เเค่เพียงหันมา

สวัสดีคะฉันชื่อนางสาวพิญญา. เลิศตะนะกูลอายุ17ปีชื่อเล่นกานต์เรียนคณะพยาบาลศาสตร์มีพี่น้องกี่คนหรอไม่มีอ่ะลูกสาสคนเดียวยั่วๆจ้า????. ฉันมีเพื่อนสนิดชื่อมิ้ว. มิ้น. สองคนนี้เป็นพี่น้องกันคะพี่น้องฝาเเฝด????เเต่จุดสังเกตุของสองคนนี้คือคนหนึ่งอวบคนหนึ่งผอมจ้าคนที่ชื่อมิ้วจะอวบๆขาวๆนมนี้กี่cc อย่างใหญ่555 ปากชมพูๆผมสีน้ำตาลยาวถึงกลางหลังปากหมา.  คนที่ชื่อมิ้นผมตั้งบ่าพอดีตัวขาวๆสูงๆปากส้มชอบเเต่งหน้าโทนส้มอิฐเอ้อลืมบอกมิ้วชอบเเต่งหน้าโทนชมพูจ้า.  ผมสีดำสนิด. คือชอบนางอ่ะน่ารักทั้งสองเลย????เเต่ฉันสวยสุดในกลุ่ม. ฉันตัวสูงๆประมาณ170 หนัก55 ผมยาวถึงครึ่งหลังพอดีนิสัยก็เเล้วเเต่อารมณ์ไม่ชอบผู้ชายที่เอาเปรียบผู้หญิงหรือรังเเกผู้หญิง   

ตุ้บ!!!! 

ฉันหันไปทางต้นเสียงนั่นก็พบกับกองสมุดที่วางไว้บนโต๊ะประมาณ10เล่มได้... เดี่ยวนะ... “อะไรจะเยอะปานนี้เเม่คุ๊ณณณณ” ฉันอ้าปากค้างพร้อมกับเบิกตาสีน้ำเงินกว้าง. “เห็นบอกช่วงนี้เเกเรียนไม่ทันเพื่อนนิเลยจะติวให้” นางตัวดีคืออีมิ้ว???‘“ขอบใจ”???‘“นี้ของมันเเน่อยู่เเล้วเลี้ยงข้าวฉันด้วยล้ะ” เอิ่มได้????เกลียดดดดดกานต์เกลียดดดดด