คู่หมั้นอลเวง นายมือเบสสุดฮิต กับ น้องสาวหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #3 : ข่าวร้าย

ตอนที่ 3

ข่าวร้าย

เมื่อกลับมาถึงบ้าน หม่ามี้ก็ถามทันทีเมื่อไม่เห็นรถนายปลั๊กเข้ามาส่ง

“เดี๋ยวๆยัยเจน ไหนรถตาปลั๊กล่ะ”หม่ามี้ถามพลางชะเง้อหน้าไปข้างนอก

“รถเค้า ก็ต้องอยู่บ้านเขาสิมี้”

“มี้รู้แล้ว แล้วเจนกลับมายังไงล่ะ”

“กลับมากับพี่จอห์น”

“ว่าแล้วเชียว”

“ว่าแล้วอะไรเหรอมี้”

“ก็มี้เห็นตาจอห์นขับรถเร็วมากออกจากบ้านไป คงเข้าไปขัดขวางใช่ไหมล่ะ”

“ปล่าวเลย พอดีเจนเจอพี่จอห์นพอดี ก็เลยกลับมาพร้อมกัน ไม่ต้องให้นาย เอ้ย! พี่ปลั๊กมาส่งให้เสียเวลาไง”คิกๆ ถ้ากลับพร้อมนายปลั๊ก ป่านนี้ยังไม่ถึงบ้านร้อก

“คราวนี้แล้วไป อย่าให้หม่ามี้รู้นะว่าเจนกับตาจอห์นไปทำอะไรมาน่ะ”

“ค่ะ ถ้างั้นขอขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ”พูดจบก็หอมแก้มมี้หนึ่งฟอด แล้วก็ขึ้นไปอาบน้ำ

‘ก๊อกๆๆ’ เสียงคนเคาะประตูห้องนอน

“มีอะไรเหรอพี่.........” อึ้ง.......

“อึ้งล่ะสิที่เห็นฉันออกจากห้องน้ำได้ เธอนี่มันแสบจริงๆเลยนะ”นายปลั๊กพูดพลางทำหน้าโหดใส่

“ห้องน้ำอะไร นายท้องเสียเหรอ”ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้

“ยังจะทำหน้าทะเล้นอีก”โดนบ่นอีกและ

“แล้วนี่นายขึ้นมาได้ไง มี้ไม่ว่าเหรอ”

“จะว่าได้ไง ก็ฉันบอกว่าฉันคิดถึงเธอแทบขาดใจ ก็เลยต้องมาหาไง หึหึ”เล่นละครเก่งจริงๆเล้ย

“อ้วก!!!ทุเรศ ขอฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ฉันทำท่าจะปิดประตูห้อง ก็ถูกนายปลั๊กดันเอาไว้

“คิดจะหนีเหรอ”

“ออกไปไกลๆห้องฉันเลยนะ ไม่งั้นฉันจะเรียกพี่ชายทั้งสองของฉันให้มาช่วย”ฉันขู่ หึหึ แค่นี้นายก็กลัวจนหัวหดแล้ว

“ก็เอาดิ ฉันเห็นพี่เธอขับรถออกไปด้วยกันเมื่อกี้นี่เอง”อ้าววว ซวยล่ะสิ

“เอาอย่างนี้ เดี๋ยวนายเดินไปดูที่บันไดหน่อยสิ ว่าพี่ชายฉันมาหรือยัง แล้วเดี๋ยวเข้ามาคุยข้างในห้อง ดีไหม”

“เอ่อ........ก็ได้ๆ”นายปลั๊กทำหน้าสงสัยนิดนึงก่อนจะเดินไปดูที่บันได

“ฮิๆหลงกลฉันแล้วล่ะสุดหล่อ แล้วเจอกัน.........ปัง”ฉันรีบปิดประตูห้องทันที

‘นี่เธออกมาเดี๋ยวนี้นะ ออกมา!!’นายปลั๊กตะโกนเป็นคนบ้าอยู่คนเดียวหน้าห้อง

“มีอะไรหรือปล่าวจ้ะปลั๊ก”หม่ามี้เดินขึ้นบันไดเข้ามาถาม

“มะ....ไม่มีครับ พอดีผมตะโกนบอกน้องเจนว่าจะกลับแล้วน่ะครับ ถ้างั้นผมลาล่ะครับ สวัสดีครับ”และแล้วนายปลั๊กก็ไปซักที

วันจันทร์

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันก็ต้องด้อมๆมองๆแถวห้องโถงข้างล่างให้ดี เผื่อนายปลั๊กแฝงตัวมาแก้แค้นฉันจะทำอย่างไงล่ะ

“หาอะไรน่ะยัยตัวเล็ก ให้พี่ช่วยไหม”พี่จิมเข้ามาถาม

“อ๋อ.........ไม่ต้องๆ เจนเจอแล้ว  เอ้อ...แล้วพี่จอห์นแต่งตัวเสร็จหรือยังล่ะพี่จิม”

“ไม่รู้สิ ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันนี่ ถามทำไมเหรอ จะไปโรงเรียนพร้อมกันเหรอ”

“ใช่แล้ว อ้อ.......นั่นไง พี่จอห์นมาแล้ว”

“ทำไมยังไม่ไปโรงเรียนล่ะเจน”พี่จอห์นถาม เพราะปกติฉันไปโรงเรียนก่อนพวกพี่ๆ

“ก็รอพี่จอห์นอยู่นี่ไงล่ะ”

“อ้าวว แล้วทำไมไม่เอารถไปเองล่ะ”

“ก็เพื่อความปลอดภัยไง แหะแหะ”บอกแค่นี้ ฉันเชื่อได้ว่าพี่จอห์นรู้แน่นอน

“อืม......ได้ๆ”

“เดี๋ยวๆปลอดภัยอะไรกัน ยัยตัวเล็กก็ขับรถจนคล่องแล้ว ทำไมอยู่ดีดีถึงนึกถึงความปลอดภัยขึ้นมาล่ะ”พี่จิมถามอย่างแปลกใจ

“เอาน่า เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง วันนี้รีบไปก่อนเถอะ เดี๋ยวมี้จะสงสัยที่เจนไปโรงเรียนพร้อมฉัน”พี่จอห์นบอกพี่จิม

“ก็ได้ ถ้างั้นฉันไปโรงเรียนล่ะนะ พี่ไปโรงเรียนก่อนนะยัยตัวเล็ก”พี่จิมพอเข้าใจ แล้วก็ขอตัวไปก่อนฉันกับพี่จอห์น เพราะต้องไปรีบพี่จีร่า

“ป่ะ ถ้างั้นเราก็ไปได้แล้ว”พี่จอห์นบอกฉัน

เมื่อรถมาถึงโรงเรียน ฉันก็ต้องลงหน้าโรงเรียน ส่วนพี่จอห์นก็เอารถไปเก็บ

“ว่าไงจ้ะ คู่หมั้นสุดที่รักของฉัน”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้นเดินมาทักทาย

“จะว่าไงล่ะ นายก็เห็นนี่ว่าฉันยังอยู่ครบ 32 น่ะ”ฉันทำหน้าทะเล้นใส่บ้าง

“ระวังไว้เถอะ อาจจะอยู่ไม่ครบ 32 ได้นะ  ไอ้เรื่องเมื่อวานน่ะ ฉันยกโทษให้เพราะจับไม่ได้คาหนังคาเขานะ ไม่งั้น.........”

“ถ้างั้นนายคงจับไม่ได้หรอก เพราะฉันไม่มีเขาแต่ตอนนี้ฉันเห็นมันเริ่มงอกที่หัวนายแล้วล่ะ คิกคิก”

“นี่เธอ......”นายปลั๊กทำท่าเหมือนจะต่อยฉัน แต่ฉันรู้ว่านายนั่นไม่ทำอะไรฉันหรอก แกล้งทำท่าไปอย่างนั้นแหละ

“เฮ้ยๆ!!หยุดนะเว้ยไอ้ปลั๊ก จะทำอะไรน้องข้าวะ”พี่จิมผลักอกนายปลั๊กไปอย่างแรง “หน้าตัวเมียนี่หว่า คิดจะทำร้ายผู้หญิง”พี่จิมมองหน้านายปลั๊กอย่างดุเดือด “ถ้าหากแกแต่งงานกับน้องฉันแล้วแกคิดจะทำร้ายน้องฉัน แกไม่รอดแน่ จำไว้”พี่จิมชี้หน้านายปลั๊ก

“ผมไม่คิดอะไรต่ำๆขนาดจะทำร้ายผู้หญิงหรอกนะ รุ่นพี่รู้ไว้ซะด้วย”นายปลั๊กก็ไม่ยอมแพ้

“แก!!!......”พี่จิมทำท่าจะเข้าไปต่อยแต่ถูกฉันขัดขวางไว้

“อย่าๆ!!พี่จิม คือเมื่อกี้เราหยอกกันเล่นน่ะ”พูดจบนายปลั๊กก็หันมามองหน้าฉันอย่างแปลกใจทันที

“คราวนี้รอดตัวไปนะ ถ้ายัยตัวเล็กไม่ช่วยแกไว้แกไม่รอดหรอกไอ้ปลั๊ก”พี่จิมชี้หน้าก่อนจะเดินไปที่ห้องเรียน

“วันหลังไม่ต้องช่วยฉันหรอก จำเอาไว้ ฉันไม่อยากให้ใครว่าว่าให้ผู้หญิงมาช่วย”นายปลั๊กยังไม่สำนึกบุญคุณ

“นี่ฉันอุตสาห์ช่วยนายนะ ก็ได้วันหลังฉันไม่ช่วยนายก็ได้ เชอะ!!”ว่าแล้วก็ทำท่าเชิดไปทำท่าจะหันหลังกลับ ‘พลั่ก’ฉันชนกับใครคนหนึ่ง

“ขอโทษครับน้อง อ้าววว เจนนี่เอง”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ป้อง นี่จะไปหานายปลั๊กใช่ไหมคะ ดูแลให้ดีด้วยนะคะ อย่าให้ออกไปเที่ยวกัดคนอื่นเขา เจนขอตัวก่อนนะคะ”ว่าแล้วฉันก็เดินไป

“ขอบใจนะ....”นายปลั๊กตะโกน

“ย่ะ......”ฉันก็ตะโกนไปเช่นกันแต่ไม่หันหลังกลับไปมอง

ตอนเย็น

วันนี้ฉันก็กลับบ้านพร้อมพี่จอห์นเหมือนเช่นตอนเช้า

“นี่พี่จอห์นรู้หรือปล่าววันนี้พี่จิมเกือบต่อยนายปลั๊กแน่ะ แต่เจนเข้าไปห้ามซะก่อน เพราะว่าถ้ามี้รู้ มี้ต้องว่าพี่จิมแหงเลย”ฉันเล่าให้พี่จอห์นฟัง

“เก่งเหมือนกันนี่เราน่ะ”พี่จอห์นขยี้ผมฉันเล่นอย่างเอ็นดู

เมื่อรถมาถึงบ้าน

“เอ๊ะ!!!นั่นรถพ่อแม่นายปลั๊กนี่ มาทำอะไรอีกล่ะเนี่ย ไม่รู้หรือไงว่าเขาจะต่อยกันตายอยู่แล้ว”ฉันหันไปคุยกับพี่จอห์น

“นั่นน่ะสิ ถ้างั้นเจนเข้าบ้านก่อนนะเดี๋ยวพี่เอารถไปเก็บก่อน”

“ได้ๆ”ว่าจบก็ลงรถแล้วเดินเข้าบ้านทันที แต่ที่แปลกใจมากกว่านั้นก็คือ นายปลั๊กมานั่งอยู่ในห้องโถงเล็กคนเดียว ส่วยพ่อแม่เขากับม้ำลังคุยกันอยู่ในห้องโถงใหญ่

“อ้าววว กลับมาแล้วเหรอเจน”หม่ามี้รีบทัก

“ค่ะ สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า”ฉันสวัสดีพ่อแม่นายปลั๊ก

“เข้ามานั่งคุยกันก่อนสิจ๊ะ ตาปลั๊กมานั่งนี่สิลูกน้องมาแล้ว”แม่นายปลั๊กตะโกนเรียกนายปลั๊กที่อยู่ในห้องโถงเล็ก

“มาแล้วครับ”พี่จอห์นบอกมี้

“มานั่งก่อนสิจอห์น แล้วนี่จิมยังไม่มาเหรอ”มี้ถาม

“ยังครับ วันนี้จิมมีซ้อมบาสครับ”พี่จอห์นบอกหม่ามี้ พลางนั่งลงบนเก้าอี้เดียวกับฉัน

“ไม่ได้ๆ ตาจอห์นมานั่งกับมี้ดีกว่า ส่วนปลั๊กไปนั่งกับน้องสิจ๊ะ”หม่ามี้ดึงพี่จอห์นให้มานั่งด้วย

“เอาล่ะเข้าเรื่องล่ะนะ”แม่นายปลั๊กบอก “ตอนนี้ลูกสองคนก็ใกล้จะเรียนจบมัธยมแล้ว พอจบเราก็จะให้หมั้นกัน พอจบมหาลัยก็แต่งเลย ดังนั้นเมื่อลูกใกล้จะจบมัธยมแล้ว แม่ก็กะว่าจะให้ลูกทั้งสองไปลองใช้ชีวิตร่วมกันดูสัก 2 เดือน ที่นั่นจะไม่มีใครนอกจากหนูทั้งสองคน”

“หาาาา ไม่จริ้ง........”ฉันกับนายปลั๊กพูดพร้อมกัน

“จริงจ้ะ แต่ทั้งสองคนห้ามมีอะไรกันเด็ดขาดนะจ้ะ ถ้างั้นตกลงตามนี้ อีกหนึ่งอาทิตย์ป้าจะมารับนะ ป้าไปล่ะ”

อึ้ง!!!!