เมื่อผมเห็นชายไร้มารยาทคนนั้นก็เดินเข้าไปหาโดยไม่คิดว่าจะเกิดอะไรกับตัวเองเมื่อเดินไปหาก็พูดว่า"นิของนาย"// ซองอูยื่นนำ้ที่ซื้อมาให้คนข้างหน้า
คัง: นี้มันอะไร
ชายไร้มารยาทค่อยๆมองขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ เเล้วลุกขึ้นด้วยตัวที่สูงกว่าทำให้ ร่างกายที่กำยำทำให้ผม "ตกหลุมรัก"เมื่อเเรกเห็น
คัง:นี้ขอ...บ..ขอ.ข.อ..บ..ใ...จ....นะ
อง:อะไร นะ
คังเดินเข้าใกล้คนข้างหน้าจนองถอยหลังจนติดพาหนังเเล้วยื่นปากไปที่หูขององช้าๆ
อง:ตอนนั้นผมได้กลิ่นน้ำหอมที่หอมหวาน เเละ ได้รู้สคกถึงลมหายใจที่ค่อยๆขยับเข้าหาเรื่อยๆ
คัง: นายนี่....นี่...นารักจังเลยนะ...ซ้อมเสร็จไปที่ห้องฉันนะ...407
เเล้วชายคนนั้นก็ยื่นกุญเเจใส่ในกระเป๋ากางเกงช้าๆๆเเล้วเดินหนีออกไป (ยิ้ม)
อง: ด้วยความตกใจยังยื่นค้างจนได้สติกลับมาเเล้วรีบวิ่งกลับห้องซ้อมอย่ารวดเร็วเมื่อไปถึงห้องซ้อมพวกๆๆพี่ ด็ ซ้อ ม เสร็จ เเล้ว
ฮา: อ้าว..นายไปไหนมาพวกเรารอนายนาน..เเล้ว นะ
จี:อย่าไปพูดให้น้องเขาดิ...(โมโหนิดๆ)
อง:คือผมหลงทางนะครับ..เขารู้สึกผิดที่หลอกพวกพี่ๆว่าหลงทาง
ทุกคนต่างๆเกนื่อยล้าที่ซ้อมเต้นมากันเหนื่อย. เเละเเยกย้ายไปกลับหอ. เเต่เขายังคงสงสัยที่ชายคนนั้นให้ไปหา องตัดสินใจไปตามที่คังบอกเเล้วเดินไปที่คอนโดเเห่งหนึ่ง....เมื่อเขาเดินไปถึงหน้าห้อง..ห้องนั่นเปนห้องเปนประตูขนานใหญ่เขาตัดสินใจ
อง:เอา..ว่ะ..เปนไงเปนกัน..ฉันต้องทำให้เขาขอโทษเรื่องวันนี้ให้ได้
องเดินไขกุญเเจเขาไปช้าๆๆเเต่ห้องนั้น..มืดสนิดไม่มีเสียงอะไรสักนิเหมือนกับห้องที่ไม่เคยมีใครอยู่
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น