คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
่ำืนนี้
พายุไ้โหมระหน่ำพัเ้ามาราวับว่ามันไ้อัอั้นมานาน
ลมแรรรโทำให้้นไม้ให่หัโ่น
หลัาินและเพิไม้ปลิวระัระายไปามแรลมไร้ทิศทา
ภายใ้ม่านฝนริ้วหนาฤหาสน์แมโรนิสเอร์ปิไฟโ้มระย้ารวมถึับะเียามทาเิน
หน้า่านับสิบบานมืสนิท
มีเพียวไฟาะเียในมือผู้อาศัยที่เลื่อนไหวไปามทาเิน
ลมแรพัระให้สั่นสะเทือน
ยัีว่ามันไม่โนเศษหินเศษไม้ที่ปลิวมาับลมระแทแเอา
ในห้อทำานอเ้าอฤหาสน์
ะเียไฟสอวถูัไว้ให้แสสว่าบนโ๊ะหนัสือที่อเ็มไป้วยม้วนระาษและหนัสือหลายเล่มที่เปิหน้า้าไว้ทับันไปมา
มือเหี่ยวย่นอผู้รารปลายปาานนในวน้ำหมึแล้วบรรเียนลไปบนหน้าระาษหนัสือที่ยัว่าเปล่าอย่าปราี
มีเสียฟ้าำราม้านนอราวเพลบรรเลลอ
๊อ ๊อ เสียเาะประูฟัูทุ้มหนัยามสะท้อนภายในห้อ
และผู้ที่เาะมัน็ไ้เอ่ยออนุา
“า่ะ
ศาสราารย์”
“เิรับ”
ประูห้อไม้สลัเปิออ้วยหิสาวในุผ้าันเปื้อน
ในมืออเธอือถ้วยน้ำาวันุยบนานรอ
อีมือือะเียไฟที่เธอใ้มันเป็นแสนำทามาามทาเิน
“ไว้บนโ๊ะเลยุอิลน่า”
หิสาวรับใ้นามามที่เรียานวาถ้วยน้ำาลบนหนัสือที่พับเรียันไว้เป็นอสู้า
ๆ หนัสือที่ศาสราารย์ำลัเียน วันสีเทาโยึ้นมาา ๆ
าถ้วยู็รู้ว่าเพิ่้มน้ำมาส ๆ ร้อน ๆ
“ืนนี้พายุเ้าหนั
อาารย์รีบนอนนะะ” สาวรับใ้เอ่ย้วยวามห่วใยในสุภาพผู้รา ศาสราารย์เมอร์ลิเพียหันมายิ้มให้เธอ่อนะอบรับ
“รับ
ุอิลน่า ออีสัหน้าสอหน้าแล้วันนะ”
อิลน่าปล่อยให้ศาสราารย์ไ้ใ้เวลาส่วนัว่อไป
่อนะเินออาห้อทำานพร้อมะเียและลับไปยัห้อพัอเธอ
พายุ้านนอยัไม่สบ ระนั้นภายในฤหาสน์นี้็ยัูเียบสบนั
มีเพียเสียลมหวืหวือฟัูน่าลัวในยามวิาลที่แสนวัเวแ่อิลน่า็ินเสียแล้ว
พลาิว่าพรุ่นี้หาพายุสบแล้วไ้ทำวามสะอารอบ ๆ ฤหาสน์รั้ให่เป็นแน่
า้านนอ
ร่าผอมบาอสาวรับใ้ถือะเียเินลับห้อเป็นเพียแ่แสไฟสีส้มที่ลอยไปลอยมาในฤหาสน์เท่านั้น
เมื่อไฟทุวในฤหาสน์ับลและวามเียบสบเ้าปลุม
ท้อฟ้ามืรึ้มฝนลหนาแทบมอสิ่ใไม่เห็นไม่มีใรสัเถึแสสีาวาท้อฟ้าที่พุ่ผ่านเมหมอำทะมึนลมาอย่ารวเร็วราวาว
ูม!
้อนพลัานนั้นลไปในสวนหลัฤหาสน์เสียัสลั่นแ่เสียลมพายุ็ลบมันไปนสิ้น
แรสั่นสะเทือนเพียเล็น้อยไม่อาปลุให้สาวรับใ้และเ้าอฤหาสน์ื่นึ้นมาไ้
แสสีาวระพริบไม่เป็นัหวะเพียั่วรู่่อนะับแสลไป้า
ๆ พร้อมับสายฝนที่่อย ๆ บาล และวอาทิย์สีส้มเริ่มเปล่ประายทอแสา้นหุบเา
-------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น