คู่หมั้นอลเวง นายมือเบสสุดฮิต กับ น้องสาวหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #6 : ง้อ

ตอนที่ 6

ง้อ

หลังจากนายปลั๊กซ้อมวิ่งเสร็จก็กลับมา

“เดี๋ยวๆขอคุยด้วยหน่อยสิ”ฉันเข้าไปเกาะแขน

“ปล่อย!!”นายปลั๊กสลัดมือฉัน

“โกรธใช่ไหมล่ะ นายคงหวงแฟนน่าดู แต่นายก็เห็นนี่ว่าพี่แพรมาหาเรื่องก่อน ฉันก็ชอบทำท่าทางให้น่าหมั่นไส้แบบนี้มาก็นานแล้ว นายก็น่าจะรู้นี่”ฉันพูดเสียงเรียบ

“แต่แพรเป็นรุ่นพี่ของเธอ”นายปลั๊กยังคงงอน

“เป็นรุ่นพี่ก็ไม่ควรหาเรื่องรุ่นน้องจริงไหม”ฉันทำหน้าทะเล้น

“เธอมันเป็นแบบที่แพรว่าจริงๆเล้ย!!”นายปลั๊กตะโกน

“อ๋อ!!สรุปว่า ฉันผิด ถ้างั้นคืนนี้ก็เชิญขนหมอนขนผ้าห่มไปนอนที่ห้องนั่งเล่นได้เลย  ถ้านายยังว่าฉันผิด ก็เชิญนอนให้สบายใจอยู่ที่ข้างนอกนี่แหละ งอน 10 วัน ก็นอนมัน 10 วันนี่แหละ ฮึ”ฉันประชด

“เธอกล้าเหรอ”นายปลั๊กจ้องหน้า

“ทำไมจะไม่กล้า”

“ถ้าตัดสินใจอย่างงั้น คืนนี้รีบขึ้นไปนอนเลยนะ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปส่งบ้าน ฉันหมดความอดทนกับเธอแล้ว!!!”นายปลั๊กตวาด แล้วก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ฉันจึงเดินปึงปังเข้าไปในห้องนอน พร้อมกดโทรศัพท์

“ฮัลโหล พี่จอห์นเหรอ มารับเจนที”เสียงฉันเริ่มสั่น อาจจะเป็นเพราะไม่เคยชินกับท่าทางอันน่ากลัวแบบนี้

“มีอะไรเหรอ”พี่จอห์นถาม

“ฮึก เจนทะเลาะกับนายปลั๊ก”ฉันเริ่มสะอื้น แต่ก็พยายามเก็บเอาไว้

“ได้ๆเดี๋ยวพี่จะรีบไป”แล้วพี่จอห์นก็ตัดสายไป ฉันจึงไปเก็บเสื้อผ้า แล้วก็ลงไปรอที่ห้องนั่งเล่น

“ลงมาทำไมล่ะ ทำไมไม่อยู่บนห้อง”นายปลั๊กพูดประชดเสียงเรียบๆขณะกำลังดีดกีต้าร์เล่น

“ฉันจะกลับบ้าน”ฉันตอบขณะเอาช็อกโกแลตที่หยิบมาจากห้องครัวเมื่อซักครู่มากินเล่น

“ก็บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปส่ง ไม่เข้าใจหรือไง”นายปลั๊กหยุดดีดกีต้าร์

“ก็ฉันไม่อยากไปกับนายนี่”

“ถ้างั้นก็เชิญเดินไปเองได้เลย”นายปลั๊กประชด

‘ปื้น ปื้น”เสียงแตรรถของพี่จอห์นดังขัดจังหวะ

“ฉันไปล่ะ”ฉันลุกขึ้น

“นี่เธอทำขนาดนี้เลยเหรอ”นายปลั๊กมีสีหน้าอ่อนลง

“ก็ไล่ฉันแล้ว แล้วจะอยู่ทำไม”ฉันว่าพลางเดินไปที่รถ

เมื่อกลับมาถึงบ้าน

“ทำไมวันนี้มานอนที่นี่ล่ะ”หม่ามี้ถาม

“เจนทะเลาะกับนายปลั๊กน่ะ มี้เห็นไหม ว่าเราอยู่กันไม่ได้หรอก”ฉันพยายามอธิบาย

“คนที่จะต้องใช้ชีวิตคู่ด้วยกันน่ะ มันก็ต้องมีการทะเลาะกันเป็นธรรมดา แต่เราจะแก้ปัญหาโดยการหนีมาอยู่ที่นี่ไม่ได้”หม่ามี้นั่งลงปลายเตียง “เอาล่ะ คืนนี้นอนไปก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวจะนอนตื่นสาย ไปโรงเรียนไม่ทัน

รุ่งเช้า

‘ปื้น ปื้น’เสียงแตรรถคันหนึ่งดังขึ้นที่หน้าบ้าน

“อ้าววว ปลั๊ก มาง้อน้องเหรอลูก”หม่ามี้ถามเสียงใส

“เอ่อ.......ครับ”นายปลั๊กตะกุกตะกัก

“แล้วนั่นใครนั่งอยู่บนรถน่ะ”หม่ามี้สังเกตเห็นใครบนรถ

“อ๋อ เพื่อนปลั๊กเองครับ ชื่อป้องครับ เฮ้ย ไอ้ป้อง มานี้หน่อย”พอบอกกับหม่ามี้เสร็จก็เรียกให้ป้องมาสวัสดีหม่ามี้

“มีอะไรวะ”ป้องถามปลั๊กอย่างไม่เข้าใจ

“นี่แม่ของเจน”ปลั๊กแนะนำ

“อ้าววว สวัสดีครับ”ป้องสวัสดีหม่ามี้

“จ้ะ ไหว้พระเถอะ”ก็เขาไหว้หม่ามี้นั่นแหละ

“แล้วนี่เจนไปโรงเรียนหรือยังครับ จะได้ไปพร้อมกัน”ปลั๊กกลับเข้าเรื่อง

“ยังจ้ะ เดี๋ยวน้าเรียกให้”ว่าจบก็เดินขึ้นไปชั้นไป แล้วก็กลับมาพร้อมกับสาวร่างบาง หน้าตาจิ้มลิ้ม นั่นก็คือ ฉันนั่นเอง

“นี่มี้หลอกให้หนูลงมา เพื่อมาเจอกับ.........”ฉันชี้หน้านายปลั๊กพูดไม่ออก

“ก็มาเจอพี่ไง พี่มาง้อแล้วไงจ้ะที่รัก”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น เล่นละครต่อหน้าหม่ามี้

“อ๋อเหรอ ถ้างั้นช่วยถือกระเป๋าหนังสือหน่อยได้มะ”ฉันทำเป็นเล่นด้วย แต่ก็ไม่วายแกล้งให้นายปลั๊กถือกระเป๋าให้

“เอ่อ........แหม ได้อยู่แล้วจ้ะ”นายปลั๊กยิ้มพร้อมกับแยกเขี้ยวอย่างเคืองๆ

“ถ้างั้นเจนไปโรงเรียนก่อนนะมี้”ฉันบอกก่อนจะหอมแก้มมี้หนึ่งฟอดใหญ่

หลังจากรถแล่นออกจากบ้านแล้ว

“คิกคิก”ฉันหัวเราะร่า

“เบาๆหน่อยได้ไหมครับ พี่จะอ่านหนังสือ”พี่ป้องดุนิดๆก่อนจะหันไปอ่านหนังสือต่อ(อ่านในรถเนี่ยนะ)

“คิก คิก”ได้ที นายปลั๊กหัวเราะร่า

“หัวเราะอะไรยะ”ฉันว่าเบาๆ เดี๋ยวโดนว่าแบบเมื่อกี้อีก

“หัวเราะคนไม่มีมารยาทน่ะ”นายปลั๊กประชด

“นี่นาย.......... ‘อี๊ด….’ ว๊าย”ฉันร้องอย่างตกใจ เมื่อรถจอดอย่างกะทันหัน “ขับรถบ้าๆอะไรของนายเนี่ย”ฉันดุ

“ถึงโรงเรียนแล้วก็ลงไปสิ”นายปลั๊กไล่ ฉันจึงลงจากรถ ซึ่งพี่ป้องก็ลงเช่นกัน แต่คนละอาการกับฉัน เพราะดูพี่ป้องโซเซชอบกล

“ขับรถบ้าขึ้นทุกวันแล้วนะเอ็งน่ะ”พี่ป้องดุนายปลั๊ก

“นั่นน่ะสิคะ ขับบ้าๆได้ทุกวัน จนคนขับจะบ้าตามแล้ว ก๊าก!!” ฉันหัวเราะอย่างสะใจ

“ถ้าไม่อยากโดน...ก็อันเชิญไปที่อื่นซะ หรือจะต้องทำบุญให้ด้วยล่ะ หรือกรวดน้ำดีเอ่ย”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น

“ไอ้บ้า นี่นายว่าฉันเป็น........”

“ฉันยังไม่ได้พูดทีนะ”นายปลั๊กรีบขัด

“เออๆ แล้วเย็นนี้ต้องไปส่งฉันที่บ้านก่อนที่นายจะไปซ้อม เข้าใจไหม”

“ขอรับ”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น
***ตอนที่ 6 นี้ จะไม่ค่อยมีอะไรมาก แต่ผู้เขียนจะทำให้รู้ว่าหายงอนแล้ว เพราะพออ่านต่อไปจะได้ไม่งงว่าไปหายงอนกันตอนไหนไง
***ช่วยกันเม้นสักนิด ชีวิตสดใส หุหุ