คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : การเข้าโรงเรียนใหม่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ยัยชาแนวตื่นได้แล้วนะ"
"อือ"
" ตื่นได้แล้ว" ยัยคีร์ตะโกนกอกหูชั้น
"อะไรของเธอห๊า ชั้นจะนอน"
"นี่ยัยปีศาจลุกได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียสาย" ยัยคีร์พูดพร้อมดึงตัวชั้นขึ้นให้ไปอาบน้ำ
ชั้นลุกขึ้นมาอาบน้ำ แล้วแต่งชุดนักเรียน ว้าวชุดนักเรียนที่ชั้นไม่ได้ใส่มาตั้งนานแล้วเพราะที่ประเทศอเมริกาใส่ชุดอะไรก็ได้ไม่มีแบบฟอร์มชุดนักเรียน แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลามาชื่นชมชั้นต้องรีบไปโรงเรียนซะแล้ว พอชั้นรีบขึ้นรถยัยคีร์ก็บ่นชั้นเป็นยายแก่ไปได้ สงสัยที่ไม่ชั้นไม่อยู่ยัยนี่เหงาถึงได้บ่นขนาดนี้จะเป็นแม่คนที่สองของชั้นหรือไงยะ
พอชั้นลงจากรถ อยู่หน้าโรงเรียนเซนต์ฟิว ยัยคีร์ก็ยังบ่นชั้นไม่เลิก สงสัยกลับบ้านไปต้องเอาสำลีมาปั่นหูแล้วล่ะ น้ำลายกระเด็นเข้าหูเยอะแน่เลย ยัยบ้าเอ๊ยเป็นยายแก่แล้วหรือไงหน้ากับอายุก็ไม่ห็นจะแกขึ้นเลย หรือถูกผีแก่เข้าสิง ตายแล้วกลับบ้านไปต้องรีบไปเอาข้าวสารเสกจากอาจารย์หลอกหลอนซะแล้ว
"พีแอล เข้าเรียนวันแรกก็ มาสายซะแล้วนะแก เธอรู้มั้ยว่าโรงเรียนที่นี่ไม่เหมือนที่เธอเรียนนะ กฎระเบียบเยอะจะตาย"
"ค่ะคุณยายคีร์บ่นเสร็จยังคะ" ชั้นพูดไปพร้อมแคะหูพลาง
"เข้าโรงเรียนสายโดนตัดคะแนนแน่ๆเลย" ยัยคีร์พูดพร้อมมองค้อนมาที่ชั้น
"นี่แล้วเธอจะเข้าประตูหน้าโรงเรียนให้โดนตัดคะแนนหาพระแสงอะไรเล่า ตามชั้นมา เออแล้วนี่ยัยคีร์ประตูรั้วหลังโรงเรียนอยู่ไหนอ่ะ พาชั้นไปทีดิ"
" พีแอลเธออย่าบอกนะว่าจะปีนรั้วเข้าโรงเรียนน่ะ" ยัยคีร์มองหน้าชั้นพร้อมส่ายหน้าปฎิเสธ แล้วเรื่องไรชั้นจะยอมเล่าเข้าก็ต้องเข้าดรงเรียนด้วยกันสิ ชั้นจึงรีบดึงยัยน่นเข้าโรงเรียน แต่อะไรมันจะฉุดยากฉุดเย็นขนาดนี้เอาควายมาฉุดก็ไม่ไปยัยนี่กลังชั้นพาไปตายรึไง เมื่อไปถึงประตูรั้วชั้นให้ยัยคีร์ปีนประตูรั้วก่อน หลังจากนั้นชั้นก็ปีนตามยัยคีร์ แต่ไอ้ประตูรั้วนี่มันจะสูงอะไรมากมายกลัวคนเข้ามาลักเด็กนักเรียนไปกินหรือไงถึงได้ทำสูงซะขนาดนี้ ขณะที่ชั้นกำลังจะกระดดดลงจากรั้วอยู่อยู่กระโปงนักเรียนของชั้นก็เกี่ยวเข้ากับรั้วหนามเหล็กของโรงเรียนพลั่ก พลั่ก ทำให้ชั้นกระโดดลงไปถีบเข้ากับหลังควายตัวหนึ่ง
"โอ๊ย อะไรวะเนี่ย" ควายนั่นร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ว่าควายมันร้องได้ด้วยเหรอเนี่ย
"555 5555 555 ไอ้คิริวแกเป็นไงบ้างวะ" เพื่อนของควายตัวน้นต่างพากันหัวเราะ แทนที่จะช่วยเพื่อนพวกนายนี่สงสัยจะเป็นเพื่อนที่ดีกันจริงจริง
"พีแอลแกเป็นไงมั่ง เจ็บตรงไหนบ้าง เปล่า" ยัยคีร์วิ่งเข้ามาถามชั้นด้วยความเป็นห่วง
ยัยบ้าเอ๊ยใครหล่นลงมาอย่างนี้ไม่เจ็บก็บ้าแล้ว เธอลองมาตกแบบชั้นบางดิยัยคีร์ แต่โชคยังดีนะที่กระโปรงนักเรียนของชั้นไม่ขาด ชั้นค่อยๆลุกขึ้นยืน
"เฮ้ยนี่เธออีกแล้วเหรอ ยัยปีศาจ"
"นายบอกว่าใครเป็นปีศาจห๊า ไอ้ซาตาน"
ไอ้ซาตานนี่เรียกชั้นเป็นปีศาจเหรอ นายก็ไม่ต่างอะไรไปจากชั้นหรอก แกก็เป็นไอ้ซาตานที่ตามกัดชั้นไม่เลิก และอีกอย่างนะชั้นต่างหากที่ต้องถามว่านายอีกแล้วเหรอ ไม่ใช่นายมาถามชั้น
"อะไรนะ ซานตานเหรอ" นายนั่นจ้องมองชั้นด้วยสายตาที่อยากจะฆ่าชั้น
"เอออ่ะดิ" ชั้นพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาก็ไอ้บ้านั่นเหมือนซาตานจริงจริงอ่ะ แล้วสายตานั่นก็บ่งบอกว่าจะเอาชีวิตชั้นได้ทุกเมื่อ
"ยัยปีศาจเธอจะตามจองล้างจองผลาญชั้นไปถึงไหน ตอนนั้นเธอก็ทำน้ำหกใส่เสื้อชั้น แล้วตอนนี้เธอก็กระโดดจากรั้วมาถีบที่หลังชั้น เธอกล้ามากเลยนะ"
"ใครจองล้างจองผลาญนายมิทราบก็นายโง่เองที่มายืนให้ชั้นถีบหลังนาย"
"อะไรนะยัยบ้า ซุ่มซ่ามแล้วยังโทษคนอื่นขอโทษซักคำก็ไม่มี เธอนี่มันปีศาจชัดๆ"
ชั้นว่านะสายตาของนายนั่นอยากจะฆ่าชั้นมากกว่าเดิมซะอีก แล้วอยู่ดีดีนายนั่นก็ยกหมัดขึ้น จะมาต่อยชั้นเหรอไอ้ซาตานชั้นไม่กลัวแกหรอก
"เฮ้ยไอ้คิริวแกจะต่อยผู้หญิงหรือไง" เพื่อนของนายนั่นตะโกนมา
"ยัยนั่นไม่ใช่ผู้หญิงซักหน่อย เป็นปีศาจต่างหาก"
อะไรนะปีศาจเหรอ ไอ้ซาตานแกตายแน่ พลั่ก ชั้นต่อยเข้าหน้านายนั่นเต็มๆ ช่วยไม่ได้มาบอกว่าชั้นไม่ใช่ผู้หญิง
"นี่ยัยปีศาจเธอกล้าต่อยชั้นเรอะ" นายนั่นยกหมัดขึ้นมาจะต่อยชั้น แล้วยัยคีร์ก็รีบดึงชั้นวิ่งหนีพาไปเข้าห้องเรียน
"ยัยคีร์เธอจะพาชั้นไปไหนเนี่ยเข้าห้องเรียนไง ถ้าเธอยังอยู่ตรงนั้นเธอตายแน่ เธอรู้ไหมว่าพวกเขาเป็นใคร"
"เป็นใครอ่ะ"
"ยัยบ้าเธอกำลังหาที่ตายอยู่รู้มั๊ย"
ความคิดเห็น