ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : สาวจอมซ่ากะนายมาเฟีย*9ความรู้สึกดีๆก็เกิดขึ้น
ปี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงรถของคุณชายเฉินหลิงดังขึ้น เขาพาฉันมาส่งที่บ้าน **นี่นายมาทำดีกับฉับทำไมกับ** ฉันถามข้นอย่างคล้องใจ
เพราะฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะวางแผนอะไรอีก *ไม่ต้องมาถามมากได้ไม รำคราญ**
นายเฉินหลิงตวาดใส่ฉัน *มาลงมา เร็ว* *รู้แล้วทำไมต้องเร่งด้วยนะ* ฉันตวาดใส่มัง *มาแลยไม่ต้องมาพูดมากเลย* ฉันเดินเข้าไปในบ้านของเขา *โห...... เนียนะบ้านนาย* ฉันถาม **อืมทำไม** *เปล่าหรอ แค่มันกว้าง** *เอ่อแล้วนายพาฉันมาทำไมที่เนียอะ** **ฉันก็ไม่รู้ แต่ถ้าพรุ่งนี่เธอไปโรงเรียนเธอก็จะรู้เอง** เขาพูดอย่างมีความลับ **ไป ไปนอนได้แล้ว**
เช้าวันต่อมา ฉันเดินเข้าไปที่มหาวิทยาลัย แต่สายตาของนักศึกษาที่มองฉันนั้น มันเหมือนตอนที่มองเฉินหลิงยังไงยังงั้ง ฉันเดินเข้าไปที่อาคารเรียน และสิ่งที่ฉันเห็นนั้นมันเป็นป้ายแผ่นใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บนป้ายนั้นมีข้อความว่า **ฉีหลัวเป็นผู้หญิงของฉัน ถ้าใครมากล้ายุ้งกับเธอละก็ไม่รอดแน่** ฉันพูดออกมาว่า**ตาบ้า ใครกันยะที่เป็นผู้หญิงของนาย**
ยูนี่กับเสียวโยได้ยินจึงเข้ามาพูดกับฉัน **นี่ฉีหลัวเธอรู้ตัวไมว่าเธอน่ะหน้าตาสวยมากเลยนะ เฉินหลิงจึงสนใจเธอน่ะ** ฉันไม่สนใจกับคำพูดของพวกเทอ ฉันจึงเดินออกไป เฉินหลิงเดินเข้ามาหาฉัน **นี่เธอ คือว่าฉันมีอะไรจะบอก*-*
เขาพูด *-*มานี่เลยนาย ทำอะไรลงไปน่ะ*-* ฉันพูดอย่างใส่อารมณ์ *-*ใครทำอะไร*-* *-*ยังมีหน้ามาพูดอีก ก็แผ่นป้ายหน้าตึกนั้นไง นายสั่งให้คนไปเอาออกเลยนะ*-* **ออ ทำไมไม่ชอบหรอ** เฉินหลิงถามแล้วเขาก็พูดขึ้น
*-** แล้วฉันมีอะไรจะบอกเธอ** อะไรอย่ามาทำอ่ำอึง หน่า น่ารำคราญ**
ฉันพูด *คือว่า ฉันชอบเทอเรามาเป็นแฟนกันนะ เอาไม** *อะไรนะแฟนหรอ**
*-*อืมใช่*-* แล้วพรุ้งนี่ฉันจะมาเอาคำตอบ*---- เขาวิ่งหนีไปด้วยความอาย
ฉันตะโกนออกมาอย่างดังว่า *-* ตาบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ*--
เพราะฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะวางแผนอะไรอีก *ไม่ต้องมาถามมากได้ไม รำคราญ**
นายเฉินหลิงตวาดใส่ฉัน *มาลงมา เร็ว* *รู้แล้วทำไมต้องเร่งด้วยนะ* ฉันตวาดใส่มัง *มาแลยไม่ต้องมาพูดมากเลย* ฉันเดินเข้าไปในบ้านของเขา *โห...... เนียนะบ้านนาย* ฉันถาม **อืมทำไม** *เปล่าหรอ แค่มันกว้าง** *เอ่อแล้วนายพาฉันมาทำไมที่เนียอะ** **ฉันก็ไม่รู้ แต่ถ้าพรุ่งนี่เธอไปโรงเรียนเธอก็จะรู้เอง** เขาพูดอย่างมีความลับ **ไป ไปนอนได้แล้ว**
เช้าวันต่อมา ฉันเดินเข้าไปที่มหาวิทยาลัย แต่สายตาของนักศึกษาที่มองฉันนั้น มันเหมือนตอนที่มองเฉินหลิงยังไงยังงั้ง ฉันเดินเข้าไปที่อาคารเรียน และสิ่งที่ฉันเห็นนั้นมันเป็นป้ายแผ่นใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บนป้ายนั้นมีข้อความว่า **ฉีหลัวเป็นผู้หญิงของฉัน ถ้าใครมากล้ายุ้งกับเธอละก็ไม่รอดแน่** ฉันพูดออกมาว่า**ตาบ้า ใครกันยะที่เป็นผู้หญิงของนาย**
ยูนี่กับเสียวโยได้ยินจึงเข้ามาพูดกับฉัน **นี่ฉีหลัวเธอรู้ตัวไมว่าเธอน่ะหน้าตาสวยมากเลยนะ เฉินหลิงจึงสนใจเธอน่ะ** ฉันไม่สนใจกับคำพูดของพวกเทอ ฉันจึงเดินออกไป เฉินหลิงเดินเข้ามาหาฉัน **นี่เธอ คือว่าฉันมีอะไรจะบอก*-*
เขาพูด *-*มานี่เลยนาย ทำอะไรลงไปน่ะ*-* ฉันพูดอย่างใส่อารมณ์ *-*ใครทำอะไร*-* *-*ยังมีหน้ามาพูดอีก ก็แผ่นป้ายหน้าตึกนั้นไง นายสั่งให้คนไปเอาออกเลยนะ*-* **ออ ทำไมไม่ชอบหรอ** เฉินหลิงถามแล้วเขาก็พูดขึ้น
*-** แล้วฉันมีอะไรจะบอกเธอ** อะไรอย่ามาทำอ่ำอึง หน่า น่ารำคราญ**
ฉันพูด *คือว่า ฉันชอบเทอเรามาเป็นแฟนกันนะ เอาไม** *อะไรนะแฟนหรอ**
*-*อืมใช่*-* แล้วพรุ้งนี่ฉันจะมาเอาคำตอบ*---- เขาวิ่งหนีไปด้วยความอาย
ฉันตะโกนออกมาอย่างดังว่า *-* ตาบ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ*--
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น