คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หากรัก...ก็ต้องบอก แสดงออกให้เขารับรู้...loading...10%
“เอ่อ...อหยุพัหายใแปบนึไ้ไหม” ลอเลียถามเบาๆ เสียแหบโหย พอะเอาเ้าริเธอ็ลัวเหมือนัน ทั้ที่่อนหน้าทำใล้าบอว่าะทำอะไร็ไ้
นาินทร์ยิ้ม่อนะึร่าบามาเบียระับแนบายและริมฝีปาลมาอีรั้ เลื่อนไล้ปลายลิ้นร้อนผ่าวับผิวเนียนทั่วใบหน้า ิ่หูและลำอ ทำเอาหิสาวนลุู่ วามร้อนแผ่ระายไปทั่วร่าาย
“เลีย บอันให้หยุที” เสียทุ้มพร่าราวะาใ ริมฝีปารุ่มร้อนลอเลียไม่ห่าาใบหน้าเธอ
“...”
“ฮะๆ บอให้ห้าม ไม่ใ่ให้มาทำหน้าเลิบเลิ้มแบบนี้” เาหัวเราะพลาูบหนัๆ ที่ริมฝีปาเธอ ใบหน้าหล่อเถื่อนแนบแ้มสาที่เ็มไป้วยหนวเราับแ้มนุ่มออีฝ่าย
“ันำลัทำอะไรอยู่วะ” เาพึมพำับัวเอแล้วถอนหายใ
เือบนาที...ว่าที่เธอะอบสนอไ้ “แูบันไ”
“ฮะๆ แนี่นะ” เาีหน้าผาร่าเล็ “ยัยบ๊อเอ้ย”
“อะไรวะ” หิสาวทำหน้า
“่าเถอะ”
ทั้สอปล่อยให้วามเียบเ้ามาปลุม ลอเลียำลัิหาวิธีเพื่อให้นาินทร์เปลี่ยนใ... ส่วนนาินทร์ำลัสับสนับวามรู้สึอัวเอ เาล้มนอนหลับานิ่เนิ่นนาน นเ้าอเียไม่รู้ะทำัวยัไ
“แะนอนห้อันเหรอ”
“...”
“ไปนอนห้อแสิวะ”
เมื่อไม่มีเสียอบรับมาาเา ลอเลียเลยหยิบมือถือมาแล้ว่อยโน้มัวลไปนอนอยู่้าายร่าที่นอนหนุนแนัวเออยู่ เธอถ่ายรูปเ็บไว้ เผลอหัวเราะออมาเบาๆ เมื่อนึไ้ว่าถ้าส่รูปนี้ไปให้เมาูพร้อม้อวามเ็ๆ เรื่อมันะสนุแ่ไหน
หลบไปะัวปลอม เาเป็นอัน ฮ่าๆ สะใน่าู
“ำอะไร แบ่ปันันบ้าสิ” นาินทร์ลืมาึ้นมามอน้าัวที่เอาแ่้อหน้าอมือถือ
“ืนนี้ นอน้วยันนะ” ลอเลียถาม ไม่รอำอบเธอบศีรษะัวเอลบนไหล่ว้าอเาทันที รู้สึอบอุ่นสบาย นอยาหยุเวลานี้ลอไป
“แเอาแ่ิันแแบบนี้ ระวัะไม่มีแฟนนะ”
“ันมีนที่อบแล้ว”
“ใร” เารู้สึหัวใระุับำพูอเพื่อน รู้สึเหมือนมีระเบินับเวลาอยู่ในัว อบให้ีๆ นะ แอบอบใรไม่บอเา มันน่าีริๆ
“ไม่บอ”
“แน่ใ”
“เออ”
“หัมีวามลับับเพื่อนเหรอวะ”
“เออ! มีั้นานแล้วเว้ย”
มีวามลับที่อยู่ในใ มีวามลับที่อยู่้าใน
เป็นวามลับ ที่ยัเปิเผยไม่ไ้
มีวามลับที่อยู่ในใ เป็นวามลับที่อยู่้าใน
แ่ไม่รู้ะบอเธอไ้อย่าไร
ันรัเธอ... วามลับในใ – สิบล้อ
ถ้าเธอบอว่านที่อบเป็นเา เาะทำยัไนะ...ะีัวออห่า? ทำัวเย็นา? หรือว่าเลิเป็นเพื่อนับเธอไปเลย...ไม่ว่าะเป็นทาไหน มัน็ทำให้เธอลัว ลัวมานไม่ล้าเปิเผยวามรู้สึัวเอออไป ะีถ้ามีเาอยู่เีย้าันแบบนี้ลอไป...
ความคิดเห็น