คู่หมั้นอลเวง นายมือเบสสุดฮิต กับ น้องสาวหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #5 : ทะเลาะ

ตอนที่ 5

ทะเลาะ

“ว้าววว ขนมทองหยิบทองหยอดของโปรดของช้าน....”ฉันวิ่งไปทานขนมไทยต่างๆที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างอร่อย

“เป็นไงบ้างน่ะปลั๊ก น้องดื้อไหม”หม่ามี้ถามนายปลั๊ก

“ดื้อครับ แต่ไม่เป็นไรครับ”นายปลั๊กบอกหม่ามี้

“ดีแล้วจ้ะ”

หลังจากที่มาเยี่ยมนานพอสมควรแล้ว ทุกคนก็พากันกลับ  นายปลั๊กจึงชวนฉันไปทานอาหารที่ห้างแห่งหนึ่ง (ก็ร้านเดิมนั่นแหละ)

“จะกินอะไรล่ะ สั่งสิ”นายปลั๊กบอกฉัน

“...............”

“สั่งสิ........”นายปลั๊กเริ่มสงสัย

“.............”

“มีอะไรหรือปล่าว”

“นายต้องจ่ายนะ”นายปลั๊กมองหน้าฉัน

“ผู้หญิงอะไร้!!!งกจริงๆ”นายปลั๊กพึมพำ

“ว่าอะไรนะ”

“ปล่าว”

“อ้าวววปลั๊ก เจอกันอีกแล้ว”พี่แพรตามเคย

“นั่งก่อนสิแพร”นายปลั๊กเตรียมขยับที่ให้นั่ง

“พี่ขอนั่งด้วยนะ”พี่แพรถามแบบเดิมๆ

“ก็นั่งไปสิคะ เจนไม่ได้จ่ายตังค์ซักหน่อย”ฉันประชด

“แล้วตกลงจะสั่งอะไรล่ะ”นายปลั๊กถามฉัน

“อืม.........”ฉันใช้ความคิด นึกออกแล้ว ฉันจำได้ว่าพี่แพรไม่ชอบทานอาหารจำพวกเส้น “เอาสปาเก็ตตี้ ยำวุ้นเส้นไฮโซ แล้วก็ก๊วยเตี๋ยวไฮโซ ค่ะ” พี่แพรอึ้ง!!!

“เอ่อ.......จะดีเหรอ............”นายปลั๊กถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“ก็ฉันอยากทานนี่ ถ้าไม่สั่ง 3 อย่างนี้ ฉันก็ไม่กิน”ต้องเล่นไม้นี้

“กะ.........ก็ได้”นายปลั๊กมองหน้าพี่แพร

“ไม่เป็นไรหรอกปลั๊ก แพรทานได้”พี่แพรบอกนายปลั๊ก สงสัยจะผิดแผนซะแล้ว

“อือ นี่อาหารมาแล้ว”นายปลั๊กบอกพี่แพร

“นี่อร่อยนะปลั๊กลองทานสิ”พี่แพรป้อนนายปลั๊ก

“เดี๋ยวแพรป้อนให้นะ”พี่แพรป้อนนายปลั๊ก

“อุ๊ย!!ปากเลอะ เดี๋ยวแพรเช็ดให้”พี่แพรเช็ดปากให้นายปลั๊ก

“นี่!!!!”ฉันทุบโต๊ะ จนโต๊ะอื่นๆหันมามอง “นายเคยได้ยินเพลง ‘คนเดียวไม่เหงาเท่าสามคน’ไหม ถ้าไม่เคย ฉันจะร้องให้ฟัง”ฉันพูดเสียงประชด

“อะไรของเธอ”นายปลั๊กงง

“แล้วนายชวนใครมาทานไม่ทราบ ไม่ใช่ฉันอิจฉานะ แต่ขอโทษ คุณสองคนเล่นตักเข้าปากให้กันไม่เว้นว่าง จนจะหมดแล้ว ฉันยังไม่ได้กินเล้ย!!!”ฉันพูดประชด

“นั่นสินะ แหะแหะ”นายปลั๊กหัวเราะแห้งๆ

หลังจากทานอาหารเสร็จ นายปลั๊กก็ไปส่งพี่แพร และก็ส่งฉันที่บ้านก่อนจะไปซ้อมดนตรี

“ตอนนี้นายปลั๊กไม่อยู่ เราต้องค้น!!”

หลังจากค้นไปซักพัก ฉันก็ไปเจอกับบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋านายปลั๊ก

“ถุงยาง!!!อี๊!!!”

“เฮ้ย!ทำอะไรน่ะ”นายปลั๊กเข้ามาเห็นพอดี

“ก็ไหนว่าห้ามแล้ว ทำไมนายยังไม่แน่ใจอารมณ์ของตัวเองหรือย่างไร ก็แน่ล่ะ นายมันบ้ากามนี่แถมยังต้องมาอยู่กับสาวสุดเซ็กซี่อย่างฉันน่ะ”ฉันด่าเป็นชุด

“อยากลองไหมล่ะ”นายปลั๊กทำหน้าหื่น

“ออกไปนะย่ะ!!!”ฉันตวาด

“ใครจะอยากอยู่กับเธอ”

“เชอะ”

วันจันทร์

วู้ๆสบายใจ ได้มาโรงเรียน ไม่ต้องทนทุกข์อยู่กับนายปลั๊กที่บ้านแค่สองคน เอ้อ ลืมบอกไปว่าช่วงนี้จะมีกีฬาอำเภอ ซึ่งโรงเรียนเราอำนวยสถานที่ ดังนั้นก็จะต้องมีการเชียร์กัน แต่ฉันน่ะเป็นลีดเดอร์ ช่วงนี้ก็เลยต้องซ้อมตอนเย็นๆกับกองเชียร์ที่ร้องเพลงบ่อยๆ ซึ่งก็เช่นเดียวกับเย็นนี้

“หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง สาม หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง หนึ่ง”พี่ที่คุมนับสเต็ป “เอาล่ะ พักก่อนได้”พี่ที่คุมหันมาสั่ง

“เฮ้อ เหนื่อยจังเลยนะยัยนุช..............”ฉันอึ้งเมื่อหันไปมองที่สนามซึ่งนักกีฬากำลังซ้อมอยู่

“เป็นอะไรเหรอเจน”ยัยนุชถาม

“ปล่าว แกซ้อมท่าที่แกทำไม่ได้ไว้เถอะ”ฉันหันไปบอก

“อะไรวะ”ยัยนุชเกาหัว

‘นี่นายปลั๊กก็ลงแข่งวิ่งกับเค้าด้วยเหรอเนี่ย  สาธุ!!!ฉันขอให้นายแพ้ตั้งแต่รอบคัดเลือกเถอะ เชอะ!!! ทำเก๊กอยู่นั่นแหละ คิดว่าหล่อหรือไง!’หลังจากความคิดหยุดลง ฉันเอามือที่พนมไหว้ตอนที่สาธุลง ก่อนจะหันไปมองยัยนุชที่สงสัยฉัน

“ไม่ต้องมามองอย่างนั้นเลย ฉันไม่ได้บ้าแน่นอน เอ่อ........พี่คะ หนูขอไปห้องน้ำได้ไหมคะ เห็นหน้าใครบางคนแล้วปวดห้องน้ำ”ฉันบอกยัยนุชแล้วก็หันไปบอกพี่ที่คุมซ้อม

“ได้ แต่ต้องเร็วๆหน่อยนะ”แน่ะ ยังมาย้ำอีก

“แหมพี่ ยังไงหนูก็ต้องกลับมาก่อนพรุ่งนี้แน่นอน”ว่าจบก็รีบวิ่งไปทันที เพราะเดี๋ยวโดน ขณะที่วิ่งตัดสนามไปนั้น

“เจน!! เจน!!”อีตาจอมเก๊กสุดที่รัก(กัดฟัน)ของฉันนั่นเอง

“ว่าไงคะดาร์ลิ้ง เรียกเจนแบบนี้สงสัยคิดถึงแหงเลย”ฉันทำท่าให้น่าหมั่นไส้ไว้

“นี่สงสัยจะเต้นจนสมองกระทบกระเทือนแน่ๆเลย”นายปลั๊กงง

“แหม ดาร์ลิ้งก็คิดมาก มีอะไรว่ามา ประเดี๋ยวอาจจะไม่ได้ฟังเสียงอันไพเราะแบบนี้อีก”ฉันแยกเขี้ยว

“เอ่อ........วันนี้ฉันมีซ้อม...........”

“ซ้อมดนตรี!!”ฉันชิงพูด

“ไม่ใช่ๆฉันมีซ้อม............”

“นายจะไปซ้อมใคร นายไปมีเรื่องกับใคร”ฉันชิงพูดเช่นเคย

“จะซ้อมเธอนี่แหละ ถ้ายังไม่เลิกขัดฉันน่ะ”นายปลั๊กบ่น

“อุ๊บ!!”ฉันรีบเอามือปิดปาก

“ดีมากที่รักของฉัน”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น “คือวันนี้ฉันมีซ้อมวิ่งนี่แหละ ก็เลยคงกลับเย็น กลัวเธอจะรอนานน่ะ”

“แหม ทีตอนไปซ้อมดนตรี ฉันรอจนหลับ ยังไม่เห็นเป็นห่วงเลย ยังงี้สงสัยจะอยู่จู๋จี๋กับแฟนนายใช่ไหม”ฉันว่าอย่างรู้ทัน

“แล้วแต่เธอจะคิด แต่เดี๋ยวถ้าจะกลับบ้าน เดี๋ยวให้ไอ้ป้องไปส่ง”

“แล้วนายไม่กลัวพี่ป้องจะคิดทำอะไรฉันเหรอ”ฉันทำหน้าจริงจังกึ่งล้อเล่น

“ไม่กลัว!!”นายปลั๊กตอบเสียงหนักแน่น

“อ้าววว ทำไมล่ะ”ฉันเริ่มสงสัย

“ฮะๆก็เพราะว่า ถ้าไอ้ป้องคิดจะทำอะไรเธอ ฉันก็คงจะต้องพาไอ้ป้องไปวัดสายตาแล้วล่ะ ฮะๆ”นายปลั๊กหัวเราะร่า

“ไอ้!!........บ้า!!”ฉันว่าทีละคำ ช้าๆชัดๆ

“ยัย!!.......กวน!!........ประ!!........สาท!!”นายปลั๊กพูดช้าๆชัดๆแบบฉัน

“อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทนนะ”ฉันเริ่มโมโห

“ทำอะไรกันอยู่เหรอคะ”พี่แพรเข้ามาขัดจังหวะ

“เอ่อ...........”นายปลั๊กพูดไม่ออก

“ก็แบบว่าคิดถึงกันมากน่ะค่ะ ก็เลยต้องมาหากันซักหน่อย พี่แพรคงเข้าใจนะคะ ก็แหมเราเป็นคู่หมั้นกันนี่คะ”ฉันว่าพลางเข้าไปเกาะแขนนายปลั๊ก

“เฮ้ย..........”นายปลั๊กตกใจ

“พูดเองเออเองแบบนี้ ระวังจะติดเป็นนิสัยนะ ชอบกุเรื่องให้คนอื่นเขาต้องเวียนหัวอยู่เรื่อย”พี่แพรประชด

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ อย่างน้อยไอ้นิสัยแบบนี้ก็ทำให้เจนมีเจ้าบ่าวแต่งงานก็แล้วกัน ไม่ต้องไปเที่ยวแย่งว่าที่เจ้าบ่าวของคนอื่น อย่างใครบางคน”ฉันเอาบ้าง

“พี่ชายฮอตมาก จนไม่มีเวลามาดูแลน้องหรือไง ทำไมก้าวร้าวอย่างนี้ ถ้าใครรู้ว่าผู้ชายที่หล่อที่สุดในโรงเรียนมีน้องสาวนิสัยแย่ๆแบบนี้เขาคงจะ................” “จะทำไมเหรอ”เสียงใสๆแบบนี้ถ้าจำไม่ผิดต้องเป็นพี่จีร่าแน่ๆเลย “ว่าไงล่ะ จะทำไม”พี่จีร่าย้ำ

“เอ่อ...............”พี่แพรพูดไม่ออก

“เธอใช่ไหม แพรชั้น E ห้อง 2 น่ะ”พี่จีร่าถามพี่แพร

“ใช่!!”

“ถ้าจิมรู้ว่าเธอมีนิสัยแย่ๆแบบนี้ เขาคงไม่ทิ้งฉันไปหาเธอแน่ๆ!!!”พี่จีร่าตวาด

“อะ.......อะไรนะ พี่จิมเลิกกับพี่จีเหรอ”ฉันใจหาย

“...................”พี่จีร่าไม่ตอบ ได้แต่จ้องหน้าพี่แพร

“ถ้าเธอดีจริง แล้วทำไมพี่จิมถึงมาชอบฉันล่ะ”พี่แพรเยาะเย้ย

“เพราะเขายังไม่ดห็นธาตุแท้ของเธอไง!!”พี่จีร่าตวาด

“งั้นก็เสียใจด้วยแล้วกัน ที่ถูกแฟนทิ้ง”พี่แพรเยาะเย้ย

“ขอบใจ!!”ว่าจบพี่จีร่าก็ลากฉันไป พลางกดโทรศัพท์

“ฮัลโหล แหวนเหรอ เอ่อ.......เดี๋ยววันนี้ฉันพาเจนกลับก่อนนะ พรุ่งนี้ค่อยซ้อม อือ.......ขอบใจ”ว่าจบก็หันมายิ้ม “พี่บอกพี่เขาให้แล้วนะ วันนี้กลับบ้านกับพี่นะ”

“ค่ะ”ฉันตอบเสียงใส

“พี่ว่านะ เจนน่ะสวยอยู่แล้ว ถ้าเรียบร้อยอีกซักหน่อยคงจะดี”พี่จีร่าหันมาบอกขณะขับรถ

“นี่ยังไม่เรียบร้อยอีกเหรอ”ฉันถามอย่างไม่แน่ใจในตัวเอง

“อือ ปรับอีกซักนิดคงดี แล้วนี่ไม่เป็นไรใช่ไหมเรื่อง ปลั๊กน่ะ”

“ไม่นี่คะ เจนไม่ได้ชอบเขาซักหน่อย แล้วพี่จีล่ะเป็นไงบ้าง”

“ไม่เป็นอะไรแล้ว พี่ถูกบอกเลิกตั้งแต่ 2 วันที่แล้วโน่น”

“เจนเชื่อว่าซักวันพี่จิมต้องตาสว่างแน่ๆ เอ่อ.........เดี๋ยวพี่จีเลี้ยวเข้าซอยนี้นะ”ฉันปลอบใจพร้อมกับบอกทางเข้าบ้าน..............เมื่อมาถึงบ้าน

“มีอะไรก็โทรหาพี่นะ”

“ค่ะ”

“งั้นพี่ไปล่ะ”พี่จีร่าโบกมือแล้วก็ถอยรถออกไป