ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [KHR] 1869 วิญญาณสื่อรัก [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro : บทเริ่มต้น

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 53


    Intro บทเริ่มต้น

     

             โรงเรียนในกรุงเทพฯนั้นมีมากมาย ทั้งดีและไม่ดีต่างๆกันไป บางโรงเรียนก็ขึ้นชื่อเรื่องการสอน ที่ทำให้นักเรียนที่จบไปได้เข้าโรงเรียนดีๆ มหาลัยดีๆต่อไป แต่บางโรงเรียน นักเรียนบางคนจบไปก็ต้องอดเรียนต่อไป เข้ามหาลัยดีๆไม่ได้ ขึ้นชื่อเรื่องการชกต่อย และต่อยตี

              โรงเรียนรัตติกาลอมตะหรือแปลตรงตัวว่า ความมืดมิสิ้น นั้นเบื้องหน้าเป็นโรงเรียนชื่อดังที่ขึ้นชื่อเรื่องการสอน เด็กนักเรียนจบไปก็สามารถต่อเข้ามหาลัยชื่อดังได้เป็นส่วนใหญ่ แต่ส่วนน้อยก็ใช่ว่าจะเข้าไม่ได้ เพียงแต่บางคนมีแววที่จะเป็นใหญ่เป็นโตและมีไอคิวที่ดีจึงไม่จำเป็นต้องเรียนต่อแต่สามารถนำใบปริญญามาได้

              แต่เบื้องหลังนั้นมีความลับมากมายซ่อนอยู่ ทั้งตำนานอันน่าสยดสยองของโรงเรียนที่มีมาแล้วตั้งแต่เริ่มก่อตั้งโรงเรียน แม้ว่าตึกเก่าได้ถูกทุบไปหลายตึกแต่ก็ยังคงความน่าสะพรึงกลัวของตำนานต่อมากเรื่อยจนเกือบ 40 ปี และตำนานได้เกิดขึ้นเพราะการลองดีลองของของนักเรียนรุ่นต่างๆ

              นักเรียนหนึ่งรุ่น จะมีตำนานใหม่เกิดขึ้นทุกครั้งเพราะในหนึ่งรุ่นนั้น จะมีนักเรียนที่ชอบลองของไปสร้างตำนานใหม่ให้เกิดขึ้น แต่ตลอด 40 ปีที่ผ่านมา ทางโรงเรียนก็ยังสามารถปิดตำนานนั้นได้โดยที่ไม่มีเรื่องแบบนี้แพร่งพรายออกไปถึงหูของคนภายนอกเลย

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

              ดะ...เดี๋ยวสิ แกจะไปจริงๆรึไง แกไม่กลัวได้กลายเป็นตำนานบ้างหรอ?

              กลัวอะไรมากมาย จริงๆแล้วเค้าสร้างตำนานมากมายขึ้นมาเพราะว่าเค้าไม่อยากให้นักเรียนมาโรงเรียนตอนกลางคืนต่างๆหากล่ะ

              ถะถึงเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ไม่ว่าที่ไหนๆ โรงเรียนตอนกลางคืนมันก็น่ากลัวทั้งนั้นล่ะ…”เด็กสาวทั้งสองพูดขึ้นอย่างกลัวๆกับเพื่อนชายที่เป็นคนชักชวนพวกเธอให้มาได้ทดสอบตำนานเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นกับโรงเรียนรัตติกาลอมตะ

              ถ้าพวกเธอไม่อยากมา ก็ตามใจ ชั้นจะไปกับไอ้นัท ไอ้คิวสามคนก็ได้ เนอะพวกเรา!”

              นั่นดิ ถ้ากลัวนักก็กลับไปเลยไป จะได้ไม่ต้องมาเกะกะพวกเรา

              ถะถ้ายังไงก็อย่ากลายเป็นตำนานล่ะกันนะพวกเราไปล่ะ…”เด็กสาวทั้งสองเดินออกจากประตูโรงเรียน สายลมในตอนกลางคืนพัดวูบให้เกิดความเย็นยะเยือกขึ้น

              อะไรของยัยพวกนั้นน้า งั้นเราไปกันเถอะ แล้วไอ้เอิร์ทไปไหนซะล่ะ

              มันบอกมันจะไปสำรวจตึกเก่าก่อนน่ะ งั้นเราตามมันไปกันเหอะ

              เออๆนัท และคิวพากันเดินไปที่ตึกไม้เก่าๆของโรงเรียนโดยหารู้ไม่ว่า เอิร์ทเพื่อนของพวกเค้านั้นจะกลายเป็นตำนานไปบ้างซะแล้ว

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

              ไอ้เอิร์ทไปไหนของมันว่ะ! เดินจะรอบตึกอยู่แล้วยังไม่เห็นหัวมันเลย

              เรายังไม่ได้ลองไปห้องวิทยาศาสตร์ที่เป็นตำนานว่ามีนักเรียนผูกคอตายเลยนี่นา

              นั่นดิ เออเราไปหามันกันเหอะนัท และคิวเดินไปห้องวิทยาศาสตร์และเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบใครบางคนกำลังผูกเชือกกับขื่อไม้ด้านบนเพดานห้อง

              คะใครว่ะ! ไอ้คิวมึงเห็นเหมือนกูมั้ย?

              หะเห็นกูว่า พวกเราไปกันเถอะนะ

              พวกผู้ชายมันก็เลวเหมือนกันหมดทุกคน หลอกใช้ผู้หญิงต่างๆนาๆ พอตัวเองพอใจก็ทิ้งพวกผู้ชายมันเลวทุกคน!!!!”หญิงสาวคนนั้นพุ่งตรงเข้ามาหาทั้งสองที่ได้ยินเสียงของเค้า ก่อนที่ทั้งคู่จะตั้งสติและรีบวิ่งออกมาจากบริเวณนั้น

              ไอ้คิวมึงทำไมมือเย็นจังว่ะ กลัวจนเหงื่อออกมากหรอไอ้…”นัทมองที่มือของตนที่คิดว่าจับมือเพื่อนของตน แต่เมื่อมองขึ้นไปเรื่อยๆกลับเป็นหญิงสาวคอหักที่กำลังง้างมือจะเสียบมีดลงที่หัวของเค้า

              อะอ๊ากกกกกก!!!!”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

              เฮ้ย!นั่นมันเสียงไอ้นัทนี่นาคิวหันไปทางด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนสนิทของตน ก่อนจะเดินไปตามเสียงนั้น

              อะไรว่ะ แค่ก้มลงหยิบไฟฉายแป๊บเดียว เสือกวิ่งหนีอะไรไปไหนคนเดียวก็ไม่รู้ ถ้าเจอจะกระทืบไม่เลี้ยงเลย

              อืออืออือ

              ไอ้นัท มึงอยู่นั่นใช่มั้ย ไหนว่าไม่กลัวไงล่ะเว้ย!”

              อือชะช่วย

              จะให้ช่วยอะไรก็บอกมาเร็วๆ อย่ามาลีลาคิวเดินเข้าไปแตะไหล่บุคคลตรงหน้าให้หันมามองตนเอง แต่แล้วสิ่งที่หันมาคือสิ่งที่คล้ายอมนุษย์ ใบหน้าที่เละเต็มไปด้วยเลือด กับมือที่ถือขวานด้ามใหญ่เตรียมที่จะสับคนตรงหน้าให้แหลกเละ

              อะอ๊ากก!! ยะอย่าเข้ามานะ!!!”

              ไหนว่าจะช่วยไงอือกลับมาช่วยให้ชั้นได้ฆ่าคนหน่อยเซ่!!”อมนุษย์ตนนั้นยังคงวิ่งไล่ตามคิวอย่างไม่ลดละ

              ไม่นะ!!! อย่าตามมาเซ่!! ประตู ประตูโรงเรียนอยู่แค่ตรงหน้าแล้ว!”

              ไม่ปล่อยให้หนีพ้นหรอกน่าฮ่าๆๆ!!”วิญญาณที่คล้ายอมนุษย์นั้นยกขวานด้ามยักษ์ขึ้นสูงเตรียมสับลงที่ขาของคิว คิวก็ยังคงวิ่งหนีสุดแรง

              ประตูทางออก!!!!”

              หนีพ้น…”คิวหนีออกมานอกโรงเรียนทันและรีบตรงกลับไปที่บ้าน จากนั้นเค้าก็ไม่เคยมาโรงเรียนและไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังอีกเลย

    เป็นอินโทรที่ยาวจังเลยน้า

    ตอนแรกว่าจะเอามุคุออกมาเลย แต่ขอเกริ่นเรื่องหน่อยเถอะ

    เพิ่งเขียนแนวนี้ครั้งแรกในชีวิต ยากมาก เพราะว่าต้องใช้ภาษาเรียบเรียงคำเขียนให้ดีถึงจะทำให้คนอ่านจินตนาการออกมาเป็นภาพ เราเขียนเองยังงงเองเลยอ่ะ 555

    เรื่องนี้จะให้มุคุโร่กับฮิบาริเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น แล้วมาเรียนในโรงเรียนของไทยและได้เจอวิญญาณ และปริศนามากมาย ตอนต่อไปก็ขอให้ติดตามด้วยนะ^^

    สถานที่ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่มีอยู่จริง กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×