คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เกย์
11
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็มานั่งเช็ดผมอยู่หน้ากระจก เฮ้อออ แล้วนี่ฉันจะกล้ามองหน้านายปลั๊กไหมนะเนี่ย นี่ก็นั่งคิดอยู่ในอ่างซะเกือบครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ก็เลยต้องมานั่งหนาวอยู่ยังงี้ไงล่ะ พอเช็ดผมก็พาลไปนึกถึงอีตากวนประสาทนั้น เวลาสระผมแทบจะไม่เคยมานั่งเช็ดผมให้แห้งเลยซักครั้ง ต้องเป็นหน้าที่ฉันทุกทีน่ะสิ นี้ถ้าเป็นพี่ป้องนะ ฉันคงไม่ต้องทำให้หรอกมีแต่พี่ป้องจะทำให้ฉันน่ะสิ เอ๊ะ แล้วฉันจะมานั่งคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย
ก๊อก ก๊อก
“ที่ร้ากกก ลงมากินข้าวได้แล้ว”ชิ!! พอนึกถึงก็มากวนประสาททันทีเลยนะ
“เดี๋ยวลงไปจ้าดาลิ้งค์”ฉันก็แหลตะโกนตอบไปหน้าห้องเหมือนกัน เชอะ อยากมากวนฉันก่อนทำไมล่ะ
“รีบๆลงมาล่ะ เดี๋ยวฉันจะไม่เจริญอาหารเพราะเธอ”พอจบฉันก็ได้ยินเสียงนายปลั๊กวิ่งลงบันไดไปอย่างเร็ว เดี๋ยวเหอะ นี่ถ้าไม่ติดว่านายเป็นนักวิ่งนะ ฉันจะเปิดประตูวิ่งตามไปตื๊บนายให้ได้คอยดูสิ
ที่ห้องครัว
“ว้าว วันนี้อาหารน่ากินจัง”ฉันก้มดมกลิ่นอาหารนั้น พลางยิ้มอย่างถูกใจที่อาหารน่ากิน
“นี่ๆ ผมเธอรุงรังแบบนั้นเดี๋ยวก็ลงไปในอาหารหรอก มาช่วยฉันยกกับข้าวไปวางเลย”นายปลั๊กหันมาบอกฉันขณะกำลังตักข้าวใส่จานอยู่ ฉันก็ต้องเดินปึงปังไปหยิบจานอาหารอีกสองสามจานที่ตั้งอยู่ที่เคาว์เตอร์ ก่อนจะนั่งลงเตรียมทานอาหารเย็น
“ทำไมวันนี้อาหารเยอะจังล่ะ”ฉันถามโดยไม่มองหน้านายปลั๊ก เพราะมัวไปตักกุ้งชุบแป้งทอดเข้าปาก
“ก็วันนี้เป็นวันเกิดฉัน และยังได้ของขวัญที่ถูกใจด้วย ก็ต้องฉลองกันหน่อยไง”นายปลั๊กยิ้มอย่างถูกใจก่อนจะนั่งลงบ้าง ฉันหันไปมองค้อนๆก่อนจะหันไปตักแกงจืด
“อีกสองวันโรงเรียนก็จะปิดแล้ว ปิดเทอมนี้ไปเที่ยวไหนดีอ่ะ”ฉันถาม คราวนี้ฉันหันไปมองหน้าบ้างแล้ว
“เออนั้นดิ เหลืออีกเดือนเราก็ต้องกลับไปอยู่บ้านตัวเองแล้ว งั้นเธอคิดๆไว้ด้วยก็แล้วกัน”ฉันหันไปมองหน้าอีตานั่น ที่ฉันพูดแบบนี้เพื่อให้นายคิดไม่ใช่ให้นายมาถามย้อนฉัน
“ไม่รู้แหละ ยังไงปิดเทอมนี้ฉันก็จะกลับไปเยี่ยมมี้กับพี่ชายสุดหล่อทั้งสองของฉันหน่อยนะ”ฉันว่าไป พร้อมๆกับกระดกแก้วน้ำ
“อืม ฉันก็กะว่าจะไปเยี่ยมคุณแม่ซักหน่อย”นายปลั๊กว่าพลางตักกุ้งเข้าปากบ้าง
“แล้วนี่ทำไมนายยังไม่ไปเปลี่ยนชุด ใส่ชุดนักเรียนอย่างงี้เดี๋ยวก็เลอะหรอก”ฉันหันไปบ่นนายปลั๊กบ้าง ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนซักหรอกนะ เพราะเราให้ร้านซัก แต่เวลามีคราบมากๆเขาจะให้เราจ่ายพิเศษด้วย
“โถแม่คุณ ก็เธอเล่นอยู่ในห้องเป็นชั่วโมงไม่ยอมออกมาแบบนั้นแล้วฉันจะเข้าไปได้ไง ถ้าฉันจะเข้าไปเธอก็ไม่ยอมอีก”นายปลั๊กบอกเคืองๆเพราะว่าฉันไม่ชอบให้นายปลั๊กมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเวลาฉันอยู่ในห้อง เพราะเวลาอีตานี่เปลี่ยนชุดจะเอาแค่ผ้าขนหนูบังไม่ได้เข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ นายปลั๊กทำหน้าเหมือนน้อยใจ ฉันก็เลยสะบัดหน้าหนีลุกขึ้นเอาจานข้าวไปล้าง “อ้าว อิ่มแล้วเหรอ”นายปลั๊กงง เพราะเห็นฉันบ่นว่าอาหารอร่อยแต่กินแค่จานเดียวเอง ปกติต้องสองสามจานนู้น
“อือ ฉันขี้เกียจฟังเรื่องที่นายชอบทำหน้าประกอบ”นายปลั๊กทำหน้าเบ้ “ก็เรื่องเมื่อกี้นายชักสีหน้าขึ้นมาทำไมล่ะ เสียอารมณ์หมด”ฉันทำหน้ายุ่งๆก่อนจะล้างจานต่อ พอล้างเสร็จฉันก็เดินไปนั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่น ซักพักนายปลั๊กก็เดินตามมา ก่อนจะเดินเลยไปเปิดหนังที่คงจะไปเช่ามาตอนที่ฉันอาบน้ำ
“นี่นาย ล้างจานเมื่อกี้น่ะนายได้เช็ดก่อนเอาเก็บหรือเปล่า”ฉันถามไปเพราะปกติอีตานี่ไม่ค่อยจะเช็ดจานก่อนเอาเก็บ
“อ๋อ ฉันลืมน่ะ”ฉันก็เลยทำหน้าไม่พอใจขึ้นมา ฉันบ่นไปกี่ครั้งเคยเข้าหูนายไหมเนี่ย “แหม ฉันเช็ดแล้ว คุณภรรยาพูดบ่อยๆแบบนี้มีหรือที่จะลืม”นายปลั๊กพูดก่อนจะหันไปดูหนังต่อ กวนประสาทอยู่เรื่อยเลยนะ
“พรุ่งนี้นายจะไปไหนมั้ย”ฉันถาม แต่ปกติอีตานี่ไม่ค่อยออกไปไหนร๊อกนอกจากซ้อมดนตรี
“ตอนเย็นฉันจะไปชมรมน่ะ ต้องไปปรึกษาเรื่องที่จะลงวิ่งในงานกีฬาที่จะจัดตอนปิดเทอมน่ะ”แหม พ่อหนุ่มมากความสามารถ เดี๋ยวก็วิ่ง เดี๋ยวก็เล่นดนตรี
“เหรอ ความจริงฉันก็ต้องไปนะ แต่ฉันถอนตัวจะการเป็นลีดเดอร์แล้วล่ะ ก็เลยไม่ต้องไป”ฉันหันไปยิ้มให้ แต่นายปลั๊กสนใจแต่หนังอย่างเดียว เชอะ สนใจจังนะบทเลิฟซีนน่ะ ดีนะที่แค่จูบน่ะ นี่ถ้ามีอะไรมากกว่านี้อีตานี่ต้องออกอาการหื่นแหงๆ
“ก็งี้แหละ ชอบทำให้คนอื่นต้องมีปัญหา”ฉันหันไปมอง นี่ขนาดว่าเหมือนไม่สนใจแล้วนะอีตานี่ยังไม่วายกวนประสาทฉันอีก
“ฉันไปสร้างปัญหาอะไรไม่ทราบ”ฉันถามเสียงประชดนิดๆ
“ก็ไปเปลี่ยนตัวแบบนั้น เขาก็ต้องวุ่นหาคนใหม่น่ะสิยัยบ๊อง”คราวนี้นายปลั๊กหันมาพูดด้วย
“ใครบอกว่าเขาจะยุ่ง ก็แฟนนายเขามาสมัครก่อนที่ฉันจะเอาชื่อออกอีก พี่เขาก็ไม่จำเป็นต้องวุ่นนี่นา”ฉันหันไปดูหนังต่อ
“อ้าวเหรอ แพรก็ไปสมัครด้วยเหรอ”นายปลั๊กเสียงอ่อนลง ฉันหันไปพยักหน้า “งั้นก็ขอโทษเธอด้วยก็แล้วกันที่ฉันว่าเธอ”นายปลั๊กพูดโดยไม่หันมามองฉันตามเคย เรานั่งดูกันไปซักพักความเงียบก็เริ่มปกคลุม อีตาปลั๊กไม่พูดอะไรเลย
“เฮ้ออออ”ฉันถอนหายใจซะดัง แต่นาายปลั๊กก็ไม่หันมากวนประสาทอีก ก่อนจะ วืด!! นายปลั๊กล้มตัวลงนอนบน.... ตักฉันพอดี อ้าววว แล้วแบบนี้ฉันจะขึ้นไปนอนไงล่ะ เรียกก็ไม่ตื่นด้วยสิ ฉันก็เลยจำใจต้องทิ้งให้นายปลั๊กนอนตรงนั้นคนเดียวโดยขึ้นไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาให้ ส่วนฉันก็ได้ครองเตียงเพียงผู้เดียว วู้!! แสนจะสุขใจ ส่วนนายปลั๊กก็ปล่อยให้ยุงหามไปอย่างงั้นแหละ อิอิ
เช้าแล้วววว
เช้านี้ค่อนข้างจะสดใสเพราะเมื่อคืนนอนเต็มอิ่ม หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็มานั่งเช็ดผมอยู่หน้ากระจก นายปลั๊กก็เข้ามาอาบน้ำพอดี เมื่อคืนอีตานั่นไม่ได้อาบน้ำด้วยล่ะ
“ตื่นแล้วเหรอ”นายปลั๊กทักขณะกำลังเอาผ้าเช็ดตัวเตรียมไปอาบน้ำ
“อือ”ฉันตอบสั้นๆก่อนจะเช็ดผมต่อ นายปลั๊กมองแวบนึงก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ผ่านไปประมาณ 35 นาที นายปลั๊กถึงออกมา อาบนานกว่าฉันอีกอ่ะ แต่ที่แน่ๆนายปลั๊กผมเปียกตามเคย และก็ตามความเคยชินนายปลั๊กก็ขึ้นไปนั่งปลายเตียงอย่างว่าง่าย ฉันก็เลยจะแกล้งเดินออกไปนอกห้อง
“อ้าว แล้วนั่นเธอจะไปไหนน่ะ”นายปลั๊กเรียกขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตู
“จะลงไปหาอะไรกินหน่อยน่ะ”ฉันตอบพร้อมกับบิดลูกบิดออก
“ยังไม่ต้องกิน มาเช็ดผมให้ฉันก่อนเลย”นายปลั๊กกวักมือเรียก ฉันก็เลยเดินอมยิ้มไปนั่งข้างหลังนายปลั๊ก นายปลั๊กทำหน้าสงสัยนิดนึงแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอฉันเช็ดผมเสร็จ
“เอ้า เสร็จแล้ว”ฉันบอก
“อือ”ขณะที่ฉันจะลงจากเตียงไป ฟึ่บ!! นายปลั๊กก็มาหอมแก้มฉันเฉยเลย “ตอบแทนที่เธอเช็ดผมให้ไง” กรี๊ดดด ตอบแทนบ้าบออะไรเล่า
“ไอบ้า”ฉันกลัวว่านายปลั๊กจะเห็นว่าฉันหน้าแดงก็เลยรีบลงไปข้างล่างทันที
ที่ห้องนั่งเล่น
‘กิ๊งงงงง กิ๊งงงงง’ ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย
“สวัสดีค่ะ”ฉันกรอกเสียงไปอย่างไพเราะ ก็แหม โทรศัพท์บ้านนี่คะ ขืนพูดเหมือนโทรสัพท์มือถือล่ะก็ คิดว่าคงไม่มีคิดจะโทรมาอีกเลย
(เอ่อ... อะแฮ่ม ขอสายคุณมีนาหน่อยค่ะ)ปลายสายทำเสียงกระแอมหน่อยๆก่อนจะขอสายฉัน (ใครฟร้ะ) ที่รู้ๆเพื่อนฉันคงไม่มีใครพูดได้หวานหูขนาดนี้หรอก
“กำลังพูดค่ะ ไม่ทราบว่านี่ใครคะ”ฉันทำหน้าลังเลเล็กน้อย คุณป้าแม่นายปลั๊กหรือปล่าวเนี่ย ขืนจำไม่ได้คุณป้าแกคงไม่ยอม
(อ๋อ ดิฉันคุณหญิงไพลินเองค่ะ)ปลายเสียงพูดซะฉันสะดุ้ง
“ยัยพลอย... แกแสบมากนะ”ฉันว่ายัยพลอยจนทางนู้นเงียบไปซักพัก
(ทำไมวันนี้แกตื่นเร็วจังล่ะ) คำถามนี่รู้สึกเหมือนกับว่าพลอยมันพยายามอย่างยิ่งที่ถามออกมา
“ฉันก็ตื่นอย่างนี้ทุกวัน”
(น่าเสียดายเนอะ) ฉันรับรู้ได้ถึงความเสียดายของยัยพลอย ว่าแต่เสียดายไรอ่ะ
“เสียดายไร”
(ก็ถ้าแกตื่นสาย พี่ปลั๊กเขาอาจจะมารับเองก็ได้ ฉันอาจจะมีโอกาสได้คุยกับพี่เขาก็ได้นะ)กรี๊ดดดด นี่โทรมาจะคุยกับนายปลั๊กใช่ม้ายยยย
“แล้วโทรมามีอะไร”ฉันฝืนพูดไปอย่างเก็บอารมณ์
(ก็...ก็เอ่อ... เล่าแล้วอย่าเสียใจก็แล้วกันนะ) ยัยพลอยเว้นช่วงหาย (แกเลิกคบกับพี่ป้องเหอะ)
“อะไรกันอ่ะ นี่ฉันเพิ่งคบกับพี่เขาเองนะ”ฉันทำเสียงประมาณว่าโกรธสุดๆ
(ก็... ก็... ก็พี่ป้องเขาเป็นเกย์) กรี๊ดดดด สงสัยฉันจะคบกับแกไม่ได้แล้วมั้งยัยพลอย
“แกเอาอะไรมาพูด ถ้าอยากให้ฉันกับพี่ป้องเลิกกันก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้ หึ”ฉันวางหูไปดังโครม นายปลั๊กที่เพิ่งลงเห็นเข้าพอดี
“เป็นอะไรน่ะ วางหูโทรศัพท์ซะแรงเลย”นายปลั๊กชายตามองมานิดนึงก่อนจะเดินมาคุยด้วย
“..........”
“มีอะไรจะปรึกษาฉันไหม”นายปลั๊กเอียงคอถาม
“ยัยพลอยบอกว่า....”ฉันเริ่มมีน้ำตาใหลออกมา
“ว่า?”ลุ้นจังนะเรื่องของคนอื่นเนี่ย
“ว่า... พี่ป้องเป็นเกย์ แหะแหะ”จากที่จะร้องก็กลายเป็นหัวเราะแหะๆแทน
“บ้า! เพื่อนเธอบ้าไปแล้ว ฮ่าๆ เห็นไอป้องเป็นเกย์ทั้งๆที่เพื่อนตัวเองก็เป็นแฟนไอป้อง”นายปลั๊กหัวเราะคิกคักมีความสุขก่อนจะไปนั่งบนโซฟาพร้อมกับเปิดทีวี ไรฟะ เครียดนะ ทำไมอีตานี่หัวเราะล่ะ
ความคิดเห็น