ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : สาวจอมซ่ากะนายมาเฟีย*8ฉันถูกใส่ร้าย
เช้าวันต่อมา ฉันเดินเข้ามหาวิทยาลัยอย่างสบายใจ ฉันไปดูผลสอบที่บอร์ดของโรงเรียน แต่กลับกลายเป็นภาษาเขียน ที่เขียนขึ้นโดนใครไม่รู้
ฉันอ่านข้อความบนนั้น *ฉีหลัว เคยนอนกับผูชายและขายตัวหลายครั้ง*** ในขอความนั้นมีชื่อฉันอยู่ฉันคิดว่าน่าจะฝีมือของนายเฉินหลิงแน่นอน ฉันเดิเข้าไปหาที่โรงอาหารทันที แต่กลับกลายเจอลูกสมุนของนายเฉินหลิงแทน ฉันก็เลยถามอย่าง
สงสัย***นี่พวกนายแกล้งอะไรฉันอีก*** **อะไรกัน วันนี่พวกเรายังไม่มีเหยื่อและยังไม่ได้วางแผนกันเลยเรายังไม่ได้ทำไรเลยนะ*** ฉันปักใจเชื่อว่าพวกนั้ไม่ได้โกหกฉัน ฉันจึงสงสัยเพื่อนร่วมห้องนั้นก็คือ ยูนี่กับเสียวโยแทน ที่ไม่ชอบขี้หน้าฉันซักเท่าไหร่
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงพักกลางวันดังขึ้น ฉันได้รับจดหมาย จากผู้นิรนาม ฉันแกะอ่านเนื่อหาข้างใน ***วันนี่เจอกันที่หลังโรงเรียน*** และนั้นเป็นจดหมายเชิญ ของนายเฉินหลิงนั้นเอง
ถึงเวลาเย็นฉันเดินไปตามคำเชิญ ที่หลังโรงเรียน แต่เหตุการณ์ไม่คลาดฝันก็เกิดขึ้น มีผู้ชายสองคนมายื่นรอ ฉันตกใจมาก สองคนนั้นจึงทักทันที
** เธอใช่ไมฉีหลัว** *ใช่ ทำไม* ฉันตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ **เฮย พวกเราจักการ** *อย่านะอย่าทำไรฉันนะ* ฉันสู้ขาดใจ *นี่เธอไม่ต้องมาขัดขื่น**
ผู้ชายคนหนึงพูดขึ้น *****ก็เธอเองใช่ไมที่ส่งจดหมายมาหาเรา ในนั้นเขียนว่า ถ้าใครปกป้องฉันจากพวกอัธพาลได้ฉันจะยอมทุกอย่าง**** **อะไรฉันไม่รู้เรื่อง**
ฉันทักขึ้นด้วยความไม่รู้เรื่อง ***นี่เธอไม่ต้องมาไม่รู้เรื่อง*** ***เธอบกทุกฮย่างใช่ไม มาเลย*** ชายทั้งสองลวนลามฉัน และแล้วมีเสียงรถ ชายทั้งสองตกใจมาก **นี่พวกมึงทำเกินหน้าที่กูนี่หว่า** เสียงของนายเฉินหลิงพูดขึ้น **พวกมึกได้ยินไม ไปไกลๆๆเลย** ที่แท้เป็นลูกน้องของนายเฉินหลิง แต่เขาไม่ได้ส่งคนมาทำร้ายฉัน ที่จริงเขาให้คนมารับฉันไปที่บ้านของเขา แต่จดหมายเชิญนั้น ลูกน้องบอกว่า คุณยูนี่กับคุณเสียวโยเอาจดหมายมาให้เราสองคนครับคุรชาย**
ชายทั้งสองรับสารภาพกับนายเฉินหลิง ***ฉันขอโทษด้วยนะที่ทำให้เธอตกใจ***
ฉันอ่านข้อความบนนั้น *ฉีหลัว เคยนอนกับผูชายและขายตัวหลายครั้ง*** ในขอความนั้นมีชื่อฉันอยู่ฉันคิดว่าน่าจะฝีมือของนายเฉินหลิงแน่นอน ฉันเดิเข้าไปหาที่โรงอาหารทันที แต่กลับกลายเจอลูกสมุนของนายเฉินหลิงแทน ฉันก็เลยถามอย่าง
สงสัย***นี่พวกนายแกล้งอะไรฉันอีก*** **อะไรกัน วันนี่พวกเรายังไม่มีเหยื่อและยังไม่ได้วางแผนกันเลยเรายังไม่ได้ทำไรเลยนะ*** ฉันปักใจเชื่อว่าพวกนั้ไม่ได้โกหกฉัน ฉันจึงสงสัยเพื่อนร่วมห้องนั้นก็คือ ยูนี่กับเสียวโยแทน ที่ไม่ชอบขี้หน้าฉันซักเท่าไหร่
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงพักกลางวันดังขึ้น ฉันได้รับจดหมาย จากผู้นิรนาม ฉันแกะอ่านเนื่อหาข้างใน ***วันนี่เจอกันที่หลังโรงเรียน*** และนั้นเป็นจดหมายเชิญ ของนายเฉินหลิงนั้นเอง
ถึงเวลาเย็นฉันเดินไปตามคำเชิญ ที่หลังโรงเรียน แต่เหตุการณ์ไม่คลาดฝันก็เกิดขึ้น มีผู้ชายสองคนมายื่นรอ ฉันตกใจมาก สองคนนั้นจึงทักทันที
** เธอใช่ไมฉีหลัว** *ใช่ ทำไม* ฉันตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ **เฮย พวกเราจักการ** *อย่านะอย่าทำไรฉันนะ* ฉันสู้ขาดใจ *นี่เธอไม่ต้องมาขัดขื่น**
ผู้ชายคนหนึงพูดขึ้น *****ก็เธอเองใช่ไมที่ส่งจดหมายมาหาเรา ในนั้นเขียนว่า ถ้าใครปกป้องฉันจากพวกอัธพาลได้ฉันจะยอมทุกอย่าง**** **อะไรฉันไม่รู้เรื่อง**
ฉันทักขึ้นด้วยความไม่รู้เรื่อง ***นี่เธอไม่ต้องมาไม่รู้เรื่อง*** ***เธอบกทุกฮย่างใช่ไม มาเลย*** ชายทั้งสองลวนลามฉัน และแล้วมีเสียงรถ ชายทั้งสองตกใจมาก **นี่พวกมึงทำเกินหน้าที่กูนี่หว่า** เสียงของนายเฉินหลิงพูดขึ้น **พวกมึกได้ยินไม ไปไกลๆๆเลย** ที่แท้เป็นลูกน้องของนายเฉินหลิง แต่เขาไม่ได้ส่งคนมาทำร้ายฉัน ที่จริงเขาให้คนมารับฉันไปที่บ้านของเขา แต่จดหมายเชิญนั้น ลูกน้องบอกว่า คุณยูนี่กับคุณเสียวโยเอาจดหมายมาให้เราสองคนครับคุรชาย**
ชายทั้งสองรับสารภาพกับนายเฉินหลิง ***ฉันขอโทษด้วยนะที่ทำให้เธอตกใจ***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น