คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คนหรือผีจูออน
เบอร์ดี้ที่รัก
โดย ฟ้ารดา
แนว โรแมนติก-คอมเมดี้
ตอน คนหรือผีจูออน
เสียงโทรศัพท์ดังติดๆ กันหลายครั้ง ปลุกภาคินที่นอนเปลือยกายอยู่ใต้ผ้านวมให้รู้สึกตัว เขาขยับศีรษะบนหมอนไปมาแล้วยกมือปิดหูด้วยความรำคาญ แต่เสียงโทรศัพท์ยังคงดังอีกครั้ง ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งตาปรือเพราะยังง่วงติดหมัด
“ใครโทร. มา หนวกหูจริง”
ชายหนุ่มมองหาโทรศัพท์ ทว่ากลับสะดุ้งตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อเห็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งนอนหันหลังให้
“เฮ้ย! อะไรวะเนี่ย ใครมานอนกับเรา เวรละ ไม่ใช่ห้องเรานี่หว่า”
ร่างใหญ่ลุกพรวดยืนกับพื้นด้วยความตกใจ แต่ความเย็นที่กระทบร่างจนต้องตะปบมือลงตรงหว่างขาซึ่งมีแค่เพียงกางเกงในสีขาวเพียงตัวเดียว
“ตื่นแล้วหรือคะพี่”
หญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ หันหน้ามาถาม ทันทีที่ภาคินเห็นถึงกับสะดุ้งและอุทานด้วยความตกใจ
“เฮ้ย! ทำไมถึงเป็นอย่างนี้”
“มีอะไรหรือคะพี่”
“เอ่อ เธอ เธอเป็นใคร”
เขาถามหญิงสาวที่มีใบหน้าขาวซีดขอบตาคล้ำเหมือนผีจูออน ไม่มีความสวยงามแม้แต่น้อย ขณะภาคินกำลังอดสั่นขวัญแขวนอยู่นั่นเองบีคว้าผ้าเช็ดตัวที่พาดอยู่บนเก้าอี้มาพันหน้าอกลุกแล้วเดินเข้ามาหาทำท่าจะจับมือ แต่ชายหนุ่มถอยกรูด
“บีทำงานอยู่ที่ร้านเมื่อคืนพี่จำไม่ได้หรือคะ”
‘ใครจะจำได้สยดสยองซะขนาดนี้’
เขาคิดในใจแต่ไม่กล้าพูด บีก้าวเข้ามาจนชิดจับมือเขาไว้ร่างใหญ่สะดุ้งขนลุกเกรียว หญิงสาวยิ้มคิดว่าเช้านี้อาจจะมีรายการพิเศษซึ่งหมายความว่าเธอจะได้เงินเพิ่มขึ้น
“เมื่อคืนพี่เมามากให้บีขับรถค่ะ พอเข้ามาในห้องพี่ก็ทำอย่างนั้นแล้วหลับไปเลย”
“หา ผมทำคุณด้วยหรือ”
“ก็แหม จ่ายเงินให้แล้วก็ต้องกินสิคะ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะปลอดภัย บีมีเครื่องป้องกันเอาไว้พร้อมถ้าไม่เชื่อดูหลักฐานก็ได้นะคะ
“ผมจะกลับบ้าน”
ภาคินส่ายหน้าไปมา ไม่ยอมดูหลักฐานที่บีอ้างว่าเขามีความสัมพันธ์ทางกายกับเธอเรียบร้อยแล้ว แต่เขาไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้เพราะเมาขนาดนั้นคงไม่มีปัญญาที่จะทำอะไร นอกจากนอนหลับอย่างเดียว
ผู้หญิงคนนี้โกหกเพื่อที่จะให้รู้ว่าเขาเคยนอนด้วยเท่านั้นแล้วจะได้ติดต่อกันเรื่อยๆ เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ทำแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติ
“พี่จะกลับแล้วหรือคะน่าจะนอนต่ออีกสักพัก”
“ไม่ได้หรอก นี่มันก็สายมากแล้ว ผมยังไม่ได้เข้าบริษัทเลย ป่านนี้พ่อบ่นแย่แล้ว” เขาตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักพลางใส่เสื้อผ้าด้วยความเร่งรีบ
“พี่ทำบริษัทอะไรคะ”
“กล้องวงจรปิด ขอโทษด้วยผมจำอะไรไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แต่ว่านั่งดื่มอยู่กับผู้หญิงสองคนแล้วก็มีผู้หญิงเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย”
ชายหนุ่มพูดจบใจหายวาบคลำกระเป๋ากางเกงด้วยความคลางแคลงใจ บีทำหน้าแปลกใจ
“มีอะไรหรือคะ”
“ผมไม่รู้ว่าเมื่อคืนใช้เงินหมดไปเท่าไร”
“ไม่ทราบค่ะแต่ตอนเช็กบิลพี่ใช้บัตรเครดิตรูดค่ะ”
ชายหนุ่มดึงกระเป๋าสตางค์ออกมาเปิดออก สำรวจดูบัตรเครดิตของธนาคารต่างๆ เห็นว่าอยู่ครบแต่เงินหมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่บาทเดียว
ภาคินเข่าอ่อนพยายามทบทวนว่าเมื่อคืนใช้อะไรไปบ้าง เงินที่มีอยู่ประมาณหมื่นกว่าบาททำไมถึงหายไปจนเกลี้ยงกระเป๋า
“พี่ใช้เงินไปเยอะไหมคะ”
หญิงสาวทำท่าจะเข้ามากอดเอว แต่เขาเบี่ยงตัวหลบออกมาระแวงว่าบางทีเธออาจจะขโมยเงินของเขาไป
“พอสมควร ผมกลับก่อนนะ”
“อ้าว แล้วพี่จะไม่ให้ทิปบีหรือคะ”
หญิงสาวแสดงความงกออกมาโดยทวงเงินพิเศษที่คิดว่าจะได้หลังจากนอนค้างด้วยกัน ภาคินมองด้วยสายตาไม่พอใจ
“ขอโทษนะเมื่อคืนพี่ก็จ่ายไปเยอะแล้ว”
พูดจบเขาหยิบโทรศัพท์กับกุญแจรถแล้วเผ่นพรวดออกจากห้อง และสาปส่งสถานบันเทิงแห่งนั้นจะไม่ไปเหยียบอีก
ต่อให้มีสาวสวยอวบอึ๋มแค่ไหนก็จะไม่ชายตาแล
ความคิดเห็น