คู่หมั้นอลเวง นายมือเบสสุดฮิต กับ น้องสาวหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #4 : เข้าใจผิด

   

ตอนที่ 4

เข้าใจผิด

ค่ำคืนนี้ฉันและพี่ชายทั้งสองมานั่งอยู่ด้วยกันในห้องโถงเล็กหรือห้องนั่งเล่นนั่นเอง

“ยังไงฉันก็ไม่ยอมให้ยัยตัวเล็กไปอยู่กับไอ้ปลั๊กหรอก”พี่จอห์นพูดอย่างอารมณ์เสีย

“เอาน่า ยังไงนายปลั๊กก็คงมีความป็นผู้ชายพอที่จะดูแลเจนได้นะ”พี่จอห์นพยายามพูดให้พี่จิมเข้าใจ

“ไม่มีทาง หลังเลิกเรียนมันก็ไปซ้อมดนตรีจนค่ำ พออยู่ที่โรงเรียนมันก็คอยแต่เอาอกเอาใจแต่แฟนมัน และบางทีมันอาจจะทำร้ายยัยตัวเล็กเหมือนเมื่อตอนเช้าก็ได้ แล้วมันจะดูแลยัยตัวเล็กได้อย่างไร แบบนี้ใครจะไปยอม”พี่จิมเถียง

“คิดมากไปหรือปล่าววะจิม เรื่องแค่นี้เอง”พี่จอห์นตบบ่าพี่จิมเบาๆ

“คิดมากอะไร!!นายไม่เป็นห่วงยัยตัวเล็กหรือไง”พี่จิมตวาดใส่พี่จอห์น

“อย่าทะเลาะกันเลยนะ พี่จิมอยากให้มี้เสียมารยาทกับคุณป้าเขาอย่างนั้นเหรอ”ฉันช่วยพี่จอห์นอธิบาย

“พี่ไม่ได้อยากให้มี้เสียมารยาทนะ แต่แค่อยากให้มี้เข้าใจว่าชีวิตเรา ทำไมต้องมีผู้ใหญ่มาบงการด้วย”พี่จิมบอกฉัน

“ซักวันมี้คงเข้าใจ แต่ตอนนี้พี่จิมควรมองนายปลั๊กในแง่ดีก่อนนะ”ฉันบอก

“พี่จะพยายามเพื่อยัยตัวเล็กนะ”พี่จิมขยี้ผมฉัน “เอาล่ะไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปโรงเรียนกับพี่”พี่จิมยิ้ม

“อ้าวววว ได้ไง เจนต้องไปกับฉันสิ”พี่จอห์นขอเถียง

“ไม่ต้องเถียงกัน สรุปผลัดวันกันพาไป ดีไหม”ฉันถามพี่ชายทั้งสอง

“ดี!!!!”พี่ชายทั้งสองตอบพร้อมกัน

ทุกๆเช้า พี่ชายทั้งสองคนของฉันก็จะผลัดกันไปรับไปส่งฉัน และก็เอาใจอย่างนู้นอย่างนี้ตลอด จนเวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ถึงเวลาที่จะต้องไปแล้วสิ

“ไปก่อนนะพี่จิมพี่จอห์น แล้วเจนจะโทรหา”ฉันเข้าไปกอดพี่ชายทั้งสอง

“ดูแลตัวเองนะ ถ้าไอ้ปลั๊กมันทำอะไรก็โทรบอกพี่นะ”พี่จิมกระซิบ

“ได้เลย”ฉันก็กระซิบไป

หลังจากล่ำลากันเสร็จ รถของนายปลั๊กก็เคลื่อนตัวไปสู่บ้านหลังใหม่ทันที...............เมื่อมาถึง

“นี่นายไม่คิดจะช่วยฉันขนของหน่อยรึไง”ฉันบ่นขณะขนของเข้าบ้าน

“ของของใครก็ขนเองสิ บ้ารึปล่าว”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น

“เออ ไม่ช่วยก็ไม่ต้องช่วย ไม่ง้อก็ได้”ฉันพึมพำก่อนที่จะขนของไปเก็บในบ้านจนเสร็จ ว้าววว ห้องนี้ใหญ่ดีจัง ถ้าได้นอนคงจะสบายแน่ๆเลย

‘แอ๊ด!!’ เสียงเปิดประตูห้อง

“นี่นายเข้ามาในห้องฉันทำไมล่ะเนี่ย”ฉันว่านายปลั๊ก

“ฉันสำรวจทั่วบ้านแล้วนะ ไอ้บ้านหลังใหญ่เท่าตึกขนาดนี่น่ะ มีห้องนอนแค่ห้องเดียว”นายปลั๊กอธิบาย

“หาาาา นี่แสดงว่านายต้องมานอนกับฉัน”

“ก็ใช่น่ะสิ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก เพราะฉันก็เลือกผู้หญิงเหมือนกันนะ”

“อ๊าย!!!นี่นาย บังอาจมาก เดี๋ยวเถอะ”ฉันเตรียมตัวจะใส่หมัดให้นายปลั๊กแต่ถูกรวบมือซะก่อน

“คิดจะทำอะไรฉันน่ะ ไม่ง่ายหรอกนะ รู้ไว้ซะ!!”ว่าจบนายปลั๊กก็เดินไปจัดของในห้อง ฉันจึงเดินตามไปและนั่งลงปลายเตียง

“คืนนี้ฉันต้องนอนเตียงเดียวกับนายหรือปล่าว”ฉันถามอย่างสงสัย

“แน่นอน แบ่งเขตหมอนข้างให้เรียบร้อย ก็จบ”

“อือ......ถ้างั้นฉันอาบน้ำก่อนนะ”

“ก็ไปสิ”ไล่ซะงั้น

หลังจากแช่อยู่ในอ่างเสียนาน ฉันก็ห่อร่างกายด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก แล้วก็รีบเดินออกจากห้องน้ำไปห้องแต่งตัวที่อยู่ไม่ไกลจากห้องน้ำเท่าไหร่นัก แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ที่ตั้งอยู่บนเตียงดังซะก่อน ฉันจึงนั่งลงบนเตียงและรับโทรศัพท์ก่อนจะไปแต่งตัว

“ฮัลโหล”

“ฮัลโหล นั่นใครพูดน่ะ”

“แล้วคุณน่ะเป็นใคร ฉันเป็นคู่หมั้นของเจ้าของโทรศัพท์”ต้องประกาศซะหน่อย เห็นว่านายปลั๊กดังไม่เบา

“อ๋อ.......น้องเจนนี่เอง นี่พี่แพรนะ ขอสายปลั๊กหน่อยสิ”พี่แพรนั่นเอง

“ได้ค่ะ รอแป๊บนะคะ”ฉันจึงต้องเดินออกมาจากห้องด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กไปเรียกนายปลั๊ก

“นี่นายปลั๊ก พี่แพรขอสายนายน่ะ”ฉันแอบอยู่ข้างประตูห้องโถง

“เอามาสิ จะยืนแอบอยู่ทำไม” ฉันยังคงนิ่ง “เอ๊ะ!!ไม่ได้ยินหรือไง!!”คราวนี้นายปลั๊กดึงแขนฉันออกมา ทำให้เห็นเรือนร่างในผ้าเช็ดตัวผืนน้อยของฉันอย่างชัดเจน “เอ่อ.......เธอไปแต่งตัวเถอะ” ฉันสังเกตเห็นนายปลั๊กหน้าแดงด้วยล่ะ ไม่เคยเห็นล่ะสิ แต่........ตอนนี้ต้องรีบไปแต่งตัวก่อน........

23.21 น.

“ยังไม่หลับอีกหรือไง”นายปลั๊กบ่น

“ก็รอนายอยู่นี่ไง จะได้แบ่งเขตนอนอย่างยุติธรรมไง”ฉันบอก

“เรื่องแค่นี้เอง อ่ะ นี้ฝั่งฉัน ส่วนด้านนี้ของเธอ”นายปลั๊กแบ่งเองเสร็จสรรพ พร้อมกับล้มตัวลงนอน

06.20 น.

“อือ นายนี่มันจริงๆเล้ย”ฉันชักดิ้นชักงอไปกับที่นอน

“ละเมอล่ะสิ”พูดจบปลั๊กก็ทำท่าจะลุกไปแต่........เพล้ง!!

“โอ๊ย!!!ใครทำอะไรช้าน”ฉันร้องโวยวาย เมื่อแจกันบนหัวเตียงตกลงมาชนหัวฉัน ซึ่งเกิดจากท่าทางชักดิ้นชักงอเพราะละเมอ

“ใครจะทำอะไร มานี่เดี๋ยวทำแผลให้”นายปลั๊กกลับมานั่งที่ปลายเตียง

“ไม่ต้องย่ะ”

“จะเก่งไปถึงไหน  ถ้าเธอไม่ทำแผล พอวันจันทร์ไปโรงเรียนก็ไม่สวยน่ะสิ”นายปลั๊กหว่านล้อม

“ก็ได้”ฉันต้องยอม เดี๋ยวก็ไม่สวยน่ะสิ

นายปลั๊กยิ้มแล้วก็เดินไปหยิบยาสามัญประจำบ้านมาทำแผล

“โอ๊ย!!นายนี่เป็นผู้ชายภาษาอะไรเนี่ย รุนแรงเป็นบ้า อูย”

“ก็เพราะเป็นผู้ชายน่ะสิถึงต้องทำแรงแรง ถ้าทำเบาๆก็โดนหาว่าไม่ใช่ผู้ชายกันพอดี”

“แต่เรื่องอย่างนี้เบาๆหน่อยก็ได้ย่ะ ซีดส์...........”

“ใกล้จะเสร็จแล้ว ทนหน่อยนะ”

“สะใจล่ะสิที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ อูย”

“อ่ะ เสร็จแล้ว เหนื่อยจริงๆเลยทำให้เธอเนี่ย”ทำเป็นบ่น

แต่เราหารู้ไหมว่าคุณป้าคุณลุงหม่ามี้และพี่ชายทั้งสองของฉันมาได้ยินบทสนทนาอันชวนฝันของเราที่อยู่ในห้อง

“เฮ้ย!!!ไอ้ปลั๊กเอ็ง............”

“พี่จิม!!มาเยี่ยมเหรอ”ฉันกระโดดเกาะคอ

“เอ่อ........เมื่อกี้ทำอะไรกันอยู่น่ะ”พี่จิมถาม

“อ๋อ........เจนให้นาย เอ้ย พี่ปลั๊กทำแผลให้น่ะ พอดีเจนละเมอทำแจกันหล่นใส่หัว

“อ้าววว เหรอ เราก็นึกว่า.............”

“นึกว่าอะไรเหรอ”

“ไม่มีอะไรไปทานขนมกันเถอะ”พูดจบพี่จิมก็อุ้มฉันลงไปข้างล่างทันที