เน่าเฟะ ขยะแขยง น่ารังเกียจ นี่คือคำนิยามที่ฉันใช้จำกัดผู้คนบนโลกใบนี้เอาไว้ยังไงล่ะ
ชีวิตแต่ละวันของฉันเต็มไปด้วยความน่าเบื่อ ไร้ชีวิตชีวา เพราะการสานสัมพันธ์กับคนอื่นๆเป็นเรื่องที่ยากสำหรับฉัน เพราะแบบนี้ฉันจึงไม่มีเพื่อนเลยตั้งแต่เข้าโรงเรียนมา แต่ก็นะ..ถ้าจะให้เสแสร้งเข้าหามันก็ได้อยู่หรอก แต่ต้องกลับมาอ้วกที่บ้านทุกรอบเพราะขยะแขยงตัวเองนี่สิ
ฉันจึงตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลงโดยการกระโดดตึก ระหว่างทางที่เดินผ่านฉันก็พยายามซึมซับบรรยากาศก่อนตายไว้ให้ได้มากที่สุด จากนั้นฉันก็เดินขึ้นมาบนดาดฟ้าของตึกที่สูงที่สุดในระแวกนี้ก่อนที่ฉันจะกระโดดลงไปก็นึกขอบคุณตัวเองที่ยังอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้เพราะพ่อกับแม่ของฉันหลังจากประสบอุบัติเหตุก็ยังมีเงินประกันก้อนโตที่ทิ้งเอาไว้ให้ ความรัก ความผูกพัน อะไรนั่นฉันไม่เคยแม้แต่จะได้รับ ขนาดงานศพพ่อแม่ตัวเองน้ำตาสักหยดก็ยังไม่มีให้ไหล
แต่แล้วยังไงล่ะ ใครแคร์ จากนี้เธออจะเป็นอิสระ ไร้บ่วงที่ถูกผูกมัดไว้จากโลกโสมมใบนี้ ลาก่อน ไอ้โลกเฮงซวย หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตาพร้อมกระโดดลงไป
.
.
.
อ่าตายตาหลับสักที
เฮือก!!! ซะที่ไหน ตอนนี้ฉันกำลังยืนงงในดงหัวผู้ชายหลากสีอยู่ อะไรกัน(วะ)คะเนี่ย เกิดอะไรขึ้นมีทั้งหัวดำ หัวขาว หัวเขียว หัวฟ้า ไหนจะหัวทองนี่อีก ซึ่งแต่ละคนก็หน้าตาดีมากเหมือนมีออร่าอะไรรอบตัวซักอย่าง อ่า....ทำเอาฉันต้องยกมือขึ้นมาบังแสงพวกนี้เพราะแสบตาเลยแฮะ
เอ๊ะ ? ? แล้วยัยผู้หญิงตัวเตี้ยๆ ผมน้ำตาลที่ยืนร้องไห้ข้างๆนี่คือใคร โห..แม่คุณอะไรคือการที่น้ำตาไหลออกมาเองเป็นลิตรๆ ไหล่บอบบางของเธอนั้นที่ดูสั่นไหวเพระการร้องไห้ดูน่าสงสารไม่หยอก และฉันยังโดนไอพวกหัวหลากสีจิกตาใส่อีก วอท??? ฉันผิดอะไร
"นี่เฟลิต้า เธอทำแองจี้ทำไม" อยู่ๆไอหัวฟ้าก็หันมาตะคอกใส่เธอ ฉันอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออก นี่มันสถานการณ์อะไรกัน "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณเฟลิต้าคงไม่ได้ตั้งใจ" ยัยแองจี้หันไปบอกอีวานพร้อมสะอื้นตัวโยนอย่างน่าสงสาร ไอหัวฟ้าที่ชื่ออีวานยิ่งทำหน้าไม่พอใจใส่ฉันไปอีก
พร้อมกับหันหน้าไปอีกทางเพื่อปลอบโยนยัยผู้หญิงที่กำลังร้องไห้อยู่ ซึ่งก็มีบรรดาผู้ชายที่ฉันสาธยายไปด้านบนก็กำลังปลอบอยู่เช่นกัน
ส่วนไอหัวทองหน้าหล่อนี่ก็มองมาที่ฉันด้วยสายตาผิดหวัง เอ๋...ทำไมรู้สึกจุกที่อกขึ้นมา น้ำตาก็พลันจะไหล...นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ยยยยย ใครก็ได้ช่วยฉันที รู้สึกไม่เป็นตัวเองเอาซะเลย ถึงฉันจะคิดแบบนั้นอยู่ในหัว แต่สีหน้าที่แสดงออกไปก็มีเพียงความเฉยชา ดูไม่รู้สึกอะไร
ฉันได้แต่คิดในใจ "พระเจ้าคะ หนูจำได้ว่าหนูกระโดดตึกลงมา แต่ทำไมดันวาร์ปมาที่ไหนก็ไม่รู้" มีแต่คนแต่งตัวแปลกๆอย่างกับเป็นอังกฤษยุคกลางในเกมจีบหนุ่มอย่างงั้นแหละ
แต่เอ๊ะ.... เดี๋ยวนะ จะว่าไปชื่อเฟลิต้ากับแองจี้.....เฟลิต้านี่คือชื่อเราสินะสังเกตุได้จากที่ไอหัวฟ้าเรียกตะกี้ ส่วนแองจี้ก็คือคนที่พวกเขากำลังปลอบอยู่
"อ๋อ" เสียงร้องเหมือนนึกขึ้นได้จากริมฝีปากอวบอิ่มสีสด ก็ว่าแล้วเคยได้ยินที่ไหน ที่แท้ก็มาจากเกมจีบหนุ่ม MY HEARTH LOVER หัวใจนี้มอบให้เธอ นี่เอง ห้ะ!!!!!!!!!!เกมจีบหนุ่ม. จะไม่ให้เธอตกใจได้ยังไงในเมื่อเกมนี้ฉาก Bad End เยอะกว่าฉาก Happy Ending อีกน่ะสิ โอ้มายก้อดดดดดดด !!!!! และฉันกำลังจะเป็นลมขึ้นมาอีกรอบเพระนึกขึ้นได้ว่า "เฟลิต้า แคมเบอร์เลียน" คือชื่อนางร้ายที่ตายอนาถทุกรูทในเกมน่ะสิ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น