คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ไปเที่ยวกันไหม
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนรถปลั๊กที่กำลังขับรถออกจากตัวเมืองไปเรื่อยๆโดยที่ฉันไม่รู้เลยว่าเขาจะพาฉันไปที่ไหน
“นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย”
“ไว้ถึงที่เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละหน่า”
“ก็....”
~แม้ว่าตัวฉันไม่รู้จักเธอสักหน่อย แต่ฉันก็แอบชอบเธอไม่ใช่น้อย~
เสียงโทรศัพท์ของนายปลั๊กดังขึ้นมาขัดจังหวะการสนทนา ฉันแอบเหลือบไปมองตอนที่นายปลั๊กยกโทรศัพท์ขึ้นมามองชื่อคนที่โทรมา นั่นทำให้ฉันรู้ว่าคนที่โทรเข้ามาคือพี่แพรนั่นเอง ยัยพลอยเพิ่งจะโทรมาบอกฉันเมื่อหลายวันก่อนว่าเขาสองคนกลับมาคืนดีกันแล้ว
“ว่าไงแพร”
นายปลั๊กรับโทรศัพท์แล้วคุยเงียบๆไปตลอดทางพร้อมกับการขับรถ ฉันหันหน้าเข้าหากระจกด้านข้างแล้วเอนตัวลงบนเบาะนั่งพร้อมหลับตา ฉันอยากให้ฉันหลับไปตอนนี้จะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงที่เขาสองคนคุยกัน แต่ฉันกลับหลับไม่ได้ทำได้แค่หลับตาอยู่อย่างนั้น
“ผมไม่มีเวลาเลยแพร ขอโทษนะ”ก็นายเอาเวลาที่ควรจะอยู่กับเขามาอยู่กับฉันนี่ไง
“ผมเหมือนเดิม รักแพรเหมือนเดิม”เหมือนเดิมทุกอย่าง นายแค่มาสารภาพรักฉัน เท่านั้นเอง !
“แค่นี้ก่อนนะแพร ตอนนี้ผมอยู่กับเพื่อน”นายอยู่กับฉันไม่ใช่เหรอ หรือฉันเป็นแค่เพื่อนที่นั่งมาบนรถนาย
เสียงจากข้างๆเงียบไป รถยังคงเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ นานมากที่ฉันยังคงหลับตาอยู่อย่างนั้น จนในที่สุดรถก็จอดลง ณ ที่ๆหนึ่ง
15.45 น.
“เจนๆ ถึงแล้วนะ”นายปลั๊กเขย่าฉัน ฉันแสร้งทำเป็นงัวเงียทั้งที่ไม่ได้หลับ
“ที่ไหนเนี่ย”
“มีน้ำ มีทราย มีคลื่น น้ำตกหรือเปล่านะ”นายปลั๊กแกล้งประชดฉันจนฉันต้องค้อนใส่ ฉันมองออกไปทางนอกหน้าต่างรถ ทะเลที่นี่สวยมาก หาดทรายสีขาวกับน้ำสีฟ้า ฉันเผลอยิ้มออกด้วยความตื่นเต้น หันไปมองนายปลั๊กก็เจอสายตาที่จ้องมองฉันอยู่ก่อนแล้ว
“ชอบหรือเปล่า”
“ชอบสิ ชอบมาก”ฉันยิ้มให้นายปลั๊ก ทะเลทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมากเลย
“ลงไปเดินเล่นกันดีกว่านะ”นายปลั๊กบอก เราสองคนเลยเปิดประตูรถลงมา ลมปะทะเข้ากับตัวฉันจนกระโปรงตัวยาวพริ้วไปตามแรงลม นายปลั๊กเดินอ้อมมาทางฉันพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือฉันไว้ จนฉันต้องมองค้อน
“ขอจับมือหน่อยนะ”ปลั๊กยิ้มแล้วเสมองไปทางอื่นแบบที่ไม่ต้องการคำตอบ พร้อมกับก้าวเดินแล้วกระตุกมือฉันให้เดินตามไป
“เอ่อ....”
“ถ่ายรูปคู่กันไหม ฉันเอากล้องมา”นายปลั๊กหันมาถามฉัน
“มากันสองคนแล้วจะถ่ายรูปคู่ได้ยังไง”
“ก็ให้คนอื่นช่วยถ่ายให้ไง พี่คนสวยครับๆ”นายปลั๊กบอกฉันพร้อมกับตะโกนเรียกพี่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อายุอาณามพอๆกับน้องแม่มากกว่า
“คะ มีอะไรเหรอคะ”
“ช่วยถ่ายรูปคู่ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ”
“ได้เลยค่ะ”พี่ผู้หญิงคนนั้นยิ้มแล้วเดินมารับกล้องจากมือนายปลั๊กไป
“ถ่ายได้เลยครับ”นายปลั๊กบอกพี่ผู้หญิงคนนั้นทั้งที่ยังไม่ตั้งท่าอะไรเลย รูปที่ออกมาเลยดูไม่มีอะไรเพียงแต่เราสองคนในรูปจับมือกันอยู่เท่านั้นเอง
“อีกซักรูปนะคะ”พี่ผู้หญิงบอกยิ้มๆ “ใกล้ๆกันหน่อยนะคะ กอดเลยก็ได้”พูดพร้อมกับเหล่ไปทางนายปลั๊ก นายปลั๊กเหมือนรู้งาน ขยับเข้ามาหาฉันทางด้านหลังพร้อมกับโอบเอวฉันทั้งสองข้าง แล้วเอาคางเกยไหล่ฉันไว้
“จะดีเหรอปลั๊ก”ฉันหันไปถามนายปลั๊กอย่างลังเล
“อยู่นิ่งๆสิ พี่เขาถือกล้องรอนานแล้วนะ”นายปลั๊กดุฉันเบาๆที่ข้างหู ฉันเลยต้องหันหน้ามามองกล้องพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ
“1 2 3”
แชะ !
จุ๊บ !
“เห้ย !”ฉันเห้ยอย่างลืมตัวเมื่อพี่ผู้หญิงนับถึง 3 พร้อมกดถ่าย นายปลั๊กก็เบียดตัวเข้ามาใกล้ฉันจนตัวแนบติดแล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มฉัน
“รูปน่ารักมากเลยค่ะ แฟนน้องน่ารักดีนะคะ”พี่ผู้หญิงเอากล้องมาส่งให้นายปลั๊กพร้อมพูดประโยคที่ฉันแทบสะดุ้ง
“เอ่อ คือไม่...”
“ขอบคุณครับ พอดีว่าเพิ่งคบกันได้ไม่นานน่ะครับ”นายปลั๊กชิงตอบพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พี่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็เอื้อมมือมาจับฉันไว้เหมือนเดิมก่อนจะพาเดินลงไปที่ชายหาด คลื่นกระทบเข้าที่เท้าของเราสองคน ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย
ฟึ่บ !
นายปลั๊กเตะน้ำให้กระเด็นโดนขาฉัน แล้วหัวเราะอย่างชอบใจ
“ไอ้บ้า ! ทำอะไรของนายเนี่ย” ฉันหันไปแว้ดใส่นายปลั๊กอย่างเคืองๆ นายปลั๊กยังหัวเราะชอบใจไม่หยุด ฉันเลยใช้มือวักน้ำใส่ตัวนายปลั๊ก จนนายปลั๊กโมโหก็ใช้มือวักน้ำใส่ฉัน เราสองคนเล่นกันจนเปียกปอนทั้งสองคน จนเริ่มรู้สึกเหนื่อย ฉันเลยขึ้นมานั่งที่ชายหาด ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มแล้ว คนก็เริ่มน้อยลงมากแล้ว นายปลั๊กเดินตามขึ้นมาแล้วก็ล้มตัวลงนั่งลงข้างๆฉัน
“สนุกไหม”นายปลั๊กหันมาถาม
“ก็สนุกดี ขอบใจนะที่พาฉันมา”
“ฉันอยากพาเธอมาตั้งนานแล้ว แต่ยุ่งๆเลยไม่ได้มาซักที”นายปลั๊กยิ้ม
“ขอบใจอีกครั้งละกัน”ฉันบอกเบาๆ
“อื้ม เดี๋ยวรอดูพระอาทิตย์ตกก่อนนะ ค่อยกลับ”
“อื้ม”
18.10 พระอาทิตย์ดวงใหญ่กำลังค่อยๆลับขอบฟ้าไปทีละนิด
“เจน”นายปลั๊กเรียกฉันเบาๆ
“หื้ม”
“บรรยากาศดีๆแบบนี้มันมีไม่บ่อยหรอกนะ ฉันเลยอยากบอกให้เธอแน่ใจว่าฉัน.. ชอบเธอจริงๆนะ”
“เอ่อ...”ฉันอึ้ง ที่อยู่ดีๆนายปลั๊กก็พูดขึ้นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“แล้วเธอชอบฉันบ้างหรือเปล่า”นายปลั๊กจับคางฉันพร้อมกับหันให้มาเผชิญหน้ากับเขา ฉันหลบตา ฉันจะตอบเขาได้อย่างไง ในเมื่อฉันเองยังไม่รู้เลยว่ารู้สึกอย่างไงกับเขา
“ฉัน....”
เสียงฉันจางหายไปพร้อมๆกับที่นายปลั๊กโน้มตัวลงมาประทับริมฝีปากฉัน เค้าจูบนุ่มนวลและยาวนานราวกับกำลังค้นหาอยู่ว่าฉันรู้สึกอย่างไงกับเขา เขาจูบอยู่อย่างนั้นโดยที่ฉันไม่ได้ขัดขืนหรือผลักเขาออก ฉันจะดูเป็นผู้หญิงไม่ดีไหมถ้าฉันจะบอกว่าฉันชอบจูบครั้งนี้ของเขากว่าครั้งไหนๆ เขาจูบฉันหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ลึกซึ้งและหอมหวานกว่าครั้งไหนๆ พระอาทิตย์ที่กำลังจะลับไปช่วยเป็นพยานให้หัวใจฉันด้วยว่าตอนนี้มันกำลังสารภาพว่า
‘ฉันรักเขาแล้ว’
ความคิดเห็น