[Fic One piece] ความต้องการที่ไม่มีใครหยุดยั้งได้

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ที่ปลายสุดของขอบโลก มีสมบัติที่น่าทึ่งอยู่ด้วยรู้หรือเปล่า!?
คนที่ได้มันมาจะได้เป็นราชาโจรสลัด น่าตื่นเต้นดีเนอะ!
การผจญภัยที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนกำลังรอเราอยู่!!!

..........


เฮ่ย!!! แจ็ค สแปโรว์! เอ็งมาได้ยังไงฟร๊ะ!!!

..........

ลูฟี่! อย่ายอมเชียวนะ! >o<
โซโลห้ามทำม๊ายยยยย!!! 
เจ้าสองหน่อ อุซปและซันจิ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ซะงั้น -_-
แล้วนามิ...
เหมือนนามิจะไม่สะท้กสะท้านเลย เดาว่าคงจะได้ค่า $ ...เล็กน้อย



เข้าเรื่องเถอะ!!!



เราคือไรเตอร์ หรือจะเรียกเราว่า เลมอนเชอร์เบท ก็ได้จ้า ^o^
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรา

อยากจะบอกว่าภาพข้างบนมีไว้เพื่อคลายอารมณ์ของผู้อ่านทุกคนให้อยู่ในระดับเดียวกันไว้ก่อนนะ
(แบบว่าเรามองภาพนี้ทีไรก็อดฮาแตกทู๊กที)
>€< พรื่ดดดดด!!! ฮ่าๆๆๆๆๆ

เพื่อไม่ให้ผู้อ่านที่กำลังอยู่ในอารมณ์ตรึงเครียดเมื่อมาอ่านนิยายของเราเส้นประสาทอาจจะขาดปรี๊ดได้
(อย่างเช่น อ่านไปอ่านมาเผลอขว้างคอมทิ้ง)
(เฮ้ยๆ เกินไปมั้ง) นักอ่าน

อ๊ะๆๆๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่านิยายของเราบทจะตรึงเครียดหรือกระแทกใจคนอ่านอย่างแรงหรอกน๊า -o-
เพียงแต่เราอยากให้เพื่อนๆ นักอ่านทุกคนได้อ่านนิยายของเราด้วยอารมณ์สดใสชื่นมื่นชื่นบานด้วยกันทุกคนท่านั้นเองค่ะ

เราปราถนา หรือ มีความต้องการ อยากให้เพื่อนๆ นักอ่านทุกคนมีความสุขในการอ่านค่ะ



🎉🎉🎉



เอ้า!!! 
กลุ่มหมวกฟาง! 
พวกพ้องของฉันทุกคน!!!






[กัปตัน] มังกี้ ดี ลูฟี่ 





[หน่วยต่อสู้] โรโรโนอา โซโล





[ต้นหน] นามิ





[หน่วยซุ่มยิง] อุซป





[กุ๊กประจำเรือ] ซันจิ





[หมอประจำเรือ] โทนี่ โทนี่ ช๊อปเปอร์




[นักโบราณคดี] นิโค โรบิน





[ช่างประจำเรือ] แฟรงกี๊





[นักดนตรี] บรู๊ค



👑👑👑



🎁[เราแต่งจิ้นคู่นี้นะจ๊ะ]🎁
^€^ 


 

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ!?
ที่เขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ยามอยู่ต่อหน้าเธอ
เริ่มรู้สึกคิดถึง ห่วงใย และอยากเจอเธอยามที่ไม่เห็นหน้า
 แล้วเมื่อเธอมาอยู่ตรงหน้า หัวใจก็เริ่มเต้นแรง
ทำไม?
เกิดอะไรขึ้นกับเขา!?
หรือเขาจะไม่สบายกันนะ
บางที...
เขาอาจจะต้องกินเนื้อเพิ่มอีกสักนิด เเล้วไอ้อาการแปลกๆ นี้อาจจะหายไปก็ได้...



💘💘💘



"เฮ้ ซันจิ...เหมือนฉันจะไม่สบายอ่ะ ขอเนื้อเพิ่มหน่อย"
ว่าแล้วเจ้าตัวก็ยืดมือเพื่อไปหยิบเนื้อบนจานกลางโต๊ะ
ผวั๊ะ!!!
แต่แล้วก็โดนบาทาของซันจิแสกเข้าดักกลางหัวเต็มๆ จนหน้าจุ่มประทับจานข้าว
"ส่วนของแกหมดแล้วโว้ย!!! ส่วนพวกนี้เป็นของคุณนามิ กับโรบิ้นจัง แล้วก็ไม่ต้องมาแกล้งขอเลย! อย่างแกเนี่ยนะไม่สบายกับเค้าเป็นด้วยเรอะ!"
แล้วทุกคนก็พากันหัวเราะเยาะลั่น
"เฮ้ ลูฟี่! เดี๋ยววันหลังฉันสอนวิธีแกล้งป่วยให้เอามั้ย รับรองแผนของท่านอุโซปคนนี้ไม่มีใครจับได้"
"มีแต่พวกปัญญาอ่อนเท่านั้นแหล่ะที่ไม่รู้"
"ว่าไงนะเฟ้ย! โซโล!"
"เวลาคนเราไม่สบายต้องตัวร้อน นํ้ามูกไหล หรือนอนซมนะลูฟี่"
"ช๊อปเปอร์พูดถูกแล้วล่ะนะ"
"เฮ้! อย่าหงอยไปเลยน่าเจ้าหมวกฟาง ดูฉันเซ่! วันนี้ก็ยังคง ซู!!! เปอร์!!!"
"โย่ โฮ่ โย่ โฮ่ ใช่แล้วครับคุณลูฟี่ เดี๋ยวผมจะบันเลงเพลงสนุกสนานให้ฟังเอง"
แล้วเสียงดนตรีจังหวะคึกคักก็ดังมาผสมผสานกับเสียงที่คุยกันดังเซ็งแซ่ของเพื่อนๆ ทุกคน
ส่วนลูฟี่ที่ทำหน้าบูดก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจากจานข้าวช้าๆ แต่แล้วเป็นต้องชะงัก เพราะเผลอไปสบตากับใครบางคนที่จ้องมายังเขาอยู่ก่อนแล้ว
"นายไม่สบายตรงไหนเหรอ ลูฟี่?"
อึ๊ก!



🔔🔔🔔




[Luffy x Nami]
😃

                                 


 

 




    

การผจญภัยของพวกเรา
ไม่ว่าจะต้องเจอกับอุปสรรคมากมายแค่ไหน
แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือจากเธอ
...ฉันสัญญา...

 

💝💝💝