ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] ~100 Reasons To Why I HATE KISSES~

    ลำดับตอนที่ #2 : ~100 Reasons To Why I HATE KISSES~.....

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 49




    ตอนที่ 1

         
         วันนี้ฟ้ามันรั่วรึไงเนี่ย ฝนตกอยู่นั่นแหละ แต่เอ๊ะ...ฝนตกงั้นหรอ?? งั้นก็หมายความว่าวันนี้จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับฉันน่ะสิ!!! คิดแล้วฉันก็ลุกออกจากเตียงไปมองที่หน้าต่าง

         " ไม่!!! " ฉันตะโกน   นั่นรถโรงเรียนมาแล้วนี่นา!! อ๊ากกกก!!! ฉันเลยรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่ลืมแว่นตาสุดที่รักด้วย แล้วก็รีบวิ่งลงมา  แต่....มันไม่ทันอ่าาาา ฉันลงมาช้าเกินไปซะแล้ววว ToT งั้นฉันก็ต้องวิ่งไปโรงเรียนอ่ะดิเนี่ย ไม่นะ.....

         ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งๆๆ อยู่นั้น ก้อรู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างมากระแทก เลยทำให้ฉันล้มลงไปกองอยู่กับพื้น

         " โอ๊ยยย!! " ฉันร้อง พลางถูหัวเข่าเบาๆ

         " อุ...ฮ่าๆๆๆ!! "  ฉันได้ยินเสียงหัวเราะของใครบางคนดังอยู่ข้างหลัง ก็เลยหันไปมอง แต่เอ๊ะ...ทำไมฉันมองไม่เห็นหน้าเขาเลยล่ะ   อ้าว เฮ้ย...แว่นตาของฉันหายไปไหนเนี่ย???

         ฉันพยายามที่จะเพ่งมองว่าเขาเป็นใคร แต่ก็มองเห็นเพียงลางๆ

         ~~แกร๊บบบบบ!!!~~    มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

         อ๊าาาา!! นายนั่นเหยียบแว่นของฉันนี่นา

         " โอ้!! ฉันขอโทษจริงๆนะ! ฉันไม่ทันมองน่ะ!! " เขาพูดปนหัวเราะ

         " นาย!!! นายทำแว่นของฉันแตก!!! " ฉันตะโกนใส่เขา และก็ลุกขึ้น

         " แต่....ฉันว่าเธอไม่ใส่แว่นแล้วมัน....."

         เขาต้องการที่จะพูดอะไรเนี่ย! แต่...เหมือนว่าฉันจะลืมเรื่องอะไรไปนะ

         "  อ๊ายยยย!!! สายแล้วววๆๆๆ!!! "

         " เฮ้!! เธอต้องการให้ฉันไปส่งมั้ยย?? เพราะถ้าเธอไปเองคงไม่ทันแน่ๆ " เขาถาม
    โอ้~~ นั่นรถนี่นา เยี่ยมไปเลย

         " งั้นก็..ไปที่ มัธยมปลาย 'ชินฮวา'..." ฉันพูดในขณะที่เขากำลังขับรถ

         " โอ้ววว~~ จริงอะ ฉันก็กำลังจะไปที่นั่นอยู่พอดีเลย ฉันชื่อ เฮซองนะ แล้วเธอล่ะ?? " เขาถาม

         " ฮะฮะ...เฮซอง ชื่อนายน่ารักดีนะ...ฉันชื่อจินเน " แล้วฉันก็ยิ้มให้ ฉันเดาได้เลยว่านายคนเนี้ยต้องไม่ใช่ผู้ชายที่เลวร้ายแน่นอน
         
         แล้วหลังจากนั้นไม่นาน พวกเราก็มาถึงโรงเรียน เฮซองจึงขอตัวไปก่อน ฉันก็เลยเดินเข้ามาในห้อง พอฉันเปิดประตูห้องเข้าไปปุ๊บ  ทุกคนต่างก็มองมาที่ฉันกันเป็นตาเดียว และเสียงคุยที่แสนจะดังเมื่อกี๊ ก็เงียบลงไปด้วย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×