันได้

    การฆ่าสัตว์ร้ายระดับ2ขั้นต่ำจะได้รับคะแนนโดยตรง 2,000 คะแนน และการฆ่าสัตว์ร้ายระดับ2ขั้นกลางจะได้รับคะแนนโดยตรง 10,000 คะแนน ซึ่งมากกว่าที่การฆ่าสัตว์ร้ายระดับ1มาก

    เพื่อที่จะขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของมณฑลเจียงเป่ย และเพื่อให้ได้คะแนนมากที่สุดด้วย

    เป้าหมายของ กู่ ฟาน นั้นชัดเจนมาก เขาต้องการค้นหาสัตว์ร้ายระดับ 2 ทั้งหมดและฆ่าพวกมันให้หมดภายในเวลาที่เหลือของการสอบ!

    ขณะที่ กู่ ฟาน กำลังจะเดินไปข้างหน้า เขาก็รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวในป่าไม่ไกลจากด้านหลังเขา และมีชายหนุ่มถือหอกเดินออกมา

    กู่ ฟาน ได้พบกับชายหนุ่มคนนี้ เหอ เหว่ยเจี๋ย นักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากเกียวโต

    ชุดต่อสู้ของเหอเหว่ยเจี๋ยขาดรุ่งริ่ง มีคราบเลือดอยู่ทุกที่ ส่วนใหญ่เป็นคราบเลือดของสัตว์ร้าย และมีคราบเลือดจำนวนเล็กน้อยที่เป็นของเขาเอง

    ไม่เพียงแต่เครื่องแบบของเขาเท่านั้น แต่ใบหน้าของเขายังเปื้อนเลือดสีแดงเข้ม และผมของเขายังยุ่งเหยิงอีกด้วย เมื่อเปรียบเทียบกับ กู่ ฟาน ที่ไม่มีรอยต่างๆแล้ว เหอ เหว่ยเจี๋ย ก็ดูเหมือนคนป่า

    “คุณคือกู่ฟานใช่ไหม?”

    เหอ เหวยเจี๋ยถาม

    “ใช่แล้ว ฉันคือ กู่ฟาน”

    “คุณคงเป็นเหอ เว่ยเจี๋ย ว่ากันว่าคุณมาจากเกียวโต และเรียกเมืองหลิวหยุนของเราว่าชนบท”

    “แต่เด็กบ้านนอกคงจะเป็นคุณมากกว่ารึเปล่า?”

    เมื่อถึงจุดนี้ กู่ ฟาน หัวเราะออกมาตรงๆ

    *โปรดติดตามตอนต่อไป*
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×