คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันแรกของการเจอะเจอไอ้ซาตาน 1
"ยัยคีร์ชั้นหิวน้ำจอดรถที่เซเว่นก่อนได้ไหม" ชั้นแกล้งทำเป็นเสียงแหบ
"บนเครื่องบินไ ม่มีน้ำให้กินหรือไงยะ ถึงได้หิวน้ำขนาดนี้" ยัยคีร์มองชั้นเหมือนกับว่าชั้นอดน้ำมาจากไหน
"ก็เธอสอบสวนชั้นจนชั้นไม่มีเสียงแล้ว คุณลุงคะจอดรถให้ด้วยนะคะ"
"พีแอลรีบซื้อล่ะ คุณแม่ชั้นรออยู่ที่บ้าน"
ชั้นรีบลงจากรถ ตรงดิ่งไปซื้อสเลอปี้แก้วใหญ่ ว้าวเสลอปี้น่ากินจังเลย ชั้นชอบกินสเลอปี้ตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ แต่อยู่ ๆสเลอปี้ที่น่ากินของช้านนนก็ตกไปเลอะเสื้อของใครบางคน ชั้นมองขึ้นไปเป็นผู้ชายที่หน้าตาซีดขาวอย่างกับผี คิ้วคมเข้มดำ ริมฝีปากแดงระเรื่ออย่างกับผู้หญิง แต่รวมรวมแล้วน่าตาหล่อเหลาเอาการใช้ได้เลยทีเดียวกำลังจ้องมองชั้นอย่างกับกินเลือดกินเนื้อ
"นี่ยัยเตี้ยเธอเดินภาษาอะไรของเธอ รู้มั้ยเสื้อของชั้นราคาเท่าไหร่"
ตาบ้าชั้นเนี่ยนะเตี้ยสูงตั้ง 170 ยังบอกว่าชั้นเตี้ยถ้าชั้นสูงเหมือนนายก็เป็นผีเปรตผู้หญิงนะสิตาบ้า
"ไม่รู้ดิ เสื้อนายไม่ได้ติดราคา ไว้นี่ ชั้นจะไปรู้ได้ไงอ่ะ" ชั้นพูดพร้อมมองนายนั่นแบบสายตากวนโอ๊ยสุดสุด
"ยัยซุ่มซ่าม เดินยังไงเนี่ยหาถึงมาชน เธอโง่เหลือไงห๊า"
ตาบ้าเอ๊ยมาหาว่าชั้นโง่แล้วนายล่ะดีกรีความฉลาดของนายมากเหลือไงกันถึงมาทำให้
สเลอปี้ของชั้นหก นายนั่นแหละ ไอ้โง่เอ๊ย
"นายนั่นแหละโง่ที่เดินมาชนแก้วน้ำชั้นเอง"
"อะไรนะ ยัยบ้าเธอบอกว่าชั้นเดินมาชนเธอเหรอ"
ถ้าทางไอ้บ้านั่นจะโมโหเต็มแก่แล้วแฮะ หน้าตาอย่างกับซาตานที่พร้อมจะเอาชีวิตชั้นและก็ยกมือขึ้นมาจะต่อยชั้น เป็นผู้ชายซะเปล่าจะต่อยผู้หญิงแต่ถ้านายต่อยมาชั้นก็ไม่กลัวนายหลอกตาบ้า ต่อยเลยดิ ต่อยดิ ต่อยดิ ชั้นสวนนายกลับแน่
"เฮ้ย คิริวแกทำไรอยู่วะรีบขึ้นรถได้แล้ว"เพื่อนของนายนั่นเรียกให้ขึ้นรถ
"อย่าให้ชั้นเจอเธออีกนะ ยัยบ้าไม่อย่างนั้นเธอตายแน่"
"โอ้วกลัวจังเลยอ่ะ กลั๊วกลัว" ชั้นพูดพร้อมกับเอามือทั้งสองข้างขึ้นมาทำสายตาแบบขอความเห็นใจ ตาบ้าใครจะไปกลัวนาย และอีกอย่างชั้นไม่อยากเจอนายหลอก
"พีแอลแกผลิตน้ำอยู่หรือไงห๊าถึงได้ช้าขนาดนี้ ขึ้นรถได้แล้ว"
ถ้ายัยคีร์ไม่เรียกชั้นขึ้นรถนะชั้นต้องโดนไอ้บ้านั่นต่อยแน่แน่ เพราะสายตาไอ้บ้านั่นจ้องมองอยากจะฆ่าชั้นเต็มซะเต็มแก่ แต่เจ็บใจชะมัดอดกินสเลอปี้หิวน้ำจะตาย โธ่สเลอปี้ของช้านนนนน
ความคิดเห็น