กลอนโดนใจ..ใน เซวีน่า.

ลำดับตอนที่ #2 : กลอนโดนใจ...ใน เซวีน่า. 2

ต่อด้วยกลอนจาก เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา ภาค 2 บทพิสูจน์ความสามารถ

ตามหาจอมยา ผู้นำพาคือมาโบล

เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา 2 บทที่ 3 เบาะแสเริ่มปรากฏ หน้า 30 บรรทัด 22

“…คนเจ็ดคนถือกำเนิดจากความต่าง   เริ่มเดินทางยังจุดหมายแห่งความฝัน  

หลายสิบปีผ่านไปชื่อเสียงพลัน   ก่อเกิดคำนิยามแห่งแผ่นดิน…

หากเจ็บป่วยจงมุ่งหน้าสู่ทิศเหนือ   หาเถาเครือป่าเขาช่วยรักษา

แม้นโง่เขลาอดสูในปัญญา   พสุธาทางทิศใต้รอคอยอยู่

ลำน้ำเย็นชุ่มฉ่ำย้ำดวงจิต   ให้นิมิตแห่งภูตมลายสูญ

ยามสิ้นไร้ดวงใจซึ่งอาดูร   ปีกแสงสูรย์นำพาเจ้าสู่แดนไกล

กำหนดวารกำหนดใจกำหนดกาย   กำหนดหมายแห่งรัตติไร้แขไข

นักเดินทางจะรอเจ้า ณ ที่ใด   คำตอบไซร้ตะวันตกยามแสงลา

สายลมพัดโบกพลิ้วไม่หยุดนิ่ง   ความเป็นจริงท่านอยู่ไหนสุดจะหา

แม้นไล่ตามสุดแท้แต่ชะตา   อาคานานั้นหนาจำต้องเดิน

แสงแว่วหวานดังกังวานผ่านพายัพ   เพียงสดับดุจดังวิหคเหิน

แสงทั่งหล้าพากันนอบน้อมกายเยิน   คีตะเมินยามต้องแสงแห่งราชัน...”

เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา 2 บทที่ 40 วิชาว่าด้วยความอลังการแห่งอาณาจักร หน้า 373-374 บรรทัด 19

                นิยามแห่งแผ่นดิน

            จอมยาผู้ทรงสิทธิ์   นิมิตแห่งภูต   ทูตแห่งราตรี   คีตาแห่งราชัน   แปรผันดุจวาโย   เตโชปีกษี   ปฐพีแห่งปัญญา

เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา 2 บทที่ 40 วิชาว่าด้วยความอลังการแห่งอาณาจักร หน้า 379 บรรทัด 6

                อัจราหรดีอันมืดมิด   ถูกปกปิดความจริงจนเหมือนฝัน

            ยามความมืดและดวงไฟบรรจบพลัน   จากความฝันกลับสู่ความเป็นจริง

เซวีน่า มหานครแห่งมนตรา 2 บทที่ 50 อักษรในแสงจันทร์ หน้า 472 บรรทัด 9