ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : สาวจอมซ่ากะนายมาเฟีย*10ทำไมกัน
วันนี่ฉันไปมหาวิทยาลัยอย่างคิดมาก กับคำถามของ เฉินหลิงเมื่อวาน **ฉันจะตอบอย่างไงดี** ฉันพูดกับตัวเอง
นายเฉินหลิงก็โผล่ขึ้นมาทันที **เอาไง กับคำถามที่ฉันให้ไปตอบเมื่อวาน** นายเฉินหลิงถามขึ้นทันที ** เออคือ....ไม่รู้เหมือนกัน** ฉันตอบอย่างไม่มีความคิด *ฉันยอมให้เธอมาเดินอยู่ข้างๆฉัน อย่างงี่ดีไม**
เฉินหลิงพูดด้วยความภาดภูมิใจของตัวเอง **รู้มัยฉันพิสูจณ์ได้ว่านายโดนฉันด่ามากเกินไปจนเป็นปัญยาอ่อนไปแล้วแน่เลย นายเฉินหลิง** ฉันพูด
*-*เธอพูดอะไรน่ะเธอนึกว่าฉันดีใจงั้งหรอ ที่ฉันชอบเธอ** นายเฉินหลิงพูดขึ้น *-*ฉันให้เงินเธอเดือนละแสน มีแพตินัมให้เธอดูดได้สบาย
ทุกวันมีรถรับส่ง ศูนย์ความงามเธอก็มาใช้ได้สบาย ฉันจะให้ชีวิตที่แสนหรูหรากับเธอ ไม่มีอะไรที่เงินซื้อมาไม่ได้ไม่ใช่หรอ โดยเฉพาะกับสิ่งที่ฉันอยากให้เธอ
เธอทำให้ฉันมีความสุขสิ แม้แต้หอไอเฟลที่ปารีสถ้าเธออยากได้ฉันก็ซื้อให้ได้*-**
เฉินหลิงพูดหว่าล้อมฉัน *-*ฉันขอบอกเลยนะฉันเป็นคนที่เธอซื้อฉันด้วยเงินไม่ได้หรอกฉันจะบอกให้*-* ฉันประกาศพูด เฉินหลิงจึงพูดอย่างไม่พอใจ ***เธอรู้ไมมีผู้หญิงมากมายที่อยากเดินควงข้างฉัน แต่ทำไมเธอปฏิเสธ***
เฉินหลิงพูดด้วนความโมโห แต่ฉันก็โมโหเหมื่อนกัน *-*งั้งเธอก็ไปเอาพวกหล่อนมาเดินควงด้วยเลยสิ** ฉันพูดออกไป *-*ส่งกลับ*-* เฉินหลิงตะโกนเรียกคนใช้ **ไม่ต้องฉันกลับเองได้** เฉินหลิงยื่นเงียบ เขาหัวเสียที่ฉันไม่ตกลงเป็นแฟนกับเขา แล้วทำไมกันละที่ฉันต้องทำตามคำพูดของคนอื่น ไม่มีทาง!!!!!!!!!
นายเฉินหลิงก็โผล่ขึ้นมาทันที **เอาไง กับคำถามที่ฉันให้ไปตอบเมื่อวาน** นายเฉินหลิงถามขึ้นทันที ** เออคือ....ไม่รู้เหมือนกัน** ฉันตอบอย่างไม่มีความคิด *ฉันยอมให้เธอมาเดินอยู่ข้างๆฉัน อย่างงี่ดีไม**
เฉินหลิงพูดด้วยความภาดภูมิใจของตัวเอง **รู้มัยฉันพิสูจณ์ได้ว่านายโดนฉันด่ามากเกินไปจนเป็นปัญยาอ่อนไปแล้วแน่เลย นายเฉินหลิง** ฉันพูด
*-*เธอพูดอะไรน่ะเธอนึกว่าฉันดีใจงั้งหรอ ที่ฉันชอบเธอ** นายเฉินหลิงพูดขึ้น *-*ฉันให้เงินเธอเดือนละแสน มีแพตินัมให้เธอดูดได้สบาย
ทุกวันมีรถรับส่ง ศูนย์ความงามเธอก็มาใช้ได้สบาย ฉันจะให้ชีวิตที่แสนหรูหรากับเธอ ไม่มีอะไรที่เงินซื้อมาไม่ได้ไม่ใช่หรอ โดยเฉพาะกับสิ่งที่ฉันอยากให้เธอ
เธอทำให้ฉันมีความสุขสิ แม้แต้หอไอเฟลที่ปารีสถ้าเธออยากได้ฉันก็ซื้อให้ได้*-**
เฉินหลิงพูดหว่าล้อมฉัน *-*ฉันขอบอกเลยนะฉันเป็นคนที่เธอซื้อฉันด้วยเงินไม่ได้หรอกฉันจะบอกให้*-* ฉันประกาศพูด เฉินหลิงจึงพูดอย่างไม่พอใจ ***เธอรู้ไมมีผู้หญิงมากมายที่อยากเดินควงข้างฉัน แต่ทำไมเธอปฏิเสธ***
เฉินหลิงพูดด้วนความโมโห แต่ฉันก็โมโหเหมื่อนกัน *-*งั้งเธอก็ไปเอาพวกหล่อนมาเดินควงด้วยเลยสิ** ฉันพูดออกไป *-*ส่งกลับ*-* เฉินหลิงตะโกนเรียกคนใช้ **ไม่ต้องฉันกลับเองได้** เฉินหลิงยื่นเงียบ เขาหัวเสียที่ฉันไม่ตกลงเป็นแฟนกับเขา แล้วทำไมกันละที่ฉันต้องทำตามคำพูดของคนอื่น ไม่มีทาง!!!!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น